Σε ενα δημοτικό σχολείο κάπου στην Αθήνα, την πρώτη ημέρα της νέας σχολικής χρονιάς η δασκάλα παίρνει παρουσίες…
– Χακίμ Kαζάλ Aλ Nταρουί;
– Παρών.
– Χασάν Nτομάν Nτα Σαρουί;
– Παρών.
– Γιόν Κιμ Λι Γκόνγκ;
– Παρών.
– Σουλειμάν Αλη Ζαουάχρι;
– Παρών.
– Χατζή Λαζά Ρούμιχ Αλής;
Τίποτα…
– Χατζή Λαζά Ρούμιχ Αλής; επαναλαμβάνει η δασκάλα…
Πάλι τίποτα.
Εκει που ετοιμάζεται να σημειώσει απουσία η δασκάλα βλέπει δειλά-δειλά ενα παιδάκι να σηκώνει το χέρι του από την τελευταία σειρά…
– Κυρία, μάλλον εγω είμαι αυτός, αλλά το όνομά μου δεν διαβάζεται έτσι…
– Χακίμ Kαζάλ Aλ Nταρουί;
– Παρών.
– Χασάν Nτομάν Nτα Σαρουί;
– Παρών.
– Γιόν Κιμ Λι Γκόνγκ;
– Παρών.
– Σουλειμάν Αλη Ζαουάχρι;
– Παρών.
– Χατζή Λαζά Ρούμιχ Αλής;
Τίποτα…
– Χατζή Λαζά Ρούμιχ Αλής; επαναλαμβάνει η δασκάλα…
Πάλι τίποτα.
Εκει που ετοιμάζεται να σημειώσει απουσία η δασκάλα βλέπει δειλά-δειλά ενα παιδάκι να σηκώνει το χέρι του από την τελευταία σειρά…
– Κυρία, μάλλον εγω είμαι αυτός, αλλά το όνομά μου δεν διαβάζεται έτσι…
...Χατζηλαζάρου Μιχάλη με λένε…!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου