Η χρήση των τεχνολογιών της πληροφορίας και της επικοινωνίας (ICT - Information Communication Technology) είναι ο κύριος «υπεύθυνος» για το γεγονός ότι το ήδη επιτυχημένο εκπαιδευτικό σύστημα στην ασιατική αυτή χώρα έχει γίνει ακόμη καλύτερο τα τελευταία χρόνια
Το τελευταίο ήμισυ του αιώνα, η Κορέα έχει μετατραπεί από αναπτυσσόμενο έθνος σε ηγετική βιομηχανική οικονομία, χάρη, σε μεγάλο βαθμό, στην επιτυχία του εκπαιδευτικού της συστήματος. Στην άκρως ανταγωνιστική κοινωνία της Κορέας, οι οικογένειες δίνουν μεγάλη σημασία στον τομέα της εκπαίδευσης και οι μαθητές δείχνουν μεγάλη αφοσίωση στη μάθηση. Ο δυναμικός ιδιωτικός τομέας έρχεται να συμπληρώσει τη δημόσια εκπαίδευση με ταχύτατη ανταπόκριση στις ατομικές ανάγκες των μαθητών.
Οι κυβερνητικές πολιτικές στηρίζουν την εκπαίδευση ξοδεύοντας πολλά και σωστά. Αφού μετέτρεψε τη στοιχειώδη εκπαίδευση σε υποχρεωτική στη δεκαετία του '50, η κυβέρνηση της Κορέας έλαβε μέτρα για να διευρύνει τις εκπαιδευτικές ευκαιρίες για τους μαθητές της μέσης και ανώτερης εκπαίδευσης κατά τη διάρκεια των δεκαετιών του '60 και '70, δίνοντας τη δυνατότητα σε περισσότερους μαθητές να επωφεληθούν από την ποιότητα της δημόσιας εκπαίδευσης.
Στη δεκαετία του '90, οι κορεατικές αρχές έσπευσαν να αναγνωρίσουν τη δυναμική των ICT στην εκπαίδευση, με την έναρξη ενός στρατηγικού σχεδίου για την ανάπτυξη των σχετικών υποδομών παρέχοντας έναν υπολογιστή ανά μαθητή και πρόσβαση στο ίντερνετ σε όλες τις αίθουσες διδασκαλίας. Μεταγενέστερες στρατηγικές έθεσαν ως στόχο τη βελτίωση της ποιότητας της εκπαίδευσης παρέχοντας ανοιχτή πρόσβαση στο περιεχόμενο και επιμορφώνοντας τους εκπαιδευτικούς για την ενσωμάτωση των τεχνολογιών στη διδασκαλία.
Ένας σημαντικός στόχος των διαδοχικών διοικήσεων ήταν η μείωση των ανισοτήτων στην πρόσβαση στην εκπαίδευση και οι νέες τεχνολογίες φαίνεται πως ήταν το κλειδί για την επίτευξη αυτού του στόχου. Το 2005, η κυβέρνηση εγκαινίασε το εκπαιδευτικό σύστημα Cyber Home, δίνοντας στους μαθητές πρόσβαση από το σπίτι στην ψηφιακή διδασκαλία. Το 2011, με βάση τα πιλοτικά σχέδια που ξεκίνησαν το 2007, η κυβέρνηση ανακοίνωσε μία στρατηγική 2,4 δισεκατομμυρίων για την ψηφιοποίηση ολόκληρου του σχολικού προγράμματος της χώρας μέχρι το 2015.
Στον πυρήνα αυτού του φιλόδοξου σχεδίου, που ονομάστηκε «Έξυπνη Εκπαίδευση» βρίσκεται η εφαρμογή των «ψηφιακών βιβλίων» - διαδραστικών εκδόσεων των παραδοσιακών βιβλίων που μπορούν να ενημερώνονται διαρκώς σε πραγματικό χρόνο. Τα ψηφιακά βιβλία περιέχουν έναν συνδυασμό από βιβλία, βιβλία αναφοράς, εργασίες, λεξικά και περιεχόμενο πολυμέσων, όπως βιντεοκλίπ, κινούμενα σχέδια και προγράμματα εικονικής πραγματικότητας που μπορούν να προσαρμοστούν στις ικανότητες και τα ενδιαφέροντα των μαθητών. Οι μαθητές μπορούν να υπογραμμίσουν τμήματα, να κρατήσουν σημειώσεις και να δημιουργήσουν υπερσυνδέσεις στο διαδικτυακό υλικό.
Εκμεταλλευόμενο τον ισχυρό ψηφιακό τομέα της Κορέας, το έργο περιλαμβάνει την εγκατάσταση ασύρματων δικτύων σε όλα τα σχολεία καθώς και τη δημιουργία ενός ψηφιοποιημένου εκπαιδευτικού συστήματος που μπορεί να «τρέχει» σε υπολογιστές, laptop, tablet και έξυπνες τηλεοράσεις.
Οι μαθητές της Κορέας έχουν ήδη εκτεταμένη εξοικείωση με τις ψηφιακές συσκευές τουλάχιστον σε κοινωνικό και ψυχαγωγικό επίπεδο, ενώ η ικανότητά τους στη χρήση ψηφιακού υλικού αποδεικνύεται από τις κορυφαίες επιδόσεις τους στο τεστ PISA το 2009 για την ψηφιακή ανάγνωση. Καθιστώντας την πρόσβαση σε νέους τρόπους εκπαίδευσης δυνατή σε όλους, το πρόγραμμα «Έξυπνη Εκπαίδευση» θα βοηθήσει στη γεφύρωση του χάσματος μεταξύ της εκπαίδευσης των οικογενειών που μπορούν να αντέξουν οικονομικά να πληρώσουν για ιδιαίτερα μαθήματα και εκείνων που δεν μπορούν. Οι πιλοτικές δοκιμές λέγεται ότι έχουν δείξει μετρήσιμες βελτιώσεις στην απόδοση των μαθητών που ανήκουν σελιγότερο εύπορες οικογένειες αλλά και εκείνων που κατοικούν σε απομακρυσμένες περιοχές.
Υπάρχουν ωστόσο ορισμένοι τομείς αβεβαιότητας. Κάποιοι διαχειριστές εκφράζουν ανησυχίες σχετικά με το κόστος της εγκατάστασης του εξοπλισμού και την ανάγκη για πρόσθετη κατάρτιση των εκπαιδευτικών. Οι εκπαιδευτικοί ανησυχούν για την ικανότητα των μαθητών να συγκεντρωθούν αν επιτραπεί η χρήση των έξυπνων τηλεφώνων και άλλων ψηφιακών συσκευών μέσα στις τάξεις. Οι γονείς εκφράζουν ανησυχίες για τις επιπτώσεις στην υγεία από την μελέτη σε οθόνη υπολογιστή για μεγάλα χρονικά διαστήματα.
Όμως οι εκπαιδευτικές αρχές ισχυρίζονται ότι παρακολουθούν στενά το έργο στην πιλοτική του φάση και πως δεν παρατηρήθηκαν ανεπιθύμητες επιδράσεις. Η χρήση από τους μαθητές των συσκευών νέων τεχνολογιών για ψυχαγωγικούς σκοπούς, τους βοηθά να αναπτύξουν αντιδραστικότητα αλλά και την ικανότητα αντίδρασης χρήσιμα στο ακαδημαϊκό περιβάλλον. Για την άμβλυνση θεμάτων ισότητας, η κυβέρνηση έχει υποσχεθεί επιδοτήσεις για την αγορά εξοπλισμούς σε λιγότερο ευκατάστατες οικογένειες.
Βασικά στοιχεία:
Η Κορέα έχει σημειώσει αλματώδη τον τελευταίο μισό αιώνα, τόσο στην εκπαίδευση όσο και στην οικονομία. Στη δεκαετία του '90, η οικονομία της βρισκόταν στα επίπεδα των αναπτυσσόμενων χωρών της Ασίας και της Αφρικής. Σήμερα, είναι μία από τις 20 μεγαλύτερες του κόσμου, με κατά κεφαλήν ΑΕΠ παρόμοιο με εκείνο της Ιταλίας ή της Ισπανίας, ενώ αποτελεί μία από τις κορυφαίες στον τομέα της εκπαίδευσης.
Δαπανά περισσότερα για την εκπαίδευση σε αναλογία με το μέγεθος της οικονομίας από τις περισσότερες χώρες. Το 2008, επένδυσε 7,6% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος της στον τομέα της εκπαίδευσης – το δεύτερο υψηλότερο ποσοστό μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ, μετά την Ισλανδία και πολύ πάνω από το μέσο όρο του ΟΟΣΑ (5,9%).
Οι τάξεις στην Κορέα είναι μεγαλύτερες σε σχέση με τις άλλες χώρες του ΟΟΣΑ. Το 2009, οι τάξεις του δημοτικού σχολείου κατά μέσο όρο είχαν πάνω από 28 μαθητές, λιγότερους από 36 που είχε το 2000, αλλά εξακολουθεί να βρίσκεται αρκετά πάνω από το μέσο όρο του ΟΟΣΑ, με 21 μαθητές. Στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση ο αριθμός κυμαίνεται στο 35, σε σύγκριση με το μέσο όρο του ΟΟΣΑ, που είναι κάτω από 24.
Τα παιδιά στην Κορέα περνούν λιγότερο χρόνο στο σχολείο από ό,τι τα παιδιά σε άλλες χώρες του ΟΟΣΑ. Ωστόσο, ένας μεγάλος αριθμός δέχεται ιδιαίτερα μαθήματα μετά το σχολείο, συχνά μέχρι αργά το βράδυ. Το 2010, το 72,2% των μαθητών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης εκτιμάτε ότι έκανε ιδιαίτερα μαθήματα. Στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση, ο δείκτης έφτανε το 86,8%.
Οι οικογένειες συνεισφέρουν σε ένα πολύ μεγαλύτερο μερίδιο των δαπανών για την εκπαίδευση από ότι στις άλλες χώρες του ΟΟΣΑ. Το 2008, το 19% των δαπανών εκπαίδευσης στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση επιβάρυνε τις οικογένειες, έναντι μέσου όρου του ΟΟΣΑ το 7%. Σε επίπεδο τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, τα ιδιωτικά κεφάλαια κάλυπταν σχεδόν το 78% των δαπανών για την εκπαίδευση, έναντι μέσου όρου του ΟΟΣΑ το 31%.
Οι δάσκαλοι αμείβονται πολύ καλά. Το 2009, ένας δάσκαλος δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης με 15 χρόνια εμπειρίας κέρδιζε το 195% του κατά κεφαλήν ετήσιου ΑΕΠ της Κορέας, σε σύγκριση με το 124% κατά μέσο όρο των χωρών του ΟΟΣΑ. Επίσης, διδάσκουν λιγότερες ώρες σε σχέση με τις άλλες χώρες του ΟΟΣΑ ενώ περνούν περισσότερο χρόνο σε δραστηριότητες όπως η προετοιμασία για τη διδασκαλία αλλά και σε διοικητικές εργασίες.
Αποτελέσματα:
Η Κορέα βρίσκεται στην κορυφή μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ στα τεστ PISA το 2009, με 539 βαθμούς, ενώ είναι στην κορυφή στα μαθηματικά με 546 βαθμούς. Κατέχει την τρίτη θέση μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ, μετά τη Φινλανδία και την Ιαπωνία στις επιστήμες, με 538 βαθμούς ενώ βρίσκεται πρώτη στις ψηφιακές δεξιότητες ανάγνωσης, με 569 βαθμούς.
Ενώ οι περισσότερες από τις χώρες που βελτίωσαν τη μέση βαθμολογία στην ανάγνωση μεταξύ του 200 και του 2009, το έκαναν χάρη στην αύξηση του μέσου όρου των μαθητών με χαμηλές επιδόσεις, η Κορέα το έκανε με την αύξηση του μέσου όρου των κορυφαίων μαθητών της.
Η Κορέα βρίσκεται στην κορυφή μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ στα τεστ PISA το 2009, με 539 βαθμούς, ενώ είναι στην κορυφή στα μαθηματικά με 546 βαθμούς. Κατέχει την τρίτη θέση μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ, μετά τη Φινλανδία και την Ιαπωνία στις επιστήμες, με 538 βαθμούς ενώ βρίσκεται πρώτη στις ψηφιακές δεξιότητες ανάγνωσης, με 569 βαθμούς.
Ενώ οι περισσότερες από τις χώρες που βελτίωσαν τη μέση βαθμολογία στην ανάγνωση μεταξύ του 200 και του 2009, το έκαναν χάρη στην αύξηση του μέσου όρου των μαθητών με χαμηλές επιδόσεις, η Κορέα το έκανε με την αύξηση του μέσου όρου των κορυφαίων μαθητών της.
Παρά το γεγονός ότι σχεδόν το 90% των μαθητών που πήραν μέρος στην έρευνα στην Κορέα το 2009, δήλωσαν ότι χρησιμοποιούν υπολογιστή στο σχολείο, οι περισσότεροι εξ αυτών χρησιμοποιούν τους υπολογιστές στο σπίτι τους. Λιγότεροι από το 20% των μαθητών ανέφεραν πως χρησιμοποιούν laptop στο σχολείο, σε σύγκριση με το 70% στη Νορβηγία και τη Δανία.
Επιμέλεια: Γεωργία Αρσενίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου