Βαδίζοντας στην εποχή της στάχτης.

Του Σταύρου Βιτάλη, Προέδρου του Πατριωτικού Μετώπου.

Σαν να εγκαταστάθηκε ο ίδιος ο άρχοντας του σκότους στον πλανήτη, κάθε τι που κατέκτησε η κοινωνία του Ανθρώπου από την εποχή που οι πρόγονοι της Μέρκελ έκαναν τους ανθρώπους σαπούνι, ανατρέπεται, μεταλλάσσεται, παίρνει κάθε μέρα και περισσότερο, τη μορφή του τέρατος.

Το ψέμα, το μίσος, η περιφρόνηση για τη ζωή, η καταστροφή της φύσης, οι μαζικές δολοφονίες, η αγριότητα, τα μεταλλαγμένα τρόφιμα, συμπληρώνουν το παζλ μιας παγκόσμια κοινότητας που καταρρέει.

Ομπάμα, Κάμερον, Ολάντ, Χάρπερ και λοιποί διεθνείς ανθρωποφύλακες, σείουν σε ταλαίπωρους λαούς, απειλητικά τους πυραύλους τους, δολοφονούν καθημερινά, ανθρώπους, ψυχές, ελπίδες, όνειρα.

Αδίστακτοι μισθοφόροι οργώνουν τη Βόρεια Αφρική, το Ιράκ, το Αφγανιστάν, τη Συρία, το Λίβανο, τη μικρή μας περιοχή, τη Μεσόγειο. Αποκεφαλίζοντας, ξεριζώνοντας σπλάχνα, τρώγοντας ανθρώπινη σάρκα.

Διορισμένοι από εμπόρους όπλων και τοκογλύφους yes-men, θλιβεροί πολιτικοί νάνοι στην Ευρώπη, παριστάνουν τους ηγέτες της,.

Ασήμαντα ανθρωπάκια, υπαλληλίσκοι της δεκάρας, Αντωνάκηδες, Βαγγελάκηδες, Αλέκοι, Νικολάκηδες, Πανούληδες, Φωτούληδες, σε έναν ατέρμονο χορό ασπόνδυλων, τρώνε σαν πτωματοφάγα σκουλήκια τα υπολείμματα ενός Λαού που παραπατάει. Ενός Λαού που δεν γνωρίζει πια, που πατά και που πηγαίνει.

Αρουραίοι σε καράβι που βουλιάζει οι εργολαβάνθρωποι, οι συντεχνιάνθρωποι, οι τηλεορασάνθρωποι, οι κομματάνθρωποι, οι παρασιτάνθρωποι και λοιποί, κάθε λογής υπάνθρωποι, πηδούν στα ελάχιστα σωστικά μέσα του καραβιού, νομίζοντας πως έτσι θα γλυτώσουν το τομάρι τους.

Σμήνη πεταλούδων της νύχτας, ζαλισμένες απ’ τα κίτρινα φώτα/παγίδες, μετακινούνται πανικόβλητες οι μάζες, πηγαίνοντας από τη Σκύλα στη Χάρυβδη. Από τον Τσίπρα στον Μιχαλολιάκο. Από τον Σαμαρά στον Βενιζέλο. Από ηλίθιους σε πανηλίθιους. Από το βόθρο στην πίσσα.

Όλα πια δείχνουν πως βρισκόμαστε για μια ακόμη φορά, μπροστά σε μια μεγάλη καταστροφή. Όλα δείχνουν πως η στάχτη, είναι η μόνη λύτρωσή μας. Όλα δείχνουν πως έρχεται η ώρα της φωτιάς και του ατσαλιού. Και ελάχιστοι είναι αυτοί που καταλαβαίνουν.

Έτσι όλα δείχνουν πως όπως στρώσαμε, έτσι και θα κοιμηθούμε.