Η ελληνική δικαιοσύνη δικάζει Βορειοηπειρώτισσα επειδή δήλωσε "ψευδώς" Ελληνίδα!!!

Στο δικαστήριο Αγρινίου θα οδηγηθεί η 69χρονη Αθηνά Χαϊδη, το γένος Βίτου, από τον Άγιο Βασίλειο (φωτογραφία) της Επαρχίας Λουκόβου των Αγίων Σαράντα, με την κατηγορία της ψευδούς δήλωσης εθνικότητας.

Η κυρία Αθηνά η οποία γεννήθηκε στις 9 Μαΐου 1945, είδε πριν λίγες μέρες να της αφαιρείται το Ειδικό Δελτίο Ταυτότητας Ομογενούς, επειδή η αρμόδια υπηρεσία διαπίστωσε ότι δεν έχει ελληνική εθνικότητα (!!!)

Για τους Ελλαδίτες γραφειοκράτες προφανώς δεν είχαν ιδιαίτερη σημασία ούτε το όνομα της, ούτε τα ονόματα των αδερφών της Ηρακλή, Οδυσσέα, Θεμιστοκλή και Καλλιρρόη, ούτε το όνομα και η ιστορία του χωριού καταγωγής της.

Έτσι στις 2 Μαΐου, επτά ημέρες πριν τα γενέθλια της, η κα Αθηνά Χαϊδη, γιαγιά του υποψήφιου δημοτικού συμβούλου Αθηναίων με τον συνδυασμό του Ηλία Κασιδιάρη Θωμά Χαϊδη,  (χμ... τώρα εξηγείται!) θα κληθεί να απολογηθεί στο δικαστήριο Αγρινίου. Δεν της έφτανε η αγωνία που έζησε πέρσι ανήμερα τον Δεκαπενταύγουστο με την ολοήμερη κράτηση του γιου της Ρομπέρτο και του εγγονού της Θωμά από τις αλβανικές Αρχές, τώρα θα ταλαιπωρείται και από την ελληνική Δικαιοσύνη, αναγκασμένη να έρθει στο Αγρίνιο από το Λούκοβο.

Βέβαια μην ξεχνάμε ότι ελληνικής ταυτότητας δικαιούνται και με το "παραπάνω" όσοι κατάγονται από τη Σκόδρα, την Τροπόγια, τη Σομαλία ή το Μπαγκλαντές αλλά όσοι έχουν καταγωγή από τη Βόρειο Ήπειρο και τυγχάνει να είναι και συγγενείς δηλωμένων Ελληνόψυχων εθνικιστών τότε τα πράγματα δυσκολεύουν. 

Ας ελπίσουμε ότι η περιπέτεια της αυτή θα έχει αίσια κατάληξη.

http://ellogosar.blogspot.gr/2014/04/blog-post_2302.html

ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΥΠΟΝΟΜΕΥΣΗ

Πώς αποδομείς ένα έθνος; Πώς το διαλύεις; Η κυνική κατάθεση ενός επαγγελματία προπαγανδιστή αν μη τι άλλο θα μας προβληματίσει.

Και στα δικά μας σχολεία... σύντομα!

Άλλο ένα αποτέλεσμα της πολυπολιτισμικής παγκοσμιοποιητικής κοινωνίας που μας θέλει όλους έναν "βιοπολτό". Στο ανατολικό Αμβούργο στη Γερμανία το 50 % του πληθυμού είναι μετανάστες, και στα σχολεία παιδιά μουσουλμάνων επιβάλουν με τη βία στα κορίτσια συμμαθήτριες να ζουν σύμφωνα με το Ισλάμ και τη Σαρία.

http://www.defencenet.gr/

Ανηλεής ξυλοδαρμός για την υποψήφια δήμαρχο Θεσσαλονίκης Μαρία Ιωαννίδου

Η Δημοκρατία Κακοποιείται!

Θύμα ξυλοδαρμού μέσα στο γραφείο της έπεσε η Υποψήφια Δήμαρχος Θεσσαλονίκης, όπως ισχυρίζεται η ίδια με ανάρτησή της στο facebook. Μετά από το συμβάν αυτό η κα Ιωαννίδου απέσυρε την Υποψηφιότητα της για τον Δήμο Θεσσαλονίκης.

Πώς να επανακκινήσετε τους μαθητές σας μετά τις διακοπές των εορτών

Παππά Άννα
δασκάλα – συγγραφέας

Η επιστροφή στο σχολείο, μετά τις διακοπές, είναι δύσκολη για τους περισσότερους μαθητές.

Μετά από δύο εβδομάδες ξεκούρασης, παιχνιδιού, φαγητού και καλοπέρασης, η προοπτική της βύθισης στη σχολική ρουτίνα είναι δύσκολα αποδεκτή από τα παιδιά.

Ως δάσκαλοι, είναι σπουδαίο αλλά και επιβεβλημένο να βρούμε τρόπους ώστε να παρακινήσουμε τους μαθητές μας, μετά το μακρύ διάλειμμα των διακοπών, να επανέλθουν στην σχολική ζωή και στα καθήκοντά τους.

Ο ΗΡΩΑΣ ΚΟΥΚΙΔΗΣ ΚΑΙ Η ΠΑΡΑΧΑΡΑΞΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ...

«Όλβιος όστις ιστορίας έσχεν μάθησιν»,  διατρανώνει από το μακρινό παρελθόν ο Ευριπίδης, επισημαίνοντας την αξία που έχει η γνώση της ιστορίας, μέσω της οποίας κατακτούμε την ευτυχία. Δυστυχής, όποιος λησμονά το παρελθόν του, όποιος αφήνεται να τον κυριεύσει η καταστροφική αμνησία. Για τους μακρινούς, λοιπόν, προγόνους μας εχθρός της ιστορίας ήταν η ολέθρια λήθη. Για μας, όμως, σήμερα ύπουλος εχθρός είναι όχι τόσο η λήθη, όσο η παραχάραξη της ιστορικής μνήμης, η παραποίηση και η διαστρέβλωση της ιστορικής αλήθειας. Είναι και τούτο ένα από τα δεινά της ιδεολογικής σύγχυσης και του εκμαυλισμού των συνειδήσεων, που έχει επιφέρει η παγκοσμιοποιημένη εποχή μας. Πρόκειται για φαινόμενο ιδιαίτερα ανησυχητικό, αφού δεν αφορά υλικά αγαθά, οικονομικά μεγέθη, παραχάραξη του νομίσματος, αλλά αξίες, ιδανικά, υψηλόφρονας στόχους. Η παραχάραξη της ιστορικής μνήμης, στιλέτο δολοφονικό, που διαπερνά την ιστορική αλήθεια και σαρώνει ως πνευματικός λίβας την εθνική μας αυτοσυνειδησία..

ΟΙ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΒΛΑΠΤΟΥΝ ΣΟΒΑΡΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ

Άρθρο του Rolf Dobelli, συγγραφέα του βιβλίου «the art of thinking clearly» («Η τέχνη της καθαρής σκέψης») dobelli.com

Οι ειδήσεις κάνουν κακό στην υγεία. Οδηγούν σε φόβο και επιθετικότητα, μειώνουν τη δημιουργικότητα και την ικανότητα σας να σκεφτόμαστε. Η λύση; Σταματήστε να τις καταναλώνετε.

Κατά τις τελευταίες δεκαετίες, κάποιοι τυχεροί ανάμεσά μας κατανόησαν τους κινδύνους που φέρνει στη ζωή μας η υπεραφθονία των τροφίμων (παχυσαρκία, διαβήτης) και ξεκίνησαν ν' αλλάζουν τη διατροφή τους. Αλλά οι περισσότεροι από εμάς δεν έχουν ακόμα συνειδητοποιήσει ότι οι ειδήσεις ​​είναι για τον εγκέφαλο, ότι η ζάχαρη για το σώμα. Οι ειδήσεις είναι εύκολο να χωνευτούν. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης μας τροφοδοτούν με μικρές μπουκιές από ασήμαντα θέματα, μεζέδες που δεν αφορούν πραγματικά τη ζωή μας και δεν απαιτούν σκέψη. Αυτός είναι ο λόγος που δεν αισθανόμαστε σχεδόν καθόλου κορεσμό. Σε αντίθεση με τα βιβλία και τα μακροσκελή άρθρα (που απαιτούν σκέψη), μπορούμε να καταναλώνουμε απεριόριστες ποσότητες ευκολοχώνευτων ειδήσεων. Σήμερα, έχουμε φτάσει στο ίδιο σημείο που βρισκόμασταν πριν 20 χρόνια όσο αφορά με τις πληροφορίες σχετικά με τα τρόφιμα. Αρχίζουμε πια να αναγνωρίζουμε πόσο τοξικές μπορεί να είναι οι ειδήσεις.

Διδασκαλία με χάρτες, ήρωες του 21 και ξύλινα θρανία. Τα σχολεία της νοσταλγίας και της γνώσης απέναντι στα φροντιστήρια και την βαρεμάρα...

Τότε στα δημοτικά σχολεία οι τάξεις είχαν ξύλινα θρανία, πολλούς χάρτες στους τοίχους και όλους τους ήρωες του ΄21.

Τότε οι μαθητές δεν μπέρδευαν το 1821 με το έπος του ΄40 και όλοι μάθαιναν τι είχε συμβεί στις 29 Μαϊου του 1453. 

Εκείνοι οι μαθητές θυμούνται ακόμα τα ονόματα των δασκάλων τους, μαζί με τις υπερβολές, τις τιμωρίες και τον τσουχτερό χάρακα. Οι εποχές αλλάζουν και μέσα στο χρόνο κερδίσαμε πολλά. Χάσαμε όμως, ακόμα περισσότερα. 

Πόσοι δάσκαλοι σήμερα θα άντεχαν να διδάξουν κάτω από αυτές τις «πρωτόγονες» συνθήκες και πόσα παιδιά θα άκουγαν τον κύριο να τους δείχνει που βρίσκεται η Αθήνα, χωρίς να γελάσουν; 

Πάντως εκείνα τα φτωχόπαιδα με τα τρυπημένα πανωφόρια, έβλεπαν τον δάσκαλο με σεβασμό και σταύρωναν τα χέρια τους με δέος μπροστά στην νέα γνώση και είχαν την ελπίδα για μια καλύτερη ζωή. Σήμερα όλοι κάνουν φροντιστήριο και οι μαθητές δεν αντλούν χαρά, ούτε δείχνουν σεβασμό στο εκπαιδευτικό σύστημα. Κυρίως βαριούνται και κυνηγούν ψεύτικα μόρια, που πληρώνουν με α...

http://www.mixanitouxronou.gr/didaskalia-chartes-iroes-tou-21-ke-xilina-thrania-ta-scholia-tis-nostalgias-ke-tis-gnosis-apenanti-sta-frontistiria-ke-tin-varemara/

ΝΟΜΟΣ ΠΟΛΕΜΟΥ στο Βυζάντιο

ΕΘΝΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ ΕΡΕΥΝΩΝ - ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΝΩΝ ΕΡΕΥΝΩΝ
ΔΙΕΘΝΗ ΣΥΜΠΟΣΙΑ 4
ΤΟ ΕΜΠΟΛΕΜΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ(9ος - 12ος αι.)
ΙΔΡΥΜΑ ΓΟΥΛΑΝΔΡΗ-ΧΟΡΝ
ΑΘΗΝΑ 1997

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΧΡΥΣΟΣ
Καθηγητής Βυζαντινής Ιστορίας του Πανεπιστημίου Αθηνών

ΝΟΜΟΣ ΠΟΛΕΜΟΥ (αποσπάσματα)
Έργο Δημήτρη Σκουρτέλη


Κυρίως για να αντιμετωπίσει τα νομικά ζητήματα που μπορούσαν να προκύψουν από την επαφή των πολιτών με τους εχθρούς της, η Ρώμη εισήγαγε τη διάκριση μεταξύ εχθρού-πολεμίου (hostis) και ληστού (latrunculus ή praedo). Έτσι και τα Βασιλικά υιοθετούν τον εξής ορισμό του Ουλπιανού από τους Πανδέκτες για την έννοια του εχθρού-πολεμίου:

«Πολέμιοι είσιν οι κρίνοντες προς ημάς και ημείς προς αυτούς δημόσιον πόλεμον. Οι δέ μη τοιούτοι λησταί είσι. και οι υπ' αυτών λαμβανόμενοι ουκ είσιν αιχμάλωτοι και ουδέ χρήζουσι δικαίου υποστροφής.»

Η έκφραση «δημόσιος πόλεμος» -το λατινικό κείμενο έχει το επίρρημα publice- χρησιμοποιείται στην περίπτωση αυτή προφανώς με τη σημασία του πολέμου που κηρύχθηκε επίσημα. Το αντίθετο του «δημοσίου πολέμου» είναι ο «ακήρυκτος» πόλεμος, που απαντά συχνά στις πηγές μας στην έκφραση «άσπονδος» -το αντίθετο του «ένσπονδος»- και «ακήρυκτος» πόλεμος.
Πρέπει ωστόσο να σημειώσω ότι με τον καιρό η έκφραση αυτή χάνει τη νομική-τεχνική της σημασία και φθάνει στα βυζαντινά χρόνια να σημαίνει πια τον αμείλικτο πόλεμο. Είχε βέβαια μεσολαβήσει η σταδιακή κατάργηση των τελετουργιών που κάποτε προέβλεπε το jus feriale.

Η «νόθευση» της ελληνικής χορευτικής ταυτότητας

Κλεοπάτρα Χατζηλία, Ιστορικός Πολιτισμού

Με σκοπό την συνταύτιση με την Ευρώπη στα τέλη του 19ου και 20ου αι., προβήκαμε στην υιοθεσία ξένων προτύπων από την πολιτισμένη Δύση. Η Ελλάδα ταύτισε τον εξευρωπαϊσμό με την πρόοδο, λειτούργησε μιμητικά και προχώρησε σε απότομο, βίαιο, τεχνητό, ετεροχρονισμένο και αφομοίωτο εκδυτικισμό. Στα πλαίσια αυτά η ελληνική χορευτική ταυτότητα θα αλλοιωθεί ή και θα παραγκωνιστεί.

Διπλός χορός στα Θοδώριανα Άρτας. Αθήνα, Μουσείο Μπενάκη-Φωτογραφικά

Αρχεία (από: K. Μπαλάφας, Ήπειρος, Ποταμός, Αθήνα 2003, 288)

Ειδικότερα. Τα παραδοσιακά είδη χορού της υπαίθρου αντιδιαστέλλονται με τους αστικούς χορούςτων πόλεων. Πρόκειται για χορούς που ταίριαξαν με τις αλλαγές που επέφερε η αστικοποίηση, η εκβιομηχάνιση και ο καπιταλιστικός τρόπος ζωής. Φερμένοι κυρίως από την Ανατολή με τους πρόσφυγες της Μικρασιατικής Καταστροφής οι χοροί αυτοί πέρασαν από την αμφιβολία και την δυσπιστία στην καταξίωση και στην αποδοχή. Αντικατέστησαν σταδιακά τους παραδοσιακούς δημοτικούς χορούς που επειδή εξέλειψαν οι συνθήκες που τους γέννησαν μετατράπηκαν ή πέθαναν.

Tι ήταν το "Βυζάντιο"...

Βιωματική μάθηση;

Μάθημα ιστορίας σε σχολείο της Ολλανδίας. (πώς να μην ζηλέψουμε;)

ΟΛΜΕ, το δεκανίκι μιας Αεθνικής Κυβέρνησης, ενός Κομματοκρατικού Συστήματος

“Πολλά πρέπει να αλλάξουν στην Ελλάδα” κραυγάζουν τέσσερα χρόνια οι Ευρωκυβερνήτες και τα εγχώρια φερέφωνά τους. Το μόνο που ΔΕΝ χρήζει αλλαγής είναι ο υποκρτικός και παρανόμως νόμιμος τρόπος λειτουργίας του πολιτεύματος. Εκεί “όλα έχουν καλώς”.

Χωρίς την παραμικρή πρωτοτυπία η εκάστοτε “εθνική” κυβέρνηση εφαρμόζει όσα η “Ευρώπη” ή οι διάφροι “ΟΟΣΑ” “διαπιστώνουν”. Πρόσφατα, στον χώρο της παιδείας “προέκυψε” ένα “μείζον” θέμα: η Αναπλήρωση των ΧΑμένων ΔΙδακτικών Ωρών λόγω ΜΑθητικών ΚΑταλήψεων. Τα μέσα υπερπροβάλλουν το θέμα, κι εμείς αναλύουμε το “γιατί”.

Η ελαφρότητα και η βαρύτητα.

Από τις σημαντικότερες συνεντεύξεις του κ.Γιανναρά είναι αυτή με τον δημοσιογράφο Γ.Π.Μαλούχο, παρουσία κοινού, στο ίδρυμα Θεοχαράκη. Η συνέντευξη είναι "εφ' όλης της ύλης"

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ! ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ! ΧΑΡΑΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ! ΑΓΙΟΝ ΠΑΣΧΑ (Ιωάννου Α' 1-17)

Πάσχα, Ανάστασις! Πάσχα, Φως! Πάσχα, Χαρά και ευλογία!

Καμμία άλλη λέξη από όλες τις γλώσσες των ανθρώπων δεν μπορεί να εκφράσει την Νίκη, τον θρίαμβο και την ουσιαστική ευτυχία, από την λέξη Ανάσταση!

Στην λέξη αυτή συμπυκνώνεται όλη η προσδοκία του ανθρωπίνου γένους, από Αδάμ έως του Κυρίου Ιησού και όλη η ελπίδα των ανθρώπων. Η Σταύρωση και η ένδοξη Ανάσταση, δικαιώνουν αυτή την προσδοκία έως της συντελείας των αιώνων, που και πάλιν θα έλθει ο Θεάνθρωπος Ιησούς ένδοξος, κρίναι ζώντας και νεκρούς.

Και είναι η χαρά μας ανέκφραστη και απέραντη, αφού ο αποκυλισθείς λίθος του μνήματος σήμανε τον θάνατο του θανάτου και την σκύλευση του άδου.

Στο γεγονός αυτό, της Αναστάσεως του Χριστού, όλα τα δημιουργήματα της αγάπης του Τριαδικού Θεού, από το πιο ταπεινό χαμομηλάκι και το γλυκόλαλο αηδονάκι, που ψάλλει με “τέχνη και χάρι”, από τον φλοίσβο της γαλάζιας θάλασσάς μας που στεφανώνει τις όμορφες ακρογιαλιές της γήινης παροικίας μας, έως και τα τάγματα των Αγίων Αγγέλων και Αρχαγγέλων που με τα άχραντα Πάθη και την ένδοξη Ανάσταση παγιώθηκαν στο καλό, όλα μα όλα τα ορατά και αόρατα πανηγυρίζουν και το καθένα με τον τρόπο του, την στάση του και τον φθόγγο του, αναμέλπει πάλιν και πολλάκις και ακαταπαύστως το “Χριστός Ανέστη – Αληθώς Ανέστη”!