GAME OVER (Α’ μέρος)

Γράφει ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ

Α’ ΜΕΡΟΣ (Το Β’ ΜΕΡΟΣ βρίσκεται εδώ:)

Ο αγγλοσαξονισμός «πεθαίνει» και μαζί του τελειώνει η ατλαντική περίοδος της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.

Θα ξεκινήσουμε αυτό το κείμενο με μια ερώτηση γνώσης, που μοιάζει με τις γνωστές σπαζοκεφαλιές. Τι σχέση μπορεί να έχει μια θεωρία, όπως ο δαρβινισμός, μια εταιρεία βιοτεχνολογίας, όπως η Monsanto και μια εταιρεία της φόρμουλα 1, όπως η Virgin, με τον μυθικό αντιήρωα Ανταίο; Και όμως υπάρχει σχέση —αν βέβαια υπάρχει η κατάλληλη γνώση και η ανάλογη συνδυαστική ικανότητα—, που να μπορεί να τα συνδέσει όλα αυτά μεταξύ τους. Όλα αυτά συνδέονται μεταξύ τους, γιατί αποτελούν διαφορετικές εκφράσεις μιας κοινής νοοτροπίας, η οποία είναι κυρίαρχη τους τελευταίους αιώνες και μαστίζει την ανθρωπότητα σαν μια θανατηφόρος αρρώστια. Την αρρώστια του αγγλοσαξονισμού. Μια πραγματική κοινωνική "αρρώστια", η οποία έχει προ πολλού ξεπεράσει τα εθνικά όρια της Αγγλίας. Μια πραγματική ύβρις προς τον Θεό και τον άνθρωπο. Τα συμπτώματα αυτής της "αρρώστιας" θα αναζητήσουμε.

Αν αυτός, ο οποίος αποτυπώνει σε ένα καμβά την ομορφιά, την αγριότητα, τη γαλήνη, την πανδαισία χρωμάτων και μορφών της φύσης, ονομάζεται καλλιτέχνης, τι άλλο εκτός από Θεός μπορεί να είναι αυτός ο οποίος τη δημιούργησε; Αυτό, το οποίο κατανοεί η ανθρωπότητα στο σύνολό της και για το σύνολο του χρόνου, δεν το κατανοεί μόνον ένας λαός. Οι Αγγλοσάξονες. Γιατί; Γιατί αυτή είναι η "θρησκεία" τους. Αυτό τους διαφοροποιεί από όλους τους υπόλοιπους λαούς. Είναι "λαθρεπιβάτες" του ανθρώπινου πολιτισμού. Διαχειρίζονται τον πολιτισμό και δεν τον δημιουργούν. Έχουν τα πιο διάσημα μουσεία στον κόσμο και μέσα σ' αυτά δεν υπάρχει ούτε ένα έκθεμα βρετανικού πολιτισμού.

Αυτός ο λαός, ο οποίος εκ πεποιθήσεως δεν δημιουργεί τίποτε απολύτως, έχει μάθει να εχθρεύεται τους δημιουργούς. Τους αντιλαμβάνεται σαν εχθρούς του.

ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΣΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΤΟΥ ΔΝΤ

Ακαδημαϊκή ελευθερία και ιδιωτικοποίηση των Πανεπιστημίων

• Του Νόαμ Τσόμσκι

Πανεπιστήμιο του Τορόντο, Σκάρμπορο, 6 Απριλίου 2011
[Μετάφραση του απομαγνητοφωνημένου κειμένου από την επίσημη ιστοσελίδα του ομιλητή http://chomsky.info. Για την πλήρη διάλεξη, ο σύνδεσμος είναι http://bit.ly/oJEEUZ]

Πριν από λίγους μήνες, πήγα στο Μεξικό για διαλέξεις στο Εθνικό Πανεπιστήμιο (UNAM). Πρόκειται για ένα εντυπωσιακό πανεπιστήμιο με εκατοντάδες χιλιάδες φοιτητές - φοιτητές υψηλού επιπέδου και αφοσιωμένους – εξαιρετικές σχολές. Και είναι δωρεάν. Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση τους πριν από δέκα χρόνια αποπειράθηκε να προσθέσει και περιορισμένα δίδακτρα αλλά, μετά από μια εθνικού επιπέδου αποχή των φοιτητών, τελικά υποχώρησε. Και μάλιστα, υπάρχει ένα κτίριο διοίκησης που τελεί ακόμα υπό κατάληψη από τους φοιτητές και χρησιμοποιείται σαν κέντρο ακτιβισμού για όλη την πόλη. Υπάρχει επίσης, στην ίδια την πόλη, ένα άλλο πανεπιστήμιο το οποίο όχι μόνο είναι δωρεάν αλλά έχει και ελεύθερες εγγραφές. Παρέχει μάλιστα δυνατότητα ενισχύσεων σε όσους το χρειάζονται. Πήγα και εκεί: έχει και αυτό εντυπωσιακό επίπεδο σπουδών, φοιτητών, σχολών κλπ. Και μιλάμε για το Μεξικό: μια φτωχή χώρα.

Αμέσως μετά από αυτό το ταξίδι έτυχε να βρεθώ στην Καλιφόρνια, το πλουσιότερο πιθανώς μέρος του κόσμου. Και εκεί έτυχε να δίνω διαλέξεις σε πανεπιστήμια. Στην Καλιφόρνια τα κύρια πανεπιστήμια, Μπέρκλεϋ και Λος Άντζελες (UCLA), είναι ιδιωτικά πανεπιστήμια κατά βάση περιορισμένης πρόσβασης – με κολοσσιαία δίδακτρα, δεκάδες χιλιάδες δολάρια, και τεράστια πριμοδότηση. Κατά γενική παραδοχή αυτά πολύ σύντομα θα ιδιωτικοποιηθούν και το υπόλοιπο σύστημα παιδείας – που ήταν ένα πολύ καλό σύστημα, το καλύτερο δημόσιο σύστημα του κόσμου – θα περιοριστεί πιθανώς στην τεχνική εκπαίδευση ή σε κάτι παρεμφερές. Η ιδιωτικοποίηση αυτή φυσικά σημαίνει ιδιωτικοποίηση για του πλούσιους [και μία] κατά βάση τεχνική κατάρτιση χαμηλότερου επιπέδου για τους υπόλοιπους. Και αυτό συμβαίνει σε όλη τη χώρα. Στις περισσότερες πολιτείες τα δίδακτρα καλύπτουν περισσότερο από το 50% του προϋπολογισμού των κολλεγίων. Συμβαίνει επίσης στην πλειοψηφία των ερευνητικών πανεπιστημίων. Αρκετά σύντομα μόνο τα τοπικά κολλέγια – καταλαβαίνετε ότι πρόκειται για το χαμηλότερο επίπεδο του συστήματος – θα λαμβάνουν άξια λόγου χρηματοδότηση από το κράτος, αλλά ακόμα και αυτά ήδη δέχονται αντίστοιχη επίθεση. Και οι αναλυτές εν γένει συμφωνούν πως, σας το μεταφέρω αυτολεξεί: ‘Η εποχή των οικονομικά βιώσιμων δημόσιων πανεπιστημίων τετραετούς φοίτησης που επιδοτούνται υπερβολικά από το κράτος μάλλον έχει παρέλθει’.

Πυρήνες αντίστασης στον αφανισμό!

Tου Χρήστου Γιανναρά

Δεν είναι μόνο τετράγωνης λογικής συμπέρασμα, είναι και «αίσθηση»: βεβαιότητα που συνάγεται από χίλιες δυο εμπειρικές αφορμές. Oτι κάτι τελειώνει. Kάτι πολύ γενικό – το διεθνές «σύστημα» ίσως, το πολιτισμικό «παράδειγμα», ο «τρόπος» της συλλογικότητας.

Eνας ιδιωτικός οίκος αξιολόγησης κρατικών οικονομιών υποβαθμίζει στις εκτιμήσεις του την οικονομία των HΠA, της υπερδύναμης. Kαι πανικοβάλλεται ο ολόκληρος ο πλανήτης, με τον πανικό να μετριέται στους δείχτες των χρηματιστηρίων, στην κατακόρυφη πτώση τους. O οίκος είναι ιδιωτικός, δηλαδή κοινωνικά ανεξέλεγκτος: Iσως να υπηρετεί συμφέροντα μαφίας, ίσως να εκφράζει την αμερόληπτη κρίση επιστημονικής και επαγγελματικής εντιμότητας, κρίση ανυπότακτη στη μεθοδική ψευδολογία των κυβερνητικών σκοπιμοτήτων. Oι κυβερνήσεις είναι κοινωνικά ανεξέλεγκτες τόσο όσο και ο οίκος Standard and Poor’ s. Aυτό που έχει από καιρό τελειώσει είναι ο κοινωνικός έλεγχος και της οικονομίας και της πολιτικής – έχει τελειώσει η κοινωνία ως κάτι περισσότερο (σημαντικότερο ή και «ιερότερο») από το άθροισμα των ατόμων που την αποτελούν. H πολιτική και η οικονομία έχουν αυτονομηθεί από τις σχέσεις κοινωνίας αναγκών και στόχων, λειτουργούν με τους όρους του ιδιωτικού συμφέροντος. Για την ικανοποίηση ακόρεστων ατομοκεντρικών ορέξεων. Mε υποχείριο το άλλοτε κράτος!

"η απανθρωπιά του δικαιώματος"...

«Ανθρωπιστικός πόλεμος» και «ανθρώπινα δικαιώματα»


Γράφει ο Χρήστος Ιακώβου
Διευθυντής του Κυπριακού Κέντρου Μελετών (ΚΥΚΕΜ)

Ανέκαθεν, ο πόλεμος απεκάλυπτε την δική του αρχαϊκή λογική και το τέλος του σφραγιζόταν με την επιβολή της ηθικής του νικητή επί του αντιπάλου. Έτσι, τόσο ο πόλεμος στο Ιράκ (2003) όσο και η διεθνής επέμβαση στη Λιβύη, απογύμνωσαν την παγκόσμια υπερδύναμη από το αυθαίρετο ιστορικό πλεονέκτημα του μεταψυχροπολέμου, αυτού δηλαδή της προάσπισης των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων».

Οι ΗΠΑ μπορούν να αποκαλούν ορισμένα από τα δικαιώματα, τα οποία δίδουν στους πολίτες, «ανθρώπινα δικαιώματα», όμως ο όρος αυτός φαίνεται να νοηματοδοτείται και να εξαντλεί τα όρια του μέσα στα σύνορα του Αμερικανικού κράτους, ενός κράτους που επιφυλάσσει αποκλειστικά στους δικούς του πολίτες τον χαρακτηρισμό «άνθρωπος». Αυτή η λογική, σε συνδυασμό με τους ψυχολογικούς μηχανισμούς που κινητοποιεί η Ουάσιγκτον κάθε φορά που ένας «ανθρωπιστικός πόλεμος» διαφαίνεται στον ορίζοντα προκειμένου να πείσει τους αμερικανούς στρατιώτες για την ηθική διάσταση μιας ιερής αποστολής, που είχε σκοπό να ανατρέψει ένα τριτοκοσμικό δικτατορικό καθεστώς και να οικοδομήσει ένα νέο δημοκρατικό, αναπαρήγαγε την ευρωπαϊκή αποικιακή νοοτροπία των τριών προηγούμενων αιώνων, που βλέπει τους Ανατολίτες ως βαρβάρους και απολίτιστους που θα πρέπει να εκπολιτιστούν ακόμη και με διαδικασίες χρήσης βίας.

Μελαγχολικός Σεπτέμβρης

Άλλως πως: Οι λαοί σε κατάσταση συνήθους υποζυγίου...
 

του Γιώργου  Δελαστίκ

Βαρύ, βαθιά μελαγχολικό από οικονομική, κοινωνική και πολιτική σκοπιά προμηνύεται το φετινό φθινόπωρο. Ενας πληθυσμός σε κατάσταση αβουλίας, αδράνειας και παραλυτικής απάθειας επιστρέφει από τις καλοκαιρινές διακοπές, οι οποίες ήταν σαφώς πιο μίζερες από άλλες χρονιές.

Ολόγυρα ακούγονται ανεδαφικές "λύσεις". Αλλος λέει ότι δεν θα πληρώσει την Εφορία. Αλλος πιστεύει ότι μπορεί να μην πάθει τίποτα αν πάψει να πληρώνει τις δόσεις για το στεγαστικό δάνειο ή τις κάρτες του. "Θα πάρουν οι τράπεζες μισό εκατομμύριο σπίτια; Τι θα τα κάνουν; Θα κλείσει η κυβέρνηση στη φυλακή ένα εκατομμύριο κόσμο που δεν θα πληρώσει την Εφορία; Θα κόψει η ΔΕΗ το ρεύμα σε εκατομμύρια νοικοκυριά;" είναι μερικά από τα αφελή "επιχειρήματα" που ακούγονται.

Ο κόσμος αρνείται ουσιαστικά να αποδεχθεί την πραγματικότητα που διαμορφώνεται. Δεν θέλει να πιστέψει ότι εκατομμύρια Ελληνες θα φτωχύνουν βίαια, πόσω μάλλον ότι θα φτωχαίνουν διαρκώς για πέντε, δέκα ή και παραπάνω χρόνια. "Μπόρα είναι, θα περάσει", σκέπτεται χωρίς να το ομολογεί.

Οικονομικός χειμώνας με παγωνιά που σκοτώνει και ατελείωτη διάρκεια βρίσκεται μπροστά μας, στην πραγματικότητα. Περί αυτού δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία. Θα το συνειδητοποιήσουμε, άλλωστε, όλοι πολύ γρήγορα και μάλιστα με πολύ οδυνηρό τρόπο. Η εποχή της σχετικής ευμάρειας των εργαζομένων, των αγροτών και των λαϊκών στρωμάτων γενικότερα παρήλθε ανεπιστρεπτί. Αυτό έχουν αποφασίσει οι οικονομικές ελίτ της χώρας μας και της Ευρώπης και αυτήν τη γραμμή υλοποιούν οι πολιτικοί ηγέτες όλων των χωρών της ηπείρου. "Αέναη λιτότητα παντού" είναι το σύνθημά τους.

Θα δεχτούν οι λαοί της Ευρώπης αδιαμαρτύρητα μια τέτοια υποβάθμιση της ζωής τους ή θα επιχειρήσουν να αντιδράσουν; Και αν αντισταθούν, μέχρι πού είναι ικανοί να φτάσουν; Είναι πασίδηλο ότι θεωρητικά υπάρχουν πολλοί άλλοι τρόποι κατανομής του κοινωνικού πλούτου και όχι μόνο η "κινεζοποίηση" των Ελλήνων και Ευρωπαίων πολιτών που επιχειρείται. Το γνωρίζουν οι πάντες αυτό, γιατί από την προσωπική πείρα τους ξέρουν ότι ζούσαν πολύ καλύτερα μόλις δυο-τρία χρόνια πριν. Το ζήτημα όμως δεν είναι θεωρητικό. Είναι απολύτως πρακτικό. Το τι θα γίνει σε κάθε χώρα θα εξαρτηθεί από τις αντιδράσεις.

Πώς Είναι 114,5 Τρισεκατομμύρια Δολάρια?

Όταν μιλάμε για χρέος των ΗΠΑ, να καταλαβαίνουμε τι εννοούμε. Τα νούμερα, ειδικά όταν είναι τόσο μεγάλα, κρύβουν την πραγματικότητα της εμπειρικής προσέγγισης. Έχει ενδιαφέρον να δούμε εδώ τί εννοούμε όταν μιλάμε για ένα τόσο υψηλό ποσό

(τώρα, το αν και κατά πόσο αυτό το χρέος μπορεί να δικαιολογηθεί, ή πόση σχέση έχει με την πραγματική οικονομία, την ανταλλαγή δηλαδή τών αγαθών και τών υπηρεσιών, αυτό είναι ένα άλλο, μεγάλο καιφάλαιο...)

(ΕΝΑΛΙΟΣ ΘΗΡ)

Δείτε παρακάτω πως είναι σε όγκο μετρητά μέχρι 114,5 τρις δολάρια.
100 Δολάρια

Δέκα Χιλιάδες Δολάρια ( Ο μέσος ετήσιος μισθός στην Γη)

Ένα Εκατομμύριο δολάρια (δεν είναι τόσο μεγάλο σε όγκο, ο μέσος άνθρωπος στη Γη τα κερδίζει σε 92 χρόνια δουλειάς)

Οι μαθητές θα πάρουν φωτοτυπίες αντί για βιβλία

Χα! ήταν που θα είχε κάθε μαθητής το δικό του "λάπτοπ" μέσα στην "ψηφιακή τάξη", και όλη η σοφία και η γνώση του κόσμου θα περνούσε μέσα στο εφηβικό του μυαλουδάκι με bluetooth!!!

Όλα αυτά βέβαια απεδείχθησαν φανφαρόνικες ανοησίες, όπως από την αρχή το επεσήμαναν οι γνώστες της σχολικής καθημερινότητας. Ίσα-ίσα να εξαπατάται ο λαός, να παίρνουν και κανα ψηφουλάκι οι βιαστές του.

Σε καθεστώς πτώχευσης βάζει και την Παιδεία η «κυβέρνηση των Μνημονίων»...
Μετά τα φορομπηχτικά μέτρα που γονατίζουν τον μέσο Ελληνα και τις περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, τώρα βάζει στην προκρούστειο κλίνη την Παιδεία.

Ενδεικτικό της εφαρμογής των Μνημονίων της εξαθλίωσης και της μετατροπής της Ελλάδας σε μια κοινωνία νεόπτωχων είναι ότι στον ευαίσθητο χώρο της Εκπαίδευσης για πρώτη φορά στα
μεταπολιτευτικά δεδομένα, και ίσως στα μεταπολεμικά, οι μαθητές των σχολείων θα διδάσκονται πολλά από τα μαθήματά τους σε φωτοτυπίες και όχι από βιβλία.

Ο λόγος; Αρκετά εξ αυτών, λόγω περικοπών στα κονδύλια, δεν έχουν τυπωθεί και, πιθανώς, θα αργήσει να γίνει κάτι τέτοιο. Και αυτό αποτελεί μόνον την κορυφή του παγόβουνου. Την ίδια στιγμή, το υπουργείο Παιδείας, το οποίο ακόμη δεν έχει καταφέρει καν να βγάλει τα αποτελέσματα των βάσεων και των επιτυχόντων, καταρρίπτοντας έτσι κάθε αρνητικό ρεκόρ, πετσοκόβει τις προσλήψεις εκπαιδευτικού προσωπικού. Ετσι, προγραμματίζεται να προσληφθούν μόνον 600 άτομα. Γεγονός που θα έχει σοβαρότατες συνέπειες στην εκπαιδευτική διαδικασία, ενώ θα απαξιώσει περαιτέρω το επίπεδο διδασκαλίας.

ΟΙ ΠΟΜΠΩΔΕΙΣ ΕΞΑΓΓΕΛΙΕΣ της κυβέρνησης για δήθεν μεγάλες αλλαγές και εκσυγχρονισμό στην Παιδεία αποδεικνύονται, μέρα με τη μέρα, ένα επικοινωνιακό προπέτασμα καπνού για να περάσουν τα πιο ακραία μέτρα που θα οδηγήσουν στην ακόμα πιο βαθιά απαξίωση της Δημόσιας Εκπαίδευσης και θα καταργήσουν και εκείνα τα λίγα εναπομείναντα στοιχεία της δωρεάν Παιδείας. Η προχειρότητα, η ανοργανωσιά, η ανευθυνότητα και η αυθαιρεσία, με την οποία χειρίζεται η κυβέρνηση αυτόν τον νευραλγικής σημασίας τομέα δημιουργεί όλες τις προϋποθέσεις για «καυτό» φθινόπωρο, και για ταλαιπωρία μαθητών και γονέων.

ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2011/08/blog-post_9386.html#ixzz1WMHsVBPU

28 Αυγούστου 2011.. ένα έτος χωρίς τον πατέρα Αυγουστίνο Καντιώτη.

«Ζω δε ουκέτι εγώ, ζει δε εν εμοί Χριστός»(Γαλ. 2, 20)

Δεν υπάρχει φράση πιο ταιριαστή για να αναφερθή κανείς στο πρόσωπο του εκλιπόντος επισκόπου. Εθελοθύτως παραδοθείς στην υπηρεσία του ευαγγελικού μηνύματος, περιφρόνησε σε όλην του την ζωή κάθε κοσμική εξουσία. Έζησε όχι βιολογικά, αλλά εκκλησιαστικά. Η αυτοπαραίτηση από κάθε αξίωση βιολογικής επιβίωσης και η άνευ όρων και ορίων στράτευση στον ευαγγελικό λόγο θα σημαίνουν τον απόηχο της περιπετειώδους διέλευσής του από τον κόσμο αυτόν. 

Καίριο είναι το παρακάτω άρθρο -βιογραφική αναφορά:

Σεπτ.2010

Εκοιμήθη πρόσφατα ο υπέργηρος επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης πρώην μητροπολίτης Φλωρίνης. Τόσο εν ζωή όσο και μετά θάνατον φάνηκε ότι υπήρξε πρόσωπο αντιλεγόμενο. Αγαπήθηκε και θαυμάστηκε, αν δεν λατρεύτηκε, από πολλούς και αντιπαθήθηκε, μισήθηκε και συκοφαντήθηκε από άλλους όχι μόνο εχθρικά κειμένους προς την Εκκλησία. Πάντως όλοι αποδέχθηκαν ότι υπήρξε ισχυρή προσωπικότητα. Αυτό βέβαια είναι ανεπαρκέστατο κριτήριο για την αξιολόγηση ενός προσώπου. Η Εκκλησία θέτει πολύ διαφορετικά κριτήρια από αυτά του κόσμου και με βάση αυτά θα επιχειρήσουμε να αναλύσουμε τα γραφέντα τόσο των κατηγόρων όσο και των θαυμαστών του.

Πλαταιές, 27 Αυγούστου 479(π.Χ.)

 

Η μεγάλη νίκη των Ελλήνων στις Πλαταιές

Στα 479 π.Χ. έγινε στις Πλαταιές η μεγάλη, ένδοξη για τους Έλληνες μάχη, που στάθηκε η τελευταία των μηδικών πολέμων στην αρχαία Ελλάδα.

Μετά από την ατυχία του στη ναυμαχία της Σαλαμίνας, ο Ξέρξης, αφήνοντας το Μαρδόνιο στη Θεσσαλία, έφυγε για την Περσία. Ο Μαρδόνιος προσπάθησε να συνεννοηθεί με τους Αθηναίους, προτείνοντάς τους να συμμαχήσουν μαζί του με διάφορα ανταλλάγματα. Οι Αθηναίοι όμως αρνήθηκαν περήφανα κι έτσι ο Μαρδόνιος με τους 300.000 στρατιώτες του στρατοπέδεψε στην κοιλάδα του Ασωπού, κοντά στις Πλαταιές.

 

Με αρχηγό το Σπαρτιάτη Παυσανία, οι ελληνικές δυνάμεις συγκεντρώθηκαν στην Ελευσίνα (110.000 Έλληνες ή, σύμφωνα μ’ άλλους ιστορικούς, μόνο 37.000). Με τον στρατό των Σπαρτιατών είχαν ενωθεί κάπου 3.000 Μεγαρίτες και αργότερα 8.000 Αθηναίοι. Πίσω από τους Σπαρτιάτες ακολουθούσαν πολλές χιλιάδες από την Πελοπόννησο. Κι όσο προχωρούσαν προς τη Βοιωτία, στρατός όλο και μεγάλωνε, ώσπου έφθασε στις Πλαταιές.

Σμύρνη, 27 Αυγούστου 1922...

27η Αυγούστου 1922, οι προδότες και οι δοσίλογοι...

Θλιβερές και βδελυρές φιγούρες, σαπιόψυχα ζόμπι της Νέας Τάξης, επιχειρούν να σβήσουν την Εθνική συλλογική μνήμη. Απροκάλυπτα και ανερυθρίαστα δηλητηριάζουν τις ψυχές των παιδιών μας:

"Στις 27 Αυγούστου 1922 ο τουρκικός στρατός μπαίνει στη Σμύρνη. Χιλιάδες Έλληνες συνωστίζονται στο λιμάνι προσπαθώντας να μπουν στα πλοία και να φύγουν για την Ελλάδα..."

(Mαρία Ρεπούση, Ιστορία ΣΤ' δημοτικού - να την χαιρόμαστε!!!)

27η Αυγούστου, η τέχνη και η ιστορία...(2)

27 Αυγούστου, οι Τσέτες μπαίνουν στην Σμύρνη, η γενοκτονία σε λίγο συντελείται.

Δεκαετίες αργότερα ο Λαός τραγουδάει τον καημό του. Δεν είναι τυχαίο που το συγκεκριμένο τραγούδι αγαπήθηκε τόσο πολύ. 

27η Αυγούστου, η τέχνη και η ιστορία...

27η Αυγούστου 1997 αφήνει τον κόσμο τούτο η Σωτηρία Μπέλλου...

27η Αυγούστου 1922 οι Τσέτες εισβάλλουν στην Σμύρνη, και ακολουθεί το τραγικό ολοκαύτωμα.

Πώς συνδέονται -πλην τής κοινής ημερομηνίας- αυτά τα δύο; Με ένα τραγούδι, ένα τραγούδι που ατύπως έχει απαγορευτεί από το Ελληνικό Ραδιόφωνο... γιατί άραγε;

Δεν ξέρω αν βρεθεί άλλος να το τραγουδήσει τόσο δωρικά, μα και τόσο καρδιακά σαν την Σωτηρία. Όχι ως τραγούδι, αλλά κάπως σαν μοιρολόι...

(ΕΝΑΛΙΟΣ ΘΗΡ)

Γιατί διαλύεται η Λιβύη; (Η άλλη άποψη) - Στη Λιβύη ζούν λιγότεροι άνθρωποι κάτω από το όριο της φτώχειας από ότι στην Ολλανδία...

του David Rothscum

Πώς περνούσε η Λιβύη επι Καντάφι; Πως περνούσε ο κόσμος; Ήταν καταπιεσμένος, όπως γενικά μαθαίνουμε; Ας ρίξουμε μια ματιά στα γεγονότα. Πριν ξεσπάσει το χάος, η Λιβύη είχε ένα χαμηλότερο ποσοστό κρατουμένων από την Τσεχική Δημοκρατία. Βρισκόταν στην 61η θέση. Η Λιβύη είχε το χαμηλότερο ποσοστό βρεφικής θνησιμότητας στην Αφρική. Λιγότερο από το 5% των κατοίκων της πεινούσαν. Ενω στον υπόλοιπο κόσμο οι τιμές των τροφίμων συνεχώς αυξάνονταν, η κυβέρνηση της Λιβύης είχε καταργήσει όλους τους φόρους επί των τροφίμων.



Οι Λίβυοι ήσαν πλούσιοι. Η Λιβύη είχε το μεγαλύτερο κατά κεφαλή εισόδημα στην Αφρική. Η κυβέρνηση φρόντιζε, ώστε ο καθένας να μπορεί να συμμετάσχει στην ευημερία. Ο πλούτος ήταν μοιρασμένος δίκαια. Στη Λιβύη ζούσαν λιγότεροι άνθρωποι κάτω από το όριο της φτώχειας από ότι στην Ολλανδία.
Πως έγινε η Λιβύη τόσο πλούσια; Γιατί έχει πετρέλαιο και δεν επέτρεπε σε ξένες εταιρείες να της το κλέβουν, όπως συμβαίνει στη Νιγηρία, μια χώρα, που σε μεγάλο βαθμό ελέγχεται από την Shell.

ΤΟ ΧΑΜΕΝΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΙΛΟΤΙΜΟ

«Νιώθοντας υπερηφάνεια για τους προγόνους σου, μη στερήσεις αυτήν τη δυνατότητα και απ' τους απόγονούς σου»
Κικέρων

Ίσως να μην το αντιλαμβανόμαστε αλλά ζούμε ιστορικές στιγμές, καθώς με τις σημερινές μας δράσεις, καθορίζουμε τις λιγοστές επιλογές που έχει η χώρα στις κρίσεις που αντιμετωπίζει.
Κρίσεις που λαμβάνουν χώρα σε ένα ταχύτητα μεταβαλλόμενο παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον, στο οποίο έχει επικρατήσει ένας άκρατος οικονομικός φιλελευθερισμός, όπου οι αγορές φαντάζουν ως οι νέοι δυνάστες, εφόσον όπως αποδεικνύεται όποιος αποκλίνει από τους κανόνες λειτουργίας της ελεύθερης αγοράς που έχει επιβάλει το σύστημα, απλά εκμηδενίζεται.
Η απληστία του κέρδους, οι άυλες αξίες του χρήματος, και το χρέος των κοινωνιών (και κρατών συνεπώς), αποτελούν τους πυλώνες του οικοδομήματος, οι οποίες ενισχύονται από τεχνικά καταναλωτικά πρότυπα που δημιουργούν οι μονοπωλιακού τύπου πολυεθνικές ανώνυμες» εταιρίες, συνεπικουρούμενες από τα πλήρως υποταγμένα στα συμφέροντα τους Μ.Μ.Ε .
Για να επιτευχθεί η άνευ όρων εξαγορά συνειδήσεων και η χειραγώγηση των ανθρώπινων παθών και συμπεριφορών, δεν χρησιμοποιείται φυσικά βία, αλλά εκλεπτυσμένες μέθοδοι διαφημίσεις και Marketing.
Στόχος η αύξηση της κατανάλωσης με την δημιουργία πλασματικών αναγκών, που υποβάλουν το ανθρώπινο ασυνείδητο σε έναν ανεξέλεγκτο βουλιμικό αγώνα απόκτησης όλο και περισσότερων αγαθών, με την ταυτόχρονη πάντα ανάγκη αίσθησης και συμμετοχής στον αστραφτερό κόσμο της γκλαμουρίας και της «showbiz»… !!
Η καθολική θέληση συμμετοχής στην ψευδαίσθηση ευημερισμού της «δυτικής κουλτούρας» αποτέλεσε τον μύθο της προόδου σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη. Πιστέψαμε ότι θα γινόμασταν ευτυχισμένοι μόνο με τη συσσώρευση υλικών αγαθών.
Η σημερινή κρίση όπως αποδεικνύεται, οφείλεται στην κακώς εννοούμενη δυτικοποίηση των κοινωνιών, η οποία δημιούργησε νησίδες πλούτου αλλά και τεράστιες ζώνες φτώχειας.
Και αυτό διότι η πολιτική έχει υποταχθεί και αυτή, άνευ όρων στις επιταγές της οικονομίας. Μία οικονομία η οποία δεν λειτουργεί πλέον για τον λαό, αλλά ο λαός για την οικονομία.!
Σε μία τέτοια εξίσωση τα κράτη φαίνονται ανήμπορα να αντιδράσουν στην κρίση χρέους, καθώς έχουν υποταχθεί πλήρως στα συμφέροντα των πολυεθνικών και στην εξυπηρέτηση του σύγχρονου χρηματοπιστωτικού συστήματος.

Ο πατερικός αποφατισμός και ο "επιστημονικός" μεσσιανισμός...μια νύξη.

Χαρακτηριστικό τό παρακάτω βίντεο για τό πεπερασμένο τής υπάρξεώς μας, και τής αντίληψής μας για την φύση τών όντων...

Έλληνες: Το εγώ ή το... Εμείς;

H τρέχουσα οικονομική, κοινωνική, πολιτική και μαζί πολιτιστική πραγματικότητα και η εμφανής σε απελπιστικά επίπεδα έλλειψη κάθε θετικής προοπτικής καθώς μπαίνουμε στο δεύτερο φθινόπωρο της Ελλάδας της τρόικα και μπροστά μας θα αναδυθεί απειλητικά ο δεύτερος «χειμώνας της δυστυχίας μας» κάνει επιτακτική, πλέον, την ανάγκη για μια προσεκτική ψυχοκοινωνική αξιολόγηση των δεδομένων χωρίς προκαταλήψεις, χωρίς φόβο και πάθος και χωρίς υστερικές αντιδράσεις.

Μήπως, θα αναρωτηθεί ο υποψιασμένος αναγνώστης, τα παραπάνω αποτελούν πικρόχολες διαπιστώσεις πίσω από τις οποίες ενδέχεται να υποκρύπτονται κάποιες μικροπολιτικές σκοπιμότητες;

Κατηγορηματικά ΟΧΙ!

Είναι πλέον διάχυτη η διαπίστωση ότι Βρισκόμαστε ως κοινωνία, Λαός και Έθνος, στο μάτι ενός κυκλώνα, στη δίνη προβληματισμών, με κλυδωνισμό θεσμών και δομών, με ακύρωση παραδοσιακών προτύπων συμπεριφοράς και πλαισίων αναφοράς.

Έχουμε τελματώσει σε έναν απίστευτα βρώμικο και δύσοσμο βούρκο...

Κολλήσαμε!

Εάν με τα δεδομένα που βιώνουμε από τον Μάη του 2010 και όσα εξυφαίνονται εις βάρος μας σε Ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο περάσει τελικά στο συλλογικό, εθνικό μας υποσυνείδητο η αίσθηση ότι ΔΕΝ υπάρχει πια ΚΑΜΙΑ ελπίδα να βρεθεί στέρεο, υγιές, ηθικό κομμάτι γης για να σταθούμε και να σπρώξουμε το Εθνικό μας όχημα, τότε το επόμενο βήμα μας θα είναι στον ΚΥΝΙΣΜΟ…

Θα ακολουθήσει, νομοτελειακά, η απώλεια της ιδεολογίας, η προσφυγή στην απάθια και την άρνηση που συνθέτουν το ικρίωμα θανάτωσης της κοινωνικής αλληλεγγύης, καθώς το δημιουργικό ΕΜΕΙΣ υποκαθίσταται από το άρρωστο, μικροπρεπές...ΕΓΩ!

Επιτρέψαμε στους επιτήδειους να μας πείσουν ότι το νόημα της επιτυχίας είναι ταυτόσημο με το ΕΓΩ και λησμονήσαμε τόσο απερίσκεπτα ότι το ΕΓΩ χρειάζεται και άλλα ΕΓΩ για να εδραιώσει την αυθεντική του ύπαρξη και ότι μέσα στο ΕΜΕΙΣ άνετα διατηρεί τη δημιουργική αυτοτέλειά του!

Καιρός να...ξυπνήσουμε, να θυμηθούμε το  ΕΜΕΙΣ…

Πράσινοι, μπλε, κόκκινοι και πολύχρωμοι πολιτικοί ηγέτες και μαζί οι ψηφοφόροι τους ας απαγκιστρωθούμε από την εκφυλιστική αντίληψη του πολιτικού κόστους και του πολιτικού οφέλους!

Να προσπαθήσουμε ΟΛΟΙ μαζί ως Έλληνες κοιτώντας μπροστά μας, να δημιουργήσουμε, έστω αμυδρά, την αίσθηση ότι ακόμη υπάρχει ΕΛΠΙΔΑ…

Αλλιώς, ο τελευταίος ας φροντίσει, παρακαλώ, να ρίξει την αυλαία και να σβήσει τα φώτα και…Καληνύχτα Ελλάδα!

Αυτό θέλουμε εμείς ή σε αυτό μας έχουν σπρώξει βήμα-βήμα καθώς διαπιστώνανε την ανυπαρξία ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ οι ανθέλληνες εκτός, και μαζί οι διάφοροι μισέλληνες συνεργάτες τους, εντός Ελλάδος;

http://piperopoulos.blogspot.com/2011/08/blog-post_24.html

Θέλουμε να σωθούμε από την κρίση;

Η κατάσταση, στην οποία έχει βρεθεί τον τελευταίο καιρό η χώρα μας, είναι οπωσδήποτε θλιβερή. «Εγενήθημεν όνειδος τοις γείτοσιν ημών, μυκτηρισμός και χλευασμός τοις κύκλω ημών», καθώς λέει ο θεόπνευστος Ψαλμωδός για τον λαό του (βλ. Ψαλμ. 78 4). Ασχολούνται μαζί μας ειρωνικά και περιφρονητικά όλοι οι γύρω λαοί. Βάλαμε ξένα αφεντικά στο κεφάλι μας και γράφουν και προτείνουν – κάποτε ίσως και σαρκαστικά – ορισμένοι ξένοι τρόπους εξόδου από την κρίση, οι οποίοι προσβάλλουν και αυτή την εθνική μας αξιοπρέπεια.

Πονάει κατάβαθα η ψυχή μας με την κατάσταση αυτή, η οποία είναι εξόφθαλμο ότι είναι πραγματική. Πολλοί σπουδαίοι Έλληνες επιστήμονες, που διαπρέπουν στο εξωτερικό, διστάζουν να πουν ότι είναι Έλληνες, διότι χλευάζονται από τους ξένους σχεδόν παντού.

Η πηγή της καταστροφής

Αυτά που συμβαίνουν στην πατρίδα μας, υπενθυμίζουν τον άλλο εκείνο λόγο τού Ψαλμωδού, που έχει σχέση και με την επιβίωση των εθνών: «Ιδού οι μακρύνοντες εαυτούς από σού απολούνται» (Ψαλμ. 72 27). Όσοι απομακρύνονται, Κύριε, από Σένα, από το Νόμο σου τον άγιο, θα απολεσθούν, θα χαθούν, θα καταστραφούν.

Η Αγία Γραφή, το αιώνιο και αλάθητο Βιβλίο του Θεού – ανεξάρτητα αν το πιστεύουν ορισμένοι ή όχι – λέει πάντα την αλήθεια, η οποία επιβεβαιώνεται συνεχώς μέσα στην Ιστορία. Άνθρωποι, πρόσωπα και λαοί που διέκοψαν σχέσεις με τον Θεό και δεν θέλησαν να οδηγούνται από το Νόμο του, είχαν θλιβερή και φρικτή κατάληξη και εξαλείφθηκαν από τον χάρτη τού κόσμου.

Υπάρχει λύση

τίτλος 1: Ρέκβιεμ για την οικονομία...

τίτλος 2: "ΕΙΣ ΟΙΩΝΟΣ ΑΡΙΣΤΟΣ: ΑΜΥΝΕΣΘΑΙ ΠΕΡΙ ΠΑΤΡΗΣ"

"περί πάτρης" ο λόγος στο παρακάτω άρθρο:

"Tίτλοι τέλους" για την ελληνική οικονομία - Αγωνία για την ασφάλεια της χώρας

Όλα δείχνουν ότι τους επόμενους τέσσερις μήνες μέχρι το τέλος του έτους, όλοι θα γίνουμε θεατές του ρέκβιεμ της ελληνικής οικονομίας ή τουλάχιστον αυτό που ξέρουμε όλοι ως «ελληνική οικονομία» από το 2002 και μετά.

Κατά κάποιο τρόπο έρχεται η Νέμεσις για όλους εκείνους που έσπρωξαν τη χώρα, βασικά τις τράπεζες και το τραπεζικό σύστημα με παραοικονομία (τότε…) της τάξεως του 60% και σήμερα όχι κάτω από 40% να εισέλθει παντελώς απροετοίμαστη σε έναν στίβο μάχης απίστευτα δύσκολο, ο οποίος στην πορεία αυτών των δέκα χρόνων ισοπέδωσε την όποια εγχώρια βιομηχανία (αφού όλα τα βιομηχανικά προϊόντα ήταν φθηνότερα να εισάγονται από το εξωτερικό) και έδωσε την χαριστική βολή στο πρόβλημα ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας.

Παραδοσιακός ξυλόφουρνος. Απλός και αποτελεσματικός.

Προϊούσης της "κρίσεως" ξυπνάνε τά αρχαία ένστικτα τής Ελληνικής επιβίωσης. Μεγάλο ενδιαφέρον παρατηρείται και για τούς παραδοσιακούς ξυλόφουρνους, αυτούς που έθρεψαν με τό ψωμάκι τους γενεές επί γενεών σε αυτόν τόν ευλογημένον τόπο. 

Σοφή κατασκευή, πλην απλούστατη. Λειτουργεί με ξεφτιλέ βιομάζα, κλαδάκια και τσάκνα που καταφρονεμένα σαπίζουν παντού. Εκμεταλλεύεται τήν αποθήκευση τής θερμότητος από τά δομικά υλικά του, και τήν εστιασμένη ακτινοβόλησή της στό "ψητό". 

Εδώ παραθέτουμε μια ιδέα για ιδιοκατασκευή του:

Τα πλεονεκτήματα ενός παραδοσιακού ξυλόφουρνου
-Λειτουργία με πολύ μικρή κατανάλωση και διατήρηση της θερμοκρασίας του
-Ανάπτυξη πολύ μεγάλων θερμοκρασιών
Πριν λίγο καιρό συζήταγα με φίλους, που είχαν τις απαραίτητες γνώσεις για να φτιάξουμε κεραμικά και σκοντάψαμε στο ότι δεν είχαμε φούρνο με πολλή δυνατή θερμοκρασία (850-900 κελσίου) για να τα ψήσουμεΈτσι μου μπήκανε παραπάνω σκέψεις.
Ήρθε λοιπόν ο χρόνος και βρέθηκα δίπλα στην κατασκευή ενός ξυλόφουρνου με παραδοσιακό χτίσιμο. Ταυτόχρονα δίπλα στο φούρνου φτιάχτηκε και μια ψησταριά .
Πήρα λοιπόν την απόφαση να σας παρουσιάσω εδώ την όλη κατασκευή τους.

24η Αυγούστου, του αγίου Κοσμά του Αιτωλού - την ευχή του να έχουμε.

Κανένας δεν μπορεί να φανταστή πώς θα έμοιαζε η Ελλαδίτσα μας σήμερα, ειδικά οι βόρειες περιοχές της, δίχως τόν άγιο Κοσμά. Ουρανομήκους αναστήματος ιερομάρτυς και εθνομάρτυς, αξιώθηκε όση λίγοι να αλλάξει τόν ρούν τής ιστορίας. 

Όπως έλεγε και κάποιος φίλος: "όταν κάποιοι ξεβράκωτοι στούς Παρισίους ξελιγώνονταν -οι ανόητοι- με τήν πιπίλα τού (τάχα μου) Διαφωτισμού, κάποιοι άλλοι περπατούσαν τήν σκλαβωμένη πατρίδα, και δίνανε τήν ζωή τους για να μήν ξεχάσουν οι Έλληνες και οι Χριστιανοί το ποιοι είναι"

Βαθύτατα ευγνώμονες στον οδοιπόρο ιερομάρτυρα, αναζητούμε σήμερα, όσοι εξ ημών έχουμε στοιχειωδώς επίγνωση τής κρισιμότητος τής καταστάσεως νέους πατρο-Κοσμάδες, να μάς φωτήσουν, να μήν ξεχάσουμε ποιοί είμαστε, πώς βρεθήκαμε και τί καλούμα
στε να επιτελέσουμε σε αυτόν τόν κόσμο.

γράφει σχετικά ο Κωνσταντίνος Χολέβας:

Στις 24 Αυγούστου 1779 στο Κολικόντασι της τουρκοκρατούμενης τότε Βορείου Ηπείρου απαγχονίσθηκε με εντολή του Κουρτ Πασά ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, ο Πατροκοσμάς όπως κατεγράφη στη συνείδηση του λαού μας. Ξεκίνησε από το Μέγα Δένδρο της Αιτωλίας, δίπλα από το Θέρμο, την αρχαία πρωτεύουσα της Αιτωλικής Συμπολιτείας. Έμαθε γράμματα σε κρυφά και φανερά σχολειά και κατέληξε στο Άγιον Όρος, στη Μονή Φιλοθέου. Με τις ευλογίες των εκάστοτε Οικουμενικών Πατριαρχών εξήλθε από τον Άθωνα τουλάχιστον τρεις φορές και περιόδευσε τα περισσότερα μέρη του Ελληνισμού για να αποτρέψει τους εξισλαμισμούς.

H πικρή αλήθεια για τα ναρκωτικά

του Δημήτρη Γαρούφα*
Με αφορμή παρουσίαση νομοσχεδίου του Υπουργείου Δικαιοσύνης που οδηγεί σχεδόν σε αποποινικοποίηση της χρήσης ναρκωτικών ουσιών όταν είναι για ιδία χρήση άνοιξε κύκλος συζητήσεων για τους χρήστες ναρκωτικών ουσιών, την απεξάρτηση κλπ.

Ως πρόεδρος του ΔΣΘ στο παρελθόν είχα επισκεφθεί θεραπευτικές κοινότητες, συζήτησα με τους υπεύθυνους και είδα την σημαντική προσπάθεια που γίνεται, αλλά η αλήθεια είναι πικρή:από τους 20 που ξεκινούν σε ένα πρόγραμμα το τελειώνουν συνήθως λιγότεροι από τους μισούς και θεωρούνται ότι απεξαρτήθηκαν αν μέσα σε 5 χρόνια δεν ξανακάνουν χρήση ουσιών πράγμα που λίγοι το πετυχαίνουν. ΄Εχω στα χέρια μου σχετικά στοιχεία αλλά τονίζω ότι ακόμα κι αν πετύχουμε να απεξαρτηθούν μόνο 2-3 από την ομάδα των 20, είναι πολύ σημαντικό και οφείλουμε να στηρίζουμε με κάθε τρόπο τα προγράμματα απεξάρτησης αλλά νομίζω πως προτεραιότητά μας πρέπει να είναι πάντα η πρόληψη.

Οι "σκοτεινοί" αιώνες της Ευρώπης

Ένα πολύ ενδιαφέρον (για όσους καταλαβαίνουν αγγλικά)  ντοκιμαντέρ από το γνωστό μας History Channel, σχετικά με τους "σκοτεινούς" αιώνες που ακολούθησαν την βαρβαρική κατάλυση του δυτικού Ρωμαϊκού κράτους τον 5ο αι.

Έχει σημασία ότι (σε αντίθεση με πολλούς κομπλεξικούς Νεο-έλληνες) σαφώς σημειώνει την αντίθεση Δύσης και Ανατολής, με την Ανατολή να αποτελεί ευημερούσα κρατική συνέχεια της Αυτοκρατορίας, και φάρο πολιτισμού, "σαν την νύχτα με την ημέρα", όπως λέει χαρακτηριστικά.

"γνώσεσθε τὴν ἀλήθειαν καὶ ἡ ἀλήθεια ἐλευθερώσει ὑμᾶς", λοιπόν, ακόμα και από τα συμπλέγματα ιστορικής μειονεξίας...

(ΕΝΑΛΙΟΣ ΘΗΡ) 

(το ντοκιμαντέρ υπάρχει σε 8 τμήματα, που εύκολα μπορεί κανείς να τα αναζητήσει)

Οδός (δημοκρατικών) ονείρων...

«Οι πολιτικές δυνάμεις βασίζονται πάνω σε μια φορτισμένη παρεξήγηση των μαζών. Οι μάζες νομίζουν πως εκπροσωπούνται και οι παρατάξεις με τη σειρά τους, νομίζουν ότι εκπροσωπούν» 

ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ

 

Αποανάπτυξη: Απάντηση στην οικονομική κρίση(;)

Της Μπέττυς Κυριακίδου
Kiriakidoub@makthes.gr

Φανταστείτε μια κοινωνία που λειτουργεί με εναλλακτικό ή άυλο νόμισμα. Διαθέτει μια τοπικοποιημένη οικονομία, που στηρίζει την τοπική αγορά και καταναλώνει τοπικά προϊόντα, ενώ προμηθεύεται τα τρόφιμά της κατευθείαν από τους παραγωγούς.
Τα μέλη της δουλεύουν 20 ώρες την εβδομάδα αντί 40, διαθέτοντας τον ελεύθερο χρόνο τους για την ανάπτυξη των κοινωνικών τους σχέσεων και την επαφή με το περιβάλλον. Μια κοινωνία που ζει με λιγότερα υλικά αγαθά, εστιάζοντας σε αξίες όπως η περιβαλλοντική ευαισθησία, η συντροφικότητα, η απλότητα και η ισότητα.
Σας φαίνεται ουτοπία; Κι όμως όχι, λένε οι οπαδοί της αποανάπτυξης, καθώς σήμερα σε πολλά μέρη του κόσμου υπάρχουν κοινωνίες που λειτουργούν με τις παραπάνω δομές, ενώ και στην Ελλάδα αρχίζουν δειλά δειλά να κάνουν την εμφάνισή τους κινήματα, ομάδες και πρωτοβουλίες που “απαντούν” στην οικονομική κρίση κάνοντας πράξη τις αρχές της αποανάπτυξης.
Τι είναι όμως η αποανάπτυξη; Ο έλληνας καθηγητής Οικολογικής Οικονομίας και Πολιτικής Οικολογίας του Αυτόνομου Πανεπιστημίου της Βαρκελόνης και μέλος της επιστημονικής ομάδας που μελετά τις αρχές της αποανάπτυξης, Γιώργος Καλλής, μιλά στη “ΜτΚ”.

Τι εννοούμε με τον όρο αποανάπτυξη;
Είναι η πρόταση ότι μπορούμε να οργανώσουμε μια κοινωνία στην οποία να ζούμε καλύτερα με λιγότερα υλικά αγαθά. Μια κοινωνία που δεν θα είναι αναγκασμένη να μεγαλώνει διαρκώς μόνο και μόνο για να επιβιώνει. Μια κοινωνία όπου οι αξίες της απλότητας, της ισότητας, της συντροφικότητας και της επάρκειας θα αντικαταστήσουν τις ακόρεστες αξίες του πλουτισμού και της οικονομικής αποτελεσματικότητας.
Έχετε κατά καιρούς δηλώσει ότι η λύση για το αδιέξοδο που βιώνει σήμερα η χώρα μας δεν είναι οι ανοδικοί ρυθμοί ανάπτυξης, αλλά η εθελούσια αποανάπτυξη.

Η Μετα-φυσική ως αρρώστια και ως Γιορτή

Tου Χρηστου Γιανναρα

Γιορτή της Παναγιάς του Δεκαπενταυγούστου –«καλή Παναγιά» εύχονται στα νησιά μας, το γλωσσικό ομόλογο του «καλή Ανάσταση» ή «καλά Χριστούγεννα».

Οσοι καταλαβαίνουν ασυμβίβαστη τη διαφορά της Εκκλησίας από τη θρησκεία (κατανόηση που όριζε κάποτε την πολιτισμική ιδιαιτερότητα του Ελληνα), βλέπουν στο πρόσωπο της Παναγιάς τη «Θεοτόκο»: τη γυναίκα που έδωσε σάρκα στην ελευθερία του Θεού από την ίδια τη θεότητά του, ελευθερία μανικού έρωτα για το πλάσμα του – να υπάρξει άνθρωπος ο Θεός χωρίς να καταλύεται το «όλως έτερον» της θεότητας. «Νενίκηνται της φύσεως οι όροι», ψέλνει η Εκκλησία γι’ αυτή τη γέννα του Θεού από άνθρωπο, πρώτη και μοναδική στην Ιστορία ταύτιση της ελευθερίας με την Αιτιώδη Αρχή του υπαρκτικού γεγονότος.

Οσοι δεν καταλαβαίνουν τη διαφορά της Εκκλησίας από τη θρησκεία, την αλλοτρίωση του εκκλησιαστικού γεγονότος όταν θρησκειοποιείται (αλλοτρίωση που όρισε την πολιτισμική ιδιαιτερότητα της μεταρωμαϊκής Δύσης), βλέπουν στο πρόσωπο της Παναγιάς κυρίως την «Παρθένο» (the Virgin, la Vierge). Θέλουν να ξορκίσουν τον πρωτόγονο ενοχικό φόβο για τη σεξουαλικότητα. Φόβο που ακόμα φυλακίζει τη γυναίκα στην «μπούργκα», να κρυφοβλέπει τον κόσμο αόρατη ως φύλο, τον ίδιο φόβο που στα θρησκευτικά περιβάλλοντα θέλει να κρύψει, να εξαφανίσει τη γυναικεία χάρη, ιδιαίτερα τα μαλλιά (γιατί άραγε τα μαλλιά;), ακόμα και να τα ξυρίσει, όπως οι φανατικοί Εβραίοι στις γυναίκες τους. Την ιεροποίηση της βιολογικής παρθενίας, περίπου λατρεία, τη γεννάει η φυσική θρησκεία, το τυφλό ένστικτο θωράκισης του εγώ απέναντι στον φόβο για το άγνωστο υπερβατικό.

Την Εκκλησία τη γεννάει μια κλήση (το λέει η λέξη) για μετοχή σε σχέσεις κοινωνίας, συνύπαρξης. «Κλήση» και «σχέση» είναι περίπου ο ορισμός της ελευθερίας. Αλλά την ελευθερία οι άνθρωποι σπάνια μέσα στην Ιστορία την άντεξαν ως αρχή κοινού τρόπου του βίου – είναι άθλημα επίπονο, απαιτεί να ξεπεράσεις το εγώ, να ρισκάρεις τη χρησιμότητα για χάρη της αλήθειας.

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣH: ΕΛΛΑΔΑ, ΤΟ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟ ΠΡΟΤΕΚΤΟΡΑΤΟ

 

Αν ο καπιταλισμός του Δυτικού Κόσμου έχει πάρει μία συγκεκριμένη μορφή (http://spartacusbund.blogspot.com/2011/08/1.html, Διάλογοι της Ελευθεροτυπίας), τη μορφή της καταστροφής κεφαλαίου, τη διαπόμπευση της έννοιας του δημόσιου αγαθού και της κοινωνικής εξαθλίωσης. Αν η Ευρώπη υιοθετεί τις αρχές αυτού του καπιταλισμού (http://spartacusbund.blogspot.com/2011/08/2.html) εξυπηρετώντας ταυτόχρονα τον κυρίαρχο γερμανικό εθνικισμό τότε η Ελλάδα δε μπορούσε να διαφύγει της διεθνούς μέγγενης που σφίγγει όλο και περισσότερο τα μεσαία και λαϊκά στρώματα.

Δάνεια που αυξάνουν αντί να λύνουν το πρόβλημα του εθνικού χρέους, ευρωπαϊκό ομόλογο που όλο αναβάλλεται η έκδοσή του, πολιτική ένωση της Ευρώπης που όλο προβλέπεται σε ένα ακαθόριστο μέλλον κάνουν τα γεγονότα να μοιάζουν παράλογα, ασύνδετα, μη εξηγήσιμα. Γιατί ενώ τα μέτρα που έχουν ληφθεί και είναι φανερό πως επιτείνουν αντί να λύσουν το πρόβλημα δεν αποσύρονται αλλά αντίθετα ενισχύονται με νέα πιο παράλογα μέτρα; Παράλογα με την έννοια ότι επιδεινώνουν κάθε μετρήσιμο δείκτη (χρέος, ιδιωτικό και δημόσιο, έλλειμμα, κατάρρευση του κοινωνικού κράτους και της συνοχής, μείωση της κατανάλωσης, εκτόξευση της ανεργίας, διάλυση του παραγωγικού ιστού).

Η απάντηση είναι ότι αυτά τα μέτρα τελικά δεν είναι ούτε παράλογα, ούτε ασύνδετα και πολύ περισσότερο καθόλου ανορθολογικά. Ο ορθολογισμός έγκειται στη μείωση της αξίας των παραγωγικών μονάδων, στην καταστροφή της κεφαλαιακής αξίας της παραγωγής, στην μείωση του εργατικού κόστους, μέχρι της εξαθλίωσης του εργαζόμενου λαού. Γιατί αυτή είναι η λογική του καπιταλισμού της καταστροφής. Ανίκανος, ή καλύτερα γιατί δεν έχει τη θέληση για παραγωγικές επενδύσεις από την αρχή, θέλει παραγωγικές μονάδες σε τιμή ευκαιρίας, με εξαθλιωμένο εργατικό δυναμικό προκειμένου να αυξήσει την απόδοση της εμπορίας χρήματος. Κύριος στόχος δεν είναι η αύξηση της παραγωγής αλλά η μεγιστοποίηση των κερδών από την εμπορία του χρήματος. Να γιατί Γερμανοί δεν επενδύουν σε καινούργιες μονάδες στην Ελλάδα (δεν τις δημιουργούν από την αρχή) αλλά διψούν για έτοιμες παραγωγικές μονάδες, απαξιωμένες κεφαλαιακά αλλά εύρωστες παραγωγικά (Δ.Ε.Η., Ο.Τ.Ε., Ε.Υ.Δ.Α.Π., Ε.Υ.Α.Θ., Λιμένες Πειραιώς και Θεσσαλονίκης, Τουριστικές Επιχειρήσεις, ελληνικά παραρτήματα τραπεζών στο εξωτερικό κ.λ.π.).

μὴν λησμονοῦμε τὸν Διηνέκη.

Τέτοια εποχή, 2500 χρόνια πριν έλαβε χώρα μια από τις σημαντικότερες μάχες της ανθρώπινης ιστορίας. 1000 αποφασισμένοι Έλληνες σταμάτησαν στα στενά των θερμοπυλών και γελοιοποίησαν τα μιλιούνια του "Βασιλέως".

Λακεδαιμονίων δὲ καὶ Θεσπιέων τοιούτων γενομένων ὅμως λέγεται ἀνὴρ ἄριστος γενέσθαι Σπαρτιήτης Διηνέκης· τὸν τόδε φασὶ εἰπεῖν τὸ ἔπος πρὶν ἢ συμμῖξαι σφέας τοῖσι Μήδοισι, πυθόμενον πρός τευ τῶν Τρηχινίων ὡς ἐπεὰν οἱ βάρβαροι ἀπίωσι τὰ τοξεύματα, τὸν ἥλιον ὑπὸ τοῦ πλήθεος τῶν ὀιστῶν ἀποκρύπτουσι· τοσοῦτο πλῆθος αὐτῶν εἶναι. τὸν δὲ οὐκ ἐκπλαγέντα τούτοισι εἰπεῖν ἐν ἀλογίῃ ποιεύμενον τὸ Μήδων πλῆθος, ὡς πάντα σφι ἀγαθὰ ὁ Τρηχίνιος ξεῖνος ἀγγέλλοι, εἰ ἀποκρυπτόντων τῶν Μήδων τὸν ἥλιον ὑπὸ σκιῇ ἔσοιτο πρὸς αὐτοὺς ἡ μάχη καὶ οὐκ ἐν ἡλίῳ.

Ηροδότου Ιστορίαι, Βιβλίο 7, 226

Ο Διηνέκης ήταν ένας από τους 300 Σπαρτιάτες που έλαβαν μέρος στη μάχη των Θερμοπυλών το 480 π.Χ. υπό τον βασιλιά Λεωνίδα.

Ο Διηνέκης έμεινε γνωστός εξαιτίας της απάντησης του «καλύτερα, θα πολεμήσουμε υπό σκιά», όταν κάποιος παρατήρησε ότι οι Πέρσες είναι τόσοι πολλοί ώστε τα βέλη τους θα σκέπαζαν τον ήλιο. Η φράση αυτή έμελλε να γίνει συνώνυμη της ανδρείας, της τόλμης και της περιφρόνησης του θανάτου, μιας και αυτός όταν έρχεται στο πεδίο της μάχης, τιμημένα, αποτελεί το ύψιστο ιδανικό κάποιου για τη χώρα - πόλη του.

Ο Ηρόδοτος μας πληροφορεί ότι την τρίτη και τελευταία μέρα της μάχης και αφού ο Λεωνίδας είχε πληγωθεί θανάσιμα, ο Διηνέκης μαζί με ορισμένους από τους συντρόφους του 4 φορές τράβηξαν το πτώμα του από τα χέρια των εχθρών μέχρις ότου πέθαναν όλοι τους από τον καταιγισμό βελών.

Το παράδοξο με τον Διηνέκη ήταν πως κανονικά δεν είχε το δικαίωμα να πολεμήσει στην μάχη των Θερμοπυλών, διότι έπρεπε βάσει του σπαρτιατικού νόμου να έχει τουλάχιστον ένα γιο για να συνεχίσει την γενιά του. Ο Διηνέκης αντίθετα είχε 4 κόρες, όμως μέσω της παρέμβασης μιας δούλης, που ισχυρίστηκε πως γέννησε το γιο του, του δόθηκε το δικαίωμα να λάβει μέρος στη μάχη.

Ήταν ένας από τους γενναιότερους και πιο διακεκριμένους Σπαρτιάτες, γνωστός για τη μεγάλη του εμπειρία, αφού είχε πολεμήσει σε πάρα πολλές μάχες. Ήταν αγαπητός στο Λεωνίδα και υπάρχουν αποσπάσματα που τους παρουσιάζουν να γευματίζουν μαζί.

Είναι άξιος θαυμασμού για την ανδρεία του και την αποφασιστικότητα του: συμβολίζει τον μέσο Σπαρτιάτη που με την αυταπάρνησή του θυσιάζει τη ζωή του στο πεδίο της μάχης με σκοπό την αιώνια δόξα και την ελευθερία της πατρίδας του.

http://ellhnis.blogspot.com/2011/08/blog-post_2879.html#more

Ο Βυζαντινός πολεμικός στόλος. Ιστορική μελέτη του 1954

Του Ακαδημαϊκού και Καθ. Πανεπιστημίου ΦΑΙΔΩΝΟΣ ΚΟΥΚΟΥΛΕ.

Δημοσιεύτηκε στη «Ναυτική Επιθεώρηση», έτος ΛΕ’, τόμος LX, τεύχος 247, σελ. 305, Νοε-Δεκ 1954. Αναδημοσίευση στο Περί Αλός με την έγκριση της «Ναυτικής Επιθεωρήσεως».

Αν ο πεζός στρατός ελέχθη ότι απετέλει την κεφαλήν και τα νεύρα του Βυζαντινού κράτους, το ναυτικόν υπήρξε «η δόξα της Ρωμανίας». Πολεμούμενον το Βυζαντινόν κράτος από πολλών σημείων είχε ανάγκην να μεταφέρει ταχέως και ασφαλώς τα στρατεύματά του, συγχρόνως δε να προστατεύη τα παράλιά του από εχθρικών και πειρατικών επιδρομών και να εξασφαλίζη τας θαλάσσιας εμπορικάς οδούς, τούτο δ’ εγίνετο δια του στόλου. Εφ’ όσον ο Βυζαντινός στόλος ήτο ισχυρός, όλα τα παράλια ήσαν ασφαλή, η πειρατεία είχε παταχθή, το εμπόριον δεν συνήντα δυσκολίας και οι Δυτικοί δεν εζήτουν και δεν απέκτων προνόμια, τα οποία εδόθησαν εις βάρος της Βυζαντινής οικονομίας. Την αξίαν του στόλου των καλώς εγνώριζον οι Βυζαντινοί.

Ο Νικηφόρος Φωκάς καυχόμενος έλεγε προς τον πρεσβευτήν του Γερμανού αυτοκράτορος: «εγώ είμαι ο κύριος της θαλάσσης». Αληθές είναι ότι οι Βυζαντινοί παλαιότερον, την Ρωμαϊκήν ακολουθούντες παράδοσιν, σημαντικότερον εθεώρουν το πεζικόν, όταν όμως ήλθον εις σύγκρουσιν με τους Άραβας, τότε απέδωκαν την δέουσαν σημασίαν εις το ναυτικόν.

Μένω ή φεύγω - Brain Drain Debate

πρόταση προβληματισμού:

Αρίστος Δοξιάδης @IQ2 Debate Φεύγω from Intelligence Squared Greece on Vimeo.

Αρχιμήδης - παλίμψηστος.

Ένα υπέροχο ντοκιμαντέρ, που αξίζει να παρακολουθήσει κανείς.

O Πόντιος προφητάναξ Κλύνν... χωρίς πλάκα.

Ο γνωστός μας Βασίλης Τριανταφυλλίδης έχει τό μοναδικό χάρισμα να κρύβει αβάσταχτη σοβαρότητα πίσω από τήν επιφανειακή γελοιοφάνεια.

Μία σημαντική -ίσως η σημαντικότερη- στιγμή τής πορείας του ήταν όταν τό 1983, δύο χρόνια μετά την "αλλαγή", ορθοτόμησε ιλαροτραγικόν λόγον αληθείας, και "προεφήτευσε" τό χάλι όπου θα περιπέφταμε μετά από 30 ολόκληρα χρόνια. Παραθέτουμε τόν λόγο του:

(Ε.Θ.)

Ενας άγγελος με το όνομα Αντριάνα Γιώτη μου «έσπρωξε» e-mail με μια ανατριχιαστική προφητεία του Χάρρυ Κλυν από την παράσταση «Αλλαγή και πάσης Ελλάδος» που ανέβηκε τον χειμώνα του 1983 στην Μπουάτ «Διαγώνιος» στην Πλάκα. Μια παρλάτα που για την σημερινή εποχή της μεγιστοτεράστιας κρίσης και των αλλεπάλληλων Μνημονιών, προκαλεί σοκ και δέος. Μερικοί το διαισθάνονταν, το πίστευαν, το έλεγαν. Αλλά στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα.

Κόβω τον σβέρκο μου ότι την στιγμή που ο Χάρρυ Κλυν εκφωνούσε αυτές τις εφιαλτικές προβλέψεις του, η πλειοψηφία των θαμώνων θα χασκογελούσαν πίνοντας τα ουισκάκια τους και χτυπώντας τις κοιλάρες τους. Με τα δανεικά, τις πλαστικές κάρτες, την φοροδιαφυγή και την αισχροκέρδεια κυκλοφορούσαν και μπεκροπίνανε σε μια επικών διατάσεων εικονική πραγματικότητα. Οπως περίπου συμβαίνει σήμερα. Τα ξέρουμε, τα βιώνουμε αλλά μυαλό δεν βάζουμε. Ιδού η προφητεία με το νι και με το σίγμα: «Ξεκινάμε: Aν οι μισοί Έλληνες ξέρανε πώς ζουν οι άλλοι μισοί, θα ήταν κι αυτοί απατεώνες. Tι να πεις για τους Έλληνες. Κάθονται δυο ολόκληρες ώρες, για να πιουν στιγμιαίο καφέ! Στην Ελλάδα την άγνοια τη λέμε ψυχραιμία. O νεοέλληνας είναι το άτομο εκείνο που έχει δυο τηλεοράσεις στο σπίτι του, δυο αυτοκίνητα στο πεζοδρόμιό του, και δυο κατοστάρικα στην τσέπη του. Tα δυο μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα ο Έλληνας, είναι πώς θα χάσει δέκα κιλά και πού θα βρει πάρκινγκ.Με αυτοκόλλητο στο κούτελο θα κυκλοφορούμε όλοι, για να φαίνεται ποιος έκανε φορολογική δήλωση και ποιος όχι. Εδώ και δύο χρόνια (εννοεί το 1981 που το ΠΑΣΟΚ έγινε Κυβέρνηση) έχει αρχίσει το μεγάλο κακό, που θα μετατρέψει σιγά-σιγά τους Έλληνες σε λαό πιθήκων, σε λαό ψηφοφόρων, δημοσίων υπαλλήλων, καταναλωτών, κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών, κομπιναδόρων και συνδικαλισταράδων. Σε είκοσι-τριάντα χρόνια από σήμερα Ανδρέας Παπανδρέου μπορεί να μην υπάρχει. Θα υπάρχει όμως μια Ελλάδα πτωχευμένη κι ένας λαός στα όρια της οικονομικής και της ηθικής εξαθλίωσης»

http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=399237#.Tj5rHp5f27s.facebook

ἵνα ἤρεμον καὶ ἡσύχιον βίον διάγωμεν: η ψευδο-αριστερή προσέγγιση.

Κανονικά η αυγή φέρνει τό φώς τής ημέρας, ενίοτε όμως κάποια Αυγή σκοτεινιάζει ακόμα περισσότερο τόν ήδη σκοτεινό ζόφο τής ασελήνου νυκτός μας. Τό παρακάτω άρθρο (καλογραμμένο ομολογουμένως) αποτελεί μνημείο ραγιαδισμού και εξευτελισμένης τουρκολαγνείας. Ο πολιτικός χώρος τού συγγραφέα δέν μας εκπλήσσει διόλου. Το προτείνουμε για ευχάριστη ανάγνωση στούς αναγνώστες μας, με μία μόνο δική μας παρατήρηση επί μιάς φράσεώς του:

."...δύο αδιαμφισβήτητων παραδοχών: Πρώτον, ότι η Ειρήνη είναι ένα υπέρτατο αγαθό που όλοι οι προοδευτικοί άνθρωποι το επιζητούμε διακαώς και πασχίζουμε είτε να το αποκτήσουμε είτε να το διατηρήσουμε πάση θυσία.."

 Πρώτον, πρέπει να γνωρίζει ο συγγραφέας ότι τό "υπέρτατο", ως υπερθετικό, άρα και μοναδικό, δεν συντάσσεται με τό αόριστο άρθρο (ένα), αλλά με τό οριστικό (τό). Τά έντονα γράμματα τον μάραναν...

Δεύτερον, ευτυχώς για τον "αντεθνικιστή" συγγραφέα, όλοι οι πρόγονοί του ήταν λιγότερο "αντεθνικιστές", και γιαυτό λογάριαζαν την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ως ΤΟ υπέρτατο αγαθό.

Προσεχώς και στην γειτονιά σας!!!

Προς το παρόν με το αυτοκόλλητο αυτό μαρκάρονται περιοχές του Λονδίνου με έντονο μουσουλμανικό στοιχείο. Όσο για εμάς.. καλομελέτα κι έρχεται.

Έτσι αντιλαμβάνεται η "κυβέρνηση" του ΔΝΤ τις έννοιες τις ισοπολιτείας και των ίσων ευκαιριών στην παιδεία..!!!

• Η κυβέρνηση Παπανδρέου τώρα κάνει ιδιαίτερα μαθήματα για μεταξεταστέους μόνο σε μουσουλμάνους
• Στο υπουργείο Παιδείας γνωρίζουν την έννοια της ισονομίας;

Τετάρτη μεσημέρι και την ηρεμία στο κέντρο της πόλης της Ξάνθης την διακόπτει μία μεγάλη ομάδα παιδιών που με γέλια προχωρούν στο δρόμο. Τί πιό όμορφο θέαμα! Όμως, τα νεαρά παιδιά μόλις έχουνε βγει από το 1ο Γυμνάσιο Ξάνθης, οι αίθουσες του οποίου σφίζουν από ζωή (και φωνές) παρά το χρονικό άτοπο, αφού το καλοκαίρι η Ελληνική Παιδεία διακοπάζεται…!

Μία ερώτηση σε έναν νεαρό, φέρνει την πρώτη έκπληξη. «Είμαστε μαθητές που κάνουμε ιδιαίτερα μαθήματα, επειδή μείναμε μεταξεταστέοι για τον Σεπτέμβριο»…! Η ιδιαιτερότητα της ομιλίας, αλλά και το ίδιο το νεαρό παιδί προδίδουν μουσουλμάνο… Οι φωνές και οι ομιλίες που ξεχύνονται από τα παράθυρα του 1ου Γυμνασίου Ξάνθης, είναι στα Τουρκικά και στα Πομάκικα! Όλοι οι «μεταξεταστέοι» μαθητές είναι μουσουλμάνοι…

«Με ειδικό πρόγραμμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης», μας ενημερώνει με σπαστά Ελληνικά ένας άλλος νεαρός μουσουλμάνος... «Κάνουμε μαθήματα για τις εξετάσεις του Σεπτεμβρίου, επειδή μείναμε μεταξεταστέοι»… «Τα μαθήματα είναι δωρεάν», μου λέει ένα άλλο παιδί… «Μας κάνουν μαθήματα καθηγητές του σχολείου μας», ακούγεται μία άλλη νεανική φωνή…

Πολύ φοβούμεθα ότι θα είναι μακρύς ο δρόμος προς την Ιθάκη...

Στο διάγγελμα του για την προσφυγή στο μηχανισμό στήριξης ο Γ. Παπανδρέου αναφέρει:

"...Βρισκόμαστε σε μια δύσκολη πορεία, μια νέα Οδύσσεια για τον Ελληνισμό. Όμως, πλέον, ξέρουμε το δρόμο για την Ιθάκη και έχουμε χαρτογραφήσει τα νερά.
Μπροστά μας έχουμε ένα ταξίδι με απαιτήσεις από όλους μας, αλλά με μια νέα συλλογική συνείδηση και κοινή προσπάθεια θα φθάσουμε εκεί ασφαλείς, πιο σίγουροι, πιο δίκαιοι, πιο περήφανοι..."


Αντιγράφω σχόλιο αναγνώστη της Ναυτεμπορικής επί του διαγγέλματος:

"Κάποιος πρέπει να πληροφορήσει τον Γ. Α. Παπανδρέου ότι και ο Οδυσσέας ήξερε το δρόμο για την Ιθάκη αλλά του πήρε 10 χρόνια για να φτάσει.
ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ οι άλλοι πέθαναν στην διαδρομή!!!"

(από e-mail που έλαβα πρόσφατα. Ε.Θ.)

Το Ευρό ως εργαλείο εξαθλίωσης...

Πάνυ αφυπνιστικόν το παρακάτω άρθρο. Στους καίριους καιρούς μας είναι νομίζω ωφέλιμο να προβληματιστούμε από αυτό: (Ε.Θ.)

Έχει αναρωτηθεί κάποιος γιατί το Ευρώ έχει τα χαρακτηριστικά που έχει ως νόμισμα;

Είναι τυχαία ή μήπως εξυπηρετούν κάποια συγκεκριμένη στρατηγική;

Γιατί, για παράδειγμα, ενώ η Ε.Ε. μιμείται τις ΗΠΑ στην οικονομική πολιτική, δεν τις μιμήθηκε και στο θέμα του χαρτονομίσματος;

Γιατί, ενώ το δολάριο έχει στο σύνολο των χαρτονομισμάτων του το ίδιο μέγεθος και την ίδια σχεδιαστική φιλοσοφία, το Ευρώ δεν το μιμείται;

Γιατί το Ευρώ έχει ανισομεγέθη χαρτονομίσματα ανάλογα με την αξία που αποτυπώνεται πάνω τους;

Γιατί η "εικόνα" του κάθε χαρτονομίσματος είναι απευθείας ανάλογη της αξίας την οποία αντιπροσωπεύει;

Γιατί δεν υπάρχει χαρτονόμισμα του ενός Ευρώ;

Με ποια λογική και με ποιο σκεπτικό δημιούργησαν ένα κέρμα των δύο ευρώ, που είναι κάτι παραπάνω από δύο δολάρια;

Με ποια λογική και με ποιο σκεπτικό τα χαρτονομίσματα ξεκινούν από τα πέντε Ευρώ, που είναι κάτι παραπάνω από πέντε δολάρια;

Το Ευρώ ήταν εξ αρχής σχεδιασμένο, για να οδηγήσει στην κερδοσκοπία. Γιατί; Διότι αυτό εξυπηρετούσε την ιμπεριαλιστική πολιτική των Αμερικανών. Την πολιτική, που θα τους επέτρεπε να ελέγχουν απόλυτα την οικονομία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Της πιο πλούσιας αγοράς του Πλανήτη. Χρησιμοποίησαν το Ευρώ, για να μπορέσουν να φέρουν την κατάσταση στα μέτρα τους. Ευνόησαν μια πολιτική, η οποία θα οδηγούσε στη λεηλασία των φτωχών από τους πλούσιους, τόσο στο επίπεδο των κρατών όσο και σ' αυτό των πολιτών. Το Ευρώ σχεδιάστηκε από την αρχή για να κάνει τους πλούσιους πλουσιότερους και τους φτωχούς φτωχότερους.

Γενιά του Πολυτεχνείου… Η πιο άχρηστη γενιά Ελλήνων όλων των εποχών

Η γενιά, που τα «έφαγε» όλα και χρεωκόπησε το κράτος Η γενιά, που, για να σωθεί η ίδια,... «πούλησε» τα παιδιά της στο ΔΝΤ

* Γράφει ο Παναγιώτης Τραϊανού

"Ξέρεις ποιος είναι αυτός ρεεεε; Ρε... ξέρεις ποιον έσπρωξες; Ρε... ξέρεις ποιου τα στοιχεία ζήτησες για εξακρίβωση;" …φώναξε ένας "δημοκράτης" των Εξαρχείων σε κάποιον νεαρό αστυνομικό, ο οποίος τόλμησε να ελέγξει τον προκλητικό Παπαχρήστο. Ένας εμφανώς κρατικοδίαιτος και άρα επαγγελματίας "δημοκράτης" έκανε αυτό, το οποίο κάνουν συνήθως όλοι οι όμοιοί του στη μεταπολίτευση. Άσκησε το πιο δημοφιλές σπορ των "αριστερών" στην "αριστερή" μεταπολίτευση. Το σπορ της εκ του ασφαλούς "απείθειας" προς την εξουσία.

"Έβγαλε γλώσσα" στην εξουσία. Στην εξουσία του χωροφύλακα. Στη δήθεν εξουσία του δήθεν χωροφύλακα, τον οποίο οι ίδιοι διορίζουν από το 81' και πέρα και τον χρησιμοποιούν κατά βούληση. Όταν δεν τον βρίζουν στον δρόμο κάποιες πολύ συγκεκριμένες "ηρωικές" ημερομηνίες, τον έχουν έξω από τα σπίτια τους, είτε για να τους φυλάει είτε για να τον στείλουν στο σούπερ μάρκετ και να κουβαλήσει τα ψώνια τους.

Σ' αυτόν απευθύνθηκε ο επαγγελματίας "αριστερός", προφανώς για να τον ακούσει ο λαός και όχι ο ίδιος ο "χωροφύλαξ". Ο "χωροφύλαξ" έτσι κι αλλιώς πάντα γνώριζε ποιος είναι ο Παπαχρήστος και ο κάθε Παπαχρήστος. Ο "χωροφύλαξ" πάντα γνώριζε ποιοι είναι όλοι αυτοί, γιατί αναλάμβανε πάντα να τους προστατεύσει. Ο "χωροφύλαξ" πάντα τους γνώριζε, γιατί γνώριζε το χαφιεδαριό, το οποίο περιφερόταν στα γραφεία της ασφάλειας. Ο λαός είναι αυτός, ο οποίος έχει αρχίσει να "ξεχνάει" ποιος είναι ο Παπαχρήστος και αυτό είναι που τους ενοχλεί. Ο λαός μπορεί να μην "ξεχνάει" τι σημαίνει "Δεξιά", αλλά τελευταία με τους Αλαβάνους και τους Κουβέληδες έχει αρχίσει και "θυμάται" τι σημαίνει "Αριστερά". Ο λαός έχει αρχίσει να μην θυμάται αυτά που "πρέπει" και αυτό είναι που μειώνει τα κέρδη των "ηρώων" της Αριστεράς. Μειώνει την "κληρονομιά" τους …και έχουν παιδιά ν' αποκαταστήσουν. Έτσι λοιπόν, για ν' ακούσει ο λαός, μας εξήγησε ο εξοργισμένος "δημοκράτης" ότι ο Παπαχρήστος είναι η "φωνή". "Η ΦΩΝΗ του Πολυτεχνείου". Η μισή ΦΩΝΗ του Πολυτεχνείου, για να είμαστε δίκαιοι, εφόσον την άλλη μισή την ταΐζουμε τώρα στην Ευρώπη και είναι η διαβόητη Δαμανάκη.

Πεθαίνει ο καπιταλισμός ή απλώς το φίδι δαγκώνει την ουρά του;

 

Η πορεία του καπιταλισμού δεν είναι μια ευθεία προβλέψιμη γραμμή όπως αφελώς πίστεψαν και δυστυχώς ακόμα πιστεύουν πάρα πολλοί.Αν ενώναμε τα ιστορικά σημεία της πορείας του μέχρι σήμερα, θα βλέπαμε ότι δεν σχηματίζεται παρά ένα φίδι που δαγκώνει την ουρά του.(Κάτι δηλαδή που μας παραπέμπει στο σύμβολο της «θεοσοφικής εταιρείας» η θεωρία της οποίας αποτέλεσε την ιδεολογική βάση για την δημιουργία των «δεξαμενών σκέψης» της «Νέας Εποχής»).


Αυτό λοιπόν που σήμερα φαίνεται ως κατάρρευση του καπιταλιστικού συστήματος δεν είναι παρά το κλείσιμο ενός κύκλου, ή το τέλος της πορείας ενός συστήματος απόγονος του οποίου είναι και ο καπιταλισμός.

Χάρυ κλύνν ..ποιητική αδεία. (ο Κάλβος θα ήταν ευτυχής για την παράφρασή του)

ΩΔΗ ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΛΟΧΟ

Ἄς μή βρέ­ξει πο­τέ

τό σύν­νε­φον, καί ὁ ἄ­νε­μος

σκλη­ρός ἄς μή σκορ­πί­σει

τό χῶ­μα τό μα­κά­ριον

πού σᾶς σκε­πά­ζει.

Ὦ γνή­σια τῆς Ἑλ­λά­δος

τέ­κνα ψυ­χαί πού ἐ­πέ­σα­τε

εἰς τόν ἀ­γώ­να ἀν­δρεί­ως,

τάγ­μα ἐ­κλε­κτῶν Ἡ­ρώ­ων,

καύ­χη­μα νέ­ον.

Έλληνες της πατρίδος

και των προγόνων άξιοι·

Έλληνες σεις, πώς ήθελεν

άπό σας προκριθείν

άδοξος τάφος;

Ἀν­δρέ­ας Κάλ­βος

Αλησμόνητες στιγμές έναν χρόνο πριν...

τραγούδι από τον μητροπολίτη Δράμας στην Παναγία Σουμελά στον Πόντο

Μήπως πρέπει να "αγανακτήσουμε" για τους σωστούς λόγους;

Τα κατσαρολικά στο Σύνταγμα ήταν περισσότερα από τις Ελληνικές σημαίες. Αυτό κάτι μαρτυρά...

Γράφει ο Γεωργίου Μιχαήλ

Διαβάζοντας το άρθρο, αν όντως τελικά ισχύει η πληροφορία αυτή, τότε πολύ φοβάμαι ότι οι οικονομικές συγκυρίες που "μαγειρεύτηκαν" για να φθάσουμε στα όρια της οικονομικής εξαθλίωσης μάλλον έχουν ως στόχο εθνικές υποχωρήσεις πλέον και γεωγραφικώς. Αφού υποτίθεται ότι δεν μπορούμε οικονομικά να συντηρούμε μονάδες τότε ας τις κλείσουμε!Αυτή είναι φαίνεται η νοοτροπία ΓΑΠ, που τελικώς κλείνει στρατόπεδα, παραχωρεί κυριαρχικά δικαιώματα μας στο Αιγαίο για να κοιμάται και να κολυμπάει ήσυχα, αρνείται την χάραξη της ελληνικής ΑΟΖ και θεωρεί την Τουρκία ως μία από τις "μητέρες πατρίδες" των Κυπρίων!
Και εδώ έχουμε μία σημαντική απορία, που όταν την θέτουμε δεν λαμβάνουμε απάντηση από κανέναν!!

Η διαχρονική ελληνική εθνομειοδοτική πολιτική δεν αποτελεί αιτία αγανάκτησης;

Γιατί έπρεπε να περιμένουμε το Μεσοπρόθεσμο για να δούμε "αγανακτισμένους" στις πλατείες;
Όταν βλέπουμε λαθρομετανάστες στην Αθήνα ή σε οποιαδήποτε ελληνική πόλη, που γκετοποιούνται ολόκληρες περιοχές, αυξάνεται η εγκληματικότητα και δραστηριοποιείται το λαθρεμπόριο και το παρεμπόριο, τι άλλο χρειάζεται για να αγανακτίσουμε;