Ψέμματα και αλήθειες τής "κάλπικης" στατιστικής

«μέσα από την κάλπικη στατιστική μας κοιτά ο Χάρος και του τρέχουνε τα σάλια»

Η Στατιστική και οι μετρήσεις της είναι κάτι σαν τους χρησμούς τών μαντείων. Σου λένε πάντα την αλήθεια, αρκεί να τους διαβάσης με τόν σωστό τρόπο, άλλως πως να έχης την οξυδέρκεια να την δής πίσω από τα ψυχρά μα άψυχα ποσοστά τών δημοσκοπήσεων.

Πέρα από όσα θα περίμενε κανείς, δεδομένης τής οικονομικής αλλά και εθνικής  και ηθικής εξαθλίωσης τής χώρας μέσα σε μόλις δυο χρόνια, το κυβερνών "κόμμα" (αν μπορή κανείς να μιλήση με όρους δημοκρατίας για μια κυβερνούσα συμμορία) παραμένει σε υπολογίσιμα διψήφια -μετά βίας- ποσοστά δημοτικότητος (!!!)

Αναφερόμενοι στην παραπάνω εικόνα, μπορούμε αναγόμενοι επί τού συνόλου τών ερωτηθέντων, να υπολογίσουμε ένα ποσοστό 19,5/1,36 = 14,3% συμπολιτών μας που ευχαρίστως θα ψήφιζαν πάλι το ίδιο κόμμα σε ενδεχόμενη εκλογική αναμέτρηση.

Και διερωτάται ο εχέφρων πολίτης: "μα είναι δυνατόν";;;

Επιχειρώντας απέλπιδα επιχείρηση ερμηνείας του δυσερμήνευτου ποσοστού ας ανατρέξουμε στην κατανομή του δείκτη νοημοσύνης στο σύνολο ενός πληθυσμού:

Πέραν τού 2,1% με δείκτη έως 70, το οποίο χρήζει της συμπαθείας και της προνοίας όλης τής κοινωνίας, αξίζει κανείς να παρατηρήση ότι στο διάστημα 70% έως 85% (δείκτης νοημοσύνης "low to medium" ήτοι "χαμηλός προς μέτριος") βρίσκεται -τυχαίο;- το 14% του πληθυσμού... 

Δίχως να θέλουμε να διεκδικήσουμε δάφνες αυθεντίας και καθέδρες αλαθήτου επί τών κοινωνικών φαινομένων, και φυσικά επισημαίνοντας πρώτοι εμείς οι ίδιοι τα κενά στον επίτομο συλλογισμό μας, απλώς επισημαίνουμε την σύμπτωση τών ποσοστών, ως αφετηρία προβληματισμού σχετικά με την ποιότητα της "δημοκρατίας" μας.

ΕΝΑΛΙΟΣ ΘΗΡ