Τα κατοχικά νέα στη χώρα μας δεν έχουν τέλος. Η
ποιότητά τους είναι σταθερή, σαν την αξία του χρυσού, ενώ η ποσότητά τους είναι κυμαινόμενη,
ανάλογα με τον γενικό σχεδιασμό της κατοχής και με την κολοκοτρωναίικη
αντίσταση που έχει απομείνει στους κατεχόμενους.
Το IMF
έχει καταστεί φιλανθρωπικός
οργανισμός, και μοναδικός μηχανισμός ελέγχου της φοροδιαφυγής! Εκεί που πριν
από ένα εξάμηνο άπαντες περνούσαν γενεές δεκατέσσερις την κα Χριστίνα για την σύγκριση
των παιδιών του Νίγηρα και των Ελλήνων πολιτών (δηλ των “φοροφυγάδων”), τώρα
όλοι την θεωρούν αξιόπιστο και μοναδικό πληροφοριοδότη των μεγαλο-φοροφυγάδων.
Αυτό βέβαια δεν αναιρεί την ουσία της μεγαλο-φοροδιαφυγής. Απλώς επισημαίνουμε
ότι για άλλη μια φορά παίζεται το γνωστό επικοινωνιακό παιχνίδι: για τα χάλια
του κράτους φταίνε οι πολίτες ή το άπειρο, ενώ για την βελτίωση του κράτους
χρειαζόμαστε τους (αξιόπιστους) ξένους. Έτσι οι επόμενες “ειδήσεις” για την
υποχρεωτική χρήση πλαστικού χρήματος, τους νέους νόμους, το νέο
σύνταγμα (και) για την “φοροδιαφυγή” ήδη ψιλοακούγονται. Φοροδιαφυγή στα
εισαγωγικά σημαίνει ότι “προσπαθεί” το κράτος να εισπράξει φόρους και αυτοί του
ξεφεύγουνε. Καλό ε; Τα χρηματιστήρια, οι Ζήμενς, οι Ολυμπιακοί, τα μνημόνια… τι
απέγιναν; Κάπως έτσι θα χαθούμε και στον ενδοπασοκικό καταμερισμό ευθυνών;
ή μήπως το θέμα θα μας απασχολήσει πολύ, γι αυτό έχει τη μορφή κρεμμυδιού;
Από την άλλη, εμφανίζεται το δυτικό κράτος δικαίου (αυτό δεν εφαρμόστηκε και
διαφημίστηκε επί 3 αιώνες;) να πετάει επιλεκτικά τον νομικό του πολιτισμό στα
σκουπίδια, προτάσσοντας έναντι του τεκμηρίου αθωότητας το τεκμήριο της ενοχής.
Τι; Πώς; Κατάσχεση από τον λογαριασμό μετρητών μόνον; Γιατί όχι έφοδο στα
σπίτια, ψεκασμό με σπρέι πιπεριού και έρευνα στα συρτάρια και κάτω από το
στρώμα;
Στην άλλη επαναλαμβανόμενη είδηση, το κράτος
(υπουργείο περιβάλλοντος ας πούμε) που ενδιαφέρεται για την υγεία των πολιτών
(να δώσει τεχνογνωσία στο υγείας), ανακάλυψε -λέει- πόσες φορές πάνω είναι τα
αιωρούμενα μικροσωματίδια λόγω της χρήσης τζακιών και σομπών. Οι
“δημοσιογράφοι”, οι επί δεκαετίες ευρισκόμενοι δίπλα στους πληγέντες από
πυρκαγιές, πλημμύρες, διακοπές ρεύματος, αυτοδιαλυόμενους δρόμους... και τα
παρεπόμενά τους, ήταν αυτοί που συρρίκνωναν μέχρι εκμηδενισμού την πλέον
προφανή κρατική ευθύνη στην ιστορική φράση “όπως καταγγέλλουν οι
κάτοικοι/παθόντες”. Οι ίδιοι “δημοσιογράφοι” σήμερα, ως εκ θαύματος, έχουν
ρεπορτάζ που σκοτώνει. Παρακολούθησαν, μπήκαν κρυφά στα σπίτια και είδαν κόσμο
να καίει μελαμίνες, βερνικωμένα ξύλα και σκουπίδια. “Διέρρευσε” μάλιστα σήμερα
στα μου μου ε, ότι η κυβέρνηση εξετάζει την εξομοίωση των φόρων πετρελαίου και
ξύλου. Τι; Πώς; Παραδέχθηκε το Δ.Ν.Τ. ότι έδωσε λάθος φάρμακα στον ασθενή; Ναι,
αλλά και πάλι, γιατί να χάσουν τα λεφτά τους με τα εις την νιοστή πανωτόκια οι δανειστές μας; Πώς λέγεται εκείνο το δάσος από συνθετικό δέντρο (ας το κάνουν
απομίμηση) που θα απορροφά πολλαπλάσιο CO2;
Γιατί να μην προστεθεί και μια ουσία στο “ξύλο” που θα το κάνει να βγάζει και
μπλε καπνό όταν θα καίγεται; Οι δορυφόροι θα εντοπίζουν τον μπλε καπνό ακόμα
και με συννεφιά, δεν χρειάζονται άλλες κάμερες για να επιβάλλονται τα πρόστιμα.
Όσο ευθύνεται το CO2 για
την υπερθέρμανση του πλανήτη, όσο το CO2 είναι
αυτό που (και να ευθυνότανε) αδυνατεί να το περιορίσει ο δυτικός κόσμος, άλλο
τόσο ενδιαφέρεται η κα Λαγκάρντ και η κυβέρνηση για την φοροδιαφυγή και την
υγεία. Ετούτα και άλλα παρόμοια σερβίρουν τον τελευταίο καιρό οι τηλεοπτικοί
σταθμοί και οι εφημερίδες. Μάλιστα ο μοναδικός τροφοδότης των τηλεοπτικών σταθμών
δεν κάνει καν τον κόπο να ανακατέψει λίγο τη σειρά των “ειδήσεων”, ώστε
αλλάζοντας κανάλι, κάποιος να έχει την ψευδαίσθηση του πλουραλισμού στην
κατοχική ενημέρωση.
Στέργιος
Ζυγούρας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου