Ἀρχιμ. Κύριλλος Κεφαλόπουλος
Κάθε Ἔθνος προσδιορίζεται ἐθνικὰ ἀπὸ πολλὰ στοιχεῖα, τὴν ἱστορία του, τὸν πολιτισμό, τὴν γλῶσσα, τὴν θρησκεία, μὰ κατ᾿ ἐξοχὴν ἀπὸ τὸ ὄνομά του, ποὺ δηλώνει τὴν ταυτότητα ὅσων ἀνήκουν σὲ αὐτό. Ἔτσι, ἡ ὀνομασία Ἕλλην δηλώνει τὸν ἀνήκοντα στὸ ἑλληνικὸ Ἔθνος. Οἱ ὀνομασίες τῶν Ἐθνῶν ἔχουν τὴν ἐτυμολογική τους προέλευση, ποὺ συνδέεται μὲ τὸν χῶρο καὶ τὴν ἱστορία. Ἔτσι λ.χ. ὑπάρχουν Ἔθνη ποὺ τὸ ὄνομά τους δηλώνει κάποιον γεωγραφικὸ ὅρο, ὅπως Νότιος Ἀφρική, Ἰσημερινός, Νορμανδία (=χώρα τοῦ Βορρᾶ), Ἰσλανδία (=χώρα τῶν πάγων, Iceland), ἢ ἰδιότητες τῆς χώρας, Ἀργεντινὴ (=χώρα τοῦ ἀσημιοῦ, argent), Venezuela (=μικρὴ Βενετία, τὴν ὀνόμασαν ἔτσι οἱ Ἱσπανοὶ διότι τοὺς θύμιζε τὴν Βενετία), Puerto Rico (=πλούσιο λιμάνι), Ταϋλάνδη (=χώρα τῶν Τάϊ, τῶν ἐλευθέρων ἀνθρώπων), εἴτε ἀκόμη μὲ κάποια ἱστορική προσωπικότητα, κάποιον ἐθνικὸ ἥρωα ἢ ἱδρυτή, π.χ. Κολομβία, ἀπὸ τὸν ἐξερευνητὴ Χριστοφ. Κολόμβο, Βολιβία, ἀπὸ τὸν ἀπελευθερωτὴ στρατηγὸ Simon Bolivar.
Σὲ πολλὰ Ἔθνη παρατηρεῖται τὸ φαινόμενο κατὰ ἱστορικὲς περιόδους νὰ ἀλλάζουν ἐθνικὲς ὀνομασίες ἢ νὰ συνυπάρχουν δύο ἢ καὶ περισσότεροι ἐθνικοὶ προσδιορισμοὶ π.χ. Βρεταννοὶ-Ἐγγλέζοι, Γάλλοι-Φράγκοι, Γερμανοὶ-Ἀλαμανοί, Οὖγγροι-Μαγυάροι, Φινλανδοὶ-Σουόμι, Πέρσες-Ἰρανοί, Ὀθωμανοὶ-Τοῦρκοι κ.ἄ.