tag:blogger.com,1999:blog-1618702901443995428.post610581716232204337..comments2024-03-24T10:52:50.628+02:00Comments on ΕΘΝΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ: Χρεωκρατία: Συγγενής ανωμαλία του Νεοελληνικού Κράτους.MagisterPhttp://www.blogger.com/profile/05386831308987100110noreply@blogger.comBlogger2125tag:blogger.com,1999:blog-1618702901443995428.post-19330780647199053342011-11-20T03:59:55.335+02:002011-11-20T03:59:55.335+02:00"Οι Goldschmidts, όπως και οι γείτονες και συ..."Οι Goldschmidts, όπως και οι γείτονες και συγγενείς τους Rothschilds, ήταν από τον 16ο αιώνα πάμπλουτοι εμπορικοί τραπεζίτες στη Φρανκφούρτη της Γερμανίας (Wikipedia).<br />Αυτές οι επαναστάσεις γίνονται με το πρόσχημα της ασκήσεως Δημοκρατίας και εκθρονισμού αυταρχικών δεσποτών, αλλά ο πραγματικός τους στόχος είναι αρχικά η δημιουργία χάους και ενός κενού εξουσίας, για το οποίο προσφέρουν αμέσως την λύση: Την εγκατάσταση μιας μαριονέτας, που θα υπακούει στις οικονομικές προσταγές των Rothschilds. Οι πολίτες αποκτούν πολιτικές ελευθερίες, γίνονται όμως οικονομικά δουλοπάροικοι."<br /><br />Δεν το διασταύρωσα, το βρήκα εδώ (http://aprogrammatista.blogspot.com/2011/11/rothschilds.html) και δείχνει να ταιριάζει με όσα γράφτηκαν παραπάνω (τα οποία επίσης φαίνονται να είναι αληθινά), αλλά και με όσα ζούμε στη χώρα μας ή βλέπουμε σήμερα να γίνονται στην ισλαμική γειτονιά μας.<br /><br />Αναρωτιέμαι πότε θα ξυπνήσουμε από το βαθύ μας λήθαργο.Ηπειρώτηςnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1618702901443995428.post-45222745116141250942011-11-17T14:53:51.666+02:002011-11-17T14:53:51.666+02:00Ευχαριστώ το διαχειριστή για την τιμή που μου κάνε...Ευχαριστώ το διαχειριστή για την τιμή που μου κάνει. Αυτό με υποχρεώνει να διευκρινίσω κάτι που στο πλαίσιο του σχολίου ήταν ελλιπώς διατυπωμένο και θα μπορούσε να παρεξηγηθεί ακόμα και από τους καλοπροαίρετους.<br /><br />Το ζήτημα <b>“Σύνταγμα”</b> είναι, όντως, σταθερά και υποκριτικά εμφανιζόμενο στο κρατικό ελληνικό ζήτημα, που με τη σειρά του συνδέεται με το πολιτισμικό. Αυτό όμως δεν οδηγεί στο ψευδές δίλημμα "Σύνταγμα ή Όχι Σύνταγμα", αλλά παραπέμπει στο ποιό Σύνταγμα, ποιά στιγμή, για ποιό έθνος (να σκεφτούμε ότι και τα πρώτα δύο πολυδιαφημισμένα Συντάγματα ήταν περισσότερο δηλώσεις πολιτικής ύπαρξης, παρά καταγραφή πολιτικών δικαιωμάτων και εφαρμογή πολιτεύματος). Άρα, η απουσία Συντάγματος δεν λύνει τα προβλήματα που επιφέρει (ακόμα και) η υποκριτική παρουσία του.<br /><br />Με τη σειρά του το "Σύνταγμα" ως δικαιολογία αντιπολίτευσης παραπέμπει στην ουσία της διαμάχης του 1821 που συνεχίζεται ως σήμερα. Ως "ανατολικό ζήτημα" ορίζουμε την επικράτηση πάνω στο ζωτικό χώρο της υπό παρακμή και προοπτική διάλυσης Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Αυτή εύλογα ενδιέφερε τις δυο μεγάλες εμπορικές/αποικιοκρατικές δυνάμεις της εποχής (Αγγλία, Γαλλία). Το θέμα όμως περιλαμβάνει και άλλες παραμέτρους: α) την μερική ιδιωτική νομισματική-οικονομική εξάρτηση της πρώτης από ένα εντόπιο ιδιωτικό τραπεζικό σύστημα, ήδη εκείνη την εποχή. β) την προσπάθεια της Αμερικής να απεξαρτηθεί από αυτό το σύστημα της Αγγλίας (δηλ την Αμερικανική Επανάσταση). γ) Την προοπτική εξόδου της Ρωσίας στη Μεσόγειο, που περνούσε μέσα και από το πολιτισμικό όραμα ανασύστασης του χριστιανικού πολυεθνικού κράτους της Κων/πολης.<br /><br />Οι παράγοντες αυτοί φαίνεται ότι αναμίχθηκαν με τέτοιο τρόπο, ώστε να μην αρκεί για την κατανόηση ο εντοπισμός των κρατικών μόνο συμφερόντων (βλ και αντιστοιχία με το σήμερα – οι Η.Π.Α., τα κράτη της Ε.Ε. πού χρωστάνε;). Η συνειδητή πάλη δύο πλευρών φαίνεται (ομολογουμένως όχι με σαφήνεια, αλλά με τεράστια ένταση) στις μυστικές εταιρίες του 18ου αιώνα και στο φανερό κομμάτι της ιδεολογίας που επηρέαζε τους πληθυσμούς (δύο διαφωτισμοί, ο ένας αντικληρικαλικός, ο άλλος χριστιανικός / ντεϊστικός).<br /><br />Η ιστορία, συνειδητά ή όχι τα απλουστεύει, οπότε, παγιδευμένοι αναχρονιστικά και από τα μετέπειτα στρατόπεδα (μαρξισμού, φιλελευθερισμού, ηθικισμού) πέφτουμε μάλλον στην παγίδα της υπεραπλούστευσης: κατάργησε το Σύνταγμα ο Καποδίστριας; Κακός! Πρότεινε Σύνταγμα ο Καλλέργης; Καλός! Έχουμε Σύνταγμα; Καλώς! Δεν έχουμε; Κακώς! Δεν προσέχουμε καν, ότι αυτοί που χάσαν τις φωνητικές τους χορδές, φωνάζονας για το Σύνταγμα επί Καποδίστρια Ιωάννη και τους λίγους μήνες επί Καποδίστρια Αυγουστίνου (η ιστορία το παραλείπει), έπαθαν "αφωνία" επί αντιβασιλείας Όθωνα και επί 10 χρόνια απόλυτης μοναρχίας του.<br /><br />Σήμερα; Διαπιστώνουμε ότι έχουμε καταστατικό χάρτη, αλλά στην πράξη… Πώς βάζουμε το πρόβλημα; Πώς προσανατολίζουμε τη λύση; Δεχόμαστε την πρόταση: Σύνταγμα=ανθρώπινος θεμελιώδης νόμος που κατοχυρώνει δικαιώματα, κάποια από τα οποία, ιστορικά κατοχυρώνονται από τους άγραφους, (ηθικούς) νόμους. Το "σύγχρονο" Σύνταγμα όμως, φαίνεται να συγκρούεται με τους τελευταίους. Οπότε, ίσως πρέπει να εξετάσουμε αν έχουμε μπει στην εποχή της ύψιστης ανθρώπινης <b>αλαζονίας</b> έναντι και του ανθρώπου και της φύσης, που έρχεται καλυμμένη (συνήθως) πίσω από "ανεκτικότητες, πολυπολιτισμικότητες, πράσινες αναπτύξεις και προστασίας του πλανήτη από την υπερθέρμανση και την μόλυνση". Οι τελευταίες έρχονται καταφανώς να θέσουν εκβιαστικά διλήμματα, λες και ο σεβασμός του ανθρώπου και της φύσης είναι ζήτημα πολιτικής μόνον ιδεολογίας. Το "Σύνταγμα" στη χώρα μας ήταν και παραμένει, ένα ψευδές δίλημμα τέτοιου τύπου. Η Ιστορία βοηθάει στο να σκεφτούμε ωριμότερα, αλλά θέλει και κόπο η μελέτη της.foryehttps://www.blogger.com/profile/15650931404094670748noreply@blogger.com