Η Οικογένεια ως άθλημα είτε ως «δικαίωμα»

 το «δικαίωμα» παρέχεται στο άτομο από το σύνολο, και δεν είναι μια δική του αυθαίρετη απολαβή.

Γιατί θέλεις, ώ ζεύγος ομόφυλο, να συγκρίνεις τον εαυτό σου και τον άγονο ευδαιμονισμό σου με τον φύσει γόνιμο ετερόφυλο έρωτα;

Δικαίωμα! Λέξη συνήθης-συνηθέστατη στο καθημερινό μας λεξιλόγιο. Κι όπως κάθε συνηθέστατη λέξη, είναι δηλωτική ενός συγκεκριμένου τρόπου εννόησης του βίου αυτών που την εκφέρουν, μιας κρατούσας «σχολής» σκέψης. Εν προκειμένω, η «σχολή» αυτή είναι η Ουμανιστική προσέγγιση του βίου. Ουμανιστική (δηλαδή Ανθρωπιστική) μόνο κατ’ επίφασιν βεβαίως-βεβαίως, καθώς δεν νοεί τον άνθρωπο βαθύτερα ως πρόσωπο που κοινωνεί ισότιμα την ύπαρξή του, (όπως η καθ’ ημάς τρισχιλιετής και βάλε παράδοση) αλλά ως άτομο ανεξάρτητο, ενίοτε εν διαστάσει προς το σύνολο, και πάντως αυτονομημένο από αυτό. Άρα και φορέα δικαιωμάτων, πάει να πει ατομοκεντρικών κατοχυρώσεων που παρέχονται από το σύνολο προς στο άτομο, προκειμένου να υπάρξει κατ’ ανάγκη ως υπαρξιακά αυτονομημένο.

Και νοείται ένας και μόνο τρόπος να υπάρχει κανείς σε υπαρξιακή αυτονόμηση από τους άλλους, από τον Άλλον, τον Πλησίον, κι αυτός είναι ο ευδαιμονισμός, η επίπλαστη δηλαδή ηδονιστική πληρότητα του είναι. Δηλαδή, όπως το λέει κι ο σοφός (πάλαι ποτε) λαός: «ό,τι φάμε, ό,τι πιούμε, κι ότι… κλπ, κλπ»

Από τα παραπάνω όμως συνάγεται και κάτι ακόμα σοβαρό και σημαντικό. Ότι δηλαδή το «δικαίωμα» παρέχεται στο άτομο από το σύνολο, και δεν είναι μια δική του αυθαίρετη απολαβή. Δηλαδή το δικαίωμα δεν είναι κάτι που το αποκτά κανείς επειδή έτσι το θέλει ή έτσι το φαντάζεται, αλλά του δίδεται από το σύνολο, προφανώς για συγκεκριμένους λόγους και υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις, και πάντως όχι για τα όμορφά του τα καμαρόφρυδα.

Νομική αναβάθμιση των ομόφυλων "ζευγαριών": Δυο καίριες συνεντεύξεις για ένα επίκαιρο ζήτημα.

Κι ενώ η Ελλάς πραγματικά σβήνει και χάνεται κάτω από το βάρος σοβαρότατων προβλημάτων, που επί δεκαετίες έχουν συσσωρευθεί, και που η κοινωνία και το πολιτικό σύστημα όχι μόνο αδυνατούν να λύσουν αλλά ενίοτε αρνούνται και να δουν, οι κυβερνήσεις επιμένουν να κινούνται σε άλλη ατζέντα, διχάζοντας τον λαό, και καταρρακώνοντας ότι έχει απομείνει ως ψήγμα από το φρόνημά του.

Οι δυο συζητήσεις που ακολουθούν ανασκάπτουν το βάθος του ζητήματος που τελευταία μονοπωλεί την επικαιρότητα, και αποκαλύπτουν διαστάσεις που σπανίως προβάλλονται.

Συνέντευξη πρώτη:

Η Ευγενία Σαρηγιαννίδη, Ψυχολόγος και Συντονίστρια του Δικτύου «psy-counsellors»,  κάτοχος πτυχίου Ψυχολογίας και μεταπτυχιακού με αντικείμενο την Ψυχολογία και το Διαδίκτυο, μιλάει στο 98.4 για το πώς και γιατί ,  ένα υπό προϋποθέσεις ζήτημα νομικών ρυθμίσεων, μετατρέπεται από το πολιτικό σύστημα και την κεντρική μηντιακή πραγματικότητα , ως το πρωτεύον ζήτημα για την ελληνική κοινωνία . 

Την ώρα , που η ακρίβεια και η φτώχεια , η υπογεννητικότητα αλλά και τα προβλήματα των παιδιών , έως τα εθνικά ζητήματα και η διεύρυνση των ανισοτήτων καίνε την κοινωνία. 

Η επιλογή ως κυρίαρχου ζητήματος έως και πολιτικής αντιπαράθεσης ή και συναινέσεων του θέματος που κανονικά απασχολεί ως θέμα ισονομίας, μια μικρή ομάδα συμπολιτών μας, του γάμου και της τεκνοθεσίας των ομόφυλων ζευγαριών, αποδεικνύει ότι το σύστημα επιχειρεί μια πιο ουσιαστική παρέμβαση στη κοινωνία με στόχευση την ακόμη μεγαλύτερη κατάτμηση της , σε ατομοκεντρικές καταστάσεις και μάλιστα στο όνομα ενός άκριτου δικαιωματισμού.

Συνέντευξη δεύτερη:

Αναστάσιος Λαυρέντζος: Νομοσχέδιο για γάμο ομοφύλων- Μείζον κοινωνικό θέμα ή ατζέντα σκοπιμότητας; 

Ο οικονομολόγος, συγγραφέας, τραπεζικός και επιχειρηματικός σύμβουλος, σχολιάζει το θέμα που έχει προκύψει με το νομοσχέδιο της κυβέρνησης για τον γάμο των ομοφύλων.

Σημειώνει ότι είναι μία πρωτοβουλία που έρχεται σε αντίθεση με την αντίληψη της κοινωνικής πλειοψηφίας, ιδίως στο θέμα της υιοθεσίας, αλλά και με τις πιεστικές προτεραιότητες της χώρας αυτήν την περίοδο, ορισμένες εκ των οποίων είναι υπαρξιακές, όπως το δημογραφικό.

Τονίζει ότι η προώθηση του νομοσχεδίου γίνεται με όρους ιδεοληψίας και προπαγάνδας και όχι επιστημονικού και κοινωνικού διαλόγου, απαξιώνοντας a priori την αντίθετη άποψη ως παρωχημένη ή και ρατσιστική, μετατρέπποντας τη συζήτηση σε συνθηματολογία ενοχοποίησης.

Ο στόχος είναι  ακριβώς για να φιμωθεί η αντίθετη άποψη δια της απαξίωσης και να μην γίνει συζήτηση. 

Διαβλέπει δε και πιθανή μικροκομματική σκοπιμότητα, επισημαίνοντας ότι όλοι συζητούν ένα νομοσχέδιο που δεν υπάρχει για ένα θέμα που είναι σημαντικό μεν, αλλά όχι μείζον, έτσι η κοινωνία δεν ασχολείται με τα μείζονα, στα οποία η κυβέρνηση έχει χαμηλές επιδόσεις: δημογραφικό, ελληνοτουρκικά, ακρίβεια, αληθινός εκσυγχρονισμός κράτους

Ούτε παιδιά ούτε παιδεία στη σημερινή Ελλάδα

Η βία των νέων έχει λάβει διαστάσεις λοιμικής νόσου. Η κυβέρνηση, αντί να εγκύψει με σοβαρότητα στο τεράστιο αυτό κοινωνικό πρόβλημα, ασχολείται με το πώς θα «παντρέψει» τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια

Ανήλικοι είχαν στήσει ενέδρα στην Αγία Παρασκευή και, αφού βανδάλισαν το αυτοκίνητο του πατέρα του και έριξαν αβγά στο σπίτι της οικογένειας, τον έπιασαν στον δρόμο, τον χτύπησαν, του πήραν τα παπούτσια και τον τραβούσαν βίντεο, ενώ απειλούσαν ότι θα τον σκοτώσουν εάν μιλούσε για όσα πέρασε.

Του Δημήτρη Νατσιού*

Συγκεκριμένα, ο πατέρας, μιλώντας στην τηλεόραση του Open, κατήγγειλε ότι δέχτηκε απειλές μέσω των κοινωνικών μέσων δικτύωσης. «Μου έστειλε μια φωτογραφία του γιου μου ένας άγνωστος λογαριασμός. Πάτησα εγώ το κουμπί αυτό που παίρνεις τηλέφωνο και μου λέει “θα σου κάνω λίμπα, με 50 άτομα θα έρθω”. “Σιγά, ρε φίλε” του λέω. Μου λέει “δεν είμαι φίλος σου, είμαι εχθρός σου. Θα έρθω με 50 άτομα και θα σε κάνω λίμπα. Και θα έρθω με την Μπερέτα να σ’ τη βάλω στο κεφάλι σου”». Η μητέρα του 14χρονου αποκάλυψε όσα συνέβησαν. «Του έριξαν μπουνιές, τον τσέκαραν αν έχει χρήματα, του έβγαλαν τα παπούτσια του και τα πήραν μαζί τους, τον έβαλαν να γονατίσει και τράβηξαν βίντεο, και τον άφησαν να φύγει λέγοντάς του ότι έτσι και τολμήσει να πει κάτι στην οικογένειά του έχουν όπλο και θα τον περιποιηθούν και αυτόν και εμάς» πρόσθεσε.

Σημερινή ή μάλλον καθημερινή είδηση. Η βία των νέων έχει λάβει διαστάσεις λοιμικής νόσου. Η κυβέρνηση, αντί να εγκύψει με σοβαρότητα στο τεράστιο αυτό κοινωνικό πρόβλημα, ασχολείται με… κουμπαριές. Ο καημός του κ. Μητσοτάκη είναι πώς θα «παντρέψει» τα ομοφυλόφιλα ζευγάρια. Η ευλογημένη πολυτεκνία είναι υπό διωγμόν σε μια χώρα που χαροπαλεύει δημογραφικά και, αντί να στρέφει όλες τις δυνάμεις της η κυβέρνηση στη στήριξη της παραδοσιακής ελληνικής οικογένειας, μοναδική έγνοια της είναι η προσβολή της και η υπονόμευσή της μέσω της θέσπισης του λεγομένου κακώς «γάμου ομόφυλων ζευγαριών».

Κακομαθημένη οικογένεια

Πόσο δύσκολο είναι μια κοινωνία να ενστερνιστεί την αξιοκρατία, όταν οι γονείς των μαθητών παρεμβαίνουν και προσπαθούν να επηρεάσουν δασκάλους και καθηγητές;

Του Αλέξη Παπαχελά

Το πώς µεγαλώνουµε τα παιδιά μας δεν επηρεάζει μόνο τα ίδια, αλλά και το πώς θα λειτουργεί αυτή η κοινωνία σε μερικά χρόνια. Ρώτησα έναν παλιό εκπαιδευτικό με μακρά διαδρομή στη δημόσια εκπαίδευση ποιο είναι το μεγαλύτερο αλλά και πλέον παράδοξο πρόβλημα που έχει αντιμετωπίσει τα τελευταία χρόνια. Μου απάντησε πολύ καθαρά: «Το πόσο μπλέκονται και προσπαθούν να επηρεάσουν τους δασκάλους και καθηγητές οι γονείς των μαθητών». Μου διηγήθηκε απίστευτες ιστορίες για ανοιχτές απειλές, προσπάθεια επηρεασμού με δώρα ή υπό την πίεση πολιτικών. Επέμενε πως η κατάσταση έχει ξεφύγει και πως μια σημαντική μερίδα γονιών συμπεριφέρονται σαν να μην πρόκειται για την εκπαίδευση του παιδιού τους.

Μέγας Βασίλειος: Τὸ λιοντάρι τοῦ Χριστοῦ

Ποιος είναι ο μεγάλος άγιος που σήμερα τιμάται η μνήμη του; 
Μια εξαιρετική αφηγηματική δραματοποίηση.

Σκέψεις γιὰ τὴν ἡμέρα τοῦ ἀγεννήτου παιδιοῦ..

Σήμερα, πρώτη Κυριακή μετά την Γέννηση του Κυρίου μας, η Εκκλησία μας αφιερώνει την ημέρα στο Αγέννητο Παιδί.

Αγέννητο Παιδί είναι εκείνη η ανθρώπινη ύπαρξη που έχει ήδη έρθει στον κόσμο, χωρίς να της έχουμε αποδώσει ημέρα γενεθλίων.

Βλέπετε, η ημέρα των γενεθλίων έχει να κάνει με εμάς τους γύρω, τους εξωτερικούς μάρτυρες, αλλά όχι με την πραγματική έναρξη της ζωής, που ήδη έχει συμβεί προ πολλού, «ἐξ ἂκρας συλλήψεως».

Το Αγέννητο Παιδί, χωρίς να έχει αντικρύσει απευθείας το φως της ημέρας, βλέπει τις φωτοσκιάσεις. Αγάλλεται με την ήπια μουσική και τρομάζει στους ξαφνικούς θορύβους. Νιώθει τα αισθήματα της κυοφορούσας μάνας, χαμογελά όταν εκείνη η ευλογημένη τροφός είναι καλά, δυστροπεί με τις στενοχώριες της. Χαίρεται το χάδι κι ας μην το αγγίζει κανείς απευθείας. Και, πώς άραγε να ερμηνεύσουμε εκείνο το μικρό μυστήριο, τη μητρική μυρωδιά που το Αγέννητο Παιδί αντιλαμβάνεται μέσα στο αμνιακό υγρό! Όταν το νεογέννητο βρέφος το εναποθέσουν στην αγκαλιά της μάνας, εκείνο ηρεμεί γιατί καταλαβαίνει τη γνώριμη μυρωδιά της, τη μυρωδιά της μικρής πατρίδας στην οποία έζησε πολλούς μήνες ως Αγέννητο Παιδί.

" Ὁ κοῦκος καὶ τὸ αἠδόνι” ... Κι ὄμως, μέσα στὸν χειμέριο ζόφο, ἔνας "κοῦκος" γεννάει ἐλπίδα!

 

Ο Εμμανουήλ Γιουβανόπουλος 12 ετών, υπογράφει ένα υπέροχο βιβλίο με θέμα την Μικρασιατική Καταστροφή! Δεν είναι η πρώτη του προσπάθεια να μιλήσει γι΄ αυτό το δύσκολο κεφάλαιο της ιστορίας μας. Στη Β΄ Δημοτικού, ζήτησε από τον δάσκαλο του να μιλήσει  στους συμμαθητές του για την Μικρασιατική Καταστροφή. Του είπε πως είναι πολύ μικρός για να το κάνει. Ήταν και αυτό ένα κίνητρο για να ασχοληθεί ακόμη περισσότερο με την ιστορία και ειδικά με την Μικρασιατική Καταστροφή.

Στα 11 χρόνια του ο Εμμανουήλ Γιουβανόπουλος έγραψε το βιβλίο "Ο κούκος και το αηδόνι”, που κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία. Βραβεύτηκε γι' αυτό, καθώς του απονεμήθηκε το πρώτο βραβείο λογοτεχνίας (μικρασιατικού περιεχομένου) συγγραφέων κάτω των 18 ετών. Έχει πάρει μέρος σε μαθηματικούς διαγωνισμούς σε επίπεδο γυμνασίου και έχει διακριθεί δύο φορές. Φοιτά στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης μετά από εισαγωγικές εξετάσεις που έδωσε στο βιολί (σε ηλικία 7 ετών). Άρχισε να διαβάζει χωρίς καθοδήγηση σε ηλικία τριών ετών και είναι λάτρης των Αρχαίων Ελληνικών Κειμένων. Μελετά Φυσική και μαθαίνει 3 ξένες γλώσσες.

https://www.youtube.com/watch?v=V8l1qZuc0Lc

Ευχές από την "Εθνική Παιδεία" για ευλογημένο Νέο Έτος