Ο ιός άλλαξε τα πάντα. Και την εκπαίδευση. Σίγουρα;
Θα μπορούσε, αλλά δεν…
Τόσος εγκλεισμός, μακριά από τα σχολεία, με νέα «κανονικότητα». Είχαμε νέα δεδομένα και τόσο χρόνο να το δούμε σαν ευκαιρία για κάποια αλλαγή, αλλά δεν…
Κέντρο της σχολικής μας ζωής οι εξετάσεις και η αριθμητική βαθμολογία. Και δορυφόροι η στείρα απομνημόνευση και παπαγαλία. Μη μάς πειράζετε τα ιερά και τα όσια!
Η τηλεκπαίδευση δεν είναι «φτιαγμένη» για να υπηρετεί το επί χρόνια αμετακίνητο «σύστημα εκπαίδευσης». Είναι σαν να προσπαθείς να χωρέσεις ένα φουσκωμένο μπαλόνι σε ένα μικρό κουτί. Θα το στριμώξεις από εδώ, θα το ζουλήξεις από εκεί.. θα χωρέσει. Δεν είναι και τόσο …μπαλόνι, αλλά χώρεσε!
Who cares? Το Υπουργείο στον κόσμο της δικής του «κανονικότητας» (όλα βαίνουν καλώς..) ζητάει τα γνωστά διαγωνίσματα και τους γνωστούς βαθμούς τετραμήνου. Στη λογική του «τι webex, τι τάξη, το ίδιο είναι..».
Κι εμείς σπεύδουμε να ανταποκριθούμε, καθώς -ως γνωστόν- η υπέρβαση (με στόχο την ανάδειξη ποιοτικών χαρακτηριστικών μιας πραγματικής παιδείας και όχι το υπαλληλικό «όλο και λιγότερο») δεν ευδοκιμεί και πολύ στα καθ’ ημάς. Κι αν στα μαθήματα που εξετάζονται στις Πανελλαδικές υπάρχει ένας ισχυρός αντίλογος, στα άλλα;
- «Καλημέρα, παιδιά. Καλή χρονιά και καλό μήνα. Πολύ χαίρομαι που σάς βλέπω μετά από 3 μήνες. Έτοιμοι για το σημερινό διαγώνισμα;»
Το βασικότερο πρόβλημα με το στριμωγμένο στο κουτάκι μπαλόνι δεν είναι ότι είναι τσαλακωμένο. Είναι ότι δεν μπορεί να πετάξει…
Παναγιώτης Ασημακόπουλος,
Θεολόγος καθηγητής
