«Κι ἄν εἶναι κ’ ἔρθουνε χρόνια δίσεχτα, πέσουν καιροί ὀργισμένοι, κι ὅσα πουλιά μισέψουνε σκιασμένα, κι ὅσα δέντρα, γιά τίποτ’ ἄλλο δέ φελᾶν παρά για μετερίζια, μή φοβηθεῖς τό χαλασμό.Φωτιά! Τσεκούρι! Τράβα!, ξεσπέρμεψέ το, χέρσωσε τό περιβόλι, κόφτο, καί χτίσε κάστρο ἀπάνω του καί ταμπουρώσου μέσα, γιά πάλεμα, γιά μάτωμα, γιά τήν καινούργια γέννα, π’ ὅλο τήν περιμένουμε κι ὅλο κινάει γιά νάρθει, κι’ ὅλο συντρίμμι χάνεται στό γύρισμα τῶν κύκλων!… Φτάνει μία ἰδέα νά στό πεῖ, μία ἰδέα νά στό προστάξει, κορῶνα ἰδέα , ἰδέα σπαθί, πού θά εἶναι ἀπάνου ἀπ’ ὅλα!»
Κωστής Παλαμᾶς «Οἱ πατέρες!!»
Κωστής Παλαμᾶς «Οἱ πατέρες!!»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου