Αν και οφείλουμε να ευχαριστήσουμε τον Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο κ.Ιερώνυμο, που όπως μάθαμε απέτρεψε εν τέλει την επιθυμία του Κράτους να αξιολογούνται οι Ιερείς από τον αρμόδιο Περιφεριάρχη (κάτι που μας θυμίζει τον Θρησκευτικό Επίτροπο του αντιχρίστου Σοβιετικού καθεστώτος ) όπως και το ενδεχόμενο εφεδρείας και απολύσεως των Ιερέων και μπράβο του !
Θα πρέπει όμως να καταθέσουμε και τον Ορθόδοξο προβληματισμό μας πάνω στο πρωτοφανές αυτό θέμα.
Η φόρμα αξιολόγησης (θα την βρείτε στο Google πατώντας έντυπο αξιολόγησης Ιερέων) έστω και στο ελάχιστο κριτήριο κάθε αγνού πιστού δεν μυρίζει καν το θυμίαμα της Ορθοδόξου, Αρχοντιάς, Ελευθερίας και υψοποιού Ταπεινώσεως, αφού ζητά και από τον ίδιο τον αξιολογούμενο Ιερέα (αυτό-αξιολόγηση) να αυτοεπαινεθεί για το τυχόν έργο που έχει επιτελέσει!
Τί λέει όμως ο Χριστός ; «σοῦ δὲ ποιοῦντος ἐλεημοσύνην μὴ γνώτω ἡ ἀριστερά σου τί ποιεῖ ἡ δεξιά σου» (Ματθ.στ΄-3)
Όμως πρίν θα ήθελα να ρωτήσω μήπως υπάρχει κάποιο ανθρώπινο θερμόμετρο Αγιότητος και μετοχής στην Θεία Χάρη;
Και ποιός είναι επιτέλους αυτός (έστω και ο Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος ) που θα κρίνει το έργο ενός Ιερέως; Μήπως επέστρεψε από την άλλη ζωή και μέτρησε πόσες ψυχές έβαλε ο κρινόμενος Ιερέας στον Παράδεισο;
Και ποιός είναι εν τέλει ο αποδοτικός και αποτελεσματκός Ιερέας κατά τα ανθρώπινα κριτήρια; Ο πτυχιούχος, ο υπερδραστήριος, ο ατσαλάκωτος, ο βραβευμένος από ανθρώπινους θεσμούς και επαίνους; Ή ο ταπεινός, αφανής και άσημος θεοφόρος Ιερέας που σαν τον σπόρο μέσα στην γή και αυτός, βγάζει κλάδους ώστε και τα ταπεινά του ουρανού να αναπαύονται στην σκιά του (Λουκ13-19)
Μέσα στην Μάνα Εκκλησία μας που βυζάξαμε από μικρά μάθαμε πως ότι άξιο και όμορφο κυοφορείται μέσα στην αφάνεια και την «ένδοξη» αδοξία;
Η αγιότητα λειτουργεί σαν τα παλαιά φιλμς που όταν τα έβλεπε ο ήλιος καίγονταν.Πως λοιπόν η Αγιότητα και δύναμη να σώζουν ψυχές στην αιωνιότητα ενός κληρικού μπορεί να αξιολογηθεί με κρατικά κριτήρια; (Βλέπε -ΑΚορινθ. 4-19) Πανελλήνιες δίνουμε;
Βάση λοιπόν αυτού του πνεύματος ο γέροντας Παϊσιος ή ο Γέροντας Πορφύριος που τόσες αμέτρητες χιλιάδες ανθρώπων ανέπαυσαν και βοήθησαν, θα έπρεπε να μείνουν μεταξεταστέοι, αφού ούτε πτυχία είχαν, ούτε μετεκπαιδεύσεις εις τας Παρισίους έκαναν ούτε υπεύθυνοι φιλοπτώχου Ταμείου ήταν κ.λ.π.
Επιτέλους το κράτος και η Ιερά Σύνοδός τι θέλει ; Ιερείς Αγίους και ταπεινούς ή καλούς Κοινωνικούς Λειτουργούς;
Επίσης ακόμη και ο ίδιος ο Χριστός και Κύριός μας, ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος και όλο το νέφος των μαρτύρων και Νεομαρτύρων θα έπρεπε να μηδενιστούν, αφού δεν είχανε καλές σχέσεις με τις τοπικές αρχές.(βλέπε θέμα 3-Συμπεριφορά-γ΄αξιολόγηση)
Πάντως για να αποκαταστήσουμε επιτέλους και τον δύσμοιρο Φαρισαίο, σύμφωνα με αυτή τη φόρμα, δεν κατέβηκε δεδικαιωμένος ο μετανοιωμένος Τελώνης εκ του Ιερού, όπως μας βεβαιώνει ο Χριστός (Λουκ.18-14) αλλά ο υπερήφανος Φαρισαίος, αφού σε όλο το ερωτηματολόγιο θα έπαιρνε δέκα και με τόνο για τα τόσα καλά έργα όπου έκανε !
Έστω και τώρα, μετά από 2000 χρόνια, μία δικαίωση για τον φουκαρά Φαρισαίο που αδικούμε κάθε χρόνο!
Ένας προβληματισμένος χριστιανός
Πηγή: http://anavaseis.blogspot.gr/2012/11/blog-post_9259.html
Ο π.Αυγουστίνος ΟΥΡΛΙΑΖΕ για το χωρισμό Εκκλησίας-Κράτους, προφανώς όχι επειδή δεν ήθελε το καλό της Εκκλησίας, αλλά επειδή έβλεπε την πραγματικότητα (ήδη από τότε δεν ήταν καλή η κατάσταση για την Εκκλησία) και δεν ζούσε με φαντασιώσεις. Οι σύγχρονοι διάδοχοι των Αποστόλων τρέμουν στην ιδέα ότι μπορεί να στερηθούν την "προστασία" του κράτους, οι γεροντάδες δίνουν γραμμή για να ψηφιστούν μνημονιακά κόμματα που θα μας σώσουν, και οι πιστοί κάθονται στο σπιτάκι τους περιμένοντας μοιρολατρικά πότε θα εκπληρωθούν οι προφητείες. Θα έρθουν χειρότερα...
ΑπάντησηΔιαγραφή