Κωνσταντίνος Χολέβας –Πολιτικός Επιστήμων
Όταν διάβασα την είδηση ομολογώ ότι δεν εξεπλάγην. Αλβανικό τηλεοπτικό κανάλι παρουσιάζει αποσπάσματα από την τηλεοπτική σειρά του ελληνικού ΣΚΑΙ για το 1821 με στόχο να αποδείξει ότι οι Έλληνες είναι αλβανικής καταγωγής. Προφανώς οι γείτονες αξιοποιούν τα ανιστόρητα στοιχεία του διαστρεβλωτικού εκείνου ντοκυμανταίρ, τα οποία ταύτιζαν τους Αρβανίτες με τους Αλβανούς.
Τα ολισθήματα των «μεταμοντέρνων» Ελλήνων ιστορικών αλείφουν βούτυρο στο ψωμί του Αλβανικού εθνικισμού. Άγνοια η και διαστρέβλωση της Ιστορίας προδίδει η καινοφανής άποψη που ακούσθηκε ότι δηλαδή μεγάλοι ήρωες του 1821 και των μετέπειτα εθνικών αγώνων υπήρξαν Αλβανοί. Γίνεται σύγχυση με τους Αρβανίτες, τους αρβανιτόφωνους Έλληνες.
Άλλο, όμως, Αλβανοί και άλλο Αρβανίτες. Υπάρχει μεγάλη διαφορά. Και εξηγούμεθα: Ο Μάρκος Μπότσαρης, στη μνήμη του οποίου ασεβούν πολλοί, ήταν Έλλην αρβανιτόφωνος, όπως όλοι οι Σουλιώτες. Η ελληνική του συνείδηση φαίνεται και από την περίφημη φράση που είπε όταν πρωτοπάτησε στα Επτάνησα : Ο Έλλην δεν μπορεί να αισθάνεται ελεύθερος εκεί όπου κυματίζει η Βρετανική σημαία". Το δε Λεξικό που έγραψε ήταν της αρβανίτικης - όχι αλβανικής - και ρωμαίικης απλής (νεοελληνικής). Άλλωστε δεν θα μπορούσε να έχει αλβανική εθνική συνείδηση, διότι κάτι τέτοιο εμφανίζεται μόλις το 1878 με την Λίγκα της Πριζρένης - Κοσσυφοπεδίου και μάλιστα ως τεχνητό κατασκεύασμα ξένων δυνάμεων και θρησκευτικών προπαγανδών. Κατά την Τουρκοκρατία δεν υπήρχε έθνος Αλβανών. Οι κάτοικοι της σημερινής Αλβανίας διεκρίνοντο με κριτήριο την θρησκεία τους. Οι Ορθόδοξοι ήσαν Ρωμιοί, εντεταγμένοι στο ίδιο Γένος με τους υπόλοιπους Έλληνες. Οι Μουσουλμάνοι ένοιωθαν Τούρκοι, εξ ου και ο όρος Τουρκαλβανοί. Εάν μιλούμε για αλβανική συμμετοχή στην Ελληνική Επανάσταση δεν πρέπει να αναφερόμαστε στους Μποτσαραίους, την Μπουμπουλίνα και τους Κουντουριώτηδες, αλλά στους Τουρκαλβανούς που χρησιμοποιήθηκαν από την άλλη πλευρά ως σφαγείς των Ελλήνων.
Οι Βυζαντινοί πρόγονοί μας δεν ανέφεραν Αλβανούς στην Βαλκανική. Ο Κωνσταντίνος Πορφυρογέννητος ονομάζει Αλβανούς μία φυλή του Καυκάσου. Ο Γεώργιος Καστριώτης - Σκεντέρμπεης, που θεωρείται εθνικός ήρωας των σημερινών Αλβανών, ονόμαζε εαυτόν Ορθόδοξο Ηπειρώτη (15ο αιών). Σε έγγραφα της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας στα τέλη του 15ου αιώνος η λέξη "Αλβανός" ερμηνεύεται " Έλληνες από την Ήπειρο και την Πελοπόννησο" χωρίς να αμφισβητείται η ελληνική συνείδησή τους. Η αλβανική συνείδηση είναι οπωσδήποτε ξενόφερτο κατασκεύασμα όπως αποδεικνύουν και μαρτυρίες των ιδίων των ενδιαφερομένων. Όταν η Ιταλία και η Αυστροουγγαρία για δικούς τους λόγους προσπαθούσαν να κατασκευάσουν αλβανικό κράτος ώστε να ελέγχουν την είσοδο της Αδριατικής, οι Τουρκαλβανοί ύψωναν στο Δυρράχιο την οθωμανική σημαία !
Προτιμούσαν την τουρκική παρά την άγνωστη σ' αυτούς αλβανική εθνική συνείδηση..
Ο όρος Αρβανίτης που αφορά τους Σουλιώτες, τους Υδραίους, τους Σπετσιώτες κ.α., προέρχεται από τη λέξη "Άρβανον", τοπωνύμιο της Βορείου Ηπείρου, που το βρίσκουμε ήδη από τον 11ο αιώνα στα κείμενα της Άννας Κομνηνής. Από το Άρβανον, δηλαδή από την Ελληνικοτάτη Βόρειο Ήπειρο, κατέβηκαν σε πόλεις και νησιά της Νοτίου Ελλάδος ελληνικοί πληθυσμοί που μιλούσαν αρβανίτικα. Δηλαδή μία διάλεκτο ανάμικτη με αρχαία ελληνικά, λατινικά, τουρκικά και εντόπια βαλκανικά γλωσσικά στοιχεία. Η σύγχυση μεταξύ των λέξεων Αλβανός και Αρβανίτης δημιουργείται μόνον στην ελληνική γλώσσα, διότι φαίνονται να μοιάζουν οι δύο όροι ηχητικά. Η ομοιότης είναι μόνο επιφανειακή. Στην ουσία διαφέρουν κατά πολύ. Άλλωστε οι ίδιοι οι Αλβανοί αποκαλούν εαυτούς Σκιπετάρ και την χώρα τους Σκιπερία : χώρα των Αετών. Τι κοινό μπορούν να έχουν ένας Σκιπετάρ και ένα Έλλην αρβανιτόφωνος ;
Οι Βυζαντινοί πρόγονοί μας δεν ανέφεραν Αλβανούς στην Βαλκανική. Ο Κωνσταντίνος Πορφυρογέννητος ονομάζει Αλβανούς μία φυλή του Καυκάσου. Ο Γεώργιος Καστριώτης - Σκεντέρμπεης, που θεωρείται εθνικός ήρωας των σημερινών Αλβανών, ονόμαζε εαυτόν Ορθόδοξο Ηπειρώτη (15ο αιών). Σε έγγραφα της Γαληνοτάτης Δημοκρατίας της Βενετίας στα τέλη του 15ου αιώνος η λέξη "Αλβανός" ερμηνεύεται " Έλληνες από την Ήπειρο και την Πελοπόννησο" χωρίς να αμφισβητείται η ελληνική συνείδησή τους. Η αλβανική συνείδηση είναι οπωσδήποτε ξενόφερτο κατασκεύασμα όπως αποδεικνύουν και μαρτυρίες των ιδίων των ενδιαφερομένων. Όταν η Ιταλία και η Αυστροουγγαρία για δικούς τους λόγους προσπαθούσαν να κατασκευάσουν αλβανικό κράτος ώστε να ελέγχουν την είσοδο της Αδριατικής, οι Τουρκαλβανοί ύψωναν στο Δυρράχιο την οθωμανική σημαία !
Προτιμούσαν την τουρκική παρά την άγνωστη σ' αυτούς αλβανική εθνική συνείδηση..
Ο όρος Αρβανίτης που αφορά τους Σουλιώτες, τους Υδραίους, τους Σπετσιώτες κ.α., προέρχεται από τη λέξη "Άρβανον", τοπωνύμιο της Βορείου Ηπείρου, που το βρίσκουμε ήδη από τον 11ο αιώνα στα κείμενα της Άννας Κομνηνής. Από το Άρβανον, δηλαδή από την Ελληνικοτάτη Βόρειο Ήπειρο, κατέβηκαν σε πόλεις και νησιά της Νοτίου Ελλάδος ελληνικοί πληθυσμοί που μιλούσαν αρβανίτικα. Δηλαδή μία διάλεκτο ανάμικτη με αρχαία ελληνικά, λατινικά, τουρκικά και εντόπια βαλκανικά γλωσσικά στοιχεία. Η σύγχυση μεταξύ των λέξεων Αλβανός και Αρβανίτης δημιουργείται μόνον στην ελληνική γλώσσα, διότι φαίνονται να μοιάζουν οι δύο όροι ηχητικά. Η ομοιότης είναι μόνο επιφανειακή. Στην ουσία διαφέρουν κατά πολύ. Άλλωστε οι ίδιοι οι Αλβανοί αποκαλούν εαυτούς Σκιπετάρ και την χώρα τους Σκιπερία : χώρα των Αετών. Τι κοινό μπορούν να έχουν ένας Σκιπετάρ και ένα Έλλην αρβανιτόφωνος ;
Κυριακάτικη Δημοκρατία
Δεν ξέρω πώς ακριβώς το παρουσίασαν στην Αλβανία. Έτσι όπως μας το μεταφέρει ο Χολέβας, διευκολύνει την νεφελώδη κατάσταση που προκαλεί αυθόρμητες συγκρούσεις χωρίς βαθύτερο αίτιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχει σημασία η ετυμολογία, αλλά πάμε μακρυά. Προσωπικά δεν έχω ψάξει αν ο Άρβωνας και η Alba (η Alba Longa) που αναφέρει ο Ρωμανίδης είναι ο ίδιος τόπος. Το να προσπαθούμε όμως να αποδείξουμε ότι άλλο (τελείως άλλο, φυλετικά άλλο) Αλβανός και άλλο Αρβανίτης, ίσως είναι η μέγιστη παγίδα, ιδιαίτερα στην περίπτωση που το πρώτο σημαίνει "μουσουλμάνος", το δεύτερο "χριστιανός" δηλαδή "εκχριστιανισμένος-εξελληνισμένος" του ελλαδικού χώρου που μετοίκησε τον 14ο αιώνα.
Ας θυμηθούμε και την αντίφαση του ΣΚΑΪ: από τη μια μας έπρηζε με τον "κατακερματισμό" και το θρίαμβο του μονόγλωσσου (κοραϊκού) κράτους έναντι της πολυγλωσσίας, από την άλλη, στο καταληκτικό επεισόδιο, μας ζάλισε με τη μανία του να μας "διαφωτίσει" ότι η φουστανέλλα είναι αλβανική ενδυμασία (σωστό), άρα "όχι ελληνική"!
Δηλαδή, να σπείρει το μικρόβιο ότι όλα όσα ξέρουμε, είναι λάθος.
Το αρβανίτικο στοιχείο ήταν το σημαντικότερο ίσως τμήμα της πολεμικής μηχανής του 1821 (το άλλο ήταν το Μανιάτικο). Οι περισσότεροι γνωστοί οπλαρχηγοί ήταν Αρβανίτες και δήλωναν με όλους τους τρόπους "Έλληνες" με έμφαση στην χριστιανική παράμετρο που ο ΣΚΑΪ δεν "πρόσεξε". Αρβανίτες βέβαια ήταν και "πολιτικοί" όπως οι Κουντουριώτες, για τους οποίους έκανε μόκο ο ΣΚΑΪ.
Μάλλον θα 'πρεπε να τα βρούμε με τους Αλβανούς το ταχύτερο, αφού η επανάσταση των Ρωμηών Χριστιανών του 1821 κατέληξε μετά τις προδοσίες σε ένα κράτος "ελληνο-αρβανίτικου" κυρίως πολιτισμού, αντί για το πολυεθνικό κράτος, διάδοχο σχήμα του ρωμαϊκού κράτους της Κωνσταντινούπολης.