Είναι η θρησκεία "προσωπικό δεδομένο";

Ερώτηση:

Κατά πόσο η "θρησκεία", δηλαδή ο τρόπος της μεταφυσικής αναφοράς του καθενός μας είναι "ευαίσθητο προσωπικό δεδομένο";

Η αίσθηση του Ιερού και η αντίληψη περί του Υπερβατικού -για τον εκάστοτε άνθρωπο- είναι μη ανακοινώσιμα δημοσίως γνωρίσματα;

Είναι "δικαίωμα" η θρησκευτική ιδιωτεία; Μήπως στην πορεία των πραγμάτων, και της αποκάλυψης της αληθινής ταυτότητος του πολιτιστικού μας ζητουμένου, τείνει να γίνει υποχρέωση;

Υποχρέωση έναντι του νέου υπερ-Καίσαρος;

Ενός υπερ-Καίσαρος, που αξιώνει μια νέα religio imperii, μια λατρεία του Μαμμωνά, (Κέρδος-Χρήμα-Καταναλωτισμός οι εναλλακτικές ονομασίες), ασχέτως προς την (ουσιαστική-ήσσον ή επιδερμική-μάλλον) αναφορά στο όποιο Ιερό;

Τι μας διδάσκει ο Έλλην Τρόπος;

Ψάλλει ο πατριάρχης Όμηρος στην Οδύσσεια: (Ραψωδία Ι')

"...ἤ ῥ᾿ οἵ γ᾿ ὑβρισταί τε καὶ ἄγριοι οὐδὲ δίκαιοι,

ἦε φιλόξεινοι, καί σφιν νόος ἐστὶ θεουδής.’..."

θέτοντας στον Οδυσσέα την ερώτηση: Οι άνθρωποι που πάμε να συναντήσουμε μήπως είναι υβρισταί (ασεβείς) ή και άγριοι, ή χωρίς αίσθηση δικαίου, ή μήπως είναι φιλόξενοι και με νουν θεοειδή (στραμμένο στον Θεό, θεϊκό);

Δυστυχώς για τον ίδιον τον Ιθακιώτη βασιλέα, του έμελλε να συναντήσει του κύκλωπες....

...όμως ας προσέξουμε την ουσία της Ομηρικής διδαχής:

Το πρώτο που ενδιαφέρει τον Έλληνα Νούν όταν συναντά κάποιον είναι η μεταφυσική του αναφορά!!!

Γιατί;

Μα φυσικά διότι από αυτήν την μεταφυσική αναφορά εξαρτάται το ποιόν της σχέσης και της κοινωνίας μαζί του. Ένας νούς αληθοστρεφής δεν θα μπορούσε να αναζητά κάτι διαφορετικό...

..μα εδώ -θα πεί κανείς- πάνε να μας πείσουν ότι τό Ιερό τού καθενός είναι μυστικό!

Σε εμάς; Στους Έλληνες;

Όχι! Η δική μας Ελληνίδα συλλογική Ψυχή έχει μνήμη και θυμάται, 3000 χρόνια μετά, ότι  κατά τήν καθ' ημάς Αλήθειαν το θρήσκευμα είναι τό πρώτο, και τό σημαντικότερο  που θέλουμε να γνωρίζουμε για έναν άνθρωπο...

..και ας αφήσουμε τούς Βαρβάρους στο διαφωτιστικό σκοτάδι τους.

υπογραφή: ΕΝΑΛΙΟΣ ΘΗΡ