Γιατί δεν υπάρχουν «Σλαβομακεδονική» γλώσσα και «Σλαβομακεδόνες»

Ακριβής τοποθέτηση χάρτη της FYROM, 2018, επάνω σε βενετσιάνικο χάρτη του 1237 μ.Χ. Ξύνοντας τον σύγχρονο χάρτη αποκαλύπτονται στα λατινικά: η χώρα της αρχαίας Πελαγονία, η πόλη των Σκοπίων, αλλά και οι Πρέσπες, Μοναστήρι, Γευγελή κ.α. Έτσι αποδεικνύεται ότι 500 χρόνια μετά τον 7ο αι. μ.Χ., οπότε ήρθαν οι Σλάβοι στην περιοχή ζούσαν και μέχρι σήμερα ζουν (!) στα εδάφη της Πελαγονίας και προς βορρά στην Παιονία και Δαρδανία, όπου και τα (σημερινά) Σκόπια. Η Πελαγονία πάντοτε βρισκόταν εκτός των βορείων συνόρων της μοναδικής Μακεδονίας των Ελλήνων. Σημειώνεται πως και η Άνω Μακεδονία περιλάμβανε μόνο τη Βέροια, Έδεσσα, Καστοριά, Πρέσπες και τις περιοχές νοτίως του όρους Βόρας (Καϊμακτσαλάν). (Τεχνική επεξεργασία χαρτών: Γιώργος Ρωμανός).


Η μη ύπαρξη «Σλαβομακεδονικής» γλώσσας, και κατά συνέπεια «Σλαβομακεδόνων», είναι θέμα κοινότοπο και εξαντλημένο για όλους τους ανά τον κόσμο έγκυρους γλωσσολόγους, φιλολόγους, αρχαιολόγους, ιστορικούς και μελετητές. Έτσι, το να μιλάμε σήμερα ακόμη γι’ αυτό, θα ήταν ένα αστείο ηλιθίων, αν δεν προϋπήρχαν διαχρονικά: η πολύπλευρη προπαγάνδα, εκτός Ελλάδος, και η εγκληματική διαχείριση του θέματος από πλειάδα Ελλήνων πολιτικών και κομμάτων, τόσο της κομμουνιστικής αριστεράς όσο και της αστικής τάξης.

Χώρα σε σήψη

Από πού να το πιάσεις και πού να το αφήσεις; Από τις συμμορίες που αλωνίζουν ανενόχλητες από άκρη σε άκρη στην πρωτεύουσα της χώρας; Από άλλες συμμορίες που έχουν αναλάβει τον ρόλο του τιμητή του κάθε είδους εισβολέα και τραμπούκου στην χώρα με το αζημίωτο βεβαίως βεβαίως με πρόσχημα την «αλληλεγγύη»; Από περιουσίες που λεηλατούνται, καταστρέφονται, καίγονται σε τακτά χρονικά διαστήματα, χωρίς ουδείς βεβαίως βεβαίως να συνδυάζει όλο αυτό το πλιάτσικο και όλη αυτή την καταστροφή με συγκεκριμένες ομάδες, συγκεκριμένων χαρακτηριστικών, καθώς κινδυνεύει να δει την φάτσα του σε αφίσα με τίτλο Wanted. Αν γλυτώσει το wanted πιθανόν να δει το ονοματάκι του σε δικόγραφο με αφιέρωση από τον γνωστό μας μηνυτή, που αγαπά όσο τίποτε άλλο εκείνο το «αντιρατσιστικό» έκτρωμα, που έδωσε την ευκαιρία στον κάθε διαταραγμένο να στρέψει το ρατσιστικό του μίσος και την διαταραχή του κατά Ελλήνων, κατά πνευματικών ανθρώπων, κατά λευκών και κατά λογικών πολιτών.

Ζήτω ο εμφύλιος αγώνας!

Καθημερινά διαβάζει κανείς άρθρα που ξορκίζουν το ενδεχόμενο δημιουργίας εμφυλιοπολεμικού κλίματος στην Ελλάδα, γιατί υποτίθεται ότι αυτό θα είναι το τέλος του σύγχρονου Ελληνισμού. Κατά τη γνώμη μου, ωστόσο, μόνον αυτό μπορεί να είναι η σωτηρία του.

Ας κοιτάξουμε γύρω μας. Η χώρα βαδίζει σταθερά προς τον γκρεμό, καθοδηγούμενη από μια πολιτική ελίτ που δεν της καίγεται καρφί (στην πραγματικότητα δεν έχει ιδέα τι σημαίνει η Ελλάδα για τον ανθρώπινο πολιτισμό).

Δίπλα της ένας στρατός από ΜΜΕ που φιλοτεχνούν ασταμάτητα μια εικονική πραγματικότητα άσχετη με αυτήν που ζούμε και χυμάνε με λύσσα εναντίον οποιουδήποτε υπενθυμίσει κάποιαν αλήθεια. Και μια γραμμή πιο πίσω οι “ακιντζήδες” των Πανεπιστημίων: χρόνια τώρα ταγμένοι στον αγώνα να συκοφαντήσουν καθετί ελληνικό, εθνικό και ορθόδοξο. Όποιος δεν βδελύσσεται τον εθνικό εαυτό του καταδικάζεται ως εθνικιστής, λαϊκιστής, θρησκόληπτος, ακροδεξιός, ρατσιστής, αντισημίτης. Όποιος πάει να αναφερθεί στην ελληνική ιδιοπροσωπεία ή να προτάξει κάποιο συλλογικό μας συμφέρον γίνεται αυτομάτως “θαυμαστής του Χίτλερ”.

Ώς πότε θα ανεχόμαστε το κάθε σούργελο – δήθεν “ιστορικό” να βρωμίζει τα σχολικά εγχειρίδια; Τον κάθε εσχατόγερο να φτύνει από την δημαρχιακή καρέκλα τους σφαγμένους προγόνους μας; Τον κάθε σοροχαφιέ να οργανώνει Τάγματα Εφόδου για τον λαθροεποικισμό της πατρίδας μας; Μέχρι να αλωθεί οριστικά η χώρα από τους προδότες και τους ανεγκέφαλους που τους ακολουθούν;

Όσο ακόμη εμείς, του εθνολαϊκού σώματος, αποτελούμε την μεγάλη πλειοψηφία, πρέπει να απαλλαχθούμε από τα ελληνοφοβικά περιττώματα. Ο χρόνος δεν δουλεύει υπέρ μας. Πρέπει να αντιληφθούμε ότι ζούμε στην πραγματικότητα έναν εμφύλιο πόλεμο χαμηλής έντασης, όπου ο πάνοπλος εχθρός καταλαμβάνει σιγά σιγά κοινωνικό έδαφος. Η έγνοια του είναι να μην το αντιληφθούμε αλλά – βαυκαλιζόμενοι πως ζούμε σε “δημοκρατία” – να συνεχίσουμε αμέριμνοι τον ύπνο του δικαίου. Την Ελλάδα θα την πάρουμε πίσω μόνο αν αποκαλυφθεί και τσακιστεί ο μισελληνικός κοτζαμπασισμός της ξενόδουλης ελίτ.

http://antifonitis.gr/online/4655

Νεκροφιλίας διαιώνιση

«Τ​​​​α παιδιά να πηγαίνουν μία ώρα αργότερα το πρωί στο σχολείο»!

Ποιος να τολμήσει αντίρρηση ή κριτική στον λαϊκισμό της «διευκόλυνσης»; Πρόκειται για «εύρημα» ιδιοφυές, προεκλογικό μπουναμά άκρως εντυπωσιακόν. Δεν στοιχίζει τίποτα στο κράτος, ενώ φαντάζει σαν «προοδευτική ανοιχτομυαλιά».

Αν κάποιος ψελλίσει αμφισβήτηση της «λογικής» του «ευρήματος», αν θυμίσει τη μακροβιότατη πείρα παιδαγωγίας που αρνείται τις «διευκολύνσεις» (πείρα κοινωνιών που ονειρευόμαστε οι τριτοκοσμικοί να μπορούσαν τα παιδιά μας να σπουδάσουν εκεί), αν τολμούσε κάποιος να υπομνήσει τον «ασκητικό» χαρακτήρα της σπουδής, θα εισπράξει μόνο χλεύη και ρετσινιές. Η κορυφαία ελευθερία της αυτοκυριαρχίας, η ασκητική των εθελούσιων αυτοπεριορισμών, δεν συνταιριάζει με την ηδονική κολακεία της ενστικτώδους ροπής προς τη ραστώνη.

Ο λαϊκισμός των «διευκολύνσεων» έχει ρημάξει το ελληνικό σχολειό τα τελευταία σαράντα τέσσερα χρόνια. Προσφέρει: άλλοτε λιγότερο χρόνο παραμονής στο σχολείο, άλλοτε κατάργηση κάθε αξιολόγησης ή σχετικοποίηση της βαθμολογίας. Κατασυκοφάντηση της αριστείας - άμιλλας ή υποκατάσταση του διαγωνίζεσθαι με παιγνιώδεις επιλογές: ποιο το σωστό - ποιο το λάθος. Αμετρη αύξηση (κωμική) των «επιτρεπόμενων» απουσιών ή και κατάργηση κάθε εποπτείας και κριτικής αξιολόγησης των διδασκόντων. Τέτοιου είδους «διευκολύνσεις» και άπειρες ανάλογες είναι ο «κοινός τόπος» εκπαιδευτικής πολιτικής όλων, μα όλων των ελλαδικών κυβερνήσεων και κομμάτων. Δεν υπάρχει διαφοροποίηση της πολιτικής, όταν πρόκειται για την Παιδεία. Οι «διευκολύνσεις» συνιστούν την «προοδευτική» εκπαιδευτική πολιτική.

Για αυτά πολεμήσαμε...

Είχα δυο αγάλματα περίφημα, μια γυναίκα κι ένα βασιλόπουλο, ατόφια- φαίνονταν οι φλέβες, τόσην εντέλειαν είχαν. Όταν χάλασαν τον Πόρο ,τα ‘χαν πάρει κάτι στρατιώτες, και στ Άργος θα τα πουλούσαν κάτι Ευρωπαίων χίλια τάλαρα γύρευαν...
...πήρα τους στρατιώτες, τους μίλησα: «Αυτά και δέκα χιλιάδες τάλαρα να σας δώσουνε, να μη καταδεχτείτε να βγουν από την πατρίδα μας. Γι' αυτά πολεμήσαμε».


Η είδηση που μας γέμισε πένθος (το ξεπούλημα των αρχαιοτήτων μας):

https://www.protothema.gr/economy/article/822555/nees-apokalupseis-kai-arhaia-mnimeia-sti-lista-me-ta-10119-dimosia-ktiria-pou-vgikan-sto-sfuri/

ΤΟ ΣΦΥΡΟΚΟΠΗΜΑ ΤΩΝ ΕΝΝΟΙΩΝ

Όταν οι έννοιες εργαλειοποιούνται (και κακοποιούνται)...
Μακροσκελές, πλην διαφωτιστιότατο άρθρο.



 Γράφει ο Άγγελος Κωστίνης


«Ἡ ἐποχή ὅπου ὁ ἄνθρωπος εἶχε σταθερούς καί εὔληπτους “Κώδικες Ἀναγνωρίσεως Ἐννοιῶν” καί ἀνάλογες Εἰκόνες – Ὑποδείγματα, τά ὁποῖα ἀφομοίωνε, ἐνεπλούτιζε καί μέ τά ὁποῖα βρισκόταν σέ διαρκῆ ἀναφορά καί ἀλληλοζύμωσι, προχωρῶντας σταθερά στόν δρόμο τῆς ἐξελίξεως, εἶναι πλέον μακρυά...
... οἱ εἰκόνες – εἴδωλα πού παρουσιάζονται στόν ἀνθρώπινο νοῦ, ἀλλάζουν συνεχῶς μορφή καί νόημα (ἀκόμη καί οὐσία συχνά) καί ἐπιστρώνονται, σέ ἀλλεπάλληλα στρώματα μέσα στόν νοῦ, σέ συνύπαρξι καί ἀλληλοεπίδραση, πού δημιουργοῦν μιά συνεχῆ κατάστασι συγχήσεως καί ἀνισορροπίας.»

Απ΄ όταν συνέγραψε ο Ανδρέας Δενδρινός “Το μεταίχμιο”, κατά το 32ο έτος παρακμής (1977, όπως ο ίδιος χαρακτηριστικά έγραψε στον πρόλογο) μέχρι σήμερα, ο Δυτικός Πολιτισμός βρίσκεται εις το ίδιο τέλμα. Έχει βαλτώσει στο Μεταίχμιο μιας εποχής (η οποία, για τον Δενδρινό, νομοτελειακά θα επέλθει μετά την παρακμή) που δεν λέει να έρθει.

Μέχρι σήμερα, οι Έννοιες έχουν περιέλθει είς ένα καταστροφικό κυκεώνα απ΄ όπου εξέρχονται αλλοιωμένες, με αποτέλεσμα να έχουν πάψει να θυμίζουν τις Ιδέες που αντιπροσωπεύουν. Το σύστημα αρέσκεται στο να αλλάζει κατά το δοκούν τις ερμηνείες των Εννοιών. Πλέον, δεν χρειάζεται να δημιουργούνται νέοι όροι δια να ονοματίζουν νέες καταστάσεις, αρκεί η σύνθεση δύο Εννοιών, δεν έχουν σημασία οι Ιδέες που αντιπροσωπεύει η κάθε Έννοια παρά μόνο η εικόνα – είδωλο – κατάσταση με την οποία θα ταυτιστεί ο νεόπλαστος όρος. Ως εκ τούτου, η μία (τουλάχιστον) εκ των δύο Εννοιών να αρχίζει να χάνει την σύνδεσή της με τα σταθερά στοιχεία που την χαρακτηρίζουν αρχικώς. Αφότου ξεθωριάσει μια Έννοια και καταντήσει έρμαιο στον καθημερινό λόγο του καθενός (μη επαΐοντα), θα καταστεί δια το σύστημα απλούσταστο εγχείρημα να προσδώσει εις την Έννοια οιανδήποτε απόχρωση θελήσει.

Το Δημογραφικό έξω από τα δόντια.

Η δημογραφική συρρίκνωση του ελληνικού πληθυσμού προχωρά σιωπηρά και αδυσώπητα. Το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου;

(η ομιλία δόθηκε σε επιτροπή του Ελληνικού Κοινοβουλίου στις 25-4-2018 από τον κ.Αναστάσιο Λαυρέντζο)

Καλή σχολική χρονιά!!!

Η επιστολή του Ιακώβου όπως (δεν) διαβάστηκε στα μικρά παιδιά...

«Ποιος είναι σοφός και επιστήμονας μεταξύ σας; Ας δείξει από την καλή συμπεριφορά του τα έργα του με πραότητα σοφίας.

Αν όμως έχετε πικρή ζήλια και φατριασμό μέσα στην καρδιά σας, μην καυχιέστε και μην ψεύδεστε ενάντια στην αλήθεια.

Δεν είναι αυτή η σοφία που κατεβαίνει από επάνω, αλλά είναι επίγεια, ψυχική, δαιμονιώδης.

Γιατί όπου υπάρχει ζήλια και φατριασμός, εκεί υπάρχει ακαταστασία και κάθε φαύλο πράγμα.

Ενώ η σοφία από επάνω, πρώτα αφενός είναι αγνή, έπειτα ειρηνική, επιεικής, ευπειθής, γεμάτη από έλεος και καρπούς αγαθούς, αμερόληπτη, ανυπόκριτη.

Και ο καρπός της δικαιοσύνης σπείρεται με ειρήνη από αυτούς που πράττουν την ειρήνη.

Μὴ κατακαυχᾶσθε καὶ ψεύδεσθε κατὰ τῆς ἀληθείας»

Το μήνυμα Γαβρόγλου στα σχολεία για το "Μπούλιγκ"

Ο Υπουργός Παιδείας (κλπ) τόλμησε σήμερα να αναφερθεί στην Επιθετικότητα και την Βία απευθυνόμενος σε παιδάκια που προχθές τα είχε πνίξει στα δακρυγόνα... (οι σχολιασμοί δικοί μας)

Το μήνυμα:

«Φέτος θέλω να σταθώ ιδιαίτερα στο θέμα της βίας και του σχολικού εκφοβισμού, του γνωστού σε όλους μας bullying, που δυστυχώς επανήλθε πρόσφατα με ιδιαίτερα τραυματικό τρόπο στην επικαιρότητα. (να 'ναι καλά τα ΜΑΤ και η κυβέρνησή σας)

 Καλώ τους εκπαιδευτικούς, τους μαθητές και τις μαθήτριες, αλλά και τους γονείς σε συστράτευση και εγρήγορση απέναντι σ’ αυτό το εξαιρετικά δύσκολο στην αντιμετώπισή του φαινόμενο, αφού το σχολείο είναι ένας από τους χώρους εκδήλωσής του. (και το κέντρο της Θεσσαλονίκης, επίσης)

Η αντιμετώπιση του σχολικού εκφοβισμού από την εκπαιδευτική κοινότητα δεν μπορεί παρά να κινείται στην κατεύθυνση της διαμόρφωσης μιας παιδαγωγικής στρατηγικής για την πρόληψη και την εξάλειψη της επιθετικότητας και της βίας.(Η Παπακώστα το ξέρει;) Γνωρίζουμε πως καθοριστικός παράγοντας που οδηγεί στην έκφραση βίαιων, απαξιωτικών και ρατσιστικών συμπεριφορών είναι η έλλειψη αυτοεκτίμησης.. (επίσης καθοριστικός παράγοντας είναι η εκτροφή αντικοινωνικών στοιχείων με λευκά κράνη)...».

Δημόσιο σχολείο: αντίδραση εδώ και τώρα στην αποδόμηση!

του Νεκτάριου Δαπέργολα
Διδάκτορος Ιστορίας

Βρισκόμαστε εδώ και δεκαετίες ως λαός στο μέσο μιας πραγματικά πρωτόγνωρης περιπέτειας. Μιας περιπέτειας που πλέον κορυφώνεται δραματικά και που ανθρωπίνως (αν δεν υπάρξει δηλαδή άνωθεν επέμβαση) όλα δείχνουν πως οδηγεί μαθηματικά στο οριστικό μας ιστορικό Τέλος. Κάποια της επεισόδια, όπως η προδοσία της Μακεδονίας, το εν εξελίξει ξεπούλημα της Θράκης και της Ηπείρου, ο λαθροεποικισμός της χώρας, είναι φυσικά πιο ορατά. Υπάρχουν όμως και τα άλλα, που ίσως δεν δείχνουν τόσο ακραία, που λειτουργούν σε χρονική μακροκλίμακα, αλλά που μάλλον είναι και τα σημαντικότερα.