Απαγορευμένη Ιστορία:

29 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 1941: ΠΩΣ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΑΓΓΛΟΙ «ΕΦΑΓΑΝ» ΤΟΝ Ι. ΜΕΤΑΞΑ

«Ας μάθουμε επιτέλους να λέμε τα πράγματα με τ’ όνομά τους και να μην παραποιούμε την ιστορία μας. Ο ελληνικός λαός, στην πλειοψηφία του, αγάπησε τον Μεταξά». (Β.Ραφαηλίδης)

 Γ. Δημητρακόπουλος, Συνταξιούχος Εκπαιδευτικός

Σαν σήμερα, πριν από 75 χρόνια, έφυγε από την ζωή ο εθνικός κυβερνήτης και πατέρας του «ΟΧΙ», Ι. Μεταξάς. «Πέθανε», γράφει η επίσημη ιστορία. Ωστόσο, εμείς έχουμε βάσιμους λόγους να πιστεύουμε ότι ο Ι. Μεταξάς δολοφονήθηκε και θα στηρίξουμε την πεποίθησή μας αυτή σε αδιάσειστα ιστορικά ντοκουμέντα.

Κατ’ αρχάς, κυκλοφορεί ευρέως ένας μύθος: ότι η καθεστωτική μεταβολή της 4ης Αυγούστου έγινε με τις ευλογίες των Άγγλων και ότι ο Ι. Μεταξάς, διδαχθείς από την τύχη του Βασιλέως Κωνσταντίνου του Στρατηλάτη κατά τον Α΄ Π.Π., είχε δεσμευθεί ότι θα ταχθεί οπωσδήποτε στο πλευρό της Αγγλίας, στον επικείμενο πόλεμο. Άλλο ένα ψεύδος, μετά από εκείνο που έλεγε ότι ο Μεταξάς ήτο γερμανόφιλος. Ο εθνικός κυβερνήτης δεν ήτο ούτε αγγλόφιλος ούτε γερμανόφιλος! Ήτο Έλλην και το μόνο που τον ενδιέφερε ήταν η εξυπηρέτησις των εθνικών συμφερόντων. Προς τούτο, λοιπόν, επεδίωξε την αυστηρά ουδετερότητα μόλις ξέσπασε ο Β΄ Π.Π. Όμως, οι πανούργοι Άγγλοι, που επιθυμούσαν διακαώς το άνοιγμα του βαλκανικού μετώπου, δια του πράκτορός των Τσιάνο, και του άφρονος Μουσσολίνι, κατόρθωσαν να βάλουν την Ελλάδα στο σφαγείο. Κατά πόσον οι Άγγλοι ευνοούσαν την 4η Αυγούστου; Ας μας απαντήσουν τα ιστορικά ντοκουμέντα.

Μαραζώνουν τα σχολεία δεύτερης ευκαιρίας

Κραυγή αγωνίας από μαθητές αλλά και καθηγητές του Σχολείου Δεύτερης Ευκαιρίας (Σ.Δ.Ε) Κορυδαλλού οι οποίοι ζητούν να στελεχωθεί το σχολείο με το απαραίτητο εκπαιδευτικό προσωπικό, να προσληφθούν καθαρίστριες και να δοθούν τα απαραίτητα κονδύλια για την εύρυθμη λειτουργία όλων των αντίστοιχων σχολικών μονάδων της χώρας.

Τέσσερις μήνες μετά την έναρξη των μαθημάτων, στο Σ.Δ.Ε του Κορυδαλλού εργάζονται μαζί με τον διευθυντή και τον υποδιευθυντή του σχολείου 5 καθηγητές, όταν οι ανάγκες είναι για 10 καθηγητές και δύο ακόμη συμβούλους ψυχολογίας και σταδιοδρομίας. Τους καθηγητές πλαισιώνει και μία φιλόλογος που προσφέρει εθελοντικά τις υπηρεσίες τους. Από τις 5 ώρες μαθημάτων, γίνονται σε καθημερινή βάση 3 με 4.

Οι λιγοστοί εκπαιδευτικοί και οι 70 μαθητές του σχολείου, ηλικίας από 18 έως 59 ετών, αγοράζουν μόνοι τους τα καθαριστικά για τις τουαλέτες αλλά και όλες τις αίθουσες του κτιρίου, πληρώνουν για τα αναλώσιμα που χρειάζονται και έχουν φτιάξει επιτροπές προκειμένου να καθαρίζουν τους χώρους του σχολείου εκ περιτροπής.

Μερικά βίντεο (μεταξύ πολλών) σχετικά με την εορτή των Τριών Ιεραρχών

Συνάντηση Ελληνισμού -- Χριστιανισμού:

Οι τρεις Ιεράρχες και η Ελληνική Παιδεία:

Τρεις Ιεράρχες - π.Ανανίας Κουστένης:

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΤΗΣ 'Η ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ:

Προπαγανδίζουν στα σχολεία το "εβραϊκό ολοκαύτωμα" αυτοί που διέγραψαν τα Ολοκαυτώματα των Ελλήνων

Ιταμή πρόκληση αποτελεί η εγκύκλιος του υπουργού Παιδείας, Ν. Φίλη, η οποία αναφέρεται στους εορτασμούς της ημέρας μνήμης του εβραϊκού ολοκαυτώματος στα σχολεία.

Θυμίζουμε πως ο συγκεκριμένος υπουργός σε μια από τις πρώτες δηλώσεις που έκανε, μόλις ανέλαβε τα καθήκοντά του, ήταν η άρνηση της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού. 

Απευθύνεται με έγγραφό του στους εκπαιδευτικούς και διατάσσει εορτασμούς, επικαλούμενος τον νόμο 3218/2004 (ΦΕΚ Α’ 12), με τον οποίο η βουλή καθιέρωσε την 27η Ιανουαρίου ως «ημέρα μνήμης των Ελλήνων Εβραίων μαρτύρων και ηρώων του Ολοκαυτώματος», ξεχνώντας επιλεκτικά το νόμο 2193 της 8/11/3/94, με τον οποίο η ίδια βουλή καθιέρωσε την 19η Μαΐου ως Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου. 

Ακόμα και η απόφαση της Συνόδου της Μόνιμης Διάσκεψης των Υπουργών Παιδείας στην Κρακοβία, την οποία επίσης επικαλείται, εκτός από την καθιέρωση του Ολοκαυτώματος, μιλάει και για την πρόληψη των εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας. 

Άραγε μόνο οι Εβραίοι εμπίπτουν σε αυτή την κατηγορία για τον Φίλη; 

ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ : Αλήθειες και Μύθοι

Αριστερή εγκύκλιος στα σχολεία ουσιαστικά καταργεί την εορτή των Τριών Ιεραρχών...

Μία σημαντική αποκάλυψη έκανε το ΕΚΚΛΗΣΙΑonline για εγκύκλιο που απέστειλε το Υπουργείο Παιδείας με την οποία καταργείται ουσιαστικά η εορτή των Τριών Ιεραρχών με πονηρό τέχνασμα

Όπως διαβάζουμε “σήμερα έφτασε εγκύκλιος του υπουργείου Παιδείας στα σχολεία, η οποία αναφέρει ότι θα γίνει κανονικά μάθημα την Παρασκευή 29 Ιανουαρίου εκτός από τις τελευταίες δύο ώρες όπου θα γίνει η “εορτή”. Οι “φωστήρες” του συριζαικου υπουργείου “τρώνε” τούς…. τρεῖς μεγίστους φωστῆρας τῆς Τρισηλίου θεότητος! Όπερ μεθερμηνευόμενον: ούτε εκκλησιασμός το πρωί, ούτε ουσιαστικά γιορτή τις δύο τελευταίες ώρες, αφού δεν θα έχει μείνει κανένας μαθητής να παρακολουθήσει! 

(σημ. Ε.Π: φυσικά την "γιορτή του Πολυτεχνείου" την κατέστησαν αργία, και μάλιστα την μεταθέτουν, αν συμπίπτει σαββατοκύριακο)

Συγκεκριμένα η εγκύκλιος αναφέρει: 

Μαρούσι, 22/01/2016

 Αρ. Πρωτ. : Φ1/10747/Δ2 

Θέμα: «Θρησκευτική εορτή των Τριών Ιεραρχών» 

Ενόψει της θρησκευτικής εορτής των Τριών Ιεραρχών σας γνωρίζουμε τα εξής: Με βάση το Π.Δ. 104/79 (Α΄ 23), καθώς και τη με αρ. πρ. 80033/Γ2/4-08-2006 (Β΄ 1286) Υ.Α. η εορτή των Τριών Ιεραρχών είναι αργία για τα Γυμνάσια, τα Γενικά και τα Επαγγελματικά Λύκεια. Επειδή κατά το τρέχον σχολικό έτος η εορτή των Τριών Ιεραρχών συμπίπτει με ημέρα που δεν λειτουργούν τα σχολεία (Σάββατο 30-1-2016), οι σχολικές μονάδες δύνανται να πραγματοποιήσουν εορταστικές εκδηλώσεις, την Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2016, κατά τις δύο τελευταίες διδακτικές ώρες, με ευθύνη του Διευθυντή και του Συλλόγου Διδασκόντων.

 Ο ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Δ. ΠΑΝΤΗΣ 

Το υπουργείο Παιδείας γράφει στα παλαιότερα των υποδημάτων του την Εκκλησία η οποία μέσω της ΔΙΣ εξέδωσε και σχετικά μηνύματα προς μαθητές και εκπαιδευτικούς την περσαμένη εβδομάδα για την εορτή των Τριών Ιεραρχών και όπως επισημείανι ο παραπάνω ιστότοπος εκκλησιαστικών νέων “η απόφαση αποτελεί αν μη τι άλλο ένα νέο χτύπημα από τα λυσσασμένα σκυλιά της κυβερνητικής άθεης νομενκλατούρας στην Εκκλησία και στον πιστό λαό!”...

www.elkosmos.gr/aristeri-egkiklios-sta-scholia-ousiastika-katargi-tin-eorti-ton-trion-ierarchon/ 

Ποιος ήταν ο Θανάσης Κλάρας; Λεβέντης καπετάνιος ή ψυχοπαθής σαδιστής;

Μια αμφίσημη βιογραφική απόπειρα:

(επειδή πολλά λέγονται τελευταία για το συγκεκριμένο πρόσωπο)

Η πρόσφατη Ελληνική ιστορία αναφέρεται συνήθως μονόπλευρα σε άτομα και γεγονότα, αναλόγως προς την επιθυμητή εξυπηρέτηση διαφόρων σκοπιμοτήτων. Ένα από τα πλέον αμφιλεγόμενα πρόσωπα που έδρασαν στο χώρο της αριστεράς, κυρίως κατά την προπολεμική, την κατοχική περίοδο της Ελλάδας στον Β΄ΠΠ και λίγο μετά από αυτή, είναι και ο γνωστότερος ως Άρης Βελουχιώτης, του οποίου έφιππο άγαλμα κοσμεί κεντρικότατη πλατεία της Λαμίας, ενώ το όνομά του έχει δοθεί σε πολλές πλατείες και δρόμους.  

Για το θέμα αυτό, ο εγκατεστημένος στη Γαλλία από το 1975 αριστερός συγγραφέας Ηλίας Πετρόπουλος, γράφει χαρακτηριστικά στο βιβλίο του με τίτλο «Ο κουραδοκόφτης», σελ. 127:«Η βιβλιογραφική καθώς και η προφορική μυθολογία περί Βελουχιώτη, αφήνει εκκρεμή σοβαρότατα προβλήματα. Η εθελοτυφλία των ιστοριογράφων, ισούται με την ανοησία του λαού. Στήσαμε τον ανδριάντα του Άρη στη Λαμία και πάψαμε να σκεφτόμαστε…»Ακολούθως επιχειρείται να παρουσιασθούν από αξιόπιστες πηγές στοιχεία για τον Άρη Βελουχιώτη, προκειμένου ο αναγνώστης να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα.

Ο Άρης Βελουχιώτης, παραμένει μέχρι και σήμερα μια έντονα αμφιλεγόμενη προσωπικότητα, με φανατικούς υποστηρικτές, που τον θεωρούν και τον λατρεύουν ως ήρωα και ορκισμένους κατακριτές, που τον θεωρούν ως ένα ψυχοπαθή και στυγνό εγκληματία.

το πλήρες άρθρο εδώ:
http://www.antibaro.gr/article/6398

Αποφράδα ημέρα σήμερα για τον κόσμο της Παιδείας

«εκπαιδευτικός» από τους πρώτους κίναιδους που έσπευσαν να επωφεληθούν από το «σύμφωνο»

(αλίμονο στα παιδιά που πέρασαν από τα χέρια του)

Πρώτη μέρα εφαρμογής του Συμφώνου Συμβίωσης ομόφυλων ζευγαριών και η πρώτη υπογραφή που έβαλε ο Δήμαρχος Αθηναίων Γιώργος Καμίνης αφορά έναν 66χρονο γιατρό και έναν 60χρονο εκπαιδευτικό. Την υπογραφή του πρώτου Συμφώνου δημοσιοποίησε ο ίδιος ο Δήμαρχος Αθηναίων, Γιώργος Καμίνης, με ανάρτησή του στο Twitter. 

http://www.pronews.gr/portal/20160125/%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%B7-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B7/%CE%B3%CE%B9%CE%B1%CF%84%CF%81%CF%8C%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CE%B5%CE%BA%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%B4%CE%B5%CF%85%CF%84%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82-%CF%84%CE%BF-%CF%80%CF%81%CF%8E%CF%84%CE%BF-%CE%B6%CE%B5%CF%85%CE%B3%CE%AC%CF%81%CE%B9-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CF%85%CF%80%CE%AD%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%88%CE%B1%CE%BD-%CF%84%CE%BF-%CF%83%CF%8D%CE%BC%CF%86%CF%89%CE%BD%CE%BF-%CF%84%CE%B9#sthash.aV30UGO4.dpuf

Γράμματα σπουδάματα - Γ Καραμπελιάς - 1821 η δυναμική της Παλιγγενεσίας

Απαγορεύονται οι "καραβολίδες"

Τα "ξερόμυτα" δεν μετράνε, "στα 3 κόρνερ πέναλτι", ο ορισμός του νοητού τέρματος, ο τύπος που είχε την μπάλα και τον είχαμε στα όπα όπα. 

ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΥΛΩΝΑΣ

Για όσους έχουμε περάσει τα 22-23, το ποδόσφαιρο πλέον έχει ταυτιστεί με το τρίπτυχο πίτσες-μπίρες-Champions League με μερικά "δημιουργικά" διαλείμματα για "Pro" και "Football Manager". Τα πράγματα, όμως, δεν ήταν πάντοτε έτσι.

Ξεσκονίζοντας τις προάλλες την αποθήκη μου, έπεσα πάνω σε ένα κιτρινισμένο τετράδιο που στο εξώφυλλο είχε κολλημένα ξεθωριασμένα αυτοκόλλητα της Panini με παίκτες που αγωνιζόντουσαν στο ελληνικό πρωτάθλημα στις αρχές της δεκαετίας του '90. Το άνοιξα με ανυπομονησία για να δω και τα υπόλοιπα αυτοκόλλητα της τότε συλλογής μου, αλλά έπεσα πάνω σε κάτι που δεν περίμενα. Στην πρώτη σελίδα έγραφα “Πρωτάθλημα 1993-1994”. Δεν επρόκειτο για το πρωτάθλημα της τότε Α' Εθνικής, αλλά όπως μαρτύρησαν οι επόμενες σελίδες του τετραδίου, για ένα πρωτάθλημα μεταξύ των δύο ομάδων που είχαμε φτιάξει στην 5η δημοτικού. Υπήρχαν γραμμένα τα ονόματα των συμμαθητών μου και πλάι τους τα γκολ που είχαν πετύχει σε κάθε αγώνα, ενώ υπήρχε και ένας πίνακας με τη βαθμολογία των δύο ομάδων. Τότε η νίκη έδινε ακόμα δύο βαθμούς και η ισοπαλία έναν.

Από το Γλωσσικό στην αγλωσσία

«Οι συγγραφείς μας και οι ποιητές μας δεν είχαν ποτέ γλωσσικό πρόβλημα. Γι’ αυτούς η γλώσσα ήταν μία, η γλώσσα της δημιουργίας τους...»

του Τάκη Θεοδωρόπουλου

Φ​​ίλος μαθηματικός στη Μέση Εκπαίδευση μού επισήμανε τις συνέπειες της αγλωσσίας στη διδασκαλία των θετικών επιστημών. Μου είπε πως ακόμη και οι μαθητές που έχουν ευχέρεια στην εφαρμογή των απαραίτητων για τη λύση των προβλημάτων τύπων αδυνατούν να εξηγήσουν τη μέθοδο που ακολουθούν. Εχουν τις γνώσεις, έχουν την ευφυΐα, πλην όμως τους λείπει η σκέψη, επειδή τους λείπει η γλώσσα που θα μπορούσε να τη διαμορφώσει. Ο φίλος μου είναι γυμνασιάρχης σε ένα εξαιρετικό σχολείο και εμπιστεύομαι την κρίση του. Παπαγαλία, λοιπόν, τρόπον τινά και στα μαθηματικά.

Η επισήμανση έχει ιδιαίτερη σημασία, διότι αναδεικνύει τους συγγενικούς δεσμούς του μεγαλύτερου καρκινώματος του εκπαιδευτικού μας συστήματος, της παπαγαλίας, με την αγλωσσία. Διότι, όταν ο μαθητής μαθαίνει από στήθους τη σελίδα 235 του κακογραμμένου βιβλίου της Ιστορίας, επειδή χρησιμοποιεί λέξεις της ελληνικής κρύβει το πραγματικό πρόβλημα. Οτι δηλαδή, με τη συνενοχή του διδάσκοντος, αποδέχεται την αδυναμία του να μεταφράσει σε δική του σκέψη, και με δικές του λέξεις, αυτό που διάβασε. Το ίδιο ισχύει και στην έκθεση ιδεών. Αν ακολουθήσει τις οδηγίες χρήσεως, αυτές που αντιστοιχούν στις εξίσου στερεότυπες ιδέες, τότε θεωρείται ότι «γράφει καλά», άρα χειρίζεται καλά τη γλώσσα του.

Ξέρω καλά πως όσοι διδάσκουν τα λεγόμενα φιλολογικά μαθήματα έχουν προ πολλού αποδεχθεί την ήττα τους. Η ανυπαρξία σχέσης με τη λεγόμενη αγορά εργασίας έχει μετατρέψει τη διδασκαλία της λογοτεχνίας και των κλασικών γραμμάτων σε αγγαρεία. Στο σημερινό λύκειο ο φιλόλογος μπορεί να απειλεί με κακό βαθμό, όμως δεν έχει την αίγλη του μαθηματικού, όποιου διδάσκει ηλεκτρονικούς υπολογιστές ή ακόμη και του γυμναστή. Σε παλαιότερους καιρούς στη λεγόμενη Φιλοσοφική Σχολή –φιλολογική στην πραγματικότητα– εγγράφονταν όσοι κατά τεκμήριο αγαπούσαν το διάβασμα και τη λογοτεχνία. Με το σημερινό σύστημα, το πιθανότερο είναι να καταλήξεις να αποκρυπτογραφείς τον Πλάτωνα «από σπόντα», επειδή δεν είχες αρκετά μόρια για να γίνεις κάτι άλλο. Τη βαρεμάρα τους τη μεταφέρουν στη σχολική τάξη και το σύστημα αναπαράγεται μια χαρά: πόσες φορές δεν έχω ακούσει πανεπιστημιακούς καθηγητές να παραπονιούνται ότι οι φοιτητές τους δεν ξέρουν ούτε να μιλούν ούτε να γράφουν. Κοινώς, τους λείπει το εργαλείο της σκέψης.

Η χρησιμότητα του αχρήστου

Τον κώδωνα του κινδύνου για την ελευθερία, τη δημοκρατία, την Παιδεία και τον πολιτισμό εξαιτίας της υποβάθμισης των ανθρωπιστικών σπουδών κρούει ο διακεκριμένος συγγραφέας, ακαδημαϊκός δάσκαλος και μελετητής της Αναγέννησης Νούτσιο Ορντινε. Επκοινωνήσαμε μαζί του και μας παραχώρησε τη συνέντευξη που ακολουθεί με τη βοήθεια της μεταφράστριάς του Μαρίας Σπυροπούλου. Το βιβλίο του Νούτσιο Ορντινε Η χρησιμότητα του άχρηστου κυκλοφόρησε με μεγάλη επιτυχία σε 18 γλώσσες. Στα ελληνικά από τις εκδόσεις "΄Αγρα" σε μετάφραση Ανταίου Χρυσοστομίδη.

Στο βιβλίο σας «Η χρησιμότητα του άχρηστου» προειδοποιείτε για τους κινδύνους από την υποβάθμιση των ανθρωπιστικών σπουδών. Οσοι όμως λαμβάνουν τις αποφάσεις δεν ενδιαφέρονται για το πρόβλημα. Τι θα πρέπει να γίνει;

«Είμαστε ενώπιον μιας επιδημίας που εξαπλώνεται σε ολόκληρο τον κόσμο. Αυτό ακριβώς το καλοκαίρι προκάλεσε κατακραυγή στην Ιαπωνία μια επιστολή του υπουργού Παιδείας Χακουμπούν Σιμομούρα με την οποία ζητούσε από τους πρυτάνεις να κλείσουν ή να μετατρέψουν τα τμήματα εκείνα που δεν είναι «χρήσιμα» έτσι ώστε να δυναμώσουν μόνο οι φυσικές και τεχνολογικές επιστήμες. Πρόκειται για πολιτική επιλογή που μπορεί να οδηγήσει στην πολιτιστική αυτοκτονία. Σήμερα, δυστυχώς, θεωρούνται «άχρηστες» οι γνώσεις που δεν ευνοούν άμεσα κέρδη. Ομως συχνά ο κόσμος των πανεπιστημιακών έχει αποδεχθεί την κατάσταση και παρατηρεί παθητικά αυτή την πτώση. Να γιατί αποφάσισα να γράψω αυτό το «Μανιφέστο». Πρέπει να αντιδράσουμε πριν να είναι πολύ αργά».

Κάποιοι δεν θέλουν μια “ενοχλητική” ιστορία…

Καυτά ζητήματα της νεώτερης ελληνικής ιστορίας αγγίζει ο συγγραφέας Σαράντος Καργάκος, στο πρώτο μέρος της ομιλίας του για το βιβλίο του Γιώργου Καραμπελιά "1821: Η δυναμική της Παλιγγενεσίας", κατά τη διάρκεια της συζήτησης που διοργανώθηκε, στο πλαίσιο της παρουσίασης του βιβλίου, στον χώρο πολιτικής και πολιτισμού Ρήγας Βελεστινλής, Ξενοφώντος 4, Σύνταγμα. Στη συζήτηση συμμετείχαν επίσης οι Γιώργος Κοντογιώργης, πρ. πρύτανης Παντείου Παν/μίου, Μιχάλης Μερακλής, καθηγητής λαογραφίας και ο συγγραφέας του βιβλίου

http://www.pemptousia.gr/video/kargakos/

Διδασκαλία με χάρτες, ήρωες του ΄21 και ξύλινα θρανία - Τα σχολεία της νοσταλγίας

Τότε στα δημοτικά σχολεία οι τάξεις είχαν ξύλινα θρανία, πολλούς χάρτες στους τοίχους και όλους τους ήρωες του ΄21.

Τότε οι μαθητές δεν μπέρδευαν το 1821 με το έπος του ΄40 και όλοι μάθαιναν τι είχε συμβεί στις 29 Μαϊου του 1453.

Εκείνοι οι μαθητές θυμούνται ακόμα τα ονόματα των δασκάλων τους, μαζί με τις υπερβολές, τις τιμωρίες και τον τσουχτερό χάρακα.

Ὁ «Ἅγιος τῆς πολιτικῆς» καί ἡ ἱερά Σκήτη Καυσοκαλυβίων

Αποκλειστική συνέντευξη που παραχώρησαν την 16η Δεκεμβρίου 2014, ο ιερομόναχος και πνευματικός της Ιεράς Σκήτης Καυσοκαλυβίων Αγίου Όρους Αρχιμ. π.Γεώργιος Αλευράς και ο συγγραφέας του έργου "Ιωάννης Καποδίστριας ο Άγιος της πολιτικής"  κ.Ιωάννης Κορνιλάκης

Η «Αριστερά» καλά κρατεί στην Ελλαδίτσα μας

(Αριστερά όπως σε βλέπω ή όπως με βλέπεις;)

Εξωφρενική πρόταση βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ: "Να μπουν δίδακτρα στα δημόσια σχολεία" 

Την επιβολή διδάκτρων στα δημόσια σχολεία με παράλληλη διεύρυνση των ωραρίου λειτουργίας τους, προτείνει- μεταξύ άλλων- ως την ενδεδειγμένη λύση για να καταστεί το σχολείο ευέλικτο και αποτελεσματικό, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Τριανταφυλλίδης.

Μάλιστα, κοστολογεί την επιβάρυνση της μέσης οικογένειας στα 600 ευρώ το χρόνο ανά μαθητή. Σε άρθρο του σε καθημερινή εφημερίδα, αναφέρει, μεταξύ άλλων, τα εξής:

«Τα ωρολόγια προγράμματα του σχολείου διευρύνονται στις 40 διδακτικές ώρες (5 μέρες Χ 8 ώρες για τους μαθητές) και οι εκπαιδευτικοί που τα υλοποιούν, χωρίς καμία αύξηση του ωραρίου τους, θα έχουν πλεονάζουσες αποδοχές από τη συνδρομή του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων μέσα από μια διαδικασία δίκαιης - αναλογικής επιβάρυνσης με βάση τη φορολογική τους δήλωση.

Για παράδειγμα, κάθε τμήμα των 25 μαθητών Χ 60 ευρώ τον μήνα κατά μέσο όρο (από 0 ευρώ για την άνεργη - άπορη οικογένεια μέχρι 120 ευρώ για την εύπορη οικογένεια) αποδίδει 15.000 ευρώ τον χρόνο. Επιβάρυνση για κάθε μαθητή /οικογένεια η μέση καταβολή των 60 ευρώ Χ 10 μήνες = 600 ευρώ τον χρόνο.

Οι δύο καθηγητές αριστείς που αναλαμβάνουν και διεκπεραιώνουν τις 40 ώρες λαμβάνουν το bonus των 600 ευρώ τον μήνα ο καθένας, ήτοι 6.000 ευρώ τον χρόνο. Τα εναπομείναντα 3.000 ευρώ αξιοποιούνται για τη φροντίδα υλικοτεχνικής υποδομής, εποπτικού υλικού, βιβλιογραφίας κ.λπ.

Κεντρικός στόχος είναι οι μαθητές να καλύπτουν όλες τις μαθησιακές τους ανάγκες, και όχι μόνο, μέσα στο σχολείο στη διάρκεια του πρωινού τους ωραρίου και να αποδεσμευτούν πλήρως από κάθε επιπλέον δράση που σχετίζεται με το σχολικό έργο και κοστίζει στους ίδιους και στην οικογένειά τους τόσο σε χρόνο όσο και σε χρήμα.»

http://www.pronews.gr/portal/20160113/%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%B7-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B7/%CE%B5%CE%BE%CF%89%CF%86%CF%81%CE%B5%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CF%80%CF%81%CF%8C%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%B7-%CE%B2%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B5%CF%85%CF%84%CE%AE-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%83%CF%85%CF%81%CE%B9%CE%B6%CE%B1-%CE%BD%CE%B1-%CE%BC%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BD-%CE%B4%CE%AF%CE%B4%CE%B1%CE%BA%CF%84%CF%81%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%B1-%CE%B4%CE%B7%CE%BC%CF%8C%CF%83%CE%B9%CE%B1#sthash.PFDl7X9c.dpuf

Οι παράνοιες του Ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος

«Κύριε υπουργέ πες αλεύρι, μία πρόταση σε γυρεύει»

 (Μέρος 1ο) - Γραμματείες στα σχολεία - Απουσίες μαθητών

Δείτε ακόμη

(Μέρος 2ο) 

Βιβλία ύλης - Βαθμολογία - Ιδιωτικά σχολεία - Φροντιστήρια - Ιδιαίτερα μαθήματα

(Μέρος 3ο)

Εισαγωγή σε Α.Ε.Ι.-Τ.Ε.Ι. - Μεταγραφές - Εκδρομές

Του Γιώργου Βαρδακώστα

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα μικρό χαρούμενο βασίλειο. Ίσως όχι τόσο χαρούμενο, αλλά δεν έχει σημασία. Ο νέος βασιλιάς φαινόταν αποφασισμένος να κάνει μεταρρυθμίσεις. Εμήνυσε λοιπόν στους υπουργούς του να βιαστούν. Ο υπουργός παιδείας ανταποκρίθηκε από τους πρώτους. Πώς όμως θα μπορούσε να κάνει μια μεταρρύθμιση, που να μην είχε την τύχη των προηγούμενων; Μια και δυο λοιπόν έτρεξε στο μαγικό καθρέφτη και ρώτησε:

- Καθρέφτη καθρεφτάκι μου, πως θα κάνω μια πετυχημένη μεταρρύθμιση;

- Ρώτα τους εκπαιδευτικούς αφέντη μου, απάντησε ο καθρέφτης. 

Έτσι κι έγινε. Ο υπουργός ρώτησε. Και οι εκπαιδευτικοί απάντησαν. Σας παρουσιάζω μερικές από τις απαντήσεις αυτές, που έδωσαν όχι μόνο εκπαιδευτικοί, αλλά επίσης γονείς και μαθητές στα 15 χρόνια, που δεν έχω σταματήσει να τους ρωτάω. Να μην πω ψέματα. Αρκετές από τις προτάσεις αυτές είναι δικές μου. Μη βιαστείς να με βρίσεις. Διάβασε με προσοχή και ρώτα κι άλλους.

Κύριε υπουργέ, η αλήθεια είναι ότι, δεν πρόκειται για μία αλλά για πολλές διαφορετικές προτάσεις. Κάποιες είναι απολύτως συγκεκριμένες, άλλες πάλι πιο γενικές. Οι προτάσεις, που ακολουθούν, δεν αποτελούν απλά προσωπικές θέσεις, αλλά έχουν προκύψει ως αποτέλεσμα πολύχρονου διαλόγου με συναδέλφους εκπαιδευτικούς (που υπηρετούν το δημόσιο σχολείο ή την ιδιωτική εκπαίδευση), γονείς και μαθητές. Θα υπάρξουν αρκετοί, που θα τις υπερασπιστούν με πάθος, αλλά και πολλοί, που θα αντιδράσουν έντονα. Σε κάθε περίπτωση δεν διεκδικώ το αλάθητο, ωστόσο όμως μπορεί κανείς να δει μερικές από τις προτάσεις αυτές ως βάση για συζήτηση.

Ζητώ συγνώμη, που δεν μπορώ να εντάξω τις προτάσεις αυτές στους 12 άξονες, που έχει καθορίσει η Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων στο πλαίσιο του Εθνικού και Κοινωνικού Διαλόγου για την Παιδεία. Το θεωρώ όμως αδύνατο, αφού αρκετές από αυτές ανήκουν σε περισσότερες από μία κατηγορίες. 

Η 20σέλιδη πρόταση κατατέθηκε τα ξημερώματα των Θεοφανείων στη σελίδα http://dialogos.minedu.gov.gr, ωστόσο μέχρι σήμερα (7/1/2016) δεν έχει αναρτηθεί, που μπορεί να σημαίνει ότι, κόπηκε από τη λογοκρισία ή ότι ο Διαχειριστής της πλατφόρμας έχει μεγάλο φόρτο εργασίας! Μην ανησυχείς όμως. Δεν θα σε αναγκάσω να τη διαβάσεις με τη μία. Θα δημοσιεύεται σε «μικρά» εύπεπτα επεισόδια, ξεκινώντας από τα δύο πρώτα θέματα, Γραμματείες στα σχολεία και απουσίες μαθητών.

1) Γραμματείες στα σχολεία

Οι σχολικές μονάδες Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης για να λειτουργήσουν, χρειάζονται γραμματειακή υποστήριξη. Απαιτείται μόνιμο προσωπικό, τουλάχιστον 1 διοικητικός υπάλληλος ανά σχολική μονάδα. Ακόμη κι αν υπάρχουν εκπαιδευτικοί με μειωμένο ωράριο ή αν υποχρεώνονται από το Διευθυντή της σχολικής μονάδας να εκτελούν εκ περιτροπής χρέη γραμματείας, το σχολείο δε μπορεί να λειτουργήσει κανονικά. Το παραπάνω συμπέρασμα αφορά όλες τα σχολεία μεγάλα ή μικρά, κεντρικά ή περιφερειακά, ακόμα και αυτά, που δε βρίσκονται σε μεγάλα αστικά κέντρα. 

Η ελληνική οικογένεια στο …απόσπασμα!

Λίγο πριν το τέλος του »έτους της εθνικής ντροπής 2015», το μείζον των βουλευτών της Βουλής των Ελλήνων ψήφισε το λεγόμενο »σύμφωνο συμβίωσης» των ομοφύλων, επιφέροντας έτσι ένα ακόμη καίριο πλήγμα κατά του ιερού θεσμού της ελληνικής οικογένειας! Ένα συνονθύλευμα από εθνομηδενιστές, δειλούς, δήθεν προοδευτικούς, άθεους και απάτριδες εκτέλεσαν το καθήκον τους απέναντι στους ξένους πάτρωνές τους! Τα κόμματά τους δεν έχουν πλέον κανένα ηθικό δικαίωμα να αποτελούν οντότητες στην πολιτική γεωγραφία της χώρας, οι οποίες να διεκδικούν την ψήφο Ελλήνων πολιτών που έχουν γαλουχηθεί με τα νάματα της Ελλάδας και της Ορθοδοξίας. Προσωπικά τάσσομαι απέναντι με όλη μου τη δύναμη!

Πριν προλάβει κάποιος δήθεν δημοκράτης και δήθεν ανθρωπιστής να χρησιμοποιήσει τους εύκολους λαϊκίστικους και ηλίθιους χαρακτηρισμούς της αριστερής προπαγάνδας, δηλώνω ότι φασισμός και ρατσισμός και κάθε είδους …φοβισμός είναι να μην επιτρέπεται στον κάθε έλληνα πολίτη να έχει την άποψή του και να την παρουσιάζει ελεύθερα και δημοκρατικά!

Διαφωνώ λοιπόν απόλυτα με αυτό που ψηφίστηκε. Για ένα πολύ απλό και λογικό λόγο.

Aμπωτη και παλίρροια

του Χρήστου Γιανναρά

​​Για τον ζηλωτή της γνώσης, τον εραστή της σοφίας, τον λάτρη των απόκρημνων ερωτημάτων και του επίμοχθου στοχασμού, η σύμπτωση να ζει συγκαιρινός με κοσμογονική ιστορική ανακατάταξη (κατάρρευση πολιτισμικού «παραδείγματος» και κυοφορία καινούργιου) είναι προνόμιο, δώρο συναρπαστικό. Για τους πολλούς δεν είναι έτσι, η κατάρρευση, οποιαδήποτε, και το άγνωστο καινούργιο που θα ακολουθήσει, γεννάνε ανασφάλεια με ευρύ φάσμα διαβαθμίσεων: από την ανησυχία ώς τον πανικό. Δυσεξέλεγκτη αντίδραση στην ανασφάλεια είναι η εθελούσια τυφλότητα: Tίποτα δεν καταρρέει ούτε κυοφορία συντελείται. Mια «κρίση» περνάμε, θα την παλέψουμε, όπως τόσες ανάλογες στο παρελθόν...

Η Ελλάς ως μέτοχος της Ευρωπαϊκής Ιδέας #4

Ο ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΡΙΖΕΣ ΤΟΥ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ή αλλιώς Η ΚΟΥΚΟΥΒΑΓΙΑ ΕΞΙΣΤΟΡΕΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΦΟΙΝΙΚΑ

Ίσως σε κάποιους φάνηκαν απόλυτα ή υπερβολικά όσα λέγαμε στο προηγούμενο για το πώς οι 36 της Επιτροπής (που διεξάγουν το 1/3 του εθνικού διαλόγου για την παιδεία), θα εκτελέσουν ένα προαποφασισμένο σχέδιο ορισμένων σημείων, αφήνοντας στην ελεύθερη βούληση οποιοδήποτε άλλο περιφερειακό θέμα, έτσι ώστε να υποστηριχθεί η έννοια “διάλογος”. Ήρθε η στιγμή της εξήγησης. Είναι εκτεταμένη, αλλά πιστεύουμε ότι είναι αναγκαία.

Οι 36 αποτελούν το “Εκτελεστικό” του διαλόγου, ενώ το “Βουλευτικό” τυπικά αποτελείται από το ΕΣΥΠ, την αρμόδια Επιτροπή της Βουλής και την κοινωνία, ουσιαστικά από την τελευταία. Το “ένα και μόνον προαπαιτούμενο” που έθεσε ο υπουργός (την ικανοποίηση της δημοκρατικής αξίωσης για ισότητα μέσω και του σχολείου) δείχνει καθαρά ότι βρισκόμαστε σε μια “Επίδαυρο” της νομοθεσίας για την παιδεία. Όπως το 1822, υπό το βάρος της “αποτυχίας” του Υψηλάντη στην Μολδοβλαχία οι πρόσκαιρες πολιτικές ισορροπίες επιχειρούν να εμφανίσουν ως βούληση της Επανάστασης το κεντρικό Σύνταγμα (του Γκαλίνα, του Νέγρη και του Μαυροκορδάτου), ώστε να δηλωθεί στη συνέχεια ότι ο πολιτισμικός στόχος της Επανάστασης ήταν ό,τι υπήρχε μέσα σ’ αυτό, έτσι και σήμερα, η κυβέρνηση χρησιμοποιεί πολλαπλά σώματα διαλόγου, ενώ δηλώνει ότι συζητούνται μόνον όσα δεν αφορούν στην ισότητα· ο κορμός έχει τεθεί από την Ε.Ε., τον Ο.Ο.Σ.Α. και τις διεθνείς τάσεις. Και τι το κακό σ’ αυτό; Το πρώτο είναι ότι παρακάμπτεται η συνταγματική νομιμότητα. Χωρίς να λέγεται ξεκάθαρα, επί πολλά χρόνια, ο ευρωπαϊκός νόμος υπερέχει σε καίρια θέματα του εθνικού συντάγματος. Το δεύτερο έχει να κάνει με την ουσία, που λέει ότι ο ευρωπαϊκός νόμος παραδοσιακά υπερτερεί του εθνικού. Η αποδοχή αυτού του επιχειρήματος βασίζεται στην ψυχολογία. Η “ισότητα” είναι μια παραπλανητική λέξη-κλειδί που κρύβει πίσω της την “πολυπολιτισμικότητα” και δεν περιέχει τίποτε θετικό για τον Έλληνα. Είναι σα να λες ότι αναζητάς μια “δίκαιη και βιώσιμη” λύση για το κυπριακό μέσα από τον ΟΗΕ, ενώ είναι αυτός, το ΝΑΤΟ και τα άλλα διεθνή φόρουμ που από το 1974 παίρνουν καθαρά το μέρος της Τουρκίας, για να μην πούμε ότι εξ’ αρχής αποτελούσαν το μέσο επιβολής μιας προειλημμένης απόφασης. Ως συμπλήρωμα, η πλήρης νομιμοποίηση της προειλημμένης απόφασης περνάει από τον αυτοχειριασμό· την δημοκρατική επικύρωση του κυπριακού παράγοντα που στο μεταξύ έγινε ελληνοκυπριακός. Τι δηλώνει συνεχώς η Ευρώπη ότι θέλει; Δημοκρατία. Τι πραγματικά θέλει η Ευρώπη σε σχέση με την Ελλάδα; Την αφομοίωση του πολιτισμού της. Πώς ωθεί την Ελλάδα να αποδεχτεί δημοκρατικά αυτή την αφομοίωση; Επηρεάζοντας την δημοκρατική επιλογή των προσώπων, κυρίως όμως, παρουσιάζοντας το παρελθόν διαφορετικό από ό,τι είναι. Τον λόγο έχει τώρα ο Αντώνης Λιάκος. Παρουσιάζει τον δρόμο που οδηγεί σ’ αυτήν την ευρωπαϊκή βούληση, όχι μόνο ως ελληνική άποψη, αλλά και ως προϊόν επιστημονικής έρευνας.

Κάντε τα σπίτια σας "Κρυφά Σχολειά"

ΕΛΑΧΙΣΤΟΣ ΦΟΡΟΣ ΤΙΜΗΣ ΣΤΗΝ ΑΝΝΑ ΣΥΝΟΔΙΝΟΥ

Απεδήμησε την 7η Ιανουαρίου προς τον Κύριο που αγαπούσε. Το όνομα της Άννας Συνοδινού συνδέεται με κορυφαίες στιγμές της δραματικής τέχνης και υψηλές εκφάνσεις του Ελληνικού και παγκόσμιου πολιτισμού. Ηθοποιός με το βαθύτερο πνεύμα του όρου, υπηρέτησε με καρδιά διαχρονικές αξίες που δεν παίζονται στο χρηματιστήριο και δεν ευνοούνται από τη σύγχρονη βιομηχανία της τέχνης. Πνεύμα Ελληνικό, και γι αυτό οικουμενικό, ερμήνευσε μεγάλα έργα του διεθνούς δραματολογίου, από τον Αισχύλο έως τον Ίψεν και τον Λόρκα. Πολεμήθηκε από την χούντα των συνταγματαρχών, που έκαναν κατάσχεση του διαβατηρίου της παρά την κατακραυγή της διεθνούς κοινής γνώμης. Κόσμησε την Βουλή των Ελλήνων, παραιτούμενη από το βουλευτικό της αξίωμα για λόγους κοινοβουλευτικού ήθους.

Νάματα παιδείας οι μύθοι του Αισώπου. Ανύπαρκτοι στο ελληνικό σχολείο!

Της Δήμητρας Ρετσινά–Φωτεινίδου
φιλολόγου Μ.Α. Πολιτικής Φιλοσοφίας Α.Π.Θ.

Ο παρακάτω μύθος του Αισώπου είναι στα αρχαία ελληνικά, στη γλώσσα των Ελλήνων και των Ευρωπαίων. Ακολουθεί απόδοση και όχι μετάφραση στη ν. ε. εφ’ όσον η αρχαία ελληνική είναι η μητρική μας γλώσσα.

Ἴππος καὶ βοῦς καὶ κύων καὶ ἄνθρωπος

Ζεὺς ἄνθρωπον ποιήσας ὀλιγοχρόνιον αὐτὸν ἐποίησεν. Ὁ δὲ τῇ ἑαυτοῦ συνέσει χρώμενος, ὅτε ἐνίστατο ὁ χειμών, οἶκον ἑαυτῷ κατεσκεύαζε καὶ ἐνταῦθα διέτριβε. Καὶ δή ποτε σφοδροῦ κρύους γενομένου, καὶ τοῦ Διὸς ὕοντος, ἵππος ἀντέχειν μὴ δυνάμενος ἧκε δρομαῖος πρὸς τὸν ἄνθρωπον, καὶ τούτου ἐδεήθη ὅπως σκέπῃ αὐτόν. Ὁ δ᾿ οὐκ ἄλλως ἔφη τοῦτο ποιήσειν, ἐὰν μὴ τῶν οἰκείων ἐτῶν μέρος αὐτῷ δῷ. Τοῦ δὲ ἀσμένως παραχωρήσαντος, παρεγένετο μετ᾿ οὐ πολὺ καὶ βοῦς, οὐδ᾿ αὐτὸς δυνάμενος ὑπομένειν τὸν χειμῶνα. Ὁμοίως δὲ τοῦ ἀνθρώπου μὴ πρότερον ὑποδέξεσθαι φάσκοντος, ἐὰν μὴ τῶν ἰδίων ἐτῶν ἀριθμόν τινα παράσχῃ, καὶ αὐτὸς μέρος δοὺς ὑπεδέχθη. Τὸ δὲ τελευταῖον κύων ψύχει διαφθειρόμενος ἧκε, καὶ τοῦ ἰδίου χρόνου μέρος ἀπονείμας σκέπης ἔτυχε.

El Greco: Μια μικρή βιοτεχνία που φτιάχνει εξαιρετικής ποιότητας ελληνικό παπούτσι

Ο Δημήτρης Πατσιούρης συνεχίζει την οικογενειακή επιχείρηση του πατέρα του σε πείσμα των καιρών.

Η μικρή βιοτεχνία παπουτσιών El Greco είναι από τις πολύ λίγες που συνεχίζουν να παράγουν ελληνικό παπούτσι. Στα 32 χρόνια που υπάρχει έχει περάσει από σκαμπανεβάσματα, μέρες ευημερίας αλλά και μέρες με μεγάλες δυσκολίες, που τις όριζαν οι συνθήκες της κάθε εποχής αλλά και οι συνήθειες του κόσμου. Ο κύριος Τάσος Πατσιούρης, ο άνθρωπος που ξεκίνησε την βιοτεχνία το 1984 συνεργάστηκε με την τότε μεγάλη εταιρία ελληνικών παιχνιδιών για τη δημιουργία μιας σειράς παιδικών παπουτσιών, και όταν η El Greco έκλεισε, του έμεινε η επωνυμία. «Από τότε έφτιαχνε εξαιρετικό παιδικό παπούτσι αλλά χρειάστηκαν πολλά χρόνια για να καταλάβουμε πόσο ποιοτικό και ανταγωνιστικό ήταν» λέει ο Δημήτρης Πατσιούρης, ο γιος του, ο οποίος ανέλαβε πριν από μερικά χρόνια την οικογενειακή επιχείρηση. «Ήμουν ο πρώτος που φόρεσε τα παπούτσια που έφτιαχναν. Και μέχρι το 2005 έφτιαχναν μόνο παιδικά. Τη δεκαετία του ’80 η El Greco καθιερώθηκε σαν μία από τις πιο δυνατές και αξιόλογες ελληνικές εταιρίες στην δημιουργία παιδικού παπουτσιού, λόγω ποιότητας και αντοχής. Μετά υπήρξε ένα στάδιο που τα πάντα αντικαταστάθηκαν από τις εισαγωγές γιατί έρχονταν πράγματα που ήταν πολύ πιο φτηνά, έτσι πολλές εταιρίες άρχισαν να έχουν σοβαρά προβλήματα. Το κράτος δεν βοήθησε καθόλου γιατί δεν κράτησε καμία ισορροπία, παράλληλα υπήρξαν και αυξήσεις στους φόρους στις μικρομεσαίες δουλειές οι οποίες ήταν και η ραχοκοκαλιά της Ελλάδας». Η βιοτεχνία για κάποια χρόνια πέρασε δύσκολες μέρες.

Χρόνης Αηδονίδης: «Ελπίζω να υπήρξα χρήσιμος»

Ο Θρακιώτης θεματοφύλακας της ελληνικής μουσικής παράδοσης αφηγείται την πλούσια ζωή του

της Ιωάννας Κλεφτογιάννη

Με ζεστή αγκαλιά, έτοιμη να υποδεχτεί όλα τα γιορτινά επουράνια αγγελάκια, μοιάζει το φιλόξενο σπίτι του Χρόνη Αηδονίδη, μια όμορφη μονοκατοικία στα Βριλήσσια, στολισμένη ασφυκτικά σε κάθε σπιθαμή με χριστουγεννιάτικα στολίδια, σουβενίρ απ’ τα ταξίδια του σπουδαίου θεματοφύλακα του δημοτικού τραγουδιού στην υφήλιο, κουκλίτσες και ζωγραφικές της συζύγου του, που είναι ο φύλακας άγγελός του και, σε όλη τη διάρκεια της κουβέντας μας, διαρκώς παρούσα («Εμένα έπρεπε να μου πάρετε συνέντευξη», λέει κάποια στιγμή).

Ο οικοδεσπότης, κομψός και διαυγής, αφού έπιασε με ευδιαθεσία το νήμα από τα παιδικά του χρόνια έως την Ελλάδα της προσφυγικής κρίσης – όταν δεν τον κοίταζα στα μάτια, ρωτούσε «με παρακολουθείτε;», και συνέχιζε-, αποσύρθηκε για να φορέσει τη γραβάτα του ώστε να πάρει το δρόμο για το καφενείο της πλατείας.

«Δεν βλέπετε τίποτα εδώ», μου λέει η κυρία Αηδονίδη, όσο χαζεύω ενθύμια από τη Βαυαρία υπό τις φωτεινές αχτίδες της τηλεόρασης που παίζει αδιάλλειπτα αθόρυβη. «Τα περισσότερα βρίσκονται στο Αρχείο Χρόνη Αηδονίδη πια, στη Μητρόπολη Αλεξανδρουπολης». «Γιατί τον παντρευτήκατε;» «Για αυτό που είδα. Για τον χαρακτήρα του και μια ακεραιότητα. Και δόξα σοι ο Θεός, ζήσαμε καλά.»

Χρήστος Γιανναράς: Έτος πλήρους αδιεξόδου το 2015

Η χρονιά όπου το πολιτικό σύστημα , είτε από την θέση της κυβέρνησης, είτε των κομμάτων της αντιπολίτευσης , κατέδειξε στους πολίτες το πλήρες αδιέξοδο προσδοκιών και ελπίδων, ήταν το 2015, κατά τον καθηγητή φιλοσοφίας Χρήστο Γιανναρά, κατά την αποτίμηση των γεγονότων της χροιάς που φεύγει. 

Όπως είπε ακόμη και το Σύνταγμα του 1985 , έχει μετατραπεί σε ένα «κουρελόχαρτο» που δεν μπορεί στοιχειωδώς έστω να προστατεύσει τους πολίτες από τις αυθαιρεσίες και την ισοπέδωση που υφίστανται , από ένα ευτελές και επικίνδυνα αγράμματο πολιτικό σύστημα. Υπό αυτή την έννοια το 2016 , είπε ο Χρήστος Γιανναράς, θα είναι οριακό για την ελληνική κοινωνία ως προς την συνέχεια της ύπαρξη της, σε ένα κόσμο όπου ιδιωτικά γραφεία και κεφάλαια αποφασίζουν πλέον , ποιοι λαοί θα ζήσουν ή θα πεθάνουν. 

Το νόημα των ανθρώπινων σχέσεων και όχι της κατανάλωσης, ίσως μπορεί να δώσει μία ελπίδα στους ανθρώπους να αντιληφθούν την ουσία της ζωής και της αντίθεσης σε λογικές τύπου «Φύρερ αλά Σόιμπλε» , που οδηγούν την Ελλάδα στον αφανισμό.

https://www.youtube.com/watch?v=12Su3BOnHNE

Τα νέα μέτρα στα σχολεία και η σύνταξη στα βαθιά γεράματα...

Βρισκόμαστε σε ένα συνηθισμένο Γυμνάσιο της Αττικής το σωτήριον έτος 2025. Μετά τα νέα μέτρα για το όρια συνταξιοδότησης και το πάγωμα νέων διορισμών τα τελευταία χρόνια, όλοι οι καθηγητές είναι πλέον άνω των 70 ετών. Μερικοί έχουν ξεπεράσει και τα 80, να μην βασκαθούνε. Βλέπετε, η κυβέρνηση σοφά σκεπτόμενη είχε βάλει μόνο κατώτατο όριο στη συνταξιοδότηση (τα 70 έτη). Ανώτατο όριο δεν έβαλε, απλά μείωσε τόσο πολύ το ποσό της σύνταξης (360 ευρώ) που κανείς δεν ήθελε να βγει νωρίς στη σύνταξη και όλοι το τρενάρανε όσο μπορούσαν. Κάποιοι μάλιστα ξεπέρναγαν και το ¨όσο μπορούσαν¨. 

Ο κύριος Κώστας(ετών 78) εδώ και λίγο καιρό έρχεται στο σχολείο με το «πι» και μπαινοβγαίνει στις τάξεις «στο πι και φι». Τα διαλείμματα τα ξοδεύει για να μετακινηθεί από τάξη σε τάξη. Τον τελευταίο καιρό πίνει κάθε πρωί μισό μπουκάλι «υαλουρέν» και έχει δει μεγάλη διαφορά. Πρόσφατα έσπασε το ρεκόρ του. Έκανε στην διαδρομή Α2 –Γ3 σε λιγότερο από 10 λεπτά.

Μέγας Βασίλειος, το λιοντάρι του Χριστού

Ένα ντοκιμαντέρ για τη ζωή, τις ιδέες και το κοινωνικό έργο του Μ. Βασιλείου, τα γυρίσματα του οποίου έγιναν στην Ελλάδα, την Τουρκία, την Ιταλία και τη Συρία.

Ο Βασίλειος γεννήθηκε το 330μ.Χ στην Καισάρεια της Καππαδοκίας. Σπούδασε φιλοσοφία, ιατρική, μαθηματικά και ρητορική στην Αθήνα. Πολέμησε τις αιρέσεις και αντιτάχθηκε στις αυθαιρεσίες της εξουσίας. Το 367-368 έπληξε την περιοχή της Καισάρειας λιμός. Ο Βασίλειος πούλησε την τεράστια οικογενειακή του περιουσία, στηλίτευε τους μαυραγορίτες, οργάνωνε λαϊκά συσσίτια και μερίμνησε για τα παιδιά όχι μόνο των χριστιανών αλλά και των εβραίων και των ειδωλολατρών, χωρίς καμία διάκριση.

Όταν έγινε αρχιεπίσκοπος το 370, έχτισε τη Βασιλειάδα, ένα συγκρότημα από νοσοκομεία, γηροκομεία, λεπροκομεία, ορφανοτροφεία και σχολείο για την επαγγελματική κατάρτιση όσων ήθελαν να μάθουν μια τέχνη. Η Βασιλειάδα είναι το πρώτο γνωστό στην ιστορία κοινωνικό ίδρυμα, μια ολόκληρη πολιτεία που φιλοξενούσε 30.000 ανθρώπους. Ο Βασίλειος διακήρυττε ότι η ελεημοσύνη από μόνη της δεν αποτελεί απάντηση στη φτώχεια, αντίθετα μόνη απάντηση είναι η εργασία και η δίκαιη κατανομή των αγαθών: