Πέμπτη 16 Ιουλίου 2020

Ούτε Αγία έχουμε, ούτε Σοφία.


"Οι Έλληνες δεν απειλούνται από τα τουρκικά στίφη. Από τους Έλληνες κυβερνήτες τους και εκπαιδευτές τους απειλούνται"

Αφού οι Ελληνες έχουν αποκοπεί από τις ρίζες τους, Κνωσσό, Μυκήνες, Απέλλα, Ακρόπολη, Αγιά Σοφιά, με την αρρωστημένη δήθεν μαρξιστική υποκουλτούρα, που έχει εξοβελίσει την ιστορικά τεκμηριωμένη συνέχεια του έθνους τους από τα σχολεία και τα ΑΕΙ, κάθε βάρβαρος γείτονας μπορεί να τους φτύνει ανενόχλητος.

Και να τους φτύνει ο πιο απολίτιστος λαός του κόσμου, που στα 600 χρόνια παρουσίας στήν κατακτημένη περιοχή που ζεί δεν έχει παράξει ΟΥΤΕ ΕΝΑ δείγμα πολιτισμού, ζώντας στα αρχιτεκτονήματα των λαών που κατέσφαξε, αντιγράφοντάς τα, πλέκοντας, γνέθοντας, ζωγραφίζοντας αυτά που έκλεψε από τους αυτόχθονες και τους γείτονες που κατέσφαξε, και προσευχόμενος στα ακριβή αντίγραφα των ναών που εσύλησε. Παρουσιάζοντάς τα για δικά του.

Κυριακή 12 Ιουλίου 2020

Η άποψη ενός Έλληνα Πομάκου για την Αγία Σοφία

Αγανακτισμένος δηλώσεις ο γνωστός Έλληνας Πομάκος και πρώην πολιτευτής των ΑΝΕΛ Ιρφάν Μεχμέτ Αλή για την κίνηση του Τούρκου Προέδρου να μετατρέψει την Αγία Σοφία σε τζαμί. Μάλιστα υποστηρίζει πως για την απόφαση αυτή θα έπρεπε να είναι εξοργισμένοι όχι μόνο οι χριστιανοί αλλά και οι μουσουλμάνοι όλου του κόσμου κι αυτό διότι όπως χαρακτηριστικά αναφέρει, το Ισλάμ δεν αναφέρει πουθενά πως πρέπει να μετατρέπονται τζαμιά χώροι λατρείας άλλων θρησκειών.

«Ντροπή σου Ερντογάν, δεν θα σε πω κύριε γιατί δεν σου αξίζει!

Ότι είναι η Μέκκα για μας τους μουσουλμάνους είναι η Αγία Σοφία για τους ορθόδοξους χριστιανούς αυτό πρέπει να το καταλάβουμε όλοι. Αυτή την στιγμή δεν πρέπει να είναι εξοργισμένοι μόνο οι χριστιανοί όλου του κόσμου αλλά και όλοι οι μουσουλμάνοι! Που λέει στη θρησκεία μας να κλέβουμε; που λέει στη θρησκεία μας να κάνουμε τζάμια χώρους λατρείας και ιστορίας άλλων θρησκειών;

Νιώθω ντροπή οργή και αηδία πως επιτρέπουμε ένα δικτάτορα μιας γειτονικής χώρας να χρησιμοποιεί τη θρησκεία μας. Το ότι θέλει να διορθώσει όπως λέει λάθη του Κεμάλ είναι μια παραφροσύνη , ούτε στο Ιράν δεν συμβαίνουν αυτά. Είμαστε στο 2020 που θέλει να γυρίσει το κόσμο ; ποσά χρόνια πίσω; Φτάνει τόσο μίσος αυτά δεν συγχωρεί ούτε ο Αλλάχ ! Ντροπή και Αίσχος !!»
 

Σάββατο 11 Ιουλίου 2020

Μωραίνει κύριος ον βούλεται απολέσαι – Ο Ελληνισμός στη δίνη του εθνομηδενισμού

 Έχουμε αφαιρέσει από τις μέλλουσες γενιές το στέρεο υπόβαθρο για την ψυχοκοινωνική τους ανέλιξη και από την αυριανή μας κοινωνία κάθε συγκολλητική ουσία. Ταυτοχρόνως  στερούμαστε το κορυφαίο όπλο που ανέκαθεν είχαμε σε περίσσεια, σε σχέση με τον εχθρό, το φρόνημα


Του Κώστα Καραΐσκου

Φτάνοντας στο έσχατο σημερινό κατάντημα ως ελληνικό εθνοκράτος, με τον φόβο του Τούρκου διάχυτο στις ελίτ της Αθήνας, όσοι δεν έχουμε απεμπολήσει τη λογική και την αξιοπρέπειά μας, οφείλουμε ως Ελληνισμός να αναστοχαστούμε την μεταπολιτευτική μας συλλογική πορεία. Πέρα από ιδεολογίες, εξωραϊσμούς και ευκολίες, πρέπει να κάνουμε μιαν ειλικρινή εκτίμηση της κατάστασης στην οποία φτάσαμε μισό αιώνα μετά την ήττα μας στην Κύπρο και τον εξ αυτής "εκδημοκρατισμό" του πολιτικού συστήματος.

Βασικό σημείο εκκίνησης είναι η αυτονόητη παραδοχή του "αποικιοκρατικού" χαρακτήρα της εγχώριας διακυβέρνησης ήδη μετά τον Καποδίστρια. Αν κάποιος διαφωνεί μ' αυτό και θεωρεί πως ζούμε σε κυρίαρχο κράτος, δεν έχει νόημα να συνεχίσει την ανάγνωση του παρόντος. Αναλογιζόμενοι λοιπόν την πορεία της χώρας, δύσκολα μπορούμε να βρούμε πολιτικό ηγέτη που να ξέφυγε από τα στενά πλαίσια που έθεταν πάντοτε τα ξένα συμφέροντα.

Μετά το 1922 εξέλιπε η προτεραιότητα της απελευθέρωσης των αλύτρωτων Ελλήνων που ως τότε δέσποζε στην δημόσια ατζέντα, μετά δε το 1974, όταν χάθηκε η Κύπρος (με δήθεν αποκλειστική ευθύνη των χουντικών), η "δημοκρατία" στάθηκε το πρόσχημα για την απεμπόληση κάθε εθνικού σκοπού στο όνομα της κοινωνικής προόδου και δικαιοσύνης. Στην πραγματικότητα μια κομματοκρατία αναίσχυντη πάτησε πάνω στις πληγές του Εμφυλίου, εκμαύλισε τα κοινωνιστικά οράματα (μαζί και τον μικρομεσαίο Έλληνα), για να καταλήξει στην απόλυτη ιδιώτευση και την ατομική ηδονοθηρία.

Πέμπτη 9 Ιουλίου 2020

Μόρφου Νεόφυτος, για την Εκκλησία στις ημέρες του "κορονοϊόυ"

Ο Μόρφου Νεόφυτος μιλά για την επιδημία των ημερών μας, για την ορθόδοξη ομολογία, για την επισκοπική ευθύνη έναντι του Λαού και της Αλήθειας.
Μια θεώρηση των πραγμάτων που τα θέτει σε εντελώς άλλη βάση, αυτή της αγιαστικής Εκκλησιαστικής παραδόσεως.


Κυριακή 5 Ιουλίου 2020

Η αντίστροφη μέτρηση τελειώνει


"Είναι πια μάλλον ευδιάκριτο ότι φέτος θα φτάσουμε οι Ελληνες στον χειμώνα επιπλέον ακρωτηριασμένοι: με χαμένα ένα - δυο νησιά στο Αιγαίο και την Αγια-Σοφιά τζαμί."

 
Του Χρήστου Γιανναρά
 
Οι σοφοί οικονομολόγοι (δηλαδή οι έντιμοι, οι ανεξαγόραστοι από τα κόμματα) χτυπάνε καμπανάκι: «Στα επόμενα εφτά χρόνια αναμένεται να διατεθούν στην Ελλάδα 50+ δισ. ευρώ: 32 δισ. από το 2021 έως το 2024 και επιπλέον 20 δισ., από το νέο ΕΣΠΑ, από το 2021 έως το 2027. Αν η χώρα δεν θελήσει η ίδια να μεταμορφωθεί, τα 50 δισ. από μόνα τους δεν θα μεταμορφώσουν την Ελλάδα. Τα 50 δισ. δεν θα κάνουν τίποτα, πιθανότατα ούτε καν θα απορροφηθούν» («Κ», 14.6.2020).

Η ελλαδική κοινωνία έχει αποδείξει περίτρανα ότι δεν θέλει πολιτική αλλαγή, δεν θέλει να μεταμορφωθεί. Σαράντα έξι χρόνια τώρα συντηρεί στην εξουσία τους «τυράννους» της: πολιτικούς με εξόφθαλμο σύνδρομο εξουσιολαγνείας, όπως και κεφαλαιούχους με ακόρεστη υστερία πλουτισμού. Και οι μεν και οι δε αδιαφορούν για τη δόξα, την περηφάνια της επιτυχίας, τη χαρά της προσφοράς, την καταγραφή τους στην Ιστορία. Είναι απλώς παίκτες, τους διεγείρει και τους ηδονίζει η αλληλομαχία καθεαυτήν: να είναι στον στίβο και να νιώθουν το πλήθος συνεπαρμένο από τη δική τους λακτισματική επιτηδειότητα.
Επαγγελματίες της εξουσίας και ιδιώτες μαστόροι του ευκαιριακού πλουτισμού έχουν μπλοκάρει κάθε ενδεχόμενο και δυνατότητα να περάσει η Ελλάδα από την κομματοκρατία στη δημοκρατία, από τον έσχατο ευτελισμό στην κάποια αξιοπρέπεια. Εχουν στα χέρια τους εργαλείο, την Παιδεία, τα ΜΜΕ, την Αυτοδιοίκηση (και οι τρεις ονομασίες κατ’ ευφημισμόν):