Έχουμε να κάνουμε με την παραδοχή του ήδη γνωστού εβραϊκού ρόλου στην περίπτωση του Άγιου Κοσμά, έναν ρόλο που θα τον συναντήσει σε πολύ μεγάλο βαθμό, όποιος μελετήσει τα γεγονότα του 1821.
Το ζήτημα είναι ότι ούτε ωφελούνται όλοι οι Εβραίοι από το επίσης γνωστό (από το σήμερα) κύκλωμα που έχει απλώσει τα πλοκάμια του παντού, ούτε όλοι ίδιοι είναι, αντίθετα υπάρχουν ενδείξεις για χρησιμοποίησή τους, για αλλοίωση της πίστης τους από παλιά.
Το κέρδος στην περίπτωση Φιρζή είναι ότι φαίνεται και από εδώ πως το 1821 δεν ξεκίνησε πνευματικά στις στοές της Λευκάδας και την Οδησσό, αλλά από το Άγιο Όρος, την Κέρκυρα, την Μόσχα, το Ιάσιο… Έγινε όχι από τον Ξάνθο, τον Κοραή και τον Μοισιόδακα, αλλά από τον Άγιο Κοσμά, τον Ευγένιο Βούλγαρη, τον Νικηφόρο Θεοτόκη, τον Κωνσταντίνο Υψηλάντη, τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο (φιραρή) και άλλους περισσότερο άγνωστους, ενώ από το 1813 γενικός συντονιστής ήταν ο Καποδίστριας. Γι αυτό και βρίσκουμε πολέμιους ή καπηλευτές της Επανάστασης (που ξεκίνησε το 1800) εκτός από τους ντόπιους -εβραϊκής καταγωγής-, και τους «Άγγλους, Σκωτσέζους, Γάλλους, Αμερικανούς, Ιταλούς…» εβραϊκής καταγωγής είτε στην πολιτική, είτε στις τράπεζες, είτε στον «φιλελληνισμό».
Όμως το θέμα πάει μακρύτερα. Ο εβραϊσμός υπήρξε ανέκαθεν η αντιχριστιανική πλατφόρμα, όμως προ Χριστού τι γίνεται; Κι εκεί δεν διαπιστώνεται μια προσπάθεια εκτροπής του εβραϊσμού και χρησιμοποίησής του; Δεν είναι εύκολο το θέμα, όμως …
Έχουμε να κάνουμε με την παραδοχή του ήδη γνωστού εβραϊκού ρόλου στην περίπτωση του Άγιου Κοσμά, έναν ρόλο που θα τον συναντήσει σε πολύ μεγάλο βαθμό, όποιος μελετήσει τα γεγονότα του 1821.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ζήτημα είναι ότι ούτε ωφελούνται όλοι οι Εβραίοι από το επίσης γνωστό (από το σήμερα) κύκλωμα που έχει απλώσει τα πλοκάμια του παντού, ούτε όλοι ίδιοι είναι, αντίθετα υπάρχουν ενδείξεις για χρησιμοποίησή τους, για αλλοίωση της πίστης τους από παλιά.
Το κέρδος στην περίπτωση Φιρζή είναι ότι φαίνεται και από εδώ πως το 1821 δεν ξεκίνησε πνευματικά στις στοές της Λευκάδας και την Οδησσό, αλλά από το Άγιο Όρος, την Κέρκυρα, την Μόσχα, το Ιάσιο… Έγινε όχι από τον Ξάνθο, τον Κοραή και τον Μοισιόδακα, αλλά από τον Άγιο Κοσμά, τον Ευγένιο Βούλγαρη, τον Νικηφόρο Θεοτόκη, τον Κωνσταντίνο Υψηλάντη, τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο (φιραρή) και άλλους περισσότερο άγνωστους, ενώ από το 1813 γενικός συντονιστής ήταν ο Καποδίστριας. Γι αυτό και βρίσκουμε πολέμιους ή καπηλευτές της Επανάστασης (που ξεκίνησε το 1800) εκτός από τους ντόπιους -εβραϊκής καταγωγής-, και τους «Άγγλους, Σκωτσέζους, Γάλλους, Αμερικανούς, Ιταλούς…» εβραϊκής καταγωγής είτε στην πολιτική, είτε στις τράπεζες, είτε στον «φιλελληνισμό».
Όμως το θέμα πάει μακρύτερα. Ο εβραϊσμός υπήρξε ανέκαθεν η αντιχριστιανική πλατφόρμα, όμως προ Χριστού τι γίνεται; Κι εκεί δεν διαπιστώνεται μια προσπάθεια εκτροπής του εβραϊσμού και χρησιμοποίησής του; Δεν είναι εύκολο το θέμα, όμως …
Βαθιές σκέψεις που αφυπνίζουν.
ΑπάντησηΔιαγραφή