Από μέιλ φίλου και αναγνώστου μας:
Φαίνεται πώς στην Ελλάδα όσες αλήθειες δεν προάγουν τις κατά περίπτωση συστημικές σκοπιμότητες, προτιμούμε να τις αναφέρουμε ως «Αστικούς Μύθους». Μια από αυτή είναι και η ιστορία του Κωνσταντίνου Κουκίδη. Υπάρχουν και άλλες: Κρυφό σχολειό, Κούγκι, Ζάλογγο, Παλαιών Πατρών Γερμανός, κλπ. Φυσικά ποτέ δεν χαρακτηρίστηκε «Αστικός Μύθος» το πλήθος (υποτιθέμενο) των «Νεκρών του Πολυτεχνείου», αν και σύντομα προβλέπω πως και αυτό το θέμα θα εγερθή.
Φυσικά και δεν βρισκόμουν εκεί ούτε εγώ, ούτε κανείς άλλος εκ των νυν ζώντων, για να πιστοποιήσω, όχι με τον λόγο και την μαρτυρία μου -δεν φαίνεται να έχουν αυτά πια καμιά εγκυρότητα- αλλά με φωτογραφίες και βίντεο, την αλήθεια των γεγονότων. Τι να κάνουμε; Ο Κ.Κουκίδης δεν είχε την πολυτέλεια να ποζάρει στον φωτογραφικό φακό προτού πέσει στο κενό.
Όμως «ότι είναι θρύλος δεν μπορεί να είναι ψέμμα». Η συλλογική μνήμη σώζει την α-λήθεια εκ της λήθης, χιλιάδες χρόνια τώρα, δίχως φωτογραφίες και βίντεο. Το ζητείν τον τύπον των ήλων είναι μεν θεμιτό, όχι όμως και πάντα εφικτό. Γιαυτό και το «μακάριοι οι μη ειδότες και πιστεύσαντες», όχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά γιατί δεν αναλίσκονται σε σχολαστικιστικά αδιέξοδα, προτιμώντας την απλότητα της έντιμης μαρτυρίας και της εξ αυτής συλλογικής μνήμης.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ ΤΙΣ.
σχετικά εδώ:
http://www.pare-dose.net/?p=2795
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου