«Ο Εθνικισμός ανεβαίνει διότι είναι σύμφυτος με την ελεύθερη προσωπικότητα και την αλάθητη πυξίδα εθνικής αυτογνωσίας. Συγκαιρινός μα και Αρχέγονος την ίδια στιγμή...»
Το τελευταίο χρονικό διάστημα διαπιστώνουμε στον Τύπο της πατρίδος μας ένα έντονο ενδιαφέρον για την άνοδο του ελληνικού εθνικισμού. Ειδικότερα στα καθεστωτικά ΜΜΕ παρατηρούμε ότι το συγκεκριμένο ενδιαφέρον έχει προσλάβει τη μορφή του φόβου και της ανησυχίας. Πράγμα απολύτως λογικό δεδομένου ότι αυτός ο φόβος αφορά τα δημοσιογραφικά και τα κομματικά παπαγαλάκια που την ίδια στιγμή έχουν επιδοθεί σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να συντηρήσουν το ανθελληνικό κατοχικό καθεστώς ζωντανό με τεχνητές ανάσες ψευδών και εκφοβισμών του ελληνικού λαού με όχημα την δοτή κρίση.
Η τρομολαγνεία των καθεστωτικών φερέφωνων της δημοσιογραφίας και του πολιτικαντισμού έχει όλα τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της αθλιότητας και της ανηθικότητας. Από την μια πλευρά να καλλιεργούν την ύπαρξη τάχα αδιέξοδου που απαιτεί το ξόδεμα των οικονομικών μας αντοχών και της εθνικής μας κυριαρχίας. Και από την άλλη να διαπιστώνεται αλλά και να δαιμονοποιείται η άνοδος του Εθνικοκοινωνικού Κινήματος με την παράθεση της νεοταξικής λογικής είτε της δήθεν επιλογής ήττας είτε της απειλής σε βάρος των ελευθεριών του λαού μας. Μια γελοία αντιμετώπιση του πράγματος που ενώνει τους υποτιθέμενους ιδεολογικούς αντιπάλους και μετόχους του Συστήματος.
Η άνοδος της Εθνικής Ιδέας εκτός του ότι είναι πέρα για πέρα αληθινή και την διαπιστώνουμε εμείς οι ίδιοι μες στην καθημερινότητα των επαφών μας με τα φυλετικά μας αδέλφια, μας δίνει μια απεριόριστη χαρά και ικανοποίηση. Μην ψάχνουν να βρουν που είναι οι Έλληνες Εθνικιστές. Υπάρχουν τα αδέλφια μας στη Χρυσή Αυγή, όπως υπάρχουμε και αλλού. ΥΠΑΡΧΟΥΜΕ ΠΑΝΤΟΥ, ΕΝΤΟΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΚΟΜΜΑΤΙΚΩΝ ΓΡΑΜΜΩΝ, ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ. Διότι ο Εθνικισμός μας είναι στάση ζωής και προοπτική ισχύος για το λαό και το Έθνος. Βιοθεωρία και κοσμοθεωρία μαζί, ένα αξιακό σύστημα απέραντης αγάπης και πίστης για τους ανθρώπους μας, την ιστορία μας και το Θεό που μας έδωσε την ευτυχία να είμαστε Έλληνες. Όρθιοι στην έπαλξη της Ελληνικής Καστροπολιτείας να πολεμούμε στο πλευρό κάθε Έλληνα που επιδιώκει την κυριαρχία της Ράτσας μας.
Τούτες τις στιγμές που ολόκληρη η ανθρωπότητα αντιμετωπίζει την επέλαση του κτήνους της παγκοσμιοποίησης που γυρεύει την πτώση των συνόρων και την ομογενοποίηση λαών, οικονομιών και θρησκειών, ο Εθνικισμός γνωρίζει μια πανευρωπαϊκή άνοδο της λαϊκής αποδοχής. Αποδοχή που έχει τα ίδια ακριβώς ποιοτικά και ποσοτικά χαρακτηριστικά που συναντά και στην Ελλάδα.
Ο Εθνικοκοινωνισμός λοιπόν ανεβαίνει διότι πάρα πολύ απλά και φυσιολογικά τα Έθνη θέλουν να ζήσουν. Δεν επιδιώκουν να επιβιώσουν με δεσμά και δίχως νόημα ύπαρξης. Θέλουν να ζήσουν ελεύθερα, μεγάλα, ζωντανά και δημιουργικά. Θέλουν η πολιτική διοίκηση να παραμείνει εσωτερική φυλετική υπόθεση. Απόφαση που θα φέρει και θα διαχειριστεί ο αληθινά κυρίαρχος λαός. Και η εργασία του θα είναι η αμφίδρομη σχέση προσήλωσης και ευημερίας ανάμεσα στον Πολίτη και την Εθνική Πολιτεία.
Ο Εθνικισμός ανεβαίνει διότι είναι σύμφυτος με την ελεύθερη προσωπικότητα και την αλάθητη πυξίδα εθνικής αυτογνωσίας. Συγκαιρινός μα και Αρχέγονος την ίδια στιγμή. Ταυτότητα και πρόταση θετικής ενέργειας μαζί. Υπόσχεση στον πατέρα να πάει η σκυτάλη του Γένους σε ασφαλή χέρια ελληνικά για τη γέννα μεγαλύτερης και καλύτερης Ελλάδος και κληρονομιά ιερή σε μια γενιά περήφανη που θα σταθεί στο τιμόνι των εθνών και των πολιτισμών. Τι σχέση έχει η δική μας Ελλάδα με το σημερινό ψευτορωμέϊκο; Ασφαλώς καμία.
Σήμερα το νεοταξικό καθεστώς έχει βάλει τον ελληνικό λαό στη σύγχρονη κλίνη του Προκρούστη μέσα από δυσβάσταχτα οικονομικά μέτρα που χρησιμοποιούνται για την νομιμοποίηση της κλοπής του λαϊκού μόχθου και εισοδήματος. Η δε στήριξη του Συστήματος και των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων έχει μετονομασθεί σε αλληλεγγύη τάχα των αδυνάτων. Σε μια χώρα που σύρεται στα κελιά της παγκόσμιας διακυβέρνησης και που ο Έλληνας είναι υπό διωγμό από το σπίτι και τη γη του. Σήμερα η λαϊκή βούληση και ετυμηγορία ακόμη και δια των εκλογών είναι είδος υπό περιστολή λες και δεν μπορεί να καθορίσει ο Έλληνας την τύχη μοναχός του. Γιατί η διορισμένη δικτατορία των τραπεζών τον φοβάται. Διότι αυτή η εκδιδόμενη ύπαρξη θέλει την Ελλάδα μικρή και ανέντιμη.
Σήμερα αποκαλύπτονται οι αθλιότητες της διεστραμμένης ελληνοτουρκικής «φιλίας», της ειρηνικής τουρκικής κυριαρχίας δηλαδή, μέσα από την αποκάλυψη των δολιοφθορών Τούρκων πρακτόρων που συνέβησαν ή αποτράπηκαν σε βάρος των υποδομών μας, δασών ή υδραγωγείων ή άλλων. Σήμερα διαπιστώνουμε την αμφισβήτηση των ελληνικών εδαφών μέσα από τα καλλιτεχνικά δρώμενα «συμμάχων» που θέλουν ανεξάρτητη Κρήτη και Μακεδονία. Και ακόμη χρέη να ανταλλάσσονται με περιορισμό της εθνικής μας κυριαρχίας.
Να λοιπόν γιατί ανεβαίνει ο Εθνικισμός και ο Ελληνικός Εθνικοκοινωνισμός. Γιατί ο Έλληνας Εθνικιστής έχει καλύτερο φίλο και σύμμαχο τον Έλληνα Εργαζόμενο και Πολεμιστή. Γιατί οι Παρακαταθήκες Τρανών Ελλήνων είναι απαράγραπτη εντολή για μια ακόμη πιο Τρανή Ελλάδα. Γιατί απέναντι στην παγκόσμια διακυβέρνηση θέτουμε την Ελευθερία των Ελλήνων που γράφουν την σύγχρονη ιστορία μιας Νέας και Δυνατής Ελλάδος μονάχα με τα δικά τους χέρια. Και γιατί δεν ανεχόμαστε καμία ξένη προσβολή. Ζήτω η Μεγάλη και Αιώνια Ελλάς του Ελληνικού Εθνικοκοινωνισμού.
Η τρομολαγνεία των καθεστωτικών φερέφωνων της δημοσιογραφίας και του πολιτικαντισμού έχει όλα τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της αθλιότητας και της ανηθικότητας. Από την μια πλευρά να καλλιεργούν την ύπαρξη τάχα αδιέξοδου που απαιτεί το ξόδεμα των οικονομικών μας αντοχών και της εθνικής μας κυριαρχίας. Και από την άλλη να διαπιστώνεται αλλά και να δαιμονοποιείται η άνοδος του Εθνικοκοινωνικού Κινήματος με την παράθεση της νεοταξικής λογικής είτε της δήθεν επιλογής ήττας είτε της απειλής σε βάρος των ελευθεριών του λαού μας. Μια γελοία αντιμετώπιση του πράγματος που ενώνει τους υποτιθέμενους ιδεολογικούς αντιπάλους και μετόχους του Συστήματος.
Η άνοδος της Εθνικής Ιδέας εκτός του ότι είναι πέρα για πέρα αληθινή και την διαπιστώνουμε εμείς οι ίδιοι μες στην καθημερινότητα των επαφών μας με τα φυλετικά μας αδέλφια, μας δίνει μια απεριόριστη χαρά και ικανοποίηση. Μην ψάχνουν να βρουν που είναι οι Έλληνες Εθνικιστές. Υπάρχουν τα αδέλφια μας στη Χρυσή Αυγή, όπως υπάρχουμε και αλλού. ΥΠΑΡΧΟΥΜΕ ΠΑΝΤΟΥ, ΕΝΤΟΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΚΟΜΜΑΤΙΚΩΝ ΓΡΑΜΜΩΝ, ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ. Διότι ο Εθνικισμός μας είναι στάση ζωής και προοπτική ισχύος για το λαό και το Έθνος. Βιοθεωρία και κοσμοθεωρία μαζί, ένα αξιακό σύστημα απέραντης αγάπης και πίστης για τους ανθρώπους μας, την ιστορία μας και το Θεό που μας έδωσε την ευτυχία να είμαστε Έλληνες. Όρθιοι στην έπαλξη της Ελληνικής Καστροπολιτείας να πολεμούμε στο πλευρό κάθε Έλληνα που επιδιώκει την κυριαρχία της Ράτσας μας.
Τούτες τις στιγμές που ολόκληρη η ανθρωπότητα αντιμετωπίζει την επέλαση του κτήνους της παγκοσμιοποίησης που γυρεύει την πτώση των συνόρων και την ομογενοποίηση λαών, οικονομιών και θρησκειών, ο Εθνικισμός γνωρίζει μια πανευρωπαϊκή άνοδο της λαϊκής αποδοχής. Αποδοχή που έχει τα ίδια ακριβώς ποιοτικά και ποσοτικά χαρακτηριστικά που συναντά και στην Ελλάδα.
Ο Εθνικοκοινωνισμός λοιπόν ανεβαίνει διότι πάρα πολύ απλά και φυσιολογικά τα Έθνη θέλουν να ζήσουν. Δεν επιδιώκουν να επιβιώσουν με δεσμά και δίχως νόημα ύπαρξης. Θέλουν να ζήσουν ελεύθερα, μεγάλα, ζωντανά και δημιουργικά. Θέλουν η πολιτική διοίκηση να παραμείνει εσωτερική φυλετική υπόθεση. Απόφαση που θα φέρει και θα διαχειριστεί ο αληθινά κυρίαρχος λαός. Και η εργασία του θα είναι η αμφίδρομη σχέση προσήλωσης και ευημερίας ανάμεσα στον Πολίτη και την Εθνική Πολιτεία.
Ο Εθνικισμός ανεβαίνει διότι είναι σύμφυτος με την ελεύθερη προσωπικότητα και την αλάθητη πυξίδα εθνικής αυτογνωσίας. Συγκαιρινός μα και Αρχέγονος την ίδια στιγμή. Ταυτότητα και πρόταση θετικής ενέργειας μαζί. Υπόσχεση στον πατέρα να πάει η σκυτάλη του Γένους σε ασφαλή χέρια ελληνικά για τη γέννα μεγαλύτερης και καλύτερης Ελλάδος και κληρονομιά ιερή σε μια γενιά περήφανη που θα σταθεί στο τιμόνι των εθνών και των πολιτισμών. Τι σχέση έχει η δική μας Ελλάδα με το σημερινό ψευτορωμέϊκο; Ασφαλώς καμία.
Σήμερα το νεοταξικό καθεστώς έχει βάλει τον ελληνικό λαό στη σύγχρονη κλίνη του Προκρούστη μέσα από δυσβάσταχτα οικονομικά μέτρα που χρησιμοποιούνται για την νομιμοποίηση της κλοπής του λαϊκού μόχθου και εισοδήματος. Η δε στήριξη του Συστήματος και των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων έχει μετονομασθεί σε αλληλεγγύη τάχα των αδυνάτων. Σε μια χώρα που σύρεται στα κελιά της παγκόσμιας διακυβέρνησης και που ο Έλληνας είναι υπό διωγμό από το σπίτι και τη γη του. Σήμερα η λαϊκή βούληση και ετυμηγορία ακόμη και δια των εκλογών είναι είδος υπό περιστολή λες και δεν μπορεί να καθορίσει ο Έλληνας την τύχη μοναχός του. Γιατί η διορισμένη δικτατορία των τραπεζών τον φοβάται. Διότι αυτή η εκδιδόμενη ύπαρξη θέλει την Ελλάδα μικρή και ανέντιμη.
Σήμερα αποκαλύπτονται οι αθλιότητες της διεστραμμένης ελληνοτουρκικής «φιλίας», της ειρηνικής τουρκικής κυριαρχίας δηλαδή, μέσα από την αποκάλυψη των δολιοφθορών Τούρκων πρακτόρων που συνέβησαν ή αποτράπηκαν σε βάρος των υποδομών μας, δασών ή υδραγωγείων ή άλλων. Σήμερα διαπιστώνουμε την αμφισβήτηση των ελληνικών εδαφών μέσα από τα καλλιτεχνικά δρώμενα «συμμάχων» που θέλουν ανεξάρτητη Κρήτη και Μακεδονία. Και ακόμη χρέη να ανταλλάσσονται με περιορισμό της εθνικής μας κυριαρχίας.
Να λοιπόν γιατί ανεβαίνει ο Εθνικισμός και ο Ελληνικός Εθνικοκοινωνισμός. Γιατί ο Έλληνας Εθνικιστής έχει καλύτερο φίλο και σύμμαχο τον Έλληνα Εργαζόμενο και Πολεμιστή. Γιατί οι Παρακαταθήκες Τρανών Ελλήνων είναι απαράγραπτη εντολή για μια ακόμη πιο Τρανή Ελλάδα. Γιατί απέναντι στην παγκόσμια διακυβέρνηση θέτουμε την Ελευθερία των Ελλήνων που γράφουν την σύγχρονη ιστορία μιας Νέας και Δυνατής Ελλάδος μονάχα με τα δικά τους χέρια. Και γιατί δεν ανεχόμαστε καμία ξένη προσβολή. Ζήτω η Μεγάλη και Αιώνια Ελλάς του Ελληνικού Εθνικοκοινωνισμού.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ
Αν όντως ο εθνικισμός ανεβαίνει, αυτό γίνεται επειδή το εθνικό έρχεται να καλύψει την κενότητα του -υπερδιαφημιζόμενου- υπερεθνικού, που αναδεικνύεται φούσκα. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να ζήσει χωρίς να ανήκει σε μια πολιτισμική ενότητα. Η αριστερά θα δυσκολευτεί να το καταλάβει αφού έπεσε στην παγίδα της έξωθεν προπαγάνδας και της ανάγκης της να προσδιοριστεί -αρνητικά, έστω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ δεξιά έχει κι αυτή να διανύσει δρόμο, αφού αρκέστηκε σε λύσεις πακέτο, επιδιώκοντας -συνήθως- την ιδιοτέλεια.
Αν υπάρχει μια ευκαιρία μέσα στο χαοτικό σήμερα, αυτή είναι ο επαναπροσδιορισμός του "εθνικού", η απενοχοποίησή του και ύστερα, η αναζήτηση του υπερεθνικού ως ελάχιστου κοινού πολλαπλάσιου (πολιτισμού). Εκεί, ίσως να φανεί ότι και οι διαφορετικοί πολιτισμοί έχουν πολλά κοινά, βασικά σημεία, όμως η ίδια προπαγάνδα υποδαύλισε τα μίση και έκανε κάποιες διαφορές να φαίνονται αγεφύρωτες.