Κραυγή αγωνίας από μαθητές αλλά και καθηγητές του Σχολείου Δεύτερης Ευκαιρίας (Σ.Δ.Ε) Κορυδαλλού οι οποίοι ζητούν να στελεχωθεί το σχολείο με το απαραίτητο εκπαιδευτικό προσωπικό, να προσληφθούν καθαρίστριες και να δοθούν τα απαραίτητα κονδύλια για την εύρυθμη λειτουργία όλων των αντίστοιχων σχολικών μονάδων της χώρας.
Τέσσερις μήνες μετά την έναρξη των μαθημάτων, στο Σ.Δ.Ε του Κορυδαλλού εργάζονται μαζί με τον διευθυντή και τον υποδιευθυντή του σχολείου 5 καθηγητές, όταν οι ανάγκες είναι για 10 καθηγητές και δύο ακόμη συμβούλους ψυχολογίας και σταδιοδρομίας. Τους καθηγητές πλαισιώνει και μία φιλόλογος που προσφέρει εθελοντικά τις υπηρεσίες τους. Από τις 5 ώρες μαθημάτων, γίνονται σε καθημερινή βάση 3 με 4.
Οι λιγοστοί εκπαιδευτικοί και οι 70 μαθητές του σχολείου, ηλικίας από 18 έως 59 ετών, αγοράζουν μόνοι τους τα καθαριστικά για τις τουαλέτες αλλά και όλες τις αίθουσες του κτιρίου, πληρώνουν για τα αναλώσιμα που χρειάζονται και έχουν φτιάξει επιτροπές προκειμένου να καθαρίζουν τους χώρους του σχολείου εκ περιτροπής.
«Μέχρι στιγμής, στο σχολείο δεν έχει έρθει ούτε ένα ευρώ από την έναρξη της σχολικής χρονιάς. Τα Σ.Δ.Ε είναι ενταγμένα σε προγράμματα του ΕΣΠΑ μόνο έως τον Ιούνη του 2016. Ωστόσο, ακόμη δεν έχουμε τη δυνατότητα να πάρουμε κονδύλια και να προσληφθεί προσωπικό, καθώς δεν έχουν συσταθεί ομάδες εργασίας στο Ινστιτούτο Διά Βίου Μάθησης όπου υπάγονται τα σχολεία οι οποίες ασχολούνται με την εποπτεία και την οικονομική διαχείριση», αναφέρει στο «Εθνος» ο διευθυντής του σχολείου Παναγιώτης Τσουμάνης.
Το όνειρο
Οι μαθητές, οι περισσότεροι εκ των οποίων εγκατέλειψαν το σχολείο πριν από αρκετά χρόνια είτε γιατί έπρεπε να εργαστούν για να βοηθήσουν τις οικογένειες τους είτε γιατί δεν πίστευαν τότε ότι θα τους είναι απαραίτητη η μόρφωση από το σχολείο στη μετέπειτα ζωή τους, επέστρεψαν στα θρανία γεμάτοι όνειρα. Η διετής φοίτηση σε ένα σχολείο δεύτερης ευκαιρίας ισοδυναμεί με την ολοκλήρωση των τριών τάξεων του γυμνασίου της τυπικής εκπαίδευσης.
Οι εκπαιδευόμενοι όμως, τις περισσότερες φορές δεν σταματούν εκεί. Οπως τόνισαν στο «Εθνος», η πλειονότητά τους θέλει συνεχίσει στο λύκειο και αρκετοί να εισαχθούν σε κάποιο πανεπιστημιακό τμήμα.
Χριστίνα Μολφέτα
Οι μαθητές των Σ.Δ.Ε είναι ξεχωριστοί. Εργάζονται τα πρωινά, έχουν οικογένειες, παιδιά, ακόμη και εγγόνια. Ενας μαθητής επέστρεψε στο σχολείο μετά την παρότρυνση του γιου του, μία νεαρή κοπέλα για να σπουδάσει στη Σχολή Καλών Τεχνών, κάποιος άλλος γιατί του είναι απαραίτητο το απολυτήριο γυμνασίου για να παραμείνει στη δουλειά του.
«Φοβόμαστε μήπως μας κλέψουν τη δεύτερη ευκαιρία για μόρφωση και σταματήσει η λειτουργία των σχολείων», τονίζουν στο «Εθνος» οι μαθητές.
Ο Πρόεδρος της Πανελλήνιας Ενωσης Μαθητών και Αποφοίτων Σ.Δ.Ε, Γιώργος Λαύκας, δίνει τη δική του μάχη για την επιβίωση των σχολείων.
Γιάννης Τηνιακουδάκης
Δεν θα ξεχάσει, άλλωστε, πως μετά την ολοκλήρωση της φοίτησης του στο Σ.Δ.Ε Κορυδαλλού, έκανε 38 αιτήσεις μέχρι να τον δεχτούν σε κάποιο πρωινό λύκειο. Ο λόγος; Ηταν τότε κοντά στην ηλικία των 40 ετών...
Ξανάρχονται
Από το σχολείο το οποίο έχουν αγαπήσει τόσο οι καθηγητές που κάνουν υπερπροσπάθεια για να καλύψουν τα κενά εσωτερικά ακόμη και με δεύτερες αναθέσεις μαθημάτων, όσο και οι μαθητές που το θεωρούν το δεύτερο σπίτι τους, πέρασε κατά τη διάρκεια του ρεπορτάζ και ένας απόφοιτος, ο Γιώργος Κωνσταντινόπουλος, ο οποίος αποφοίτησε το 2012 σε ηλικία 70 ετών. «Παλεύω να μην κλείσει το σχολείο και να μη χαθεί η ελπίδα γι' αυτούς τους ανθρώπους», μας είπε.
Λαμπρινή Παππά
Διαβατήριο για τους μαθητές
Συνεχίζουν στο Λύκειο και τα ΑΕΙ
Το πρόγραμμα σπουδών στα Σ.Δ.Ε. είναι ταχύρυθμο και διαρκεί δύο σχολικά έτη. Το εβδομαδιαίο ωρολόγιο πρόγραμμα καλύπτει 21-25 διδακτικές ώρες και τα μαθήματα γίνονται από το απόγευμα μέχρι το βράδυ. Τα προγράμματα σπουδών κατηγοριοποιούνται στις εξής περιοχές: Βασικές δεξιότητες (γραφή, ανάγνωση, αρίθμηση), δεξιότητες κατάρτισης, κοινωνικές δεξιότητες, ξένη γλώσσα κ.ά.
Τις περισσότερες φορές, οι μαθητές εργάζονται σε ομάδες. Βαθμοί δεν υπάρχουν αλλά μόνο μία περιγραφική αξιολόγηση. Μόνο στο δεύτερο έτος, οι μαθητές μπορούν να ζητήσουν -εάν το θέλουν- το μέσο όρο της βαθμολογίας τους. Από τους μαθητές που εγγράφονται στα Σ.Δ.Ε, περίπου το 50% συνεχίζει στο λύκειο, και οι μισοί από αυτούς εισάγονται σε κάποιο ΑΕΙ.
Γιώργος Κωνσταντινόπουλος
Χριστίνα Μολφέτα
Δεν μπορούν να μας το στερήσουν
«Πρέπει όλοι να καταλάβουν ότι δεν είμαστε μαθητές δεύτερης κατηγορίας», τονίζει η βενιαμίν των μαθητών στο σχολείο δεύτερης ευκαιρίας του Κορυδαλλού.
Η Χριστίνα Μολφέτα άφησε το σχολείο στα 14, λίγο πριν τελειώσει τη β' γυμνασίου επειδή βρήκε μία δουλειά πάνω σ΄ ένα τομέα που την ενδιέφερε.
Πέρυσι, στα 18 της χρόνια αποφάσισε να επιστρέψει για να κάνει το όνειρό της πραγματικότητα. Να εισαχθεί στη Σχολή Καλών Τεχνών.
«Ολοι φοβόμαστε ότι μπορεί να κλείσει το σχολείο. Είναι κρίμα, γιατί όπως εγώ έτσι και όλοι οι συμμαθητές του καθίσαμε και πάλι στα θρανία για έναν ιερό σκοπό. Δεν μπορούν να μας το στερήσουν», σημείωσε.
Ο σύλλογος των μαθητών, πρόσθεσε η Χριστίνα Μολφέτα θα συναντηθεί την ερχόμενη εβδομάδα με εκπροσώπους του Ινστιτούτου Διά Βίου Μάθησης, προκειμένου να τους ενημερώσουν για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν λόγω της υποστελέχωσης με καθηγητές αλλά και της έλλειψης καθαριστριών».
Γιάννης Τηνιακουδάκης
Μας ενώνει η ανάγκη να μάθουμε
Σε ηλικία 55 ετών, ο Γιάννης Τηνιακουδάκης, μετά από μία μακρά επαγγελματική εμπειρία, επέστρεψε στο σχολείο το οποίο είχε εγκαταλείψει στη β' γυμνασίου.«Τότε δεν με ενδιέφερε να τελειώσω το σχολείο. Δεν πίστευα ότι θα μου φανεί χρήσιμο στη συνέχεια», υπογράμμισε.
Στο παρελθόν ασχολήθηκε με διάφορες δουλειές ως ελεύθερος επαγγελματίας. Πρόσφατα, έκλεισε μία δική του εταιρεία με οικοδομικά υλικά και συνέχισε ως εργαζόμενος σε εταιρεία διαχείρισης προσωπικού. «Εκεί μου ζητήσανε απολυτήριο γυμνασίου. Είχα ακούσει ήδη για την πολύ καλή δουλειά που γίνεται στα σχολεία δεύτερης ευκαιρίας. Αυτό ήταν. Τώρα κάθομαι και πάλι στα θρανία μαζί ανθρώπους διαφορετικών ηλικιών, που μας ενώνει η ανάγκη να μάθουμε όσα στερηθήκαμε στο παρελθόν. Αυτό που μαθαίνεις εδώ είναι πώς να μαθαίνεις».
Οσο για το μέλλον, θεωρεί πολύ πιθανό να συνεχίσει και στο λύκειο. Οχι για το χαρτί, όπως λέει, αλλά για να εμπλουτίσει τις γνώσεις του.
Λαμπρινή Παππά
Η φωνή μας να φτάσει στους αρμοδίους
Είχε σταματήσει πριν από αρκετά χρόνια το σχολείο, λίγο πριν ολοκληρώσει την α΄ γυμνασίου, γιατί έπρεπε να εργαστεί προκειμένου να βοηθήσει οικονομικά την οικογένειά της.
Τα χρόνια πέρασαν, η Λαμπρινή Παππά απέκτησε οικογένεια και στα 45 της αποφάσισε να επιστρέψει στα θρανία, για να βοηθήσει πάνω από όλα τον γιο της στα μαθήματα. «Αρχικά το έκανα γι' αυτό, αλλά και γιατί παλαιότερα μου είχε ζητηθεί απολυτήριο γυμνασίου για μία δουλειά.
Ωστόσο, με την πάροδο του χρόνου, γεννήθηκε η ανάγκη να τελειώσω και το λύκειο και, γιατί όχι, να εισαχθώ σε κάποιο τμήμα της ανώτατης εκπαίδευσης», τονίζει. Οσον αφορά στο σχολείο, μας λέει ότι λειτουργεί με το φιλότιμο και το μεράκι των εκπαιδευτικών που έχουν αφιερωθεί σε αυτό.
«Φοβόμαστε ότι θα κλείσει εάν δεν εξασφαλιστούν άμεσα κονδύλια. Πρέπει η φωνή μας να φτάσει στους αρμοδίους και να δώσουν λύσεις στα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε».
Γιώργος Κωνσταντινόπουλος
Ο απόφοιτος που βοηθάει μέχρι σήμερα
Εφυγε μόνος του από τα Καλάβρυτα για την Αθήνα το 1955 σε ηλικία μόλις 13 ετών προκειμένου να εργαστεί σ' ένα μεγάλο μπακάλικο της πρωτεύουσας.
«Είχα τελειώσει το δημοτικό, αλλά στο χωριό μου δεν υπήρχε γυμνάσιο και οι γονείς μου δεν είχαν την οικονομική δυνατότητα να με στείλουν σε σχολείο άλλης περιοχής. Ετσι ήρθα στην Αθήνα, εργάστηκα σ' ένα μπακάλικο μένοντας μαζί με άλλους υπαλλήλους. Ηθελα από παλιά να πάω σε νυχτερινό σχολείο, αλλά δεν μπορούσα λόγω της δουλειάς». Ο Γιώργος Κωνσταντινόπουλος τελείωσε το Σ.Δ.Ε του Κορυδαλλού το 2012, σε ηλικία 70 ετών.
«Εργάστηκα σε διάφορες δουλειές, αλλά ποτέ δεν μου έμενε χρόνος για το σχολείο. Τελικά, όταν πήρα τη σύνταξη, ξεκίνησα επιτέλους τα μαθήματα. Ηταν ένα απωθημένο, να μάθω πράγματα που στερήθηκα όταν ήμουν μικρός». Παρά το γεγονός ότι αποφοίτησε πριν από τρία χρόνια, έρχεται συχνά στο σχολείο, παλεύοντας και από την πλευρά του για να ικανοποιηθούν τα αιτήματα των μαθητών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου