Ο Χρόνος, αυτός ο θεοποιημένος Άγνωστος,
η συνεχής γέννησις και κατάποσις του Παρόντος,
Ανούσιος και Αδιαίρετος, και γαρ Ανυπόστατος,
πλην απείρως ελαστικός,
διαστελλόμενος και συστελλόμενος κατά την μεταβολή θέσεως του παρατηρητού,
ο Πανταχού παρών, και τα πάντα Διέπων...
η θεοποιημένη καθ ημάς βίωση του ματαίου τούτου Αιώνος,
η λογική ημών Σύμβαση
προς εννόησιν της φθοράς των όντων και της διαδοχής των καταστάσεων
και προς εποχική οργάνωση της εργασίας μας,
-ήτοι τής σχέσης μας με τον Κόσμο-
Ούτος δη, ο Άτμητος, τέμνεται προσμετρών εναλλαγές εποχών,
άλλως πως: περιστροφές της μητέρας Γής πέριξ του Ηλίου
2012 τω αριθμώ από Ευαγγελισμού Καινής Κτίσεως.
Εύχομαι όπως η δισχιλιοστή και δωδεκάτη περιέλιξη της Υδρογείου Σφαίρας
μας φέρη εγγύτερα προς την Ογδόη Ημέρα, την Ανέσπερον...
Με Υγείαν και Ευλογίαν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου