Του Θύμιου Παπανικολάου
Στις μέρες μας η μοίρα της Εκπαίδευσης έχει δεθεί άρρηκτα με τη μοίρα του χρήματος.
Όταν τα κυβερνητικά κόμματα και οι δορυφόροι τους τοποθετούν την ελληνική Εκπαίδευση στο εδώλιο και μιλούν για «αναβάθμιση» και «μεταρρύθμισή» της εννοούν τούτο: Ότι η ελληνική Εκπαίδευση δεν έχει προσαρμοστεί («μεταρρυθμιστεί») ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΑ στις απαιτήσεις του χρήματος, δηλαδή στις ανάγκες και απαιτήσεις της Νέας Τάξης.
Χρόνια τώρα και τα δύο κυβερνητικά κόμματα και οι «τσόντες» τους το δηλώνουν καθαρά: Πρέπει να προσαρμοστούμε στα δεδομένα της Νέας Εποχής, στις απαιτήσεις της παγκόσμιας αγοράς. Πρέπει η Εκπαίδευση να ανταποκριθεί στις ανάγκες του διεθνούς κεφαλαίου και του διεθνούς ανταγωνισμού. Πρέπει να ιδιωτικοποιηθεί, γιατί αυτό προστάζουν αυτές οι ανάγκες…
Αυτό που ενοχλούσε ιδιαίτερα τους πολύχρωμους πολιτικούς υπαλλήλους του χρήματος, τα πνευματικά ιερατεία της αγοράς και τα «παπαγαλάκια» των ΜΜΕ ήταν μια «παραφωνία»: Το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα δεν είχε αποβάλει, ακόμα, τα ιστορικά και εθνικά του ερείσματα (με κυρίαρχο την Ορθοδοξία), τις αγωνιστικές κατακτήσεις της ελληνικής κοινωνίας, τις μνήμες και τα σύμβολα των αγώνων του ελληνικού λαού…
Αυτή η «παραφωνία» ήταν αγκάθι στο μάτι της Νέας Τάξης και των ιδεολογικών και πολιτικών «μπράβων» της.
Για αυτήν την «παραφωνία» είχε στηθεί η ελληνική Εκπαίδευση στο εδώλιο του κατηγορουμένου, με τις κατηγορίες του «αναχρονισμού» και του «σκοταδισμού», των «εθνικιστικών καταλοίπων» κ.λπ…
Βάλθηκαν λοιπόν, ΟΛΟΙ, επί δεκαετίες, σταθερά και συστηματικά, να εξαλείψουν αυτή την «παραφωνία», να ξεριζώσουν κάθε ιστορικό, εθνικό της χαρακτηριστικό και να την ΥΠΟΤΑΞΟΥΝ ΠΛΗΡΩΣ στις απαιτήσεις της παγκόσμιας αγοράς, του χρήματος και της Νέας Εποχής: Στην φρίκη της πολυπολιτισμικής ισοπέδωσης, των «ιδεών» και «αξιών» της ιμπεριαλιστικής παγκοσμιοποίησης, της Νέας Τάξης…
Η σημερινή κυβέρνηση των ανδρεικέλων αποτελεί την πιο μοχθηρή κακουργία εναντίον της ελληνικής Εκπαίδευσης. Όπως σε όλους τους τομείς, έτσι και στο Εκπαιδευτικό, εκτελεί με ασυνήθιστη μανία τα «συμβόλαια θανάτου» των μαφιών του χρήματος.
Η Μεσσαλίνα της Εκπαίδευσης, η Άννα Διαμαντοπούλου, δεν έχει αφήσει τίποτα όρθιο. Προωθεί, με υστερικό φανατισμό την αποτέφρωση κάθε εθνικού χαρακτηριστικού της Ελληνικής Εκπαίδευσης, κάθε ιστορικού ιστού ιδεών και αξιών της…
Ταυτόχρονα υπονομεύεται και η ίδια η «εθνική» οικονομική βάση της Εκπαίδευσης και προωθείται, ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ και διατεταγμένα η αποσάθρωση της οικονομικής της ύπαρξης.
Οι δήθεν «αναμορφωτές» της Παιδείας, η σχολική περίοδο άρχισε, και αυτοί δεν έχουν έτοιμα ούτε τα βιβλία των παιδιών!!!
Και έχουν το θράσος να λένε ότι οι μαθητές θα κάνουν μάθημα με φωτοτυπίες, με DVD και ίντερνετ!
Αντί για βιβλία θα μοιράζουν DVD της Μαρίας Αντουανέτας…
Βεβαίως μέσα στον οίστρο της διάλυσης των πάντων που διακατέχει τα κυβερνητικά ανδρείκελα, ξεφεύγουν και κάποιες αλήθειες.
Το «δεξί χέρι» της κυρίας υπουργού, ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Παιδείας κ. Βασίλης Κουλαϊδής, είπε στις 12 Αυγούστου:
«Η σχολική χρονιά που έρχεται πρόκειται να είναι η πιο δύσκολη χρονιά μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο…»!
Αυτόν το άθλο πέτυχε η «αναμορφώτρια» Μεσσαλίνα: Εκπαίδευση ΟΛΙΚΗΣ καταστροφής, όμοια με αυτή που επακολούθησε την παγκόσμια ιμπεριαλιστική ανθρωποσφαγή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου!!!
Για την ανάγκη, όμως, της ολοκληρωτικής υποταγής της εκπαίδευσης στους νόμους της αγοράς, στο χρήμα και στη χρεοκοπία της Ελλάδας, μίλησε ευθέως και ο πρωθυπουργός-ανδρείκελο.
Διαβάστε το παρακάτω, αποκαλυπτικό κείμενο του Νίκου Μπογιόπουλου:
Τα είπε όλα!
http://www1.rizospastis.gr/story.do?id=6419941&publDate=6/9/2011
Ενας πρωθυπουργός σπάνια σε μια ομιλία του είναι τόσο ειλικρινής ως προς τις προθέσεις του, όσο ήταν ο Γιώργος Παπανδρέου κατά τη διάρκεια της τοποθέτησης που έκανε στη Βουλή με αφορμή το νόμο για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.
Είπε ο κ. Παπανδρέου (23/8/2011) ότι:
*
α) Ο νόμος για τα ΑΕΙ και ΤΕΙ θα καθορίζει πλέον τη λειτουργία τους «με γνώμονα τις οικονομικές προτεραιότητες».
*
Πράγματι. Μόνο που οι «οικονομικές προτεραιότητες» της κυβέρνησης του κ. Παπανδρέου, στη λαιμητόμο των οποίων τίθεται – καθ’ ομολογίαν του – η Ανώτατη Εκπαίδευση, είναι εκείνες οι «οικονομικές προτεραιότητες» που κόβουν τους μισθούς και τις συντάξεις. Που ρημάζουν τις κοινωνικές δαπάνες. Που εξανεμίζουν τα απομεινάρια της Κοινωνικής Πρόνοιας.
*
Αυτές, προφανώς, οι «οικονομικές προτεραιότητες», οι οποίες όσον αφορά την Παιδεία φρόντισε η κυβέρνηση να τις θωρακίσει νομοθετικά διά του «νόμου Διαμαντοπούλου», δεν είναι καθόλου άσχετες με το γεγονός ότι το 2010-2011 η επιχορήγηση των Πανεπιστημίων περικόπηκε έως και 50%, ενώ νέα μείωση της τάξης ενός επιπλέον 16% προβλέπεται για το ακαδημαϊκό έτος 2011-2012 μέσω του μεσοπρόθεσμου…
*
β) Το Πανεπιστήμιο, ως προς τη λειτουργία του και ως προς το τι επιστήμονες θα «παράγει», όπως είπε ο κ. Παπανδρέου, «θα κρίνεται από την αγορά»…
*
Προφανώς. Μόνο που η «αγορά» η οποία θα «κρίνει» είναι η ίδια αγορά που θέλει τον εργαζόμενο (άρα και τον επιστήμονα εργαζόμενο που θα βγάζουν τα Πανεπιστήμιά της) να διαπραγματεύεται την αξία της εργατικής του δύναμης με όριο το μηνιάτικο των 300, των 400 και των 500 ευρώ…
*
Αυτή η ίδια «αγορά», που δεν ανέχεται τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, τα εργασιακά δικαιώματα κλπ., προφανώς δεν θα βλέπει με καλό μάτι (τουτέστιν: δεν θα «κρίνει» θετικά) εκείνο το είδος Πανεπιστημίου που δεν θα «βγάζει» πειθήνια και υποταγμένα ανθρωπάκια (σ.σ.: και τούτο γιατί αφ’ ενός τα μη υποταγμένα ανθρωπάκια διεκδικούν τα δικαιώματά τους και αφ’ ετέρου αντιλαμβάνονται στο έπακρο την αξία της συλλογικότητας στη διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους).
*
Επίσης αυτή η «αγορά» που θα «κρίνει» τα Πανεπιστήμια και που ως εκ τούτου θα τα ελέγχει και θα εμφανίζεται ως …«χορηγός» των Πανεπιστημίων, ουδέποτε επέδειξε «αυτοκτονικές» τάσεις. Που σημαίνει ότι είναι μάλλον αλλεργική στο να «χορηγεί» και να «επιχορηγεί», δηλαδή αντίθετη στο να επιτρέπει τη διακίνηση εκείνων των ιδεών μέσα στα Πανεπιστήμια που κάθε άλλο παρά υποκλίνονται και αποδέχονται την «αυθεντία» των «αγορών». Είναι πρόδηλο ότι τέτοια Πανεπιστήμια, που αμφισβητούν το «μονόδρομο» των «αγορών», η «αγορά» όταν τα «κρίνει» θα τα κρίνει άξια μόνο για ένα πράγμα: Για το «στραγγαλισμό» τους…
*
γ) Η πολιτική της κυβέρνησης στα Πανεπιστήμια «δεν είναι θέμα μνημονίου. Το υπαγορεύει η συνείδησή μας», συμπλήρωσε σε μια φορτισμένη αποστροφή του λόγου του ο κ. Παπανδρέου.
*
Δεν έχουμε καμία αμφιβολία ότι, όντως, αυτή είναι η «συνείδηση» της κυβέρνησης. Με ή χωρίς μνημόνιο.
*
Επειδή, πάντως, το θέμα τέθηκε με τον τόσο έντονα «συνειδησιακό» τρόπο από τον πρωθυπουργό, αντί άλλου σχολίου παραπέμπουμε στον ποιητή, ο οποίος – σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις και για κάτι τέτοιες «συνειδήσεις» – σχολίαζε με τον ακόλουθο τρόπο:
«Την καλησπέρα μου στα ιδανικά σας»!
ΠΗΓΗ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=5933
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου