Η συντονισμένη αντεπίθεση των Τραπεζών

Ξεπέρασε κάθε όριο φαντασίας η συντονισμένη αντεπίθεση των Τραπεζών. Των Ελληνικών, όπως θα τις λέγαμε, με βάση τη χώρα στην οποία ιδρύθηκαν και εδρεύουν τα κεντρικά τους γραφεία.

Η Τράπεζα της Ελλάδος απαντά στις αιτιάσεις του Π. Καμμένου λέγοντας ότι δεν υπάρχει κίνδυνος να πέσει η τράπεζα σε ξένα χέρια, αν και απαντάει ουσιαστικά σε όσα δεν ρωτήθηκε. Δεν μας λέει σε ποια χέρια βρίσκεται. Ας δώσει στη δημοσιότητα το μετοχολόγιο, ας εξηγήσει γιατί έχει εισαχθεί στο χρηματιστήριο (προσέξτε την μασημένη, παιδιάστικη έκφραση που χρησιμοποιεί), ας μας πει πού βρίσκεται ο χρυσός της Ελλάδας, πόσος πουλήθηκε και πότε κλπ κλπ Αν σκεφτούμε ότι είναι η πρώτη φορά που γίνεται τέτοιος “διάλογος” με το ίδρυμα που είχε τη νομισματική πολιτική επί δραχμής κι αυτό από μόνον του κάτι λέει.

Η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος δημοσίευσε έκθεση στην οποία αναφέρει τι θα συμβεί αν η Ελλάδα εγκαταλείψει το Ευρώ. Στο Mega channel έγινε κοσμική δοξολογία. Εκθειάστηκε η “αντικειμενικότητα και η έλλειψη σκοπιμότητας”. Σύσσωμο το “δημοσιογραφικό” δυναμικό δεν έκρυβε τη χαρά του για τα όσα, δραματικά ανήγγειλε. Η Ντόρα Μπακογιάννη λίγο έλλειψε να ειδοποιήσει την κεντρική ασφάλεια και τις μυστικές υπηρεσίες να επέμβουν έκτακτα με βάση τους τρομοκρατικούς νόμους. Ας θυμηθούμε ότι η ΕΘΝΙΚΗ Τράπεζα είναι αυτή που χρηματοδότησε την Anemon για να αποδομηθεί “επιστημονικά” η έννοια του ΕΘΝΟΥΣ στο 1821 του ΣΚΑΪ. Ας θυμηθούμε ότι η Εθνική Τράπεζα ενώ συνεχίζει να λέγεται "Εθνική", είναι μια ακόμα ιδιωτική τράπεζα που ουδέποτε έκανε την παραμικρή έκθεση για τις επιπτώσεις από τη χρηματιστηριακή απάτη, τα αλλοιωμένα στοιχεία των εθνικών προϋπολογισμών, τους κινδύνους από την είσοδο στο ΕΥΡΩ μιας οικονομίας που συστηματικά κατεδαφίστηκε. Ας μην ξεχνάμε τέλος, ότι η μελέτη της Εθνικής Τράπεζας δεν περιλαμβάνει κανένα σκέλος πολιτικής απόφασης μιας ελληνικής κυβέρνησης που θα μπορούσε να φέρει τα πάνω κάτω.

Προχθές είχαμε και το “απόρρητο” σημείωμα Παπαδήμου που έδειχνε καταστροφή (για πολλοστή φορά τελειώνουν τα χρήματα), είχαμε την παρέμβαση Σημίτη για το τι θα πάθουμε αν φύγουμε από το ευρώ στο οποίο μας έβαλε χωρίς να μας ρωτήσει (εντάξει, για το καλό μας).

Η ψυχραιμία έχει χαθεί πλήρως. Οι τράπεζες εκφέρουν πολιτικό λόγο και αποκαλύπτουν με τον πιο εύγλωττο τρόπο ότι ο τραπεζικός παράγοντας (διεθνής-εγχώριος δεν ξεχωρίζουν) βρισκόταν πίσω από τις πολιτικές που ασκήθηκαν στην Ελλάδα. Οι πολίτες έχουν την ευκαιρία να δουν ποιος πραγματικά γελούσε σε βάρος τους και ποια είναι η δύναμη που δεν έχουν εκμεταλλευτεί ακόμα.