Ένας ακόμη του κινήματος της Πλατείας που ήταν παρών στη συγκέντρωση της Θεσσαλονίκης. Μπορεί σε κάποια σημεία να διαφωνούμε, αλλά έχουν ενδιαφέρον οι προτάσεις του...
«ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΦΙΚΤΗ ΛΥΣΗ»
Θεσσαλονίκη 7-6-2011
Με βάση το γεγονός ότι κάθε γνήσια αυθόρμητο και αχειραγώγητο κοινωνικό κίνημα, μετά από μια πρώτη περίοδο «δημιουργικού χάους», αρχίζει να εφευρίσκει δικές του μορφές αυτό-οργάνωσης και να συγκροτεί σταδιακά μια πλατφόρμα πολιτικών διεκδικήσεων, διαμέσου της οποίας περνάει από τη φάση του «τί δεν θέλω» στη φάση του «τι θέλω», και θέλοντας να συμβάλλω σ’ αυτή τη διεργασία, βάζω για δημόσια συζήτηση και κριτική μια ενότητα προτάσεων, οι οποίες είναι διαρκώς ανοικτές για διόρθωση, συμπλήρωση ή απόρριψη.
(Α) ΣΤΟ ΠΟΛΙΤΕΙΑΚΟ ΠΕΔΙΟ
ΕΚΛΟΓΕΣ ΓΙΑ ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ
Στόχος, η διαμόρφωση ενός νέου Συντάγματος απαλλαγμένου από τις παθογένειες των Συνταγμάτων της Μεταπολίτευσης που κάλυψαν την άνοδο και την πτώση της κοινοβουλευτικής κλεπτοκρατίας.
Στο νέο Σύνταγμα, θα πρέπει να θεσπίζεται:
▪ Κατάργηση όλων των προνομίων και των ασυλιών των βουλευτών και των κυβερνητικών και κρατικών αξιωματούχων. Μεταξύ των άλλων, και:
- κατάργηση της βουλευτικής σύνταξης, δεδομένου ότι οι βουλευτές δεν μπορεί να είναι άεργοι και, συνεπώς, καλύπτονται από το επαγγελματικό ασφαλιστικό τους ταμείο,
- κατάργηση όλων των αποζημιώσεων για συμμετοχή των βουλευτών στις συνεδριάσεις της βουλής ή στις διάφορες επιτροπές, δεδομένου ότι αυτή είναι η δουλειά για την οποία εκλέγονται και πληρώνονται,
- κατάργηση όλων των παροχών σε χρήμα, «είδος» και υπηρεσίες, όπως ατέλειες σε μετακινήσεις και επικοινωνίες, αυτοκίνητα, οδηγούς, υπαλλήλους των πολιτικών τους γραφείων, απασχόληση αστυνομικών για τη φύλαξή τους -από ποιούς;- κ.α.
▪ Περιορισμός του αριθμού των βουλευτών (π.χ. σε 100 ή σε 150)
▪ Προσδιορισμός ανώτατου ορίου των θητειών τους (μέχρι δύο).
▪ Εκλογή των βουλευτών από Ενιαίο Ψηφοδέλτιο το οποίο θα περιλαμβάνει όλους εκείνους που επιθυμούν να είναι υποψήφιοι (σε ριζική αντίθεση με το σημερινό κλεπτοκρατικό σύστημα όπου οι βουλευτές εκλέγονται από τον κάθε κομματικό φύλαρχο-«αρχηγό» ο οποίος διαμορφώνει το κομματικό ψηφοδέλτιο «Του».
▪ Δυνατότητα άμεσης παραπομπής στη δικαιοσύνη και ανάκληση της βουλευτικής ιδιότητας εκείνων που παραβιάζουν τις συνταγματικές τους υποχρεώσεις.
▪ Καθιέρωση του υποχρεωτικού Δημοψηφίσματος:
1. Με τη συγκέντρωση υπογραφών πολιτών κατά το Ελβετικό πρότυπο:
- Συγκέντρωση (π.χ. 200 ή 300 χιλιάδων) υπογραφών, προκειμένου να τεθεί σε δημοψήφισμα κάποιο άρθρο του Συντάγματος (πλην των Θεμελιωδών), και
- Συγκέντρωση (π.χ. 30 ή 40 χιλιάδων) υπογραφών, προκειμένου να τεθεί σε δημοψήφισμα οποιοσδήποτε νόμος για τον οποίο υπάρχει ευρύτατη διαφωνία.
2. Για κάθε μείζων θέμα που αφορά θέματα Εθνικής Κυριαρχίας (από άποψη πολιτειακή, πολιτική, οικονομική, νομοθετική, κλπ, με εξαίρεση την εδαφική).
▪ Δημιουργία Συνταγματικού Δικαστηρίου (το οποίο μπορεί να έχει 11 ως 15 μέλη που θα εκλέγονται με κλήρωση από τους ομότιμους και εν ενεργεία καθηγητών του Συνταγματικού Δικαίου των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων, με 2ετή θητεία)
▪ Δημιουργία Μόνιμης Επιτροπής Εποπτείας και Ελέγχου των Κατασταλτικών Δυνάμεων (η συγκρότησή της οποίας μπορεί να γίνεται με τρόπο ανάλογο αυτής του Συνταγματικού Δικαστηρίου και το οποίο θα έχει διευρυμένες αρμοδιότητες ελέγχου και επιβολής κυρώσεων)
▪ Διαχωρισμός του Κράτους από την Εκκλησία.
ΜΕΤΡΑ ΚΑΘΑΡΣΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΤΡΟΠΗΣ
▪ Άσκηση διώξεων και επιβολή κυρώσεων (ποινικών και αστικών)
σε όλους του κυβερνητικούς, κομματικούς και κρατικούς κλεπτοκράτες που ενήργησαν προς ίδιον όφελος και σε βάρος της ελληνικής κοινωνίας, στο αδιαφανές πορνείο της μεταπολιτευτικής κυνοβουλευτικής "δημοκρατίας" και οδήγησαν ένα ολόκληρο λαό σε αδυναμία να έχει επίγνωση της ύπαρξης και της κατάστασής του.
(Β) ΣΤΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΠΕΔΙΟ
ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ
1. Άμεση αποχώρηση της Ελλάδας από το Μνημόνιο,
το οποίο στραγγαλίζει την ελληνική οικονομία προς όφελος της Διεθνούς Χρηματοπιστωτικής Μαφίας (πρωτίστως, των γερμανικών τραπεζών και δευτερευόντως των γαλλικών τραπεζών, των τραπεζών της Ευρωζώνης και των κάθε είδους κερδοσκοπικών ιδρυμάτων που δρουν διεθνώς).
[Σημείωση: Ήδη, εξαιτίας του μνημονίου που επιβλήθηκε με κατοχικό τρόπο στη χώρα για να την «σώσει» από το χρέος, το δημόσιο χρέος από 116% που ήταν στο τέλος του 2009 έχει φτάσει το 144% και κινείται προς το 160%, καθιστώντας αναπόφευκτη την οικονομική και πολιτική χρεοκοπία].
2. Πληρωμή από τις τράπεζες του μέρους του χρέους που οι ίδιες δημιούργησαν
με τις τοκογλυφικές τους δραστηριότητες. Αυτό συνεπάγεται διαγραφή σημαντικού μέρους του χρέους.
3. Η διεκδίκηση των οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα
στις οποίες περιλαμβάνεται:
1. Η αποζημίωση της Ελλάδας που επιδικάστηκε στη Διάσκεψη Ειρήνης των Παρισίων (1946) για την αποκατάσταση των ζημιών που προκάλεσαν τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής στην οικονομική υποδομή της Ελλάδας (7,1 δις δολάρια ΗΠΑ αγοραστικής αξίας 1938)
2. Το «κατοχικό δάνειο» (3,5 δις Δολάρια ΗΠΑ αγοραστικής αξίας 1938).
3. Οι αποζημιώσεις των θυμάτων της γερμανικής κατοχής στην Ελλάδα.
4. Η επιστροφή των αρχαιολογικών θησαυρών που λεηλάτησαν Γερμανοί αξιωματικοί από τα μουσεία και τους αρχαιολογικούς χώρους της Ελλάδας.
4. Η διενέργεια Διεθνούς Λογιστικού Ελέγχου του ελληνικού χρέους
για να διαπιστωθεί ποιο μέρος είναι «επαχθές» και πρέπει να διαγραφεί αμέσως.
Αυτό σημαίνει άνοιγμα όλων των φακέλων της Κλεπτοκρατίας της Μεταπολίτευσης (της Siemens, του C4I, των υποβρυχίων που γέρνουν, των αξονικών τομογράφων στα νοσοκομεία, των δημοσίων έργων που πήραν χαριστικά γερμανικές εταιρείες, του ΟΤΕ, των Λέοπαρντ, κ.α.)
5. Κατάργηση του Τραπεζικού Απόρρητου
το οποίο προστατεύει μόνο τους διαχειριστές του «νόμιμου» και του παράνομου οργανωμένου πολιτικο-οικονομικού εγκλήματος
6. Απαγόρευση στις Τράπεζες να είναι Εμπορικές και Επενδυτικές, συγχρόνως
7. Απαγόρευση στις Τράπεζες να εκδίδουν Καλυμμένα Ομόλογα
και άλλα κερδοσκοπικά χρηματοοικονομικά εργαλεία
ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ
1. Η δημιουργία Ευρωπαϊκού Ομόλογου από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα
ώστε όλα τα κράτη-μέλη να δανείζονται με ίσους όρους, προκειμένου να αντιμετωπισθεί ο άμεσος κίνδυνος εκτόξευσης των επιτοκίων δανεισμού των πιο αδύνατων χωρών.
2. Η επιβολή προστίμου σε όλες τις χώρες που συσσωρεύουν
πλεονάσματα άνω του 4% του κρατικού προϋπολογισμού τους,
για να υποχρεωθούν να τα ανακυκλώνουν:
- είτε στο εσωτερικό τους, με άνοδο των μισθών και των συντάξεων,
- είτε στην Ε.Ε. με επενδύσεις για δημιουργία θέσεων εργασίας (αντί να ληστεύουν τους εταίρους τους).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου