Τετάρτη 6 Νοεμβρίου 2013

Κοραής & Χριστιανισμός στο Ελληνικό κράτος

Ένα απόσπασμα από το ακυκλοφόρητο ακόμα βιβλίο "Τα ασκητικά της Ενορίας" του ιερομονάχου Σάββα Αγειορίτου, που συνδέεται με όσα παραθέσαμε στην προηγούμενη ανάρτηση σχετικά με το πώς "είδαν" οι δυτικοί την δημιουργία χριστιανικού κράτους που θα προέκυπτε από την Επανάσταση του 1821. Το θέμα παραπέμπει στο διαρκές πρόβλημα του ελληνικού κράτους, που ξεκινά από τους εμφύλιους του 1824, συνεχίζει με την δολοφονία του Καποδίστρια, τον εμφύλιο του 1831-32, την δράση της αντιβασιλείας έναντι του μοναχισμού, την απόσχιση της Ελλαδικής Εκκλησίας από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, την δίκη του Κολοκοτρώνη, την Φιλορθόδοξο Εταιρεία, την προσπάθεια ανάμειξης του Όθωνα στον Κριμαϊκό πόλεμο...



κενος πού πολέμησε ντονα τόν μοναχισμό ταν Κορας.
«Τόν ρθόδοξο μοναχισμό», γράφει π. ωάννης Ρωμανίδης, «καί μάλιστα τόν συχασμό, πολέμησε ντονα φερόμενος ς κπρόσωπος το Διαφωτισμο δ. Κορας. ντιθέτως, μως, Κορας το θαυμαστής τς Ρωσικς ρθοδοξίας καί Θεολογίας καί το κκλησιαστικο ργου το Μεγάλου Πέτρου καί οδέποτε γκατέλειψε τόν θαυμασμό του διά τήν Καλβινικήν μεταφυσικήν θικήν, πού εναι θική ψη το Καλβινικο δόγματος.ταν μάλιστα πράκτωρ καί θαυμαστής το χι πολύ δημοκρατικο Ναπολέοντος, πέρ το ποίου κάλεσε τούς Ρωμαίους τς Αγύπτου καί τς λλάδος νά θυμηθον τι εναι πόγονοι τν ρχαίων λλήνων καί νά παναστατήσουν ναντίον τν θωμανν, γιά νά βοηθήσουν τόν μέλλοντα Ατοκράτορα νά κρατήσει τά τεμάχια τς θωμανικς Ατοκρατορίας πού πρε καί νά πάρει λλα. 
Ατά γράφει στό «Σάλπισμα Πολεμιστήριον» το 1801. Ναπολέων εχε ττηθε στήν Αγυπτο πό τούς γγλους καί ζητοσε μέσ το Κορα τήν βοήθεια τν Ρωμαίων γιά νά γλυτώσουν, ς λληνες, τόν ποκλεισμένο στρατό του»137.

συχασμός καί ρθόδοξος μοναχισμός μπκαν στό στόχαστρο το Κορα ποος «το πιστόν τέκνον τς Μεταφυσικς138 καί τν συνεπειν της. το φοσιωμένος ες μίαν Καλβινιστικήν μορφήν Χριστιανισμο μέ μσος διά τήν παπικήν κκλησίαν. Τελικς μως, ντί νά γίνει Προτεστάντης, μεινεν ρθόδοξος διά νά δυτικοποιήσει, σον τό δυνατόν περισσότερον, τούς ρθοδόξους κατά τό πρότυπο τς Τσαρικς Ρωσίας. Μάλιστα ο Προτεστάντες Καλβινιστές, μέ τούς ποίους συνδεόταν, σαν κρως ντίθετοι στόν Διαφωτισμόν, στόν ποον ντέδρασαν μέ καταφυγή στόν δεαλισμόν τς Μεταφυσικς.
πίσης Κορας ταν φοσιωμένος στήν χωρίς μπειρική πιβεβαίωση αθεντία τς γίας Γραφς. Κορας ταν πηρεασμένος πό τόν γαλλικό Διαφωτισμό, λλά δέν πρξε ποτέ κπρόσωπός του»139.
Κορας, ντίθετα μέ τόν Διαφωτισμό, κολουθε τήν Καλβινική χρήση τς Μεταφυσικς καί ντιτίθεται πρός «τό μέρος κενο το γαλλικο Διαφωτισμο πού πέζησε μέ τήν ξέλιξιν τν θετικν πιστημν (μπειρισμός). μπειρισμός εναι νύψωση τς μπειρικς ξακριβώσεως ς τό μόνο θεμέλιο κριβος γνώσεως τς πραγματικότητος140. τσι, μεταφυσικός καί λογικός στοχασμός περί τς πραγματικότητας κθρονίστηκε πό τήν θέση πού εχε κατά τόν φραγκικό μεσαίωνα, που βασίλευε ς θεμέλιο τς θεολογίας, ποία θεωρετο κορωνίδα τν πιστημν»141.
Ατή εναι καί θέση το συχασμο, τόν ποον φερόμενος ς κπρόσωπος το νεοελληνικο Διαφωτισμο δαμάντιος Κορας πολεμε. Στήν πραγματικότητα, « Κορας εναι ποστηρικτής τς Καλβινικς κυρίως καί ν μέρει τς Ρωσικς χρησιμοποιήσεως τς Μεταφυσικς. Τουναντίον, συχασμός τν Πατέρων δέν πιτρέπει τόν μεταφυσικό στοχασμό στήν θεολογίαν. Μάλιστα πιμένει στήν μπειρικήν ξακρίβωσιν τν νοημάτων πού χρησιμεύουν στήν θεολογίαν»142.
Δυστυχς, τό 1827 τό νέο κράτος τς λλάδας νεκήρυξε τόν δαμάντιο Κορα ες θνοπατέρα κατά τήν Γ’ θνοσυνέλευση καί νέκρινε λα τά ργα του ς φέλιμα. τσι, νεοελληνισμός υοθέτησε πισήμως μέ ατήν τήν πράξη τήν γραμμή του τι ο λεγόμενοι Ρωμαοι, λλά στήν πραγματικότητα λληνες πού πό τόν 2ον αἰῶνα πρό Χριστο σαν πόδουλοι στούς Ρωμαίους τς Πρεσβυτέρας καί Νέας Ρώμης (sic) (τσι, τοιουτοτρόπως, κριβς τσι) καί μετά στούς Τούρκους, πρέπει νά λευθερωθον πό τήν Ρωμοσύνη καί τήν ρθοδοξία τς Κωνσταντινουπόλεως καί νά δυτικοποιηθον κατ’ πομίμησιν το ργου το Τσάρου Πέτρου το Μεγάλου. πηρεασμένος πό τούς καλβινιστές διδασκάλους του σέ Σμύρνη καί μστερνταμ, πίστευε μέ φανατισμό τι ντιμεταφυσικός συχασμός πρέπει νά κθρονισθ πό τήν καρδιά το θνους.
δαμάντιος Κορας μεινε φωσιωμένος στήν μεταφυσική φιλοσοφία, θεολογία καί θική μέχρι το θανάτου του. Διά τοτο δειξε ζωηρόν νδιαφέρον γιά τόν μετασχηματισμό τς Ρωμοσύνης σέ λληνισμό μέ τήν ντικατάσταση το συχασμο, πού ταν καρδιά το θνους, μέ τήν Μεταφυσική καί κοινωνική φιλοσοφία.
διωγμός πού πηκολούθησε κατά το μοναχισμο στό νέο λληνικό κράτος εναι γνωστός σέ λους. πεκράτησε στούς κυβερνητικούς κύκλους καί στούς συνεργάτας του κκλησιαστικούς γέτες, δέα τι τά Μοναστήρια πρέπει νά μεταβληθον σέ κέντρα δράσεως γιά κοινωφελες σκοπούς!
Νεοελληνισμός το Κορα καί το νέου κράτους κήρυξε καί καμε σκληρόν καί νέντιμον πόλεμο ναντίον τν συχαστν γερόντων μέ μικρή μάδα ποτακτικν143.
Τό πιστέγασμα τς νεοελληνικς προδοσίας κατά τν συχαστικν θεμελίων τς Πατερικς Παραδόσεως ταν πρόταση κπροσώπων τς κκλησίας τς λλάδος στήν Πανορθόδοξη Διάσκεψη το γίου ρους (sic) τό 1930 νά ντικατασταθ παραδοσιακός μοναχισμός μέ μοναχισμό δυτικο τύπου»144
διωγμός το μοναχισμο εχε ερύτερες τραγικές συνέπειες. «Μέ τήν κδίωξιν το συχασμο τν Πατέρων πό τό κέντρον τς ζως καί σκέψεως τς νεοελληνικς κκλησίας», γράφει π. ωάννης Ρωμανίδης, ντεκατεστάθη, μπειρική θεολογική μέθοδος τν Πατέρων μέ τήν μεταφυσικήν. τσι ξηγεται μεγάλος θαυμασμός τν Νεοελλήνων διά τάς θεολογικάς μεθόδους τν σχολαστικν καί Προτεσταντν, καί ες ποχήν μάλιστα πού Μεταφυσική των εχεν δη ρχίσει νά καταρρέ ες τούς πιστημονικούς κύκλους τς Ερώπης καί τς Ρωσίας. Μέσα ες ναν αἰῶνα ντικατάστασις τς μπειρικς θεολογίας μέ τήν Μεταφυσικήν μετεφέρθη πό τήν λλάδα ες τά Πατριαρχεα τς Ρωμοσύνης»145.

πόσπασμα πό τό βιβλίοΤά σκητικά τς νορίας» (ερομονάχου Σάββα γιορείτου) πού σύν Θε θά κδοθε σύντομα

137 Πρωτοπρ. ωάννου Ρωμανίδου, Πρόλογος στό : Ρωμαοι Ρωμηοί Πατέρες τς κκλησίας, γίου Γρηγορίου Παλαμ, ργα, πέρ τν ερς συχαζόντων, Τριάς Α΄, τόμος πρτος, κδόσεις: Π.Πουρναρ, Θεσσαλονίκη 1991, σελ. 14.
138 Μεταφυσική: [πό τά ργα το ριστοτέλη «Μετά τά φυσικά»] (η) οσ. φιλοσοφία πού μελετ τίς πρτες ρχές καί ατίες τν ντων | (μτφ.) καθετί τό δυσνόητο καί φηρημένο
139 Πρωτοπρ. ωάννου Ρωμανίδου, Πρόλογος στό : Ρωμαοι Ρωμηοί Πατέρες τς κκλησίας, γίου Γρηγορίου Παλαμ, ργα, πέρ τν ερς συχαζόντων, Τριάς Α΄, τόμος πρτος, κδόσεις: Π.Πουρναρ, Θεσσαλονίκη 1991, σελ.20.
140 Ατό κριβς διακηρύσσει καί Πατερικός συχασμός (σχόλιο δικό μας).
141 Πρωτοπρ. ωάννου Ρωμανίδου, Πρόλογος στό : Ρωμαοι Ρωμηοί Πατέρες τς κκλησίας, γίου Γρηγορίου Παλαμ, ργα, πέρ τν ερς συχαζόντων, Τριάς Α΄, τόμος πρτος, κδόσεις: Π.Πουρναρ, Θεσσαλονίκη 1991, σελ. 14,15.
142 . π.
143 Χριστοδούλου Κ. Παρασκευαΐδη, ρχιεπισκόπου θηνν, « Μοναχισμός ες τήν Νεωτέραν λλάδα», θναι 1978.
144 Πρωτοπρ. ωάννου Ρωμανίδου, Πρόλογος στό : Ρωμαοι Ρωμηοί Πατέρες τς κκλησίας, γίου Γρηγορίου Παλαμ, ργα, πέρ τν ερς συχαζόντων, Τριάς Α΄, τόμος πρτος, κδόσεις: Π.Πουρναρ, Θεσσαλονίκη 1991, σελ.13-14.
145 . π. σελ. 19.

Πηγή: Κύριος Ιησούς Χριστός - Υπεραγία Θεοτόκος


 

1 σχόλιο:

  1. ...και μέχρι τον Κ. Καραμανλή, τον εκλεκτό των ΗΠΑ, που μας έβαλε στην ΕΟΚ. Κι αυτός το ίδιο με τον Κοραή και τον Βολταίρο πίστευε (πού το βρήκε άραγε;) ότι οι ΕΛΛΗΝΕΣ ηταν υπόδουλοι τους Ρωμαίους, στους ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΥΣ, στους Οθωμανούς ! Περαστικά μας ! Οι ίδιοι φέρανε τον Ανδρέα για να λέει ότι θα μας βγάλει από την ΕΟΚ για να προστατέψουμε τον πολιτισμό μας !
    Αντε, για να καταλαβαίνουμε και πού οφείλονται όσα γίνονται σήμερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή