3η Σεπτεμβρίου...
...ημέρα που ο Λαός εξεγέρθηκε κατά τού τυρανικού Βαυαρικού καθεστώτος το 1843, απαιτώντας και επιτυγχάνοντας εγκαθίδρυση συνταγματικής διακυβέρνησης, με πρωτεργάτη τον εθνάγιο Μακρυγιάννη. Έκτοτε ο χώρος μπροστά από τα Βαυαρικά ανάκτορα ονομάσθηκε "Πλατεία Συντάγματος"
...ημέρα ίδρυσης το 1974 του κόμματος που έμελλε να καταλύσει την Συνταγματική νομιμότητα, ποδοπατώντας το πολίτευμα και τα συμφέροντα του Λαού, και παραδίδοντάς τον πάλι -ώ, τής ειρωνίας- στην "Βαυαροκρατία". Έχουν προηγηθεί τρείς δεκαετίες συστηματικού εκμαυλισμού και εξηλιθίωσης τών λαϊκών μαζών.
Τυχαίο; Ίσως...
ΕΝΑΛΙΟΣ ΘΗΡ
Αγαπητέ Ενάλιε, στα περί Ανδρέα θα συμφωνήσω, με την παρατήρηση ότι αδικείς τον άλλο πολιτικό σχηματισμό. Επειδή ο πράσινος σχηματισμός εμφανίζει τις μεγαλύτερες αντιφάσεις, αυτό δεν θα πρέπει να μας κάνει να παραβλέπουμε ότι το πρόβλημα απόστασης μεταξύ νόμων-εφαρμογής είναι συνολικό στο πολιτικό μας σύστημα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕκεί που προβληματίζομαι είναι στα περί "τυρανικού βαυαρικού καθεστώτος" και στα περί αυθόρμητης λαϊκής εξέγερσης. Κατά πρώτον, μάλλον δεν είχαμε βαυαρικό καθεστώς (όπως επί Γλύξμπουργκ δεν είχαμε δανέζικο) αλλά καθεστώς αγγλο-γαλλικό. Από την άλλη, η ιστορία δείχνει ότι το "Σύνταγμα" στην Ελλάδα, πέρα από ουσία, έχει και μια ΕΜΜΟΝΗ να εμφανίζεται ως πανάκεια και αντιπολιτευτική πρωμετωπίδα λίγο πριν από δυσάρεστες αλλαγές (στην προκειμένη περίπτωση, εμμονή των Άγγλων να διαπραγματευτούν την αποπληρωμή του δανείου του 1833 και να μπει τέλος στην μοναδική μοναρχική υπογραφή. Αμέσως μετά φούντωσε ο Κωλεττισμός και γενικότερα η ρουσφετοκρατία Τυχαίο;). Η εκδοχή αυτή αποκτά ιδιαίτερο νόημα, αν η έξωση του Όθωνα έγινε αργότερα στο ίδιο "λαϊκό, αυθόρμητο" πλαίσιο.
Ιωάννη,
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστώ για τα εύστοχα σχόλιά σου.
Το 1981 από πολλούς διανοουμένους σημαίνεται ως η χρονιά-ορόσημο για την έναρξη της εθνικής μας κατρακύλας. Η "αλλαγή" που υπόσχονταν τότες ο Αντρέας ήρθε, πλην δεν ήταν προς το καλύτερο. Ο εκμαυλισμός της κοινωνίας και της πολιτικής έκτοτε προσέλαβε φρενήρεις ρυθμούς. Σε παραπέμπω και σε προηγούμενη ανάρτησή μας, σχετικά με τα όσα "προφητικά" είπε ο Χάρυ Κλυνν το '83.
Υπό αυτό το πρίσμα, δίχως να παραβλέπουμε τις ευθύνες όλων των πολιτικών σχηματισμών και χώρων, τολμούμε να πούμε ότι οι "πράσινοι" πρωτοστάτησαν στο χάλι μας. (Οι "βένετοι" προσπάθησαν με φιλότιμο να τους μιμηθούν)
Η αναφορά μας στο Βαυαρικό καθεστώς έγινε με επετειακή διάθεση, και ουδόλως δεν φιλοδοξεί να εξαντλήσει το βάθος των ιστορικών συσχετισμών. Όσοι στοιχειωδώς μελετούμε την ιστορία αυτού του τόπου, έχουμε επίγνωση ότι εδώ και αιώνες οι Δυτικοευρωπαίοι μας έχουν εντάξει στην σφαίρα των ζωτικών τους συμφερόντων. Είτε ως αποικία, είτε ως προτεκτοράτο, είτε ως "φόρου υποτελείς", με πλήρη αδυναμία εκ μέρους ημών να ασκήσουμε ανεξάρτητη και κυρίαρχη πολιτική.
Ευχαριστώ και πάλι για την παρέμβαση
ΕΝΑΛΙΟΣ ΘΗΡ
κι εγώ ευχαριστώ, με βάζεις και πάλι στον πειρασμό. Είμαι κατά της ισοπέδωσης και υπέρ της ανάδειξης της ευθύνης καθενός ξεχωριστά σε κάθε στιγμή. Το όνομα "Παπανδρέου" είναι συνδεδεμένο 3 φορές με την επιλογή της ξένης, ανθελληνικής πολιτικής. Το αντίδοτο για την εύκολη κατάπωση από το λαό: "σοσιαλισμός", "ευημερία", ψευδαίσθηση λαϊκής κυριαρχίας-μοντερνισμός επί ματαίω. Η ξένη πολιτική όμως δεν κάνει διακρίσεις. Μέσα στον "συντηρητικό-παραδοσιακό" χώρο επιλέγει κι εκεί όσους εξυπηρετούν τις επιδιώξεις της. Μητσοτάκης κατά πρώτο λόγο, αλλά και Καραμανλής λόγω της θολής του άποψης για την καθ' ημάς ανατολή και την επιπόλαιη (καταστροφική ίσως) δυτικοφροσύνη του (άλλο συνύπαρξη με τη δύση, άλλο υποταγή σ' αυτήν). Οι αξιότεροι πολιτικοί μας προσπάθησαν να κάνουν εξωτερική πολιτική αφήνοντας το εσωτερικό στη φαυλότητα του ρουσφετοκρατικού κομματικοκρατικού αναξιοκρατικού μας συστήματος. Με διαλυμένο εσωτερικό και συνεχή δανεισμό, τι διπλωματικά περιθώρια έχεις;
ΑπάντησηΔιαγραφήΦυσικά το θέμα είναι τεράστιο, αλλά όταν το αναλύεις και το μελετάς. Όταν το κατέχεις, μπορείς να το πεις με δυο λόγια, που όμως δεν πείθουν, επειδή έχουμε ποτιστεί με "μύθους" όπως θα λεγε κι ο Τατσόπουλος, και έχουμε πολύ ελλιπή λανθασμένη εικόνα για την ιστορία (που την έγραψαν εν πολλοίς, οι νικητές του 1204, 1453, 1821, 1853, 1922, 1949, 1974, 2000). Αν καταλάβουμε τι συμβαίνει, και αν δούμε πού πραγματικά φταίμε κι εμείς, τότε και μόνον τότε έχουμε ελπίδα αλλαγής, αφού θα δουλέψουμε συλλογικά και θα χουμε άξονα εθνικό. Τότε ίσως δούμε ότι "ανθελληνική" δεν είναι κάποια χώρα της δύσης, αλλά συμφέροντα, πολιτικές, κρυμμένα πίσω από τις κυβερνήσεις τους. (Στην άλλη, στην ευκολότερη περίπτωση, ως "ανθελληνική" βλέπουμε μια στάση που απλώς εξυπηρετεί τα συμφέροντα της ξένης χώρας που δεν ταυτίζονται με τα δικά μας).
Συγχαρητήρια για το ιστολόγιο