Ιστός, ο ελληνικός εκδοτικός οίκος της Κωνσταντινούπολης

(από το lifo.gr)

Tον Ιούλιο του 2012 πέντε Έλληνες, μέλη της Ρωμαίικης κοινότητας της Πόλης αποφάσισαν να ιδρύσουν έναν ελληνικό εκδοτικό Οίκο, στην Κωνσταντινούπολη, στην καρδιά του Κάρακιόϊ. Ο εκδοτικός οίκος ονομάζεται «Ιστός» και έχει σαν βασικό στόχο την προώθηση έργων σχετικών με την πολίτικη ιστορία, τον πολιτισμό και το σύγχρονο αστικό βίο. Αναβιώνοντας μια πλούσια εκδοτική παράδοση, ύστερα από μια διακοπή μισού σχεδόν αιώνα, φιλοδοξεί να αντικαταστήσει το υπάρχον «ρεύμα νοσταλγίας» για τους Ρωμιούς με μια ουσιαστική και σύγχρονη πολιτιστική παραγωγή. Στον ενάμισι χρόνο της λειτουργίας του έχουν εκδοθεί εικοσιπέντε βιβλία, Μαρτυρίες, Ελληνική Λογοτεχνία και Ιστορικά Πολίτικα. Ο Ιστός ειδικεύεται στην έκδοση έργων στα ελληνικά, τα τουρκικά καθώς και σε δίγλωσσες εκδόσεις. Ενας από τους σκοπούς του ιστού είναι να καταστήσει προσβάσιμα στο τουρκόφωνο αναγνωστικό κοινό κλασικά έργα της ελληνικής γραμματείας και πρωτογενείς ιστορικές πηγές.

 Συναντήσαμε στα γραφεία τους, που στεγάζονται στο παλιό μοναστήρι του Αγίου Ανδρέα, το οποίο χρησιμοποιούσαν Ρώσοι προσκυνητές πηγαίνοντας προς τα Ιεροσόλυμα, την Άννα Μαρία Ασλάνογλου, εκ των ιδρυτών του εκδοτικού οίκου και τον Φοίβο Νομικό, επιμελητή των εκδόσεων του Ιστού.

 Αυτός ο οίκος πως ξεκίνησε;

 Ξεκίνησε επειδή έλειπε. Επειδή υπάρχουν πράγματα που η τουρκική κοινωνία δεν τα ξέρει και δεν υπάρχει κανένας που να βγάζει βιβλία στα ελληνικά. Το πρώτο έχει να κάνει με την τουρκική κοινωνία καθαρά. Τουλάχιστον ένα κομμάτι αυτής της κοινωνίας κοιτάζει την ιστορία και θέλει να δει με καλύτερο μάτι την ιστορία της Πόλης. Ιδιαίτερα αυτό το κομμάτι είναι δύσκολο να το προσεγγίσει κάποιος όταν του λείπουν βασικές πηγές της ιστορίας του 19ου αιώνα, αφού είναι γραμμένες στα ελληνικά. Συνεπώς πρέπει να του το δώσεις στα τουρκικά. Είναι ένας μεγάλος στόχος μας να μεταφράζουμε στα τουρκικά πράγματα, τα οποία είναι σημαντικά. Υπάρχει ένα κομμάτι της τουρκικής κοινωνίας που ψάχνεται και διψάει για πηγές.Το δεύτερο είναι ότι μια ομάδα ανθρώπων όταν δεν παράγει πολιτισμό πεθαίνει. Αυτός είναι ένας πολύ πιο γρήγορος θάνατος από το να διαλυθεί δημογραφικά. Και εδώ για πάρα πολλούς λόγους, για μισό αιώνα σταμάτησε η παραγωγή. Δε βγαίνουν ελληνικά βιβλία στην Πόλη και υπάρχουν δυο εφημερίδες οι οποίες φυτοζωούν.



Πως χρηματοδοτείσθε;

 Πουλάμε βιβλία και προσπαθούμε να επιβιώσουμε.



Ο Καβάφης και ο Καζαντζάκης που εκδώσατε πήγαν καλά;

Ο Καβάφης πολύ καλά. Ο Καζαντζάκης επίσης καλά, δεδομένης της δυσκολίας, επειδή είναι δίγλωσσο. Και η "Φαχισέ Τσίκα" του Θωμά Κοροβίνη πήγε καλά. Αυτά είναι τα τρία βιβλία που βγάλαμε πρώτα.


η συνέχεια στο http://www.lifo.gr/team/selides/46826