Έξοδος 1826

Η ταινία «Έξοδος 1826» είναι μια ανεξάρτητη παραγωγή και αφορά την ιστορία 120 αντρών από τη Σαμαρίνα Γρεβενών και τα γύρω χωριά, που έσπευσαν να βοηθήσουν στην Έξοδο του Μεσολογγίου, τον Απρίλιο του 1826. Η ταινία είναι βασισμένη στο δημοτικό μας τραγούδι «Παιδιά της Σαμαρίνας», στα διασωθέντα ιστορικά στοιχεία και στη μυθοπλασία. 

Η σκηνοθεσία και το σενάριο είναι του Βασίλη Τσικάρα, η φωτογραφία του Δημήτρη Σταμπολή, η μουσική σύνθεση του Κανάρη Κεραμάρη, ενώ 2 παραδοσιακά τραγούδια επεξεργάστηκε ο Πάνος Κοσμίδης. Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους είναι οι Δημήτρης Παπαδόπουλος, Λεωνίδας Κακούρης, Μαρία Ανδρούτσου. 

Η ταινία έχει χαρακτηριστεί από το Υπουργείο Παιδείας (Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής) ως ταινία «υψηλής ποιότητας» κι έχει επιλεγεί από το ΥΠΕΞ (Γραμματεία Απόδημου Ελληνισμού) για το παγκόσμιο πρόγραμμα προβολών του στην ομογένεια με αφορμή τα 200 χρόνια από την έναρξη της Ελληνικής επανάστασης. Αρχή θα γίνει το φθινόπωρο του 2018 από το σπίτι της Φιλικής Εταιρείας στην Οδησσό. 

Λίγα λόγια για το έργο Ο καπετάνιος Μίχος Φλώρος επιστρέφει στη Σαμαρίνα για να πάρει κι άλλους άντρες και να τους οδηγήσει στο Μεσολόγγι συμπληρώνοντας το ήδη υπάρχον σώμα, στη ντάπια του στρατηγού Μακρή. Έτσι, με τη βοήθεια του προσωπικού του φίλου Ηλία Μανάκα κι άλλους 25 άντρες ξεκινούν ένα μακρύ ταξίδι προκειμένου να συναντήσουν στο Μεσολόγγι, τον Ζήση Χατζημάτη και τους υπόλοιπους συμπατριώτες τους. 

Στις 31 Μαρτίου του 1826 ξεκινά η δύσκολη πορεία τους, μέσα από τα βουνά. Την ίδια ώρα, οι γυναίκες στο χωριό προσπαθούν να μάθουν από την Ελένη Φλώρου, την πραγματική αιτία της ξαφνικής φυγής των αντρών τους. Ο Ιμπραήμ πασάς και ο Τούρκος Φρούραρχος της Άρτας Ν. Σερβάν ετοιμάζουν την τελική επίθεση στο Μεσολόγγι.

Αποπαίδευση

«Ο πολύς κόσμος, κι εγώ μαζί του, έχει ξεχάσει την ανάγνωση. Όλοι προπονούμαστε, μέσω διαδικτύου, στις μικρές αφηγήσεις. Δοκιμάστε να διαβάσετε ένα μεγάλο αφήγημα, μεγαλύτερο από 3-4 σελίδες ή μια πολιτική ανάλυση μεγαλύτερη από 5-6 οθόνες»

Από τον Θωμά Αργυρέα

«Το μεγαλύτερο μέρος της σκέψης των περισσοτέρων ανθρώπων είναι ακούσιο, αυτόματο και επαναληπτικό. Δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα είδος νοητικών παρασίτων και δεν εκπληρώνει κανέναν αληθινό σκοπό.
Για την ακρίβεια, δεν σκέφτεσαι, η σκέψη σού συμβαίνει. Η λέξη «σκέφτομαι» υποδηλώνει βούληση. Υποδηλώνει ότι έχεις κάποιο λόγο στο ζήτημα, ότι υπάρχει επιλογή από τη μεριά σου. Για τους περισσότερους ανθρώπους δεν ισχύει ακόμα αυτό. Η λέξη «σκέφτομαι» είναι εξίσου λανθασμένη με το «χωνεύω» ή «κυκλοφορώ το αίμα μου». Η πέψη συμβαίνει, η κυκλοφορία συμβαίνει, η σκέψη συμβαίνει.
Η φωνή μέσα στο κεφάλι έχει τη δική της ζωή. Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι στο έλεος αυτής της φωνής. Κατέχονται από τη σκέψη, από τον νου. Και αφού ο νους εκπαιδεύεται από το παρελθόν με εξαρτητική μάθηση, στη συνέχεια υποχρεώνεσαι να αναπαριστάς το παρελθόν ξανά και ξανά. Ο όρος της ανατολικής φιλοσοφίας γι αυτό είναι κάρμα.»
Από το βιβλίο «Για μια νέα ζωή», Eckhart Tolle, Εκδ. Λιβάνη

Έφυγε από την ζωή ο κορυφαίος ιστορικός Σπύρος Βρυώνης

Μια σημαντική προσωπικότητα του Ελληνισμού, ο ιστορικός Σπύρος Βρυώνης έφυγε από την ζωή την Δευτέρα 11 Μαρτίου 2019 στο Σακραμέντο της Καλιφόρνια. Ο Σπύρος Βρυώνης άφησε εποχή με το έργο του. Κορυφαία θεωρείται η επιστημονική δουλειά που άφησε πίσω του για τους διωγμούς που υπέστησαν οι Έλληνες της Κωνσταντινούπολης τον Σεπτέμβριο του 1955, καθώς και για την Παρακμή του Μεσαιωνικού Ελληνισμού στη Μικρά Ασία και διαδικασία Εξισλαμισμού (11ος -15ος αιώνας).

Γεννήθηκε στις 18 Ιουλίου του 1928 στην Μέμφιδα του Τεννεσί των Ηνωμένων Πολιτειών, από γονείς μετανάστες καταγόμενους από την Κεφαλονιά.

Το 1950 αποφοίτησε από το South- Western College της Μέμφιδας και έλαβε υποτροφία από το ίδρυμα Fulbright προκειμένου να ειδικευθεί στην ελληνική κλασική φιλολογία και αρχαιολογία στην Αμερικανική Σχολή Κλασικών Σπουδών της Αθήνας.

Το 1951 επέστρεψε στις ΗΠΑ και παρακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Ιστορικό τμήμα του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ από όπου απέκτησε διαδοχικά μεταπτυχιακό και διδακτορικό το 1956 με θέμα της διατριβής του «The internal history of Byzantium during the time of troubles, 1057-81».

Εργάστηκε ως ερευνητής στο Βυζαντινό Ινστιτούτο του Dumbarton Oaks και στο Κέντρο Μεσανατολικών σπουδών του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ.

Διετέλεσε διευθυντής του Κέντρου Σπουδών της Εγγύς Ανατολής του Πανεπιστημίου του Λος Άντζελες από το 1972 μέχρι το 1975 και από το 1979 μέχρι το 1982.

Από το 1976 μέχρι το 1979 διορίζεται ως μετακλητός καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών για να διδάξει Ιστορία των Μέσων και των Νεωτέρων Χρόνων. Επιστρέφει στο Πανεπιστήμιο του Λος Άντζελες και διορίζεται προϊστάμενος του Κέντρου Αρμενικών Σπουδών του ίδιου πανεπιστημίου.

Τον Ιούνιο του 1985 συστήνει στη μνήμη του πρόωρα χαμένου γιου του Σπυρίδωνα-Βασίλη, Κέντρο Ελληνικών Σπουδών στο Σακραμέντο της Καλλιφόρνιας. Το 1988 καλείται να αναλάβει τη διεύθυνση του Ωνάσειου Κέντρου Ελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης.

περισσότερα:  https://ardin-rixi.gr/archives/211403

Δημήτρης Καραγιάννης : To "political correct" κινδυνεύει να καταδυναστεύσει την ζωή

Επίκεντρο ο πυρήνας της οικογένειας να μετατραπεί σε "πελάτη" των πολυεθνικών Ο καθηγητής ψυχιατρικής και ψυχοθεραπευτής , επικεφαλής του Κέντρου "Αντίστιξη" Δημήτρης Καραγιάννης , μιλώντας στον 98.4 για την πρόθεση της κυβέρνησης Μακρόν να αντικαταστήσει στα επίσημα σχολικά έγγραφα τους όρους "μητέρα" και "πατέρας" με τους όρους "γονέας 1" και "γονέας 2", έκανε λόγο για ευθέως χτύπημα της μητρότητας και της πατρότητας, ακόμη και στα ομόφυλα ζευγάρια.

Κατά τον Δημήτρη Καραγιάννη, φαίνεται οτι με πρόσχημα τα ατομικά δικαιώματα και τον "πόλεμο ενάντια στις διακρίσεις" εισερχόμαστε στην απόλυτα ζοφερή σύγχρονη εκδοχή των απρόσωπων κοινωνιών.

Με πρόσχημα την "υπεράσπιση της ετερότητας" οι παρακμιακές "φιλελεύθερες" δήθεν απόψεις , προστασίας των ιδιαιτεροτήτων , καταλήγουν να καταργήσουν κάθε ετερότητα και κάθε διαφορετικότητα.

Για τις ελίτ της παγκοσμιοποίησης δεν πρέπει να υπάρχουν ούτε μαμάδες, ούτε μπαμπάδες,μόνο "πελάτης 1" και "καταναλωτής 2". Το "σκοτάδι" έρχεται με μανδύα πολύχρωμο και στοχεύει καταρχήν στα μυαλά μας.