Οι απόκληροι της κοινωνίας και η Χρυσή Αυγή

Απάντηση στους ψευτοπροοδευτικούς και ψευτοεπαναστάτες Λιάνα Κανέλλη του ΚΚΕ και Ρένα Δούρου του ΣΥΡΙΖΑ

του Δαμιανού Βασιλειάδη*, εκπαιδευτικού, συγγραφέα

Παρακολουθώ τις εκδηλώσεις αποτροπιασμού και βδελυγμίας που εκφράζουν τα κόμματα όλου του φάσματος και τις αντιδράσεις ορισμένων δημοσιογράφων και με πιάνει τρόμος για την υποκρισία και τον εξευτελιστικό λαϊκισμό των ανωτέρω.

Όλοι οι «αναμάρτητοι» ρίχνουν το λίθο του αναθέματος στη Χρυσή Αυγή, για να μας πείσουν και να αποδείξουν ότι αυτοί, σε αντίθεση βέβαια με την Χρυσή Αυγή, είναι οι σωστοί και άψογοι δημοκράτες και προοδευτικοί ή αριστεροί επαναστάτες.

Εδώ γίνεται μια πρωτοφανής λαθροθηρία. Αντί να τα βάζουν με τον ίδιο τους τον εαυτό και να αναρωτιούνται ποιοι και πώς οδηγηθήκαμε σ’ αυτό το φαινόμενο, προσπαθούν να μας παραπλανήσουν με κραυγές και αναθέματα για το πρωτοφανές αυτό φαινόμενο σε μια «ευνομούμενη δημοκρατία», όπου τέτοια φαινόμενα είναι τελείως απαράδεκτα και μάλιστα σ’ ένα λαό που έχει μια τέτοια πλούσια «δημοκρατική κληρονομιά». Διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους

Ας βάλουμε όμως τα πράγματα στη θέση τους. Ας δούμε τις αιτίες που οδήγησαν στην ανάδυση αυτού του φαινομένου. Αν δεν τις μελετήσουμε και δεν ανακαλύψουμε τα πραγματικά αίτια του φαινομένου Χρυσή Αυγή, τότε κάνουμε φτηνή, υποκριτική και ανέξοδη προπαγάνδα, που οδηγεί στα αντίθετα από τα επιθυμητά αποτελέσματα.

Το πρώτο ερώτημα που τίθεται είναι: Ποιος εξέθρεψε αυτό το φαινόμενο;
Η απάντηση η δική μου. Αυτοί που κατηγορούν τη Χρυσή Αυγή. Δεν θα τους κατονομάσω. Τους γνωρίζουμε όλοι. Είναι όλα τα πολιτικά κόμματα και οι πολίτες που κατέστρεψαν τη δημοκρατία, την οποία υποκριτικά επικαλούνται και καταρράκωσαν κάθε έννοια ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Είναι όλοι εκείνοι που οδήγησαν με τις πράξεις τους και τις παραλήψεις τους ένα μεγάλο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας στην απόγνωση και την εγκατάλειψη. Είναι όλοι εκείνοι οι ψευτοπροοδευτικοί και «αριστεροί» που περιφρόνησαν μια κατηγορία συμπατριωτών τους, οδηγώντας τους στο περιθώριο και την αφάνεια.

Είναι όλοι εκείνοι οι βολεμένοι του συστήματος που αδιαφόρησαν και αδιαφορούν παντελώς για τα προβλήματα μιας κατηγορίας συμπατριωτών μας που ζουν στην εξαθλίωση και την απόγνωση. Είναι όλοι εκείνοι, που ζώντας σε απόλυτη ή σχετική ασφάλεια και προστασία, αδιαφορούν για την απόλυτη ανασφάλεια και τον τρόμο και τον καθημερινό εφιάλτη που ζουν περιφρονημένοι και εγκαταλελειμμένοι αρκετοί συμπολίτες τους.

Είναι εκείνοι που τους εγκατέλειψαν τα πολιτικά κόμματα στην εξαθλιωμένη μοίρα τους, ως παρίες της κοινωνίας.  Είναι εκείνοι που μίσησαν τους υποκριτές φανφαρόνους της πολιτικής με τα παχιά λόγια και τις ανύπαρκτες πράξεις αλληλεγγύης και συμπαράστασης. Είναι όλοι εκείνοι που για να λέγονται δημοκρατικοί, προοδευτικοί και επαναστάτες χρειάζονται έναν αποδιοπομπαίο τράγο, την Χρυσή Αυγή.

Είναι οι υποκριτές και φαρισαίοι του συστήματος που δεν τους ενδιαφέρει πώς ζουν και επιβιώνουν συμπολίτες τους, μέσα στη ζούγκλα που τους έχει δημιουργήσει το σύστημα, το οποίο υπηρετούν.

Όλοι αυτοί που ψήφισαν Χρυσή Αυγή δεν είναι χρυσαυγήτες. Είναι τα πιο εξαθλιωμένα και απροστάτευτα λαϊκά στρώματα. Τα μόνα λαϊκά στρώματα που αποφεύγουν να πλησιάσουν οι λεγόμενες προοδευτικές δυνάμεις, εκτός μόνο, αν θέλουν, για να φανούν οι ίδιοι προοδευτικοί, να τους χαρακτηρίσουν ρατσιστές, εθνικιστές, φασίστες κ.λπ.

Ήθελαν λοιπόν να τιμωρήσουν. Ήθελαν να εκφράσουν με λανθασμένο βέβαια τρόπο την οργή τους και την απόγνωσή τους. Ήθελαν να διαμαρτυρηθούν με τον πιο προκλητικό τρόπο, για να τους ακούσουν επιτέλους αυτοί που έχουν βουλωμένα τα αυτιά τους και μπουκωμένα τα στόματά τους. Ήθελαν να ξεμπροστιάσουν την υποκρισία της πολιτικής και των πολιτικών, όλων των παρατάξεων μηδενός εξαιρουμένου. Δεν βρήκαν ευήκοον ους στα «δημοκρατικά και προοδευτικά κόμματα» γιατί περί άλλων τυρβάζουν, δηλαδή κοιτάν πώς θα προστατεύσουν τους βολεμένους, κυρίως τους κρατικοδίαιτους και θα απομονώσουν την «πλέμπα» για να μην μολυνθούν από τους απόκληρους της κοινωνίας.

Βρήκαν διέξοδο στο μόνο «αντισυστημικό κόμμα» της Ελλάδας, που είναι τώρα η Χρυσή Αυγή.

Πράγματι, αν υπάρχει σήμερα στην Ελλάδα ένα αντισυστημικό κόμμα αυτό είναι μόνο η Χρυσή Αυγή. Όπως έκανε και ο Χίτλερ ακριβώς για να απορροφήσει μέσα σε λίγα χρόνια όλους τους κομμουνιστές και σοσιαλδημοκράτες στις γραμμές του, που πριν τρωγόντουσαν μεταξύ τους, για να αποδείξουν ποιος ήταν πιο προοδευτικός από τον άλλο.

Ευτυχώς για την Ελλάδα δεν υπάρχει τέτοιος κίνδυνος. Είναι μια απεγνωσμένη διαμαρτυρία που ζητούσε διέξοδο να εκφραστεί και δεν έβρισκε και δυστυχώς ούτε βρίσκει, γιατί τα «δημοκρατικά, προοδευτικά, ριζοσπαστικά και επαναστατικά κόμματα» δεν ασχολούνται με φασίστες, όπως του ανεβάζουν και τους κατεβάζουν ορισμένοι ξιπασμένοι και αλαζόνες του υποκριτικού και άκρως λαϊκίστικου αριστεροδεξιού συστήματος. Του συστήματος της παρακμής και απαξίωσης κάθε έννοιας ανθρωπισμού και ανθρώπινης αλληλεγγύης.

Η πλήρης αναντιστοιχία λόγων και έργων. Παχιά τα επαναστατικά λόγια, γιατί δεν υπάρχουν ουσιαστικά έργα, για να ανακουφίσουν την πιο καταφρονεμένη και εξαθλιωμένη τάξη της Ελλάδας, που είναι αυτή που ψήφισε Χρυσή Αυγή. Το λάθος της: Δεν έκανε διάκριση ανάμεσα στο κοινωνικό και το πολιτικό.

Φτάνει πια το ψέμα και η απάτη, γραμματείς και φαρισαίοι υποκριτές!

Δείξτε έλεος σ’ αυτούς που υποφέρουν και υπομένουν τα πάνδεινα αυτού του παρακράτους, που αποτελεί καρικατούρα δημοκρατίας και ρίχνει στον καιάδα τετρακόσιους σαράντα χιλιάδες συμπατριώτες μας, ενώ τα δύο τρίτα αποτελούν ακόμη τους βολεμένους του συστήματος. Αυτούς που υποστηρίζουν τα κόμματα της Αριστεράς και δεξιάς.

Δεν φταίει η Χρυσή Αυγή. Εσείς φταίτε γι’ αυτή την κατάντια! Που ζητάτε απεγνωσμένα βαρβάρους, για να καλύψετε τη γύμνια σας.

Οι τετρακόσιες σαράντα χιλιάδες είναι το ένα τρίτο του ελληνικού λαού, που ζούσαν στην εξαθλίωση και τώρα, μετά την κρίση, βιώνουν την πλήρη εξαχρείωση και απόγνωση. Αλλά όπως συνήθως: Φωνή βοώντος εν τη ερήμω!.

* Ο Δαμιανός Βασιλειάδης, ήταν ιδρυτικό, ηγετικό στέλεχος του ΠΑΚ (Πανελλήνιου Απελευθερωτικού Κινήματος) και του ΠΑΣΟΚ (Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος) 

Από hellasontheweb.org