Η επιστροφή της «εχθροπάθειας» εναντίον των Ελλήνων

Το ακόλουθο κείμενο δεν το έγραψε οπαδός του λεγόμενου εθνικιστικού χώρου αλλά ο γνωστός δημοσιογράφος Πάσχος Μανδραβέλης, του οποίου μάλιστα οι απόψεις μάλλον  συγκρούονται με παρεμφερείς ιδεολογικούς χώρους. Ωστόσο το επισημαίνουμε από τώρα, πως το συγκεκριμένο νομοσχέδιο στα περισσότερα άρθρα του κρίνεται το λιγότερο εχθροπαθές εναντίον των Ελλήνων.

[...]Ενα φάντασμα πλανιέται πάνω από την κυβέρνηση. Το «Σχέδιο νόμου για την καταπολέμηση ορισμένων μορφών και εκδηλώσεων ρατσισμού και ξενοφοβίας μέσω του Ποινικού Δικαίου». Ελάχιστοι ξέρουν τι ακριβώς προβλέπει και ακόμη λιγότεροι καταλαβαίνουν τι έχει απογίνει. Ο υπουργός Δικαιοσύνης το στέλνει στους αρχηγούς της τρικομματικής, το Μαξίμου το αποσύρει και το ΠΑΣΟΚ το κρατάει σε ισχύ και η ΔΗΜΑΡ δεν μίλησε ακόμη. Το σίγουρο πάντως είναι ότι κάποιο νομοσχέδιο με αυτό το περιεχόμενο θα κατατεθεί. Σίγουρο επίσης πρέπει να θεωρείται ότι αυτό το νομοσχέδιο θα έχει το ίδιο σκεπτικό με ανάλογο που είχε θέσει το 2011 προς διαβούλευση ο κ. Χάρης Καστανίδης. Ισως γι’ αυτό τον λόγο εκείνο το σχέδιο αναρτήθηκε εκ νέου στην πρώτη σελίδα του υπουργείου Δικαιοσύνης.

Το ερώτημα είναι: Μας χρειάζεται ακόμη ένας νόμος που να ποινικοποιεί την έκφραση; Ζούμε σε μια χώρα που το 1992 κάποιοι ακτιβιστές της Αριστεράς καταδικάστηκαν διότι τοιχοκόλλησαν στην Αθήνα κάποιες αφίσες που ανέφεραν «Οχι στον Σοβινισμό. Να αναγνωριστεί η Σλαβική Μακεδονία». Τιμωρήθηκαν με φυλάκιση 6,5 μηνών για παράβαση του άρθρου 192 του υπάρχοντος Ποινικού Κώδικα που προβλέπει ότι «όποιος δημόσια με οποιονδήποτε τρόπο προκαλεί ή διεγείρει τους πολίτες σε βιαιοπραγίες μεταξύ τους ή σε αμοιβαία διχόνοια, και έτσι διαταράσσει την κοινή ειρήνη, τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι δυο ετών, αν σύμφωνα με άλλη διάταξη δεν επιβάλλεται αυστηρότερη ποινή».

Γιατί χρειάζεται λοιπόν το άρθρο 3 του σχεδίου νόμου Καστανίδη (που θα ξανασερβίρει ο κ. Ρουπακιώτης) το οποίο προβλέπει πως «όποιος από πρόθεση, δημόσια, προφορικά ή διά του τύπου ή μέσω του Διαδικτύου ή με οποιοδήποτε άλλο μέσο ή τρόπο, προκαλεί ή διεγείρει σε βιαιοπραγίες ή εχθροπάθεια κατά ομάδας ή προσώπου, που προσδιορίζονται με βάση τη φυλή, το χρώμα, τη θρησκεία, την εθνική ή εθνοτική καταγωγή, τον γενετήσιο προσανατολισμό, ή κατά πραγμάτων που χρησιμοποιούνται αποκλειστικά από τις παραπάνω ομάδες ή πρόσωπα, κατά τρόπο που μπορεί να εκθέσει σε κίνδυνο τη δημόσια τάξη, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον έξι (6) μηνών έως τριών (3) ετών και χρηματική ποινή χιλίων έως πέντε χιλιάδων (1.000 – 5.000) ευρώ»; Για να ψάχνουμε να βρούμε ποια είναι η «εχθροπάθεια»; Εδώ οι δικαστές το 1992 βρήκαν «εχθροπάθεια» εκεί που δεν υπήρχε και καταδίκασαν τους αφισοκολλητές σε φυλάκιση, δεν μπορούν με το υπάρχον νομικό πλαίσιο να τιμωρήσουν την πραγματική προτροπή σε ρατσιστικά εγκλήματα ακόμη και με το άρθρο 189 παρ. 2 του Π.Κ. (προτροπή σε διατάραξη κοινής ειρήνης) ή το άρθρο 46 (ηθική αυτουργία);

Τελευταίο ερώτημα: Ο ΣΥΡΙΖΑ τι θέλει και φωνασκεί για την απόσυρση του νομοσχεδίου Ρουπακιώτη; Η «Αυγή» έγραφε στις 9/3/2011: «Οι νέες ρυθμίσεις για την καταπολέμηση της ξενοφοβίας και του ρατσισμού αποτελούν απαράδεκτους και αντισυνταγματικούς περιορισμούς της ελευθερίας της έκφρασης. Υπό το πρόσχημα του αντιρατσισμού, επιχειρείται μια επίθεση στην ελευθερία του λόγου»[...]. http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathpolitics_1_14/05/2013_498631

Από τον ιστότοπο zoiforos.gr, μεταφέρουμε κείμενο για το άρθρο 3 του νομοσχεδίου για το οποίο διαβάζουμε:

Δημόσιος εγκωμιασμός, άρνηση ή εκμηδένιση εγκλημάτων

Όποιος με πρόθεση, δημόσια, προφορικά ή διά του τύπου, μέσω του διαδικτύου ή με οποιοδήποτε άλλο μέσο ή τρόπο, εγκωμιάζει, αρνείται κακόβουλα ή εκμηδενίζει τη σημασία εγκλημάτων γενοκτονίας, εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας και εγκλημάτων πολέμου, όπως αυτά ορίζονται στα άρθρα 6,7 και 8 του Καταστατικού του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου που κυρώθηκε με το ν. 3003/2002 (Α΄ 75) ή των εγκλημάτων που ορίζονται στο άρθρο 6 του Καταστατικού του Διεθνούς Στρατοδικείου που προσαρτάται στη Συμφωνία του Λονδίνου της 8ης Αυγούστου 1945, καθώς και των εγκλημάτων του ναζισμού, και η πράξη αυτή στρέφεται κατά ομάδας προσώπων που προσδιορίζεται με βάση τη φυλή, το χρώμα, τη θρησκεία, την εθνική ή εθνοτική καταγωγή, τον γενετήσιο προσανατολισμό ή την ταυτότητα φύλου, κατά τρόπο που μπορεί να διεγείρει σε βιαιοπραγίες ή μίσος κατά μιας τέτοιας ομάδας ή μέλους της, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον έξι μηνών και χρηματική ποινή πέντε έως είκοσι χιλιάδων (5.000 -20.000) ευρώ.

Παρακαλούμε όποιον γνωρίζει λίγα ελληνικά να μας εξηγήσει:

 Ποιός έχει το δικαίωμα να μας απαγορεύσει να έχουμε γνώμη για ζητήματα, τα οποία έχουν σχέση με «εγκλήματα γενοκτονίας»;

 Ποιός έχει το δικαίωμα να μας απαγορεύσει να καταδικάσουμε συμπεριφορές ατόμων, ομάδων ή και Κρατών, που έχουν σχέση με «εγκλήματα κατά της ανθρωπότητος»;

Ποιός π.χ. έχει το δικαίωμα να μας απαγορεύσει να καταδικάσουμε τον πρό ολίγων ετών βομβαρδισμό από τα αμερικανικά αεροσκάφη της πόλεως του Βελιγραδίου, των αμάχων, του Νοσοκομείου κλπ. εκεί  με «τις ειρηνικές αμερικανικές βόμβες», όπως τις ονόμασαν τότε;

Δηλ. μόνον οι Βουλευτές δικαιούνται να απολαμ-βάνουν της ασυλίας είτε στα λόγια τους, είτε στις πράξεις τους; Εμείς ο φτωχός λαός  δεν έχουμε κάποιο δικαίωμα έκφρασης γνώμης; Θα αφεθούμε λοιπόν άοπλοι και ανυπεράσπιστοι στην κρίση κάποιου Δικαστού, ο οποίος, αν είναι γαλάζιος, θα κρίνει αλλοιώτικα τις προθέσεις μας, αν είναι πράσινος, θα τις κρίνει αλλοιώτικα, ή αν είναι κόκκινος θα κρίνει τις προθέσεις μας κατά το δικό του γούστο! Είναι Κράτος Δικαίου αυτό;

Ο Καθηγητήςτου Συνταγματικού Δικαίου κ. Άλκης Δερβιτσιώτης μας δίδει μια ακόμη διάσταση του Νομοσχεδίου. Αναφέρεται στην κρυφή πλευρά του κειμένου και υποστηρίζει, ότι "πολλαπλώς προβληματική είναι η διάταξη αυτή στο μέτρο που κάτω από την ένωση προσώπων υποκρύπτει  το πολιτικό κόμμα" Και συνεχίζει: "Επιπλέον εγείρονται ζητήματα, όχι κατ' ανάγκη συγκρουσιακά, για την ελευθερία του λόγου, της έκφρασης και την ακαδημαϊκή ελευθερία υπό την έννοια της έρευνας και της ανακοίνωσης των πορισμάτων της" (ΤΑ ΝΕΑ, 17.05.2013).

Άρα και οι Ακαδημαϊκοί Διδάσκαλοι φτύνουν αυτό τό κατασκεύασμα. Τα πολιτικά κόμματα προσπαθούν να λύσουν τα εσωκομματικά τους ή και τα εσωπολιτικά τους προβλήματα και οδηγούν τον Ελληνικό Λαό στο γύψο και στο φίμωτρο!  Μένει λοιπόν για την "πρεμούρα" ρουπακιώτη, ο καθένας μας να βγάλει τα συμπεράσματα του..

Πηγή: http://www.hellasontheweb.org/2009-05-25-15-24-30/greece-politics/13285-2013-05-21-08-56-54