Ανανέωση: Κατέληξε αργά το βράδυ της Τρίτης, στο νοσοκομείο όπου νοσηλευόταν έπειτα από τροχαίο, ο μεγάλος έλληνας σκηνοθέτης Θόδωρος Αγγελόπουλος. Ο 77χρονος δημιουργός βρισκόταν στον περιφερειακό δρόμο της Δραπετσώνας για τα
γυρίσματα του τελευταίου μέρους της τριλογίας του με τίτλο «Η άλλη θάλασσα». Ενώ επιχειρούσε να διασχίσει τον δρόμο, λίγο πριν από τις 7 το απόγευμα της Τρίτης, παρασύρθηκε από μοτοσικλέτα που οδηγούσε ειδικός φρουρός ο οποίος ήταν εκτός υπηρεσίας.
Στο σημείο έφθασε ασθενοφόρο -μετά από 45 λεπτά- το οποίο παρέλαβε τον σκηνοθέτη και τον μετέφερε σε νοσοκομείο του Φαλήρου, όπου νοσηλεύεθηκε στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας.
Μάλιστα, σύμφωνα με μέλη της ομάδας του κινηματογραφικού του συνεργείου, χρειάστηκε να γίνει τηλεφώνημα στον υπουργό Υγείας Ανδρέα Λοβέρδο προκειμένου να παρέμβει για την ταχεία έλευση του ασθενοφόρου.
Στην αρχή πάντως -και σύμφωνα με τους ίδιους αυτόπτες μάρτυρες- ο Αγγελόπουλος, αν και είχε υποστεί σοκ από το χτύπημα, διατηρούσε τις αισθήσεις του και μπορούσε να ανατάλλαξει μερικές φράσεις με τα μέλη του συνεργείου.
Ο ειδικός φρουρός που οδηγούσε την μοτοσικλέτα τραυματίστηκε και ο ίδιος και νοσηλεύεται σε νοσοκομείο.
Ποιος ήταν ο Θόδωρος Αγγελόπουλος
Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος, ίσως ο πιο γνωστός έλληνας κινηματογραφιστής στο εξωτερικό, γεννήθηκε στις 27 Απριλίου 1935 στην Αθήνα όπου και πέρασε τα παιδικά του χρόνια.
Το 1961 μετέβη στη Γαλλία όπου σπούδασε φιλοσοφία και κινηματογραφική τέχνη. Από το 1964, όταν επέστρεψε στην Ελλάδα, ασχολήθηκε αρχικά με την κριτική και αργότερα με την σκηνοθεσία.
Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του ήταν η «Αναπαράσταση» (1970) που βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης και σε ξένα φεστιβάλ.
Τη δεκαετία του 1970 σκηνοθέτησε μερικές από τις πιο γνωστές ταινίες του: τις «Μέρες του ‘36» (1972), τον πολυβραβευμένο «Θίασο» (1974) και τους «Κυνηγούς» (1977). Ο «Μεγαλέξαντρος» το 1980 απέσπασε το Χρυσό Λιοντάρι στη Βενετία.
Ακολούθησαν το «Ταξίδι στα Κύθηρα» (1984), ο «Μελισσοκόμος» (1986) και το «Τοπίο στην Ομίχλη» (1988) και το «Μετέωρο βήμα του Πελαργού» (1991), όλες πολυβραβευμένες στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Το 1995 «Το βλέμμα του Οδυσσέα» κέρδισε το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής στις Κάννες ενώ τρία χρόνια αργότερα, το 1998, το Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες κέρδισε η «Μία αιωνιότητα και μία ημέρα».
Το 2004 παρουσίασε το πρώτο μέρος της τριλογίας που ετοίμαζε, το «Λιβάδι που δακρύζει».
http://taxalia.blogspot.com/2012/01/blog-post_6414.html?utm_source=twitterfeed&utm_medium=twitterγυρίσματα του τελευταίου μέρους της τριλογίας του με τίτλο «Η άλλη θάλασσα». Ενώ επιχειρούσε να διασχίσει τον δρόμο, λίγο πριν από τις 7 το απόγευμα της Τρίτης, παρασύρθηκε από μοτοσικλέτα που οδηγούσε ειδικός φρουρός ο οποίος ήταν εκτός υπηρεσίας.
Στο σημείο έφθασε ασθενοφόρο -μετά από 45 λεπτά- το οποίο παρέλαβε τον σκηνοθέτη και τον μετέφερε σε νοσοκομείο του Φαλήρου, όπου νοσηλεύεθηκε στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας.
Μάλιστα, σύμφωνα με μέλη της ομάδας του κινηματογραφικού του συνεργείου, χρειάστηκε να γίνει τηλεφώνημα στον υπουργό Υγείας Ανδρέα Λοβέρδο προκειμένου να παρέμβει για την ταχεία έλευση του ασθενοφόρου.
Στην αρχή πάντως -και σύμφωνα με τους ίδιους αυτόπτες μάρτυρες- ο Αγγελόπουλος, αν και είχε υποστεί σοκ από το χτύπημα, διατηρούσε τις αισθήσεις του και μπορούσε να ανατάλλαξει μερικές φράσεις με τα μέλη του συνεργείου.
Ο ειδικός φρουρός που οδηγούσε την μοτοσικλέτα τραυματίστηκε και ο ίδιος και νοσηλεύεται σε νοσοκομείο.
Ποιος ήταν ο Θόδωρος Αγγελόπουλος
Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος, ίσως ο πιο γνωστός έλληνας κινηματογραφιστής στο εξωτερικό, γεννήθηκε στις 27 Απριλίου 1935 στην Αθήνα όπου και πέρασε τα παιδικά του χρόνια.
Το 1961 μετέβη στη Γαλλία όπου σπούδασε φιλοσοφία και κινηματογραφική τέχνη. Από το 1964, όταν επέστρεψε στην Ελλάδα, ασχολήθηκε αρχικά με την κριτική και αργότερα με την σκηνοθεσία.
Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του ήταν η «Αναπαράσταση» (1970) που βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης και σε ξένα φεστιβάλ.
Τη δεκαετία του 1970 σκηνοθέτησε μερικές από τις πιο γνωστές ταινίες του: τις «Μέρες του ‘36» (1972), τον πολυβραβευμένο «Θίασο» (1974) και τους «Κυνηγούς» (1977). Ο «Μεγαλέξαντρος» το 1980 απέσπασε το Χρυσό Λιοντάρι στη Βενετία.
Ακολούθησαν το «Ταξίδι στα Κύθηρα» (1984), ο «Μελισσοκόμος» (1986) και το «Τοπίο στην Ομίχλη» (1988) και το «Μετέωρο βήμα του Πελαργού» (1991), όλες πολυβραβευμένες στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Το 1995 «Το βλέμμα του Οδυσσέα» κέρδισε το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής στις Κάννες ενώ τρία χρόνια αργότερα, το 1998, το Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες κέρδισε η «Μία αιωνιότητα και μία ημέρα».
Το 2004 παρουσίασε το πρώτο μέρος της τριλογίας που ετοίμαζε, το «Λιβάδι που δακρύζει».
Τον θυμάμαι:
ΑπάντησηΔιαγραφήμε την επιμονή του να κάνει τα γυρίσματα της ταινίας του "το Μετέωρο βήμα του πελαργού" στη Φλώρινα.
Το μετέωρο βήμα του πελαργού είναι το βήμα που κάνει ο τσολιάς όταν είναι επάνω στη γραμμή των συνόρων (ουσιαστικά περνάει με το επάνω μέρος του ποδιού και με κατεύθυνση στον εχθρό χωρίς όμως να πατάει κάτω δηλαδή στο ξένο έδαφος).
Ο Αγγελόπουλος ήθελε να προβάλει την ιδέα ότι δεν πρέπει να υπάρχουν σύνορα (να επισημάνω ότι δίπλα στη Φλώρινα είναι τα Σκόπια, μήπως δεν γνώριζε τίποτε και για την αλυτρωτική τους προπαγάνδα;;)
Φυσικά αντέδρασε τότε ο τοπικός μητροπολίτης Αυγουστίνος Καντιώτης ο οποίος και τον αφόρισε (φωνάχτηκε τελικά το "ανάθεμα" στην εκκλησία όταν παρά τις εκκλήσεις και τα τελεσίγραφα και τις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας του μητροπολίτη ο Αγγελόπουλος επέμενε να κάνει τα γυρίσματα της ταινίας στην ακριτική Φλώρινα προκαλώντας τους κατοίκους).
Στις σκηνές της ταινίας -είχα διαβάσει τότε το σενάριο- και μια γυμνή 15χρονη (ντόπια κοπέλα που η μάνα της νόμιζε ότι θα κάνει την κόρη της μεγάλη ηθοποιό ο Αγγελόπουλος).
Τελικά ο Αγγελόπουλος έφυγε όταν τελείωσε την ταινία, παρατώντας τα σκηνικά και αφήνοντας ανεξόφλητες οφειλές σε όσους νόμιζαν ότι θα βγάλουν χρήματα από τα γυρίσματα της ταινίας. Είχε φέρει μάλιστα κ ως κομπάρσους Κούρδους απο το Λαύριο για πιο φτηνά μεροκάματα.