Η Ελλάς ως μέτοχος της Ευρωπαϊκής Ιδέας #3

(ΚΑΙ) ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ή αλλιώς ΠΟΙΟΣ ΘΕΟΣ ΘΑ ΔΙΔΑΧΘΕΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ;

The Wall"/Acrylics on canvas, 120 x 85 cm/© STMTS 2014

Ξεκίνησε άλλος ένας διάλογος για την ελληνική παιδεία που -προσοχή!- δεν είναι μόνον εθνικός, αλλά και κοινωνικός. Σύμφωνα με το επίσημο ανακοινωθέν ο διάλογος θα διεξαχθεί σε τρία επίπεδα: στην Εθνική Επιτροπή του Εθνικού Κοινωνικού Διαλόγου, στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής και στο Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας. Στο διάλογο θα συμμετάσχουν κόμματα, εκπαιδευτικοί και κοινωνικοί φορείς. Άρα, όλη η Ελλάδα θα συζητάει. Γιατί; Για να προκύψει κάτι που αυτή τη στιγμή είναι απροσδιόριστο; Για να προκύψει κάτι που αφορά στους Έλληνες;

Είναι πανεύκολο και τελείως μάταιο να αποδομήσουμε τον νιοστό κρατικό ευτελισμό της έννοιας του διαλόγου, όταν μάλιστα και μόνον ο τίτλος του εκπέμπει την αμηχανία του συμπλεκτικού συνδέσμου “και”· στον τίτλο αυτό συνδέεται η κοινωνία με το έθνος από αυτόν που έχει διαχωρίσει τις δυο έννοιες. Ένας διάλογος για προαποφασισμένα -και από δεκαπενταετίας υλοποιούμενα- θέματα που θα εξελιχθεί στο επίπεδο των ασύνδετων μονολόγων έχει βαφτιστεί “και εθνικός και κοινωνικός”. Αφορά σε ένα κράτος που επιχειρεί βίαια από το 1822 να μαντρώσει στα όριά του το έθνος και να το ορίσει με βάση μια γλώσσα πλήρους και αποκλειστικής λειτουργίας. Αυτής που θα σβήσει όλες τις διαλέκτους των επαναστατημένων και θα θεμελιώσει ένα νομικό κατασκεύασμα στο οποίο το κύριο πολιτισμικό στοιχείο της Επανάστασης θα υπόκειται και θα λογοδοτεί. Για λόγους προσωρινής ισορροπίας το νομικό κατασκεύασμα θα δηλώνει στο προοίμιό του ότι λαμβάνει υπόσταση εις το όνομα του πολιτισμού που επαναστάτησε· όμως σύντομα (σε έναν ή δυο αιώνες) θα “εμπεδωθεί” η άποψη ότι το έθνος ταυτίζεται με το κράτος, ιδιαίτερα όταν το κράτος θα μετασχηματιστεί σε επαρχία μιας αυτοκρατορίας. Εκείνης που (αν και ανύπαρκτης) παρασκηνιακά φρόντισε για την συγκεκριμένη εμπέδωση από το 1822.

Η Γιορτή και οι ανέορτοι

Του Χρήστου Γιανναρά
28 Δεκεμβρίου 2015

Α​​λλο η γιορτή, άλλο η ευχαρίστηση, η τέρψη, η ευδιαθεσία – αδικούμε την ποιότητα της ζωής μας ισοπεδώνοντας τον βιωματικό πλούτο που κομίζουν οι λέξεις.

Eυχαρίστηση είναι για όλους μας η αργία, η σχόλη, το διάλειμμα στον εργασιακό μόχθο. Eίναι το οικογενειακό τραπέζι, η φιλική συντροφιά, τα παραδοσιακά εδέσματα, οι ευχές και τα δώρα που ανταλλάσσουμε.

Γιορτή είναι το πανηγύρι της χαράς, όταν κάτι αλλάζει ευφρόσυνα τη ζωή μας: Oταν μας χαριστεί ο έρωτας, όταν γεννηθεί ένα παιδί, όταν μια σημαντική επιτυχία μεταμορφώνει την καθημερινότητά μας.

Τι κρύβεται πίσω από το "Σύμφωνο Συμβίωσης";

Αν και οι διατάξεις του συμφώνου συμβίωσης των ομοφυλόφιλων, άλλα και το κείμενο που ακολουθεί δεν είναι απόσπασμα της «Πτώσης του Δόγματος», εντούτοις, το αντικείμενο του βιβλίου είναι η κατάδειξη των κινήσεων του συστήματος του Νεοφιλελευθερισμού (Δόγμα) και η ανάπτυξη μεθοδολογίας όχι απλά μόνο της αντιμετώπισης του, άλλα της ίδιας του της συντριβής (Πτώση).

Η βαθύτερη μελέτη και ανάλυση λοιπόν της πορείας του ζητήματος που ήδη βρίσκεται σε προχωρημένο στάδιο τόσο στις ΗΠΑ, όσο και στον υπόλοιπο Δυτικό κόσμο, δείχνει ότι το τελικό επιθυμητό αποτέλεσμα δεν είναι η αναγνώριση της ιδιαιτερότητας μιας μερίδας πολιτών, άλλα αντίθετα, ο βασικός στόχος της νομοθεσίας είναι να ποινικοποιηθεί η άρνηση της ομοφυλοφιλίας ως κοινωνικό πρότυπο.

Σε πρώτο στάδιο, ο στόχος θα είναι να καθιερωθεί η ομοφυλοφιλία όχι μόνο ως φυσιολογική συμπεριφορά, αλλά ως ισότιμη σχέση προς τον ετεροφυλοφιλικό γάμο. Μία τέτοια θεμελιώδης αλλαγή, αλλοιώνει το βασικό κύτταρο της κοινωνίας. Δεν πρόκειται για παρωνυχίδα μικροαστικής ηθικής. Κάθε θεσπιζόμενο δικαίωμα δημιουργεί μία αντίστοιχη κοινωνική υποχρέωση. Όποιος αρνείται την ομοφυλοφιλία ως κοινωνικό πρότυπο, θα διώκεται ποινικώς.

«Τίνα με λέγουσιν οι άνθρωποι είναι;»

Ένα αμφιλεγόμενο άρθρο της "Αυγής", που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί βλάσφημο, αν δεν πήγαζε από την ανατριχιαστική ασχετίλα και τις ιδεολογικές εμμονές και αγκυλώσεις ενός «μορφωμένου» (υποτίθεται) αρθρογράφου.

το επίμαχο άρθρο:

Ο «κινηματίας» Βασιλεύς των βασιλέων...

«Η πρώτη προοδευτική, μεταρρυθμιστική, ριζοσπαστική αγωνιστική ιστορία της οικουμένης, η αρχαιότερη παγκόσμια «πρώτη φορά Αριστερά» που βίωσε το ανθρώπινο γένος γράφτηκε στα ελληνικά και ακούει στον τίτλο "Το κατά Λουκάν Ευαγγέλιο". Η γέννηση του Χριστού δεν τιμάται τυχαία και από μη χριστιανικούς λαούς. Είναι γιορτή ελπίδας, ελευθερίας, οικουμενικής δικαιοσύνης, αναγέννησης ψυχών και συνειδήσεων»

Του Δημήτρη Π. Κυριακαράκου*

Δε γεννήθηκε σε κάποιο επιβλητικό ανάκτορο αλλά εν τω σπηλαίω. Δεν ήταν γόνος πολιτικού «τζακιού» (παρ' ότι ορμώμενος από τον αρχαίο οίκο του Δαυίδ) αλλά παιδί ενός φιλήσυχου ξυλουργού και μιας αγνής έφηβης στην οποία ο Πατέρας Του εμπιστεύτηκε το επίπονο έργο να Τον κυοφορήσει. Γεννήθηκε κοινωνικά στιγματισμένος και υπό καθεστωτικό διωγμό, ουσιαστικά εξόριστος αλλά όπως κάθε ελπίδα ευλογημένος.

Το αραμαϊκό του όνομα, Ιησούς. Το ελληνικό του, Χριστός, δηλαδή ο έχων το χρίσμα, ο Εκλεκτός.

Το βασίλειο για το οποίο μιλούσε δεν είναι από αυτόν τον κόσμο αλλά από έναν κόσμο όπου οι τελευταίοι έσονται πρώτοι, όπου οι πένητες χορταίνουν, όπου οι απόκληροι βρίσκουν τη συντροφικότητα. Στο βασίλειό Του δεν υπάρχει φτώχεια, δυστυχία, ζηλοφθονία, μισαλλοδοξία ή ανταγωνισμός, δεν υπάρχουν καριέρες, συμφέροντα και ειδικές δόξες για κανέναν, δεν υπάρχει η διάκριση αγοράς και κοινωνίας που υπάρχει στα βασίλεια, στις ηγεμονίες και στις πάσης φύσεως θεσμικές οντότητες που κατήρτισε ο άνθρωπος για να ανταγωνίζεται «ειρηνικά» και «πολιτισμένα» τον συνάνθρωπο του.

Καλά Χριστούγεννα!

Ο Πειραιώς Σεραφείμ για το "σύμφωνο" σε τηλεοπτική συζήτηση

ΣΑΡΩΤΙΚΟΣ ΣΤΗΝ ΧΘΕΣΙΝΗ ΕΚΠΟΜΠΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΣΤΟ MEGA Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ

Όπου υπάρχουν Ρωμιοί... κάλαντα σε Κριμαία, Μολδαβία και Γεωργία

Η Γέννηση στη Βυζαντινή Τέχνη - ένα πληρέστατο άρθρο για την σημειολογία και την θεολογία της εικόνας της Γεννησεως

Ι. Μ. Χατζηφώτης

«Ο Αγιορείτης καλόγερος Ιωνάς είναι στο κελί του και ζωγραφίζει τη Γέννηση του Κυρίου. Τι ησυχία! Ακούγεται μόνο το κομπολόγι δύο άλλων καλόγερων που, καθισμένοι σε χαμηλά σκαμνιά, περνούν τις ατελείωτες ώρες των κοιτάζοντας το πινέλο του ζωγράφου ν' ανασταίνει με υπομονή τη θεία ιστορία.

Η κατάργηση του "Επιταφίου του Περικλέους" και άλλες ιστορίες πολιτιστικής γενοκτονίας

του Θεόφραστου Ανδρεόπουλου

Σε ένα νέο ατόπημα κατά της ελληνικής Παιδείας φαίνεται πως προχωράει η κυβέρνηση η οποία αποφάσισε να καταργηθεί η διδασκαλία του Επιταφίου του Περικλέους, που έχει χαρακτηρισθεί το «ευαγγέλιο της δημοκρατίας», να μειωθεί σε μία ώρα την εβδομάδα η διδασκαλία της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας στην Γ΄ τάξη Γενικού Λυκείου, και σε τέσσερις ώρες την εβδομάδα η διδασκαλία των Αρχαίων Ελληνικών!

Δηλαδή φέρεται αποφασισμένη να προσφέρει στα Ελληνόπουλα οτιδήποτε άλλο πέραν της ελληνικής Παιδείας, ότι σημαντικότερο δηλαδή για να ορίσει ένα παιδί στην συνείδησή του ότι είναι Έλληνας.

Εντύπωση όμως προκαλεί ότι δεν υπάρχει ουσιαστική αντίδραση ούτε από την Αντιπολίτευση. Θα μιλήσει κανείς και από την υποτιθέμενη αντίπερα πολιτική "όχθη";

Το Δ.Σ. της Ελληνικής Γλωσσικής Κληρονομιάς διαμαρτύρεται εντονότατα για την απόφαση της νέας ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας (ΦΕΚ 941 Β’ /25-5-2015) και εκφράζει την πλήρη αντίθεσή του για τη δραστική μείωση της διδασκαλίας των Αρχαίων Ελληνικών στην Ομάδα Προσανατολισμού Ανθρωπιστικών Σπουδών της Γ΄ Λυκείου (από 10 που προβλέπονταν στον ν. 4186/2013 σε 4 (!) ώρες εβδομαδιαίως), η οποία περιλαμβάνεται στην ίδια Υπουργική Απόφαση.

Ο Επιτάφιος του Περικλή θεωρείται ο απόλυτος ορισμός των δημοκρατικών αξιών και της δημοκρατικής ηθικής, και όμως η κυβέρνηση της Αριστεράς που υποτίθεται ότι κόπτεται για ζητήματα δημοκρατίας και ήθους, δεν θέλει να διδάσκεται στα παιδιά των Ελλήνων.

Διδάσκεται στα ξένα σχολεία, στα ξένα πανεπιστήμια και δεν θα διδάσκεται στην χώρα όπου εκφωνήθηκε 2.400 χρόνια πριν.

Είναι η πηγή του κακού οι δημόσιοι υπάλληλοι;

Της Φένιας Ρουγκούνη*

Υπάρχει πράγματι μεγάλη διαφορά ανάμεσα στον ιδιωτικό και το δημόσιο υπάλληλο στη χώρα μας; Όντως ο ιδιωτικός τομέας σφύζει από εργατικότητα, αξιοκρατία και πνεύμα καινοτομίας; Και από την άλλη, ο δημόσιος υπάλληλος είναι στ’ αλήθεια ένα πλάσμα ελλειμματικό, που κάθεται νωχελικά στην πολυθρόνα της απάθειας, και απολαμβάνει μακαρίως τον φραπέ του;

Τα χρόνια της κρίσης άνθησε μια πρωτόγνωρη πολεμική με στόχο το δημόσιο υπάλληλο. Είναι τεμπέλης, βολεμένος, οπισθοδρομικός, ιδιοτελής. Δεν σκέπτεται, δεν παράγει, δεν αξιολογείται, δεν τιμωρείται. Απλώς μισθοδοτείται.

Η Ελλάς ως μέτοχος της Ευρωπαϊκής Ιδέας #2

ΕΛΛΑΣ – ΓΑΛΛΙΑ, ΣΥΜΜΑΧΙΑ;

Οι Ευρωπαίοι που πρωτοστάτησαν στην ευρωπαϊκή ενοποίηση δεν κρύβουν την σημερινή αυτοκρατορική τους ευφορία, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για εκδηλώσεις σε παγκόσμιους οργανισμούς παιδείας, επιστήμης και πολιτισμού. Οι Γάλλοι ευρωπαϊστές δεν κρύβουν πλέον τη σχέση του αυτοκράτορα Ναπολέοντα με την Εθνική Γαλλική Επανάσταση. Και οι Έλληνες πρέσβεις της Unesco τονίζουν με κάθε τρόπο το “Ελλάς-Γαλλία, Συμμαχία”. Είναι το σύνθημα που εξήγησε για πρώτη φορά τόσο καθαρά Έλληνας πρωθυπουργός στην εθνική επέτειο (25-3-2015). Είναι το σύνθημα που προσπαθεί να ορίσει τον Έλληνα σε σχέση με το κράτος που προέκυψε από την Επανάσταση του 1821. Ταυτόχρονα όμως είναι και το σύνθημα που προσπαθεί να σβήσει με κάθε τρόπο από την Ιστορία το “Ελλάς-Φραγκία, Πόλεμος για περισσότερο από μια χιλιετία”. Όλα αυτά μας διευκολύνουν να προσεγγίσουμε την “Ευρωπαϊκή Ιδέα”, τον ελληνικό πολιτισμό και τα “ανθρώπινα δικαιώματα” για τα οποία έγινε λόγος στο προηγούμενο. Τι μπορεί να συμβαίνει όταν ένα μέλος ενός παγκόσμιου οργανισμού λαμβάνει την αυτοκρατορική τιμή ενός εθνικού τάγματος για την προσφορά του στα πανανθρώπινα ιδανικά; Πώς σχετίζονται η Unesco, η Ε.Ε., η Ελλάδα και η Γαλλική Επανάσταση;

Παρίσι, 2 Δεκεμβρίου 2015. Σε τελετή που πραγματοποιήθηκε στην έδρα της UNESCO, ο πρώην Πρόεδρος της Γαλλίας Valery Giscard d’ Estaing, απένειμε στην Πρέσβειρα Καλής Θελήσεως της UNESCO, Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη το παράσημο του “Αξιωματικού του Εθνικού Τάγματος της Λεγεώνας της Τιμής” της Γαλλικής Δημοκρατίας. Το σχετικό προεδρικό διάταγμα υπέγραψε ο Πρόεδρος της Γαλλίας Francois Hollande. Είναι η δεύτερη φορά που τιμάται από τη Γαλλία η Μ. Βαρδινογιάννη για το έργο της. Το 2006 της είχε απονεμηθεί ο βαθμός του “Ιππότη του Εθνικού Τάγματος της Λεγεώνας της Τιμής” με Διάταγμα του τότε προέδρου της Γαλλίας Jacques Chirac. Ο Giscard d’Estaing δεν υπήρξε μόνον προσωπικός φίλος του παλαιού Κ. Καραμανλή και πρωτεργάτης της εισόδου της Ελλάδας στην Ε.Ε. (τότε Ε.Ο.Κ.). Υπήρξε και ο πρόεδρος της Επιτροπής για το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα που ολοκλήρωσε τις εργασίες της το 2004 και οδήγησε στην θέσπιση του του πρώτου “Ευρωσυντάγματος”. Είναι γνωστό ως Συνθήκη της Λισαβόνας (2007) και ισχύει από το 2009. Στην τελετή παρασημοφόρησης της Μ. Βαρδινογιάννη οι πρωταγωνιστές τόνισαν:

H Παιδεία δεν χρειάζεται «ισοδύναμα»

«Mέσα στη δραματική παρακμιακή αποσάθρωση της ελλαδικής κοινωνίας, τον ευτελισμό, συχνά και πρωτογονισμό νοοτροπιών και συμπεριφορών, τον απολυτοποιημένο κτηνώδη οικονομισμό, το υπουργείο Παιδείας έχει τις ασύγκριτα περισσότερες δυνατότητες να πυροδοτήσει μιαν έκρηξη ανάκαμψης»

Του Χρήστου Γιανναρά

Ο​​ υπουργός Παιδείας κ. Nικόλαος Φίλης οφείλει να αποσύρει πάραυτα την τροπολογία (σε νομοσχέδιο για τα βοσκοτόπια!) που επαναφέρει την επιλογή στελεχών της εκπαίδευσης (διευθυντών στα σχολεία) με, κραυγαλέας αναξιοπιστίας, «συνεντεύξεις».

Oφείλει σε ποιον αυτή την απόσυρση ο κ. Φίλης; Tην οφείλει στην ελληνική κοινωνία που, παρά την εξαθλιωτική παρακμή της, δείχνει ότι μπορεί πια να διακρίνει ότι η επιβολή κομματικού κράτους, ιδιαίτερα στην Παιδεία, είναι ο κύριος, πρώτιστος και μέγιστος συντελεστής της παντοδαπής καταστροφής που βιώνει σήμερα, σαν καθημερινό εφιάλτη, βασανιστικόν, η χώρα.

Oφείλει ο κ. Φίλης την απόσυρση στο ίδιο του το κόμμα. Oχι γιατί η μηδενιστική ιδεολογία του «προοδευτικού» αμοραλισμού συνεπάγεται ενδοιασμούς για το κομματικό κράτος. Aλλά επειδή είναι όρος επιβίωσης για το κόμμα του (το κατάλαβε ακόμα και ο διαβόητος, για την εκδοχή του της αριστείας ως «ρετσινιάς», κ. Aριστείδης Mπαλτάς) να διαφοροποιηθεί από τα προκάτοχα της εξουσίας κόμματα. Διότι πράσινο και γαλάζιο ΠAΣOK απέδειξαν και στον πιο μειονεκτικό διανοητικά Eλλαδίτη ότι το πελατειακό των κομμάτων κράτος είναι η αποκλειστική αιτία για την καταβαράθρωση της οικονομίας, την απώλεια της εθνικής ανεξαρτησίας, τον διεθνή διασυρμό του Eλληνισμού.

«Νέα Ρεπούση» η Αναγνωστοπούλου: Ζητά σχολικά βιβλία Ιστορίας χωρίς εθνικές αναφορές

Η αναπληρώτρια υπουργός Παιδείας θέλει να αλλάξουν τα σχολικά συγγράμματα χωρίς τη χρήση «εθνόμετρου» και να μετατραπούν σε γνωμοδοτικά τα συμβούλια στα ΑΕΙ - Πώς συνδέει τη Μικρασιατική καταστροφή με το προσφυγικόΝα αλλάξουν τα σχολικά βιβλία της ιστορίας χωρίς τη χρήση «εθνόμετρου», και να μετατραπούν σε γνωμοδοτικά τα συμβούλια στα ΑΕΙ, δηλώνει σε συνέντευξη της, στην «Καθημερινή» η αναπληρώτρια υπουργός Παιδείας Σία Αναγνωστοπούλου, η οποία μετά την πολύμηνη συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και παρά την ιδεολογική της αντίθεση για τους τελευταίους, εκφράζεται θετικά, αποκλείοντας κάθε περίπτωση πολιτικού καιροσκοπισμού. 

Η υπουργός για τα σχολικά ιστορικά βιβλία δηλώνει, ότι «πρέπει να πάψει να μπαίνει σε καλούπια εθνόμετρου η έρευνα και η άποψη των επιστημόνων για την Ιστορία και όπως αυτή διδάσκεται στο σχολείο». 

Στην Ελλάδα, συνεχίζει, εθνική ιστορία θεωρείται ό,τι κάποιοι έχουν επιβάλει. Δηλαδή αυτό που οι ίδιοι θεωρούν πως αποτελεί την εθνική ιστορία των Ελλήνων. Για παράδειγμα χαρακτηρίζει την Μικρασιατική καταστροφή ως ένα μεγάλο ιστορικό γεγονός, το οποίο, όμως, «δεν συνέβη επειδή οι Έλληνες είναι Έλληνες με μια συγκεκριμένη μοίρα, αλλά είναι ένα μεγάλο εθνικό γεγονός, επειδή το προσφυγικό είναι μεγάλο ζήτημα στην ανθρώπινη ιστορία». 

Γράμματα σπουδάματα Καταπολεμώντας την κρίση

Περί τῆς ὁμοφυλοφιλίας - Αλεξάνδρου Σμέμαν. Μια βαθυστόχαστη και μάλλον "βαριά" ανάλυση για τους αμύητους.

(Ἀποσπάσματα ἀπό τό «Ημερολόγιο τοῦ π. Ἀλεξάνδρου») 

Τετάρτη, 19 Ὀκτωβρίου, 1977

Ὁμοφυλοφιλία. 

Τὸ ζήτημα δὲν εἶναι καθόλου ἂν εἶναι φυσικὴ ἤ ἀφύσικη, ἀφοῦ αὐτὸ τὸ ἐρώτημα εἶναι ἀνεφάρμοστο στὴν πεπτωκυία φύση, στὴν ὁποία – καὶ ἐδῶ βρίσκεται τὸ κρίσιμο σημεῖο -τὰ πάντα ἔχουν διαστραφεῖ, τὸ καθετί, κατὰ κάποιο τρόπο, ἔχει γίνει ἀφύσικο. Μήπως τὸ ν” ἀφιερώνεσαι στὰ χρήματα ἤ στὴ Ρωσία ἤ σὲ κάτι ἄλλο εἶναι κάτι τὸ φυσικὸ στὸν ἄνθρωπο;

Ὁ ἄνθρωπος, δημιουργημένος γιὰ νὰ δίνεται στὸν Θεό, διαστρέφει τὴ φύση του, τὴν οὐσία του, ὅταν προσφέρει τὸν ἑαυτό του σὲ κάτι ἄλλο, ὅταν μεταμορφώνει αὐτὸ τὸ «ἄλλο» σὲ εἴδωλο. Συνεπῶς, τὸ ζήτημα δὲν εἶναι νὰ κάνουμε τοὺς ὁμοφυλόφιλους «κανονικούς» ἤ νὰ τοὺς ἀπελευθερώσουμε συμφωνώντας πὼς διαθέτουν ἕνα διαφορετικὸ «στὺλ ζωῆς».

Τὸ θέμα εἶναι, πρέπει νὰ εἶναι, ἡ ἀποδοχὴ ἀπὸ τὸν ὁμοφυλόφιλο, ὅπως καὶ ἀπὸ κάθε ἄλλο ἄνθρωπο, μιᾶς ὁλοκληρωμένης κλήσης, μιᾶς κλήσης γιὰ ἀκεραιότητα, ποὺ ἀπευθύνει ὁ Θεὸς σὲ κάθε ἄνθρωπο. Ἡ ὁμοφυλοφιλία ἀποτελεῖ ἐκδήλωση τοῦ «σκόλοπος τῆς σαρκός» ποὺ βασανίζει κατὰ διαφόρους τρόπους, ἀλλὰ βασανίζει τὸν καθένα. Στὸν πεσμένο κόσμο τίποτε δὲν μπορεῖ νὰ «ὁμαλοποιηθεῖ», ἀλλὰ τὰ πάντα μποροῦν νὰ σωθοῦν.

Πέμπτη, 3 Νοεμβρίου, 1977

Σκεφτόμουν τὸ τρομακτικὸ φορτίο τῆς ὁμοφυλοφιλίας: Προύστ, Ζίντ, Τζούλιεν Γκρίν, κ.λπ. Τόσοι ἄνθρωποι γύρω μας λέγουν: αὐτὸ τὸ φορτίο, αὐτὸ τὸ τραῦμα, αὐτὴ ἡ νεύρωση προέρχεται ἀπὸ τὴν ἀπόρριψή τους ἀπὸ τὴν κοινωνία, ἀπὸ τὴν ἀναγκαιότητα νὰ κρύβονται, νὰ λένε ψέματα, κ.λπ.

Ἴσως ὅλα αὐτὰ νὰ εἶναι ἐν μέρει ἀληθινά. Ἀλλὰ μόνο ἐν μέρει – πράγμα ποὺ δὲν ἐνδιαφέρει στὴν πραγματικότητα. Ὁ Ζίντ, παραδείγματος χάριν, ξεπέρασε αὐτὴ τὴν ἄρνηση καὶ ὑποχρέωσε τοὺς ἀνθρώπους νὰ τὸν δεχθοῦν. Νομίζω πὼς αὐτὸ ποὺ πιὸ πολὺ ἐνδιαφέρει εἶναι ἡ αἴσθηση ἑνὸς ἀδιεξόδου, μιᾶς ἀκόρεστης δίψας ποὺ δὲν μπορεῖ νὰ μεταμορφωθεῖ σὲ ζωή. Στὸ τέλος, ὅπως πάντα, δὲν ὑπάρχει μόνο ἕνας τοῖχος ἀλλὰ καὶ ἕνας καθρέφτης.

Στὸν πεπτωκότα κόσμο, ὅ,τι εἶναι αὐστηρὰ σεξουαλικὸ εἶναι ἄσχημο, διεστραμμένο, χυδαῖο. Σ” ἕναν «κανονικό» ἄνθρωπο, ὑπάρχει τουλάχιστον ἡ δυνατότητα νὰ μεταμορφώσει τὴν ἀσχήμια καὶ ἔτσι νὰ τὴν ἐξαλείψει. Γιὰ τοὺς ὁμοφυλόφιλους, αὐτὴ ἡ δυνατότητα, αὐτὴ ἡ ἐπαγγελία, αὐτὴ ἡ ἔκκληση, αὐτὴ ἡ πόρτα – δὲν ὑπάρχει!

Ἀλλά, ἂν ἡ ὁμοφυλοφιλία εἶναι μιά ἐκτροπή, μιά διαστροφή, ἀπὸ ποῦ ἄραγε προέρχεται, πῶς συμβαίνει, καὶ γιατί δὲν μπορεῖ νὰ μεταβληθεῖ; Δὲν γνωρίζω καμιὰ ἐπιστημονικὴ θεωρία, ἀλλὰ ὑποθέτω πὼς ὅλες τους ἀνάγουν τὸ πρόβλημα στὴ βιολογία ἤ στὴν κοινωνία, δηλαδὴ σ” ἐξωτερικὰ αἴτια.

Μοῦ φαίνεται ὅμως πώς ἡ ρίζα της εἶναι πνευματική: εἶναι ἡ οὐσιαστικὴ ἀμφισημία τῶν πάντων στὸν πεπτωκότα κόσμο. Σ” αὐτὸν τὸν κόσμο τῶν παραμορφωτικῶν κατόπτρων, ἡ μία ἀνωμαλία γεννᾶ μιά ἄλλη -στὴν περίπτωσή μας, ἡ πτώση τῆς οἰκογένειας, ἡ πτώση τῆς ἴδιας τῆς εἰκόνας τοῦ σέξ, δηλαδὴ τῶν σχέσεων ἀνάμεσα στὸν ἄνδρα καὶ στὴ γυναίκα. Ἡ πτώση ἐπίσης τῆς μητρότητας, ἡ πτώση, τελικά, τῆς ἴδιας τῆς ἀγάπης στὴ σωματικὴ καὶ συνεπῶς στὴ σεξουαλικὴ ἔκφρασή της.

Σ” ἕνα ἐπίπεδο, ἡ ὁμοφυλοφιλία εἶναι ἕνα μεῖγμα φόβου καὶ ὑπερηφάνειας· σ” ἕνα ἄλλο εἶναι ἔρωτας καὶ αὐτοερωτισμός. Δὲν εἶναι τυχαῖο τὸ ὅτι ἕνα κοινὸ γνώρισμα τῶν ὁμοφυλοφίλων εἶναι ὁ ἐγωκεντρισμὸς τους (ὄχι κατ” ἀνάγκην ἐγωισμός), ἕνα ὑπερβολικὸ ἐνδιαφέρον γιὰ τὸν ἑαυτό τους, ἀκόμη κι ὅταν αὐτὸς ὁ ἐγωκεντρισμὸς συνδυάζεται μὲ μιά ἀπεριόριστη περιέργεια καὶ ἕνα ἄνοιγμα στὴ ζωὴ (ὅπως συνέβαινε μὲ τὸν Ζίντ).

πηγή: http://www.pentapostagma.gr/2012/12/blog-post_2418.html#ixzz3unjYeE23

Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ για πολύτεκνους: Τους απεχθάνομαι, τους έχω γραμμένους! (ΒΙΝΤΕΟ) - Ποιος είναι ο υβριστής της Πολύτεκνης Οικογένειας; (βιογραφικό)

ΑΠΙΣΤΕΥΤΕΣ ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΡΗΣΤΟ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΙΔΗ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΦΩΝΟΥ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ

Εκφράσεις που μόνο ντροπή μπορούν να προκαλέσουν ξεστόμισε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Χρήστος Καραγιαννίδης και μάλιστα μέσα στο Κοινοβούλιο.

Μιλώντας στην συνεδρίαση της διαρκούς επιτροπής Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης, επιτέθηκε με σκληρές και χυδαίες εκφράσεις κατά των πολυτέκνων.

Αφορμή στάθηκε η επιστολή που έστειλε η Συνομοσπονδία τους σχετικά με το σύμφωνο συμβίωσης στα ομόφυλα ζευγάρια.

Απαντώντας σε έντονο ύφος είπε: «Τους έχω γραμμένους στα παλιά μου τα παπούτσια, τους απεχθάνομαι, γνωρίζοντας το πολιτικό κόστος» ήταν η φράση που χρησιμοποίησε.

Η έκρηξη του βουλευτή προκλήθηκε κατά την ανάγνωση από τον ίδιο αποσπάσματος της επιστολής των Πολυτέκνων, στην οποία καταγράφεται η αντίθεσή τους στο νομοσχέδιο, γράφοντας παράλληλα σε μία αποστροφή ότι «η ΑΣΠΕ δεν απορρίπτει από την κοινωνία τα άτομα εκείνα που η μη ομαλή φυσιολογία του σώματός τους και ενδεχομένως και διάφορες κοινωνικές συνθήκες τα οδήγησαν σε πορεία ζωής διαφορετική απ' αυτή των φυσιολογικών ανθρώπων εξαιτίας της γενετήσιας διαστροφής τους».

Ο Μεσογαίας Νικόλαος για το Σύμφωνο Συμβίωσης

Του Σεβ. Μητροπολίτη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικολάου

Για άλλη μια φορά, λίγες μέρες πριν από τα Χριστούγεννα, μάλιστα με την μορφή του κατεπείγοντος, επιχειρείται η ψήφιση ενός νομοσχεδίου παντελώς ξένου προς τα επικρατούντα ήθη, εντελώς ασυμβίβαστου προς την κοινή λογική, ιδιαίτερα προκλητικού για τον θεσμό της οικογένειας και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

Ο σεβασμός στον κάθε άνθρωπο και τα βασικά δικαιώματά του είναι οφειλή των δημοκρατικών και πολιτισμένων κοινωνιών. Η συμπάθεια σε όποιον δυστυχεί μέσα στην ασάφεια της ταυτότητας του φύλου του είναι ουσιώδης έκφραση της γνήσιας εκκλησιαστικής αγάπης και αντίληψης.

Σιατίστης: ''Ετοιμάζετε για την Πατρίδα μέρες σήψης και παρακμής''

Του Σεβ. Μητροπολίτου Σισανίου και Σιατίστης Παύλου |

Φοβοῦμαι ὅτι σέ αὐτό τόν τόπο μπερδευτήκαμε τόσο πολύ ὥστε δέν μποροῦμε πιά νά χωρίσουμε δυό γαϊδουριῶν ἄχυρα.

Χάσαμε τίς λέξεις καί τίς ἔννοιές τους. Φθάσαμε στό σημεῖο λέξεις καί ἔννοιες πού τίς χρησιμοποιοῦμε ἀπό αἰῶνες τώρα νά τίς καταστήσουμε περιττές γιά τό λεξιλόγιο μας, κάποιες ἴσως καί ἐπικίνδυνες. Προσπαθοῦμε νά ἐπιβάλουμε τό στραβό καί τό λάθος σάν καλό καί συκοφαντοῦμε τό καλό σάν ἐπικίνδυνο, σάν ρατσιστικό, σάν λάθος.

Ὅλα ἐτοῦτα σκέπτομαι αὐτές τίς ἡμέρες καθώς γίνεται λόγος γιά τό σύμφωνο ἐλεύθερης συμβίωσης καί στόν χῶρο τῶν ὁμοφυλόφίλων σχέσεων.

Κατ’ἀρχήν ἡ Πολιτεία ἀκούγεται ὅτι τό προωθεῖ. Ἐδῶ ἴσως θά ταίριαζε τό ἄλλο ἀπόφθεγμα τοῦ λαοῦ μας. « Ἐδῶ ὁ κόσμος καίγεται καί ἡ γριά ξεροχτενίζεται».

Στήν πραγματικότητα ἡ Πολιτεία ἀποδεικνύει πόσο ἐμπαίζει τόν κόσμο ὅταν μιλάει γιά διαβούλευση, τήν ὁποίαν προφανῶς δέν ἐννοεῖ.

Να νοσταλγείς τον τόπο σου, ζώντας στον τόπο σου, τίποτε δεν είναι πιο πικρό

Γράφει ο Δημήτρης Νατσιός.

«Οι άνθρωποι θα μείνουν πτωχοί, γιατί δεν θα ‘χουν αγάπη στα δένδρα»
Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός

Παραπέμπω, εν πρώτοις, σ’ ένα έξοχο κείμενο του τροπαιούχου Νομπελίστα μας ποιητή Γιώργου Σεφέρη. Έλεγε το 1936: «Όσο προχωρεί ο καιρός και τα γεγονότα, ζω ολοένα με το εντονότερο συναίσθημα, πώς δεν είμαστε στην Ελλάδα, πώς αυτό το κατασκεύασμα, που τόσο σπουδαίοι και ποικίλοι απεικονίζουν καθημερινά, δεν είναι ο τόπος μας, αλλά ένας εφιάλτης με ελάχιστα φωτεινά διαλείμματα, γεμάτα με μία πολύ βαριά νοσταλγία. Να νοσταλγείς τον τόπο σου, ζώντας στον τόπο σου, τίποτε δεν είναι πιο πικρό». Κι αν αυτά λέγονται λίγο πριν από το ένδοξο ΄40, όπου οι Έλληνες μπορούσαν ακόμη να «μεθύσουν» από το «αθάνατο κρασί του Εικοσιένα», τι να πούμε για το σήμερα;

Σήμερα η νοσταλγία έγινε θλίψη ανείπωτη, θρηνωδία ασίγαστη για τον ξεπεσμό της Πατρίδας μας.

Πειραιώς: ''Διακόπτω οποιαδήποτε σχέση με όποιον ψηφίσει το σύμφωνο συμβίωσης''

Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Πειραιώς κ. Σεραφείμ

Ἡ κατάθεσι στό Ἐθνικό Κοινοβούλιο καί ἡ συζήτηση στήν ἁρμόδια Ἐπιτροπή τοῦ Βουλῆς καί μάλιστα μέ τήν διαδικασία τοῦ ἐπείγοντος πού κατά τήν Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ πρέπει νά ἔχει ψηφισθῆ πρό τῶν Χριστουγέννων, τοῦ νομοσχεδίου «Σύμφωνο συμβίωσης καί ἄλλες διατάξεις» μέ τήν σύμφωνη κατ’ἀρχάς γνώμη τῆς πλειοψηφίας τῆς ἀντιπολιτεύσεως (Νέα Δημοκρατία, Δημοκρατική Συμπαράταξη, Ποτάμι, Ἕνωση Κεντρώων) μέ τό ὁποῖο θεσμοθετεῖται πλέον «ἐκφαντορικῶς» ἡ ἀνατροπή τῆς ἀνθρώπινης ὀντολογίας καί φυσιολογίας καί προβάλλεται ὡς ἔννομο ἀγαθό πού δεῖται ἐννόμου προστασίας ἡ παράχρησι τοῦ ἀνθρωπίνου σώματος καί ἡ παράνοια τῆς ἀντιαισθητικῆς μιμήσεως τοῦ ἑτέρου φύλου καί ἡ ψυχοπαθολογική ἐκτροπή ἐκ τῆς ὑγιοῦς ἀνθρωπίνης σεξουαλικότητος πού ἀποτελεῖ ἐφαλτήριο τῆς συνδημιουργίας μέ τόν Θεό, ἐγκαινιάζει μέ τόν πλέον ἐπίσημο τρόπο τόν κρατικό διωγμό τῆς ἀμωμήτου Πίστεώς μας.

Ὅσοι ἐκ τῶν Ἐκκλησιαστικῶν Προσώπων δέν τό ἔχουν ἀντιληφθεῖ, ἔχουν ἀνάγκη πολλῆς προσευχῆς καί δυστυχῶς θά τό ἀντιληφθοῦν ἐπώδυνα λίαν προσεχῶς.

Eπίθεση στην Ορθοδοξία από τη Νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ: "Να καταργηθεί η πρωινή προσευχή στα σχολεία"

ΚΑΠΟΙΟΙ ΘΕΛΟΥΝ ΤΗΝ ΑΠΟΧΡΙΣΤΙΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ

του Θεόφραστου Ανδρεόπουλου

Την κατάργηση της πρωινής προσευχής και τη μετατροπή του μαθήματος των θρησκευτικών σε θρησκειολογία με δυνατότητα απαλλαγής των μαθητών από αυτό, προτείνει η Νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ συμφωνα με έκθεσή της με τίτλο «Δικαίωμα στη Μόρφωση, Δικαίωμα στη Ζωή».

Το γιατί χτυπιέται η Ορθοδοξία από κάποιους κύκλους είναι περισσότερο γεωπολιτικό ζήτημα παρά θέμα "ελευθερίας της σκέψης".

Κέντρα πέραν του Ατλαντικού ενοχλούνται φόδρα από την Ορθοδοξία για μια σειρά λόγων:

Τους ενοχλεί ότι κάνει τον ελληνικό λαό να νιώθει εγγύτητα με τον ρωσικό αλλά και τον σερβικό, και δημιουργεί σοβαρές γεωπολιτικές "δυσρυθμίες".

Άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι στην Συρία περισσότερο απ΄ολους έχουν σφαγιασθεί οι ελληνορθόδοξοι πληθυσμοί.

Είναι παράγοντας που κρατά την συνοχή του ελληνικού Έθνους, και οι κύκλοι αυτοί δεν επιθυμούν λαούς με ισχυρή επίγνωση της εθνικής τους ιδιοσυγκρασίας.

Είναι μια θρησκεία που βασίζεται στην ελευθερία των επιλογών και στην μετάνοια σε αντίθεση με τα άλλα χριστιανικά δόγματα όπου επικρατεί η ιδεοληψία της τιμωρίας, αλλά και της εξαγοράς του "παραδείσου" με εμπορικούς όρους.

«Μάθε παιδί μου γράμματα»... αλήθειες που πονάνε.

Το πολιτικώς ορθόν και οι πολιτικές του ορθού

Η ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΣΕ ΘΕΛΕΙ GAY !!! ΕΝΟΧΟ, ΥΠΟΤΑΓΜΕΝΟ & ΗΘΙΚΑ ΙΣΟΠΕΔΩΜΕΝΟ !!!

Του Παναγιώτη Τραϊανού (2013)

Η ΜΕΓΑΛΗ ΤΩΝ GAY ΣΧΟΛΗ

Η ομοφυλοφιλία και η διάδοσή της: Όπλο στην υπηρεσία των νεοταξικών επιδιώξεων. Αρκετά πια με το πολιτικό τους «ορθό». Έχει σκεφτεί κάποιος ποιο είναι το κοινό σημείο, το οποίο συνδέει όλους τους μεγάλους ηγέτες της !!!

Πρέπει να αντιληφθούμε πως η μεθοδευμένη προώθηση της ιδέας της ομοφυλοφιλίας, αποτελεί και αυτή μέρος του σχεδίου για την βιολογική, ηθική και κοινωνική ισοπέδωση, την ισοπέδωση των ατόμων, των κοινωνιών και των εθνών σε απρόσωπες ουδέτερες οντότητες, καθώς και την διάλυση της εθνικής και κοινωνικής συνοχής δια της αποσαθρώσεως του συνιστώντος τους κυττάρου, της οικογένειας, ώστε να μετατραπούν σε ιδανικά συστατικά του εκτρώματος της ομογενοποιημένης νεοφιλελεύθερης ανθρωπότητας που μεθοδεύουν οι παγκόσμιοι εξουσιαστές. Η προώθηση αυτή μάλιστα, κατορθώθηκε να γίνει από ανεκτή έως αποδεκτή και από μέρος των αρνητικά προς αυτή διακείμενων, με δηλώσεις του τύπου «ας κάνει ότι θέλει στο κρεβάτι του/της, αρκεί να μην θέλει να το αποδεχτούμε σαν γενικό κανόνα». Η συλλογική αυτή ανοχή ενδυναμώνει την διάδοση και εξάπλωσή της με το ένδυμα του «προοδευτισμού» και της «ανεκτικότητας».

Η Ελληνική κοινωνία υπό λυσσαλέο διωγμό από την ΝΤΠ

Γάμοι και υιοθεσίες παιδιών από ομοφυλόφιλα ζευγάρια με την "σφραγίδα" του κράτους! - Πιστεύει κανείς ότι ακόμα υπάρχει ελπίδα για την χώρα; 

Σε μια χώρα που έχει καταρρεύσει οικονομικά, λογικό ήταν της κατάρρευσης αυτής να ακολουθηθεί και η κοινωνική κατάρρευση και αυτό "σφραγίστηκε" με την κατάθεση χθες το βράδυ στην Βουλή, όπως ήδη έχει καλύψει με διαδοχικά ρεπορτάζ του το prones.gr.

Η κυβέρνηση αδιαφορώντας αν θίγονται τα ιερά και τα όσια των Ελλήνων, οι οικογενειακές παραδόσεις και γ ορθόδοξη θρησκεία θεσμοθετεί τους γάμους των ομοφυλόφιλων και τους δίνει δικαίωμα να υιοθετουν ακόμα και μικρά παιδιά!

Οταν ακόμα και τα ετερόφυλα άτεκνα ζευγάρια πρέπει να περιμένουν χρόνια για να γίνει δεκτό ένα φυσιολογικό-και θεάρεστο-αίτημα υιοθεσίας, τώρα θα μπαίνουν στην "ουρά" οικογένειες με δύο πατέρες ή δύο μητέρες ανάποδα, σχήματα αντίθετε όχι στην θρησκεία ή στη λογική, αλλά και σε ολόκληρη την φύση!

Κάποτε ο κόσμος γιόρταζε Χριστούγεννα!

Κάποτε! Τότε που είχε η ζωή σκοπό, και νόημα ο αγώνας.

Τότε που οι Χριστιανοί λαχταρούσαν τα Χριστούγεννα, ετοιμάζονταν για τα Χριστούγεννα: Νήστευαν τη Σαρακοστή, προσεύχονταν, εξομολογούνταν, πρόσμεναν…

Τότε που η δασκάλα, ο δάσκαλος κρεμούσαν απ᾿ τα χείλη τους τα μάτια των παιδιών και στάλαζαν μες στην ψυχή το όνειρο: Να ᾿μουν κι εγώ εκεί· να ᾿μουν εκεί, στη Βηθλεέμ, στο στάβλο· «να ᾿μουν του στάβλου ενʼ άχυρο…»!

Τότε που τα παιδιά ήταν παιδιά και μελωδούσαν με τους βοσκούς τα κάλαντα μες στη νυχτιά και περπατούσαν δρόμους και στενά πάνω στων Μάγων τ᾿ άλογα.

Τότε που μάζευ᾿ η γιορτή τα πλοία στην Πατρίδα απ᾿ τους λωτούς της ξενιτιάς κι έφερνε σπίτι τον πατέρα, στη μαύρη μάνα το παιδί, τον άντρα στη γυναίκα.

Μια «ομοφοβική» ομιλία που προκάλεσε οργίλες αντιδράσεις (γιατί άραγε;)

Ο Δημ. Πατέλης φωνάζει ότι ο βασιλιάς είναι γυμνός!

Ο συνωστισμός ως μάθημα διαρκείας στο ελληνικό σχολείο – Το “κοσμοπολίτικο” επεισόδιο του 2013

ΗΤΑΝ (ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ) ΜΙΑ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΝΕΚΤΙΚΗ ΠΟΛΗ. Η ΣΜΥΡΝΗ ΤΟ 1900

Ο ασφαλέστερος δρόμος για την διαμόρφωση του μέλλοντος είναι η διαμόρφωση του παρελθόντος. Η διαμόρφωση μιας ατομικής και συλλογικής συνείδησης διευκολύνει τα μέγιστα στην υποδοχή και αποδοχή των πολιτικών εξελίξεων. Μιλάμε, βέβαια, για ένα -προσχεδιασμένο- ζοφερό μέλλον που προετοιμάζεται μέσα από ένα -αναγκαστικά- ψευδές παρελθόν. Με την ευκαιρία του ξαναζεσταμένου εκπαιδευτικού πιάτου «συνωστισμός-όχι γενοκτονία» που πρόσφατα σέρβιρε ο υπουργός Παιδείας Νίκος Φίλης, είναι ευκαιρία να δούμε ένα ακόμα επεισόδιο της σειράς «η σύμμαχος Δύση και οι ευθύνες του ελληνισμού» που το 2013 διαπέρασε την παιδεία, αλλά δεν έτυχε μιας δημοσιότητας τόσο ευρείας, όσο η νομικώς ελεγχόμενη δήλωση του Ν. Φίλη. Είναι το ιστορικό ντοκιμαντέρ της Μαρίας Ηλιού με τίτλο «Σμύρνη, η καταστροφή μιας κοσμοπολίτικης πόλης, 1900-1922» και στα αγγλικά «Smyrna, the destruction of a cosmopolitan city, 1900-1922». Η γλώσσα του 90λεπτου ντοκιμαντέρ είναι η αγγλική και η παραγωγή του έγινε το 2011.

Η επιλεκτική δυτική αδελφοσύνη, η αντίστοιχη αντιμετώπιση των γενοκτονιών και οι συγκρούσεις με τα προκαθορισμένα αποτελέσματα

Είμαστε όλοι αδέλφια (υπό ερμηνευτικούς όρους διασταλτικής συστολής)

Άλλο οι παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου από τα τουρκικά αεροσκάφη, άλλο η παραβίαση του τουρκικού εναέριου χώρου από τα ρωσικά αεροσκάφη. Αυτό είπε το ΝΑΤΟ λίγες μέρες πριν. Το ίδιο επιλεκτική είναι παγίως η νομική διάσταση του δυτικού πολιτισμού, αφού το ίδιο το (νεότερο) δυτικό πολιτικό κατασκεύασμα είναι νομικό. Η Δύση επινόησε το νομικό μοντέλο του "έθνους" ως αντίρροπο του χριστιανικού έθνους (γένους), με την αιτιολογία ότι το πρώτο αίρει τις αδικίες και τις ανισότητες του δεύτερου. Έτσι, με την βοήθεια του χρήματος, επικράτησαν τα κατακερματισμένα ευρωπαϊκά έθνη-κράτη έναντι του συνολικού έθνους-κράτους. Σήμερα, τα έθνη-κράτη ποινικοποιούνται από τον κατασκευαστή τους, δηλαδή διώκεται η εναπομείνασα χριστιανική (υπερεθνική) διάσταση εντός του έθνους-κράτους, προκειμένου να δημιουργηθεί ένα ακόμα "δικαιότερο" νομικό κατασκεύασμα. Είναι δυνατό να μην προκαλεί αναταράξεις επιλεκτικότητας η δικαιοσύνη αυτή, που ορίζει το έθνος ή το γένος κατά το δοκούν;

ΣΤΑΘΗΣ: Ο ΜΕΝΤΟΡΑΣ ΚΑΙ Ο ΑΚΟΛΟΥΘΟΣ (διαβάζεται μονορούφι!)

Απορώ γιατί ο κ. Τσίπρας χρονοτριβεί με τον αδέξιο κ. Φίλη και δεν διορίζει κατευθείαν υπουργό Παιδείας τον επιτήδειο κ. Λιάκο! Ο κ. Τσίπρας έχει επιλέξει (τα τελευταία δύο χρόνια στα φανερά, για νωρίτερα δεν γνωρίζω) να θαυμάζει τον καθηγητή κ. Λιάκο.


Απόδειξη του θαυμασμού τού κ. Τσίπρα υπήρξε η (άκρως ασυνήθιστη) ονομαστική αναφορά του κ. Πρωθυπουργού στον κύριο καθηγητή, σε ομιλία του πρώτου ενώπιον της Ακαδημίας Αθηνών για την επέτειο της Επανάστασης του 1821 (όταν, κατά τον κ. Μπαλτά, η Επανάσταση γεννούσε το νέο ελληνικό έθνος, αγνώστου πατρός η ίδια).

Μύλος; Οχι, απλά πράγματα. Ο κ. Λιάκος, με λαμπρή σταδιοδρομία στο πλευρό του κ. Σημίτη, είναι από τους ιστορικούς εκείνους που αναλύουν τοπαρελθόν με κριτήρια του παρόντος. Ετσι ο κ. Λιάκος συγκρίνει, αν δεν ταυτίζει, τους Μακεδονομάχους, φέρ’ ειπείν, με τους Ταλιμπάν. Θεωρεί τη Γενοκτονίατων Ποντίων μιαν κακή στιγμή μιας καλής πολυεθνικής Οθωμανικής Αυτοκρατορίας (μάλιστα εισηγείται την απάλειψη του όρου «Τουρκοκρατία») και ενώ αντιλαμβάνεται πλήρως την εθνική συνέχεια των Κινέζων ή των Εβραίων, με την εθνική συνέχεια των Ελλήνων παρουσιάζει κάποια αντιληπτική δυσκολία.

Φρίξον μεν άκουσόν δε!

Καλό είναι να μην βιαστεί κανείς να βγάλει συμπεράσματα, προτού ακούσει την συνέντευξη του Δημήτρη Κιτσίκη μέχρι τέλους. Είναι σημαντικότατη!

παρουσίαση βιβλίου στην Θεσσαλονίκη

Οι Εναλλακτικές Εκδόσεις διοργανώνουν παρουσίαση του νέου βιβλίου του Γιώργου Καραμπελιά, 

«1821: Η Παλιγγενεσία.» 

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου 2015, στην αίθουσα της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών (Εθνικής Αμύνης 4). 

Θα μιλήσουν οι: Χ. Αραμπατζής (αν. καθηγητής ΑΠΘ), Θ. Καραθανάσης(πρόεδρος ΕΜΣ), Ι. Μιχαηλίδης (αν. καθηγητής ΑΠΘ), ο συγγραφέας. Συντονίζει ο Παντελής Σαββίδης(δημοσιογράφος). Ώρα έναρξης 7 μ.μ.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΦΡΙΤΖΑΛΑΣ - Η ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ

Ἡ εἰσήγηση τοῦ Ἰωάννη Φριτζαλᾶ, σχετικά μέ τήν κρίση ταυτότητος τῆς Τουρκίας, ὃπως παρουσιάστηκε στό Ἀνοιχτό Πανεπιστήμιο τοῦ Δήμου Ἀσπροπύργου στίς 7 Ἀπριλίου 2014.