Επαναδημοσιεύουμε το μήνυμα του Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Νικολάου στην πλήρη μορφή του, καθώς εδώ το είχαμε προ ημερών αναπαραγάγει άκοντες ημιτελώς. Το μήνυμα είναι σημαντικότατο, και άξιο να το μελετήσει κανείς.
Μ Η Ν Υ Μ Α
Προς τους μαθητές των Λυκείων Μεσογείων & Λαυρεωτικής με την έναρξη του σχολικού έτους 2011 – 2012,
Προς τους μαθητές των Λυκείων Μεσογείων & Λαυρεωτικής με την έναρξη του σχολικού έτους 2011 – 2012,
Αγαπητοί μαθητές και μαθήτριες των Λυκείων Μεσογείων & Λαυρεωτικής,
Σας εύχομαι ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ! Και το λέω αυτό όχι συμβατικά, επειδή έτσι κάνουμε κάθε χρόνο τέτοια μέρα, αλλά συνειδητά, γιατί η καλή χρονιά πρώτον δεν είναι έννοια σαφής και αυτονόητη, δεύτερον είναι απολύτως αναγκαία και τρίτον είναι εξαιρετικά δύσκολη.
Ακούτε ότι ζούμε σε μια περίοδο πρωτοφανούς κρίσης. Είναι αλήθεια. Κανείς δεν ξέρει πού βαδίζουμε. Οι αλλαγές που επισυμβαίνουν είναι ανυπολόγιστες και απρόβλεπτες. Γύρω μας κυριαρχεί ένας παγκόσμιος πανικός. Οι πολιτικοί διαρκώς θριαμβολογούν, υπόσχονται, διαβεβαιώνουν, αντιμάχονται μεταξύ τους, τελικώς όμως διαψεύδονται από τις εξελίξεις. Όλοι μιλούν για οικονομική κρίση. Κάποιοι ισχυρίζονται ότι στην πραγματικότητα ζούμε μία κρίση αξιών, αλλά δεν μπορούν να μας πουν τι σημαίνει αυτό.
Αυτό που εγώ θα ήθελα σήμερα να σας πω είναι ότι η όποια κρίση, τουλάχιστον στην πατρίδα μας, έχει δύο χαρακτηριστικά που σας αφορούν: πρώτον είναι κρίση της παιδείας και δεύτερον οι συνέπειές της επηρεάζουν κυρίως τους νέους. Σα λάθη που έγιναν και συνεχίζουν να γίνονται, εσείς οι νέοι θα τα πληρώσετε. Αυτή τη στιγμή πληρώνουμε λάθη που έγιναν στην παιδεία τις τελευταίες δεκαετίες. Αν η παιδεία μας ήταν όπως έπρεπε, τα πράγματα θα ήταν πολύ διαφορετικά σήμερα. μας έμαθαν να απομνημονεύουμε πληροφορίες, αλλά όχι να σκεπτόμαστε∙ να δίνουμε εξετασεις αλλά όχι να μορφωνόμαστε∙ να ζητούμε και να διεκδικούμε αλλά όχι να δημιουργούμε∙ να αντιδρούμε, να αγανακτούμε, αλλά όχι να είμαστε ελεύθεροι∙ να διψάμε για το καινούριο αλλά όχι για το καλό μας. Μας ισοπέδωσαν στο πολύ λίγο και πολύ χαμηλά.
Υπάρχει τρόπος να αντισταθούμε και ελπίδα να επιβιώσουμε. Πρέπει να αλλάξει η παιδεία μας. Να αποκτήσει πρώτη θέση στην εκπαίδευση μας η γλώσσα, η ιστορία, η σπουδή της πίστης και της παράδοσής μας, η καλλιέργεια της ελευθερίας του πνεύματος. Αυτά είναι ό,τι πιο σύγχρονο και επίκαιρο υπάρχει. Δυστυχώς, χάσαμε την εθνική μας υπερηφάνεια, την ιστορική συνείδηση και ψυχή μας, τη δύναμη της βαθειάς ευσέβειας που δημιούργησαν τον πολυδιάστατο πολιτισμό μας. Αρκεσθήκαμε σε συμβουλές και συμβολισμούς που κούρασαν, σε ιστορικές απομνημονεύσεις που δεν είχαν σημασία, σε κανόνες και πληροφορίες που αμέσως τα ξεχνάς. Και απορρίψαμε τον πλούτο μας χωρίς να τον έχουμε προηγουμένως γνωρίσει. Στην ισοπέδωση που επέβαλε η παγκοσμιοποίηση, η πατρίδα μας κατέβαλε το μεγαλύτερο ίσως τίμημα από όλες τις χώρες. Και έτσι φτωχύναμε σε πολιτισμό, παιδεία και πνεύμα. Και δεν το καταλάβαμε.
Καιρός πλέον να ξεσηκωθούμε. Καινούριο κρασί σε καινούρια ασκιά! Τα πάντα πρέπει να αλλάξουν. Και επειδή δε θα τα αλλάξουν κάποιοι άλλοι, καιρός να μπούμε στο παιχνίδι όλοι. Κυρίως οι νέοι. Όλες οι καλές επαναστάσεις έγιναν από εμπνευσμένους νέους. Όχι από αγανακτισμένους, αλλά από υγιώς επαναστατημένους. Εσείς και πρέπει και μπορείτε να επιβάλλεται να αλλάξετε με δική σας πρωτοβουλία το μέλλον σας. Όχι με βια, αλλά με δύναμη και αποφασιστικότητα. Οι επαναστάσεις δε γίνονται με βόμβες μολότωφ και λοστούς, ούτε με αυτοκαταστροφική προσφυγή σε ναρκωτικά ούτε με καταλήψεις, με graphiti στους τοίχους και μηδενιστικές επιλογές, αλλά με καθαρότητα, ηρωισμό και εξυπνάδα.
Ζητήστε ποιότητα στην παιδεία σας. Ζητήστε τέτοια παιδεία που να αξίζει τον κόπο σας, τέτοια παιδεία που να επενδύει σε αυτήν το μέλλον σας. Το κατεστημένο σύστημα απέτυχε παταγωδώς. Μας δείχνει όμως τον μονόδρομο της επιστροφής στους θησαυρούς μας, την κατεύθυνση της διορθωτικής πορείας μας. Πρωτοτυπήστε απαιτώντας πρώτα από τους εαυτούς σας συνέπεια, προσπάθεια, ψηλούς στόχους, ποιότητα, ήθος. Ρωτήστε τους καθηγητές σας τι σημαίνουν αυτά και απαιτήστε κυρίως από τον θεολόγο σας να σας δείξει δρόμο για την αλήθεια. Αν δεν μπορούν να σας βοηθήσουν, πιέστε τους να καταλάβουν τις ανάγκες σας και την αποστολή τους. Αυτό να κάνετε με όλους μας. Κυρίως με τους ιερείς και την Εκκλησία. Μη λυπηθείτε κανέναν μας. Πρέπει να αλλάξουν όλα και όλοι μας.
Συνηθίζουμε να λέμε “ο Θεός μαζί μας”. Θέλω κι εγώ να το πω, αλλά όχι τυπικά. Και μόνον η αναζήτηση του αληθινού Θεού διευρύνει τους ορίζοντες και πλαταίνει την καρδιά όσο τίποτε άλλο. Αυτό χρειάζεστε. Ο θεός των θρησκευτικών συμβουλών, των ιστοριών και των συμβολισμών είναι λίγος. Ο θεός που είναι μάθημα στο σχολείο με βαθμό και εξετάσεις δεν αξίζει και πολλά. Ο αληθινός Θεός είναι το ζητούμενο. Αυτός μόνο θα μας λύσει το πρόβλημα.
Ακούτε ότι ζούμε σε μια περίοδο πρωτοφανούς κρίσης. Είναι αλήθεια. Κανείς δεν ξέρει πού βαδίζουμε. Οι αλλαγές που επισυμβαίνουν είναι ανυπολόγιστες και απρόβλεπτες. Γύρω μας κυριαρχεί ένας παγκόσμιος πανικός. Οι πολιτικοί διαρκώς θριαμβολογούν, υπόσχονται, διαβεβαιώνουν, αντιμάχονται μεταξύ τους, τελικώς όμως διαψεύδονται από τις εξελίξεις. Όλοι μιλούν για οικονομική κρίση. Κάποιοι ισχυρίζονται ότι στην πραγματικότητα ζούμε μία κρίση αξιών, αλλά δεν μπορούν να μας πουν τι σημαίνει αυτό.
Αυτό που εγώ θα ήθελα σήμερα να σας πω είναι ότι η όποια κρίση, τουλάχιστον στην πατρίδα μας, έχει δύο χαρακτηριστικά που σας αφορούν: πρώτον είναι κρίση της παιδείας και δεύτερον οι συνέπειές της επηρεάζουν κυρίως τους νέους. Σα λάθη που έγιναν και συνεχίζουν να γίνονται, εσείς οι νέοι θα τα πληρώσετε. Αυτή τη στιγμή πληρώνουμε λάθη που έγιναν στην παιδεία τις τελευταίες δεκαετίες. Αν η παιδεία μας ήταν όπως έπρεπε, τα πράγματα θα ήταν πολύ διαφορετικά σήμερα. μας έμαθαν να απομνημονεύουμε πληροφορίες, αλλά όχι να σκεπτόμαστε∙ να δίνουμε εξετασεις αλλά όχι να μορφωνόμαστε∙ να ζητούμε και να διεκδικούμε αλλά όχι να δημιουργούμε∙ να αντιδρούμε, να αγανακτούμε, αλλά όχι να είμαστε ελεύθεροι∙ να διψάμε για το καινούριο αλλά όχι για το καλό μας. Μας ισοπέδωσαν στο πολύ λίγο και πολύ χαμηλά.
Υπάρχει τρόπος να αντισταθούμε και ελπίδα να επιβιώσουμε. Πρέπει να αλλάξει η παιδεία μας. Να αποκτήσει πρώτη θέση στην εκπαίδευση μας η γλώσσα, η ιστορία, η σπουδή της πίστης και της παράδοσής μας, η καλλιέργεια της ελευθερίας του πνεύματος. Αυτά είναι ό,τι πιο σύγχρονο και επίκαιρο υπάρχει. Δυστυχώς, χάσαμε την εθνική μας υπερηφάνεια, την ιστορική συνείδηση και ψυχή μας, τη δύναμη της βαθειάς ευσέβειας που δημιούργησαν τον πολυδιάστατο πολιτισμό μας. Αρκεσθήκαμε σε συμβουλές και συμβολισμούς που κούρασαν, σε ιστορικές απομνημονεύσεις που δεν είχαν σημασία, σε κανόνες και πληροφορίες που αμέσως τα ξεχνάς. Και απορρίψαμε τον πλούτο μας χωρίς να τον έχουμε προηγουμένως γνωρίσει. Στην ισοπέδωση που επέβαλε η παγκοσμιοποίηση, η πατρίδα μας κατέβαλε το μεγαλύτερο ίσως τίμημα από όλες τις χώρες. Και έτσι φτωχύναμε σε πολιτισμό, παιδεία και πνεύμα. Και δεν το καταλάβαμε.
Καιρός πλέον να ξεσηκωθούμε. Καινούριο κρασί σε καινούρια ασκιά! Τα πάντα πρέπει να αλλάξουν. Και επειδή δε θα τα αλλάξουν κάποιοι άλλοι, καιρός να μπούμε στο παιχνίδι όλοι. Κυρίως οι νέοι. Όλες οι καλές επαναστάσεις έγιναν από εμπνευσμένους νέους. Όχι από αγανακτισμένους, αλλά από υγιώς επαναστατημένους. Εσείς και πρέπει και μπορείτε να επιβάλλεται να αλλάξετε με δική σας πρωτοβουλία το μέλλον σας. Όχι με βια, αλλά με δύναμη και αποφασιστικότητα. Οι επαναστάσεις δε γίνονται με βόμβες μολότωφ και λοστούς, ούτε με αυτοκαταστροφική προσφυγή σε ναρκωτικά ούτε με καταλήψεις, με graphiti στους τοίχους και μηδενιστικές επιλογές, αλλά με καθαρότητα, ηρωισμό και εξυπνάδα.
Ζητήστε ποιότητα στην παιδεία σας. Ζητήστε τέτοια παιδεία που να αξίζει τον κόπο σας, τέτοια παιδεία που να επενδύει σε αυτήν το μέλλον σας. Το κατεστημένο σύστημα απέτυχε παταγωδώς. Μας δείχνει όμως τον μονόδρομο της επιστροφής στους θησαυρούς μας, την κατεύθυνση της διορθωτικής πορείας μας. Πρωτοτυπήστε απαιτώντας πρώτα από τους εαυτούς σας συνέπεια, προσπάθεια, ψηλούς στόχους, ποιότητα, ήθος. Ρωτήστε τους καθηγητές σας τι σημαίνουν αυτά και απαιτήστε κυρίως από τον θεολόγο σας να σας δείξει δρόμο για την αλήθεια. Αν δεν μπορούν να σας βοηθήσουν, πιέστε τους να καταλάβουν τις ανάγκες σας και την αποστολή τους. Αυτό να κάνετε με όλους μας. Κυρίως με τους ιερείς και την Εκκλησία. Μη λυπηθείτε κανέναν μας. Πρέπει να αλλάξουν όλα και όλοι μας.
Συνηθίζουμε να λέμε “ο Θεός μαζί μας”. Θέλω κι εγώ να το πω, αλλά όχι τυπικά. Και μόνον η αναζήτηση του αληθινού Θεού διευρύνει τους ορίζοντες και πλαταίνει την καρδιά όσο τίποτε άλλο. Αυτό χρειάζεστε. Ο θεός των θρησκευτικών συμβουλών, των ιστοριών και των συμβολισμών είναι λίγος. Ο θεός που είναι μάθημα στο σχολείο με βαθμό και εξετάσεις δεν αξίζει και πολλά. Ο αληθινός Θεός είναι το ζητούμενο. Αυτός μόνο θα μας λύσει το πρόβλημα.
Σας εύχομαι λοιπόν ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ και Ο ΘΕΟΣ ΜΑΖΙ ΣΑΣ.
Με πατρικές ευχές και όλη μου την αγάπη,
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο Μεσογαίας και Λαυρεωτικής ΝΙΚΟΛΑΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου