Τίς σοφὸς καὶ ἐπιστήμων ἐν ὑμῖν;

Τίς σοφὸς καὶ ἐπιστήμων ἐν ὑμῖν; δειξάτω ἐκ τῆς καλῆς ἀναστροφῆς τὰ ἔργα αὐτοῦ ἐν πραΰτητι σοφίας.  

εἰ δὲ ζῆλον πικρὸν ἔχετε καὶ ἐριθείαν ἐν τῇ καρδίᾳ ὑμῶν, μὴ κατακαυχᾶσθε καὶ ψεύδεσθε κατὰ τῆς ἀληθείας.  

οὐκ ἔστιν αὕτη ἡ σοφία ἄνωθεν κατερχομένη, ἀλλ' ἐπίγειος, ψυχική, δαιμονιώδης. 

ὅπου γὰρ ζῆλος καὶ ἐριθεία, ἐκεῖ ἀκαταστασία καὶ πᾶν φαῦλον πρᾶγμα.
ἡ δὲ ἄνωθεν σοφία πρῶτον μὲν ἁγνή ἐστιν, ἔπειτα εἰρηνική, ἐπιεικής, εὐπειθής, μεστὴ ἐλέους καὶ καρπῶν ἀγαθῶν, ἀδιάκριτος καὶ ἀνυπόκριτος.
καρπὸς δὲ τῆς δικαιοσύνης ἐν εἰρήνῃ σπείρεται τοῖς ποιοῦσιν εἰρήνην.

...Και επειδή μάλλον κανείς εκ του ενός εκατομμυρίου περίπου των μαθητών που το άκουσαν δεν το κατάλαβε, το παραθέτουμε στην νεοελληνική καθομιλουμένη, με την ιδέα και προτροπή να διαβαστεί στα παιδιά κατ' ιδίαν:

Ποιος είναι σοφός και γνωστικός μεταξύ σας; Ας δείξει από την καλή συμπεριφορά του τα έργα του με την πραότητα της σοφίας.
Αν όμως έχετε πικρή ζήλια και φαγωμάρα μέσα στην καρδιά σας, μην καυχιέστε και μην ψεύδεστε ενάντια στην αλήθεια.
Δεν είναι αυτή η σοφία που κατεβαίνει από επάνω, αλλά είναι επίγεια, ψυχική, δαιμονιώδης.
Γιατί όπου υπάρχει ζήλια και φαγωμάρα, εκεί υπάρχει ακαταστασία και κάθε φαύλο πράγμα.
Ενώ η σοφία από επάνω, πρώτα αφενός είναι αγνή, έπειτα ειρηνική, επιεικής, ευπειθής, γεμάτη από έλεος και καρπούς αγαθούς, αμερόληπτη, ανυπόκριτη.
Και ο καρπός της δικαιοσύνης σπείρεται με ειρήνη από αυτούς που πράττουν την ειρήνη.