π. Νικόλαος Λουδοβίκος , " Γάμος και τεκνοθεσία για τα ομόφυλα ζευγάρια "

Συνέντευξη του π.Νικολάου Λουδοβίκου στην ΕΡΤ3 και στην κ.Σύνθια Σάπικα σχετικά με την οντολογική και εκκλησιαστική προσέγγιση του γάμου και της τεκνοθεσίας των ομόφυλων ζευγαριών, τα οποία μεθοδεύονται να επιβληθούν στην Ελληνική κοινωνία.

Ο π.Νικόλαος τελικά καταφέρνει (παρ'όλες τις "φιλότιμες" προσπάθειες της δημοσιογράφου να μην τον αφήνει να ολοκληρώνει τον συλλογισμό του) με υπομονή και αυτοσυγκράτηση να δώσει μια βαθιά ματιά στο θέμα, πέρα από τις συνήθεις επιπόλαιες συνθηματολογίες  των ΜΜΕ.

Η ιερότητα της πολιτικής: πώς μηδενίζεται

Του Χρήστου Γιανναρά

Είναι δυνατό να υπάρξει πολιτικός βίος (ευθύνη αρχόντων και πολιτών, άθλημα κοινωνικής συνοχής) δίχως «σέβας θεών»; Ο ρεαλισμός των Ελλήνων θα απαντούσε: Οχι – μάλλον και η πανανθρώπινη εμπειρία: Η άρθρωση και συγκρότηση του κοινωνικού γεγονότος, γύρω πάντοτε από έναν άξονα του «ιερού», ήταν το κοινό γνώρισμα της συλλογικής συμβίωσης των ανθρώπων, πάντοτε – ώς τη σύγχρονη εποχή, του πολιτισμού της «εκκοσμίκευσης».

Ο πολιτισμός μας σήμερα μοιάζει με την πρώτη προσπάθεια του ανθρώπου να οργανώσει κοινωνίες και να ασκήσει πολιτική, παραιτημένος από κάθε μεταφυσική αναφορά. Και αυτή η παραίτηση πανηγυρίζεται σαν απελευθέρωση από δογματικές ιεροποιήσεις της εξουσίας, από θεοκρατικές τυραννίες, θρησκευτικούς εξωραϊσμούς της βίας. Ταυτίζεται η παραίτηση από τη μεταφυσική με την «πρόοδο» που πέτυχε ο άνθρωπος στους τελευταίους αιώνες, και συναρτάται με τις ιλιγγιώδεις κατακτήσεις του στην επιστήμη και στην τεχνολογία.

Ετσι, κάθε λόγος, έστω και άτολμο ψέλλισμα που επιχειρεί να θυμίσει ότι κανονιστικές αρχές συμβίωσης δεν είναι δυνατό να λειτουργήσουν όταν αντλούνται μόνο από ορθολογικές συμβάσεις, όπως δεν υπάρχει ήθος και ηθική δίχως οντολογικό θεμέλιο (κοινή βίωση νοήματος της ύπαρξης και του υπαρκτού), κάθε τέτοιος λόγος υποβλέπεται σαν σκοταδιστικός, ανασταλτικός της προόδου. Λόγος ύποπτος θεοκρατικών οραματισμών, θρησκόληπτης δουλοφροσύνης.

Κάποια Χριστούγεννα ο Παπαδιαμάντης…

Όταν ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης πήγε να παραδώσει ένα χριστουγεννιάτικο διήγημα στην εφημερίδα "Ακρόπολις"

Πήγε ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης στα γραφεία της εφημερίδας «Ἀκρόπολις» για να παραδώσει ένα χριστουγεννιάτικο διήγημα. Ο Σταμάτης Σταματίου δεν τον αναγνώρισε και μάλιστα σχημάτισε την εντύπωση ότι ήταν κάποιος άπορος που πήγε να πάρει τις δέκα δραχμές για τα Χριστούγεννα, όπως όλοι οι φτωχοί της εποχής. Ο Παπαδιαμάντης τις πήρε, αλλά ήθελε να δώσει και το κείμενό του. Ακολουθεί ο χαρακτηριστικός διάλογος , όπως τον κατέγραψε ο Στ. Σταματίου:

-Κι᾿ αὐτά τί να τα κάμω; Δεν τα θέλετε;

    (Και μοῦ ἔδειχνε κάτι χαρτιά. Νόμισα πως ἦταν πιστοποιητικά ἀπορίας.)

–Κράτησέ τα, τοῦ εἶπα, ἐμᾶς δεν μᾶς χρειάζονται.

   (Ἐσείστηκε, λυγίστηκε ὀλίγο, ἔκανε, σκυφτός να φύγῃ, ξαναγύρισε.)

–Τότε ἀφοῦ δέν σᾶς χρειάζονται αὐτά, ἐγώ με τί δικαίωμα θα πληρωθῶ;

–Δέν πειράζει, ἀρκούμεθα εἰς τὸν λόγον σας. Χριστούγεννα εἶναι τώρα.

Τι είναι ο διαγωνισμός P.I.S.A;

Πόσο δικαιολογημένος είναι ο θόρυβος γύρω από τον πρόσφατο διαγωνισμό P.I.S.A. του ΟΟΣΑ, και τι τελικά σημαίνει η δημοσιογραφική εκφορά ότι η Ελλάδα "πάτωσε"; 

Το βίντεο από την ιστοσελίδα του ΙΕΠ είναι κατατοπιστικό σχετικά με τους στόχους, την μεθοδολογία και την ερμηνεία των αποτελεσμάτων του εν λόγω διαγωνισμού. 

Αρχαία ελληνικά και εκκλησιαστική γραμματεία

 

Του Θεόδωρου Ρηγινιώτη *

Ένα από τα κυριότερα εμπόδια, που φαντάζεται ο μέσος άνθρωπος ότι τον αποκόπτουν από το να πηγαίνει στην εκκλησία, είναι η γλώσσα. Τα κείμενα της θείας λειτουργίας και όλων των άλλων εκκλησιαστικών τελετών είναι γραμμένα στα αρχαία ελληνικά. Εμείς δεν ξέρουμε αρχαία ελληνικά, άρα δεν καταλαβαίνουμε τίποτε.

Βέβαια, επειδή τα νέα ελληνικά (η σημερινή γλώσσα μας) είναι η ίδια γλώσσα με τα αρχαία (μόνο πιο απλή), οι περισσότερες λέξεις που ακούμε στην εκκλησία χρησιμοποιούνται και σήμερα, οπότε, αν στ’ αλήθεια προσπαθούσαμε, θα καταλαβαίναμε τα περισσότερα. Αυτό αποδεικνύεται κι από το γεγονός ότι στον καθημερινό λόγο των ανθρώπων μέχρι χθες είχαν περάσει πάρα πολλές λέξεις και εκφράσεις της αρχαίας ελληνικής γλώσσας, προερχόμενες κατά κανόνα από τα κείμενα της Εκκλησίας.

Το "πολύχρωμο σχολείο" και το σκοτεινό μέλλον της Παιδείας

"Υπερηφάνειες", "drag queens" και "πολύχρωμα σχολεία" έχουν αρχίσει να κάνουν αισθητή την παρουσία τους στην εκπαιδευτική μας καθημερινότητα. Η αντίδραση ωστόσο είναι έντονη, ξεκινώντας από τον απλό κόσμο, και φτάνοντας μέχρι τα έδρανα του Κοινοβουλίου.