Η μυστική ιστορία της κρίσης χρέους της Ελλάδας! Πώς το Βατικανό δημιουργεί ξανά την "Αγία Ρωμαική Αυτοκρατορία" της Γερμανίας!

Το άρθρο αυτό αποτελεί μετάφραση κειμένου που αναρτήθηκε στην αγγλόφωνη ιστοσελίδα Keep the Faith την 1η Σεπτεμβρίου 2010, 6 περίπου μήνες μετά την αιφνίδια περιδίνηση της χώρας μας στην "κρίση δανεισμού" της ευρωζώνης και 4 περίπου μήνες μετά την υπογραφή του 1ου μνημονίου.

Τις μέρες αυτές ζούμε την εκπλήρωση μιας προφητείας. Εάν πιστεύετε ότι τα τελικά γεγονότα αυτής της προφητείας θα διαδραματιστούν σε μια από τις μελλοντικές γενιές, ίσως βρεθείτε προ μεγάλης εκπλήξεως. Ευγνωμονούμε τον Θεό για το γεγονός ότι οι άγγελοι δεν επέτρεψαν την εξάπλωση της καταστροφικής θύελλας της διχόνοιας και φροντίζουν για την σωτηρία όλων μας. Παρ' όλα αυτά, θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί γιατί σιμώνει ο καιρός κατά τον οποίο δεν θα έχουμε άλλες ευκαιρίες να μετανοήσουμε και να εξαγνιστούμε από τις αμαρτίες μας.



Στο κατά Λουκά Ευαγγέλιο, κεφ. 21, εδάφια 34-36, ο Ιησούς είπε:

"Προσέχετε δὲ ἑαυτοῖς μήποτε βαρηθῶσιν ὑμῶν αἱ καρδίαι ἐν κραιπάλῃ καὶ μέθῃ καὶ μερίμναις βιοτικαῖς, καὶ αἰφνίδιος ἐφ᾿ ὑμᾶς ἐπιστῇ ἡ ἡμέρα ἐκείνη·"
Προσέχετε τον εαυτό σας, μήπως γίνει βαριά η καρδιά σας και ασυγκίνητη στο άκουσμα του λόγου του Θεού, από την κραιπάλη, τη μέθη και τις βασανιστικές φροντίδες αυτής της ζωής. Να είστε άγρυπνοι, μήπως τυχόν μέσα στην κατάσταση αυτή της πνευματικής χαλάρωσης και παραζάλης πέσει επάνω σας άξαφνα η μεγάλη εκείνη ημέρα της Δευτέρας Παρουσίας.

Προσέξτε τι μας λέει το Ευαγγέλιο. Θα πρέπει να ζούμε προσεκτικά, ώστε να μην εφησυχάσουμε και γίνουμε ανίκανοι να αντιληφθούμε τα σημεία των καιρών, με αποτέλεσμα να μας βρει ξαφνικά απροετοίμαστους η ημέρα του Κυρίου και της Κρίσεώς Του.

Στο εδάφιο 35, το ίδιο Ευαγγέλιο λέει:

"ὡς παγὶς γὰρ ἐπελεύσεται ἐπὶ πάντας τοὺς καθημένους ἐπὶ πρόσωπον πάσης τῆς γῆς".
Διότι πράγματι σαν παγίδα θα έλθει η ημέρα εκείνη και θα βρει απροετοιμάστους όλους αυτούς, οι οποίοι ξένοιαστοι περνούν την αμαρτωλή και κοσμική ζωή τους.
Οι μόνοι που δεν θα πιαστούν στην παγίδα είναι εκείνοι που ακολουθούν τις νουθεσίες και φροντίζουν τον εαυτό τους ώστε να ζουν κοντά στο Θεό σήμερα. Το Ευαγγέλιο δεν αναφέρεται σε κάποια μελλοντική εποχή, φίλοι μου. Αναφέρεται σε εσάς και σε εμένα, ακριβώς σήμερα.

Στο εδάφιο 36, διαβάζουμε:

"ἀγρυπνεῖτε οὖν ἐν παντὶ καιρῷ δεόμενοι ἵνα καταξιωθῆτε ἐκφυγεῖν πάντα τὰ μέλλοντα γίνεσθαι καὶ σταθῆναι ἔμπροσθεν τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου".
Να επαγρυπνείτε, λοιπόν, και να προσεύχεστε κάθε ώρα και στιγμή, ώστε να σας αξιώσει η Θεία Χάρη να αποφύγετε όλα αυτά τα φοβερά που πρόκειται να γίνουν και να σταθείτε με θάρρος και χαρά μπροστά στον Υιό του ανθρώπου.

Ας σημειωθεί, επίσης, ότι μόνο εφόσον επαγρυπνούμε και προσευχόμαστε ανελλειπώς θα προετοιμάσουμε τον εσωτερικό μας κόσμο έτσι ώστε να μπορέσουμε να σταθούμε ενώπιον του Υιού του ανθρώπου, αλλά και να ξεφύγουμε από την παγίδα. Είναι πραγματικά η συμβουλή που χρειαζόμαστε. Αυτό σημαίνει ότι οι καρδιές μας πρέπει να ανοίξουν και να δεχθούν τον Ιησού, ενώ συγχρόνως θα προσευχόμαστε για την παρουσία Του. Σημαίνει επίσης ότι θα πρέπει να έχουμε επίγνωση του τρόπου με τον οποίο ζούμε, έτσι ώστε να μπορούμε να εξαγνιστούμε με τη δύναμη του Ιησού Χριστού. Δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο. Πλησιάζουμε στην λαμπρότερη στιγμή της ιστορίας του ανθρώπου. Η Εκκλησία του Θεού θα λαμπρυνθεί. Θα αμφισβητηθεί, αλλά λόγω της πίστης των ανδρών και γυναικών που ανήκουν σε αυτή, θα είναι νικηφόρα.

Τον μήνα αυτό, θα ήθελα και πάλι να σας δείξω πώς οι προφητείες εκπληρώνονται στην εποχή μας. Η οικονομική κρίση της Ελλάδας και οι επιπτώσεις της στην Ευρώπη έχουν μεγάλη σημασία για όσους μελετούν τις προφητείες των Γραφών. Σήμερα, θα ερευνήσουμε αυτή την κρίση και θα προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε την στενή σύνδεσή της με τις προφητείες.

Μεγάλες ζυμώσεις βρίσκονται σε εξέλιξη στην Ευρώπη. Όταν ήμουν πιο νέος, δεν φαντάστηκα ποτέ ότι η Ευρώπη θα είχε μια τόσο σημαντική θέση στις προφητείες των Γραφών. Γνώριζα ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν κεντρική θέση στην εκπλήρωση των προφητειών, αλλά δεν αντιλαμβανόμουν τότε ότι χωρίς την "ανάσταση" της "Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας", θα ήταν αδύνατο να υπάρξει μια παγκόσμια θρησκεία που θα κυριαρχείται από την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία. Τώρα γίνεται όλο και πιο σαφές το γεγονός ότι πρόκειται να ιδρυθεί η μία παγκόσμια θρησκεία της Ρώμης.

Ας ξεκινήσουμε από την ανάγνωση της Αποκάλυψης, κεφάλαιο 13, εδάφιο 8:

"καὶ προσκυνήσουσιν αὐτὸν πάντες οἱ κατοικοῦντες ἐπὶ τῆς γῆς, ὧν οὐ γέγραπται τὸ ὄνομα ἐν τῷ βιβλίῳ τῆς ζωῆς τοῦ ἀρνίου τοῦ ἐσφαγμένου ἀπὸ καταβολῆς κόσμου".
Και θα προσκυνήσουν αυτόν, που με αλαζονεία θα παριστάνει τον Θεό, όλοι οι κάτοικοι της γης, εκείνοι, δηλαδή, των οποίων το όνομα από καταβολής κόσμου δεν έχει γραφτεί στο βιβλίο της ζωής του σφαγμένου Αμνού.


Με το "και θα προσκυνήσουν αυτόν", εννοεί το Θηρίο, δηλαδή τη Ρώμη. Μια παγκόσμια θρησκεία εισχωρεί βαθιά στην οικονομία και την πολιτική. Οι "βασιλείς της γης" (οι ηγέτες) και οι "έμποροι της γης" (οι τράπεζες και οι πολυεθνικές) συνεργάζονται με τη Ρώμη προκειμένου να επιτύχουν τους αντίστοιχους στόχους τους. Δραματικές είναι οι κινήσεις σε αυτό το παιχνίδι και έτυχε εμείς να ζούμε σε αυτούς τους εκπληκτικούς καιρούς!

Στο κεφ. 13, εδάφιο 3, ο απόστολος Ιωάννης μίλησε για τον Ρωμαιοκαθολικισμό, περιγράφοντάς τον σαν θηρίο, στα εδάφια 1-3:

"καὶ μίαν ἐκ τῶν κεφαλῶν αὐτοῦ ὡς ἐσφαγμένην εἰς θάνατον. καὶ ἡ πληγὴ τοῦ θανάτου αὐτοῦ ἐθεραπεύθη, καὶ ἐθαύμασεν ὅλη ἡ γῆ ὀπίσω τοῦ θηρίου".

Και είδα ένα από τα κεφάλια του, που έμοιαζε να είχε είχε σφαγιαστεί μέχρι θανάτου. Αλλά η θανάσιμη πληγή του θεραπεύτηκε (προφανώς από τον διάβολο) και έμεινε έκπληκτη όλη η οικουμένη και ακολούθησε το θηρίο.

Το θανάσιμο πλήγμα κατάφερε στον παπικό θρόνο το 1798 ο Ναπολέοντας και ο στρατηγός του, Μπερτιέ, οι οποίοι εισέβαλαν στη Ρώμη, πήραν αιχμάλωτο τον Πάπα και τον εξόρισαν στη νότια Γαλλία. Η Ρώμη έχασε το μεγαλύτερο μέρος της κοσμικής ισχύος της εκείνη την εποχή. Αλλά σταδιακά, αθόρυβα και σταθερά, το Βατικανό έχει επανακτήσει την δύναμη του εδώ και πάνω από 200 χρόνια. Τώρα οι χώρες της Δύσης, και ειδικά οι Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες ιδρύθηκαν με βάση τις αρχές του προτεσταντισμού, δέχονται να διεισδύσει η επίδραση του παπισμού μέσα στη χώρα τους, και τον αφήνουν να επηρεάζει τις πολιτικές τους και την πολιτική ζωή τους.

Αλλά το θανάσιμο πλήγμα που κατάφερε ο Ναπολέοντας είχε ως στόχο να ενώσει την Ευρώπη υπό την αθεϊστική ηγεσία του, απομακρύνοντάς την από την εξουσία του Βατικανού. Ωστόσο, η προσπάθειά του αυτή δεν πέτυχε. Δεν είχε ακόμη ωριμάσει ο καιρός για μια αποκατάσταση της ευρωπαϊκής ενότητας, ιδιαίτερα χωρίς την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία. Ο Ναπολέοντας δεν μπόρεσε να θεραπεύσει το θανάσιμο πλήγμα. Απλώς το δημιούργησε. Νικήθηκε στη Βρετανία και τη Ρωσία, και αναγκάστηκε να παραιτηθεί από τον θρόνο του και να εξοριστεί το 1814.

Το Βατικανό υπήρξε ο δικτάτορας της Ευρώπης από τον 9ο αιώνα, όταν ο Καρλομάγνος ή Κάρολος ο Μέγας είχε ενώσει την Ευρώπη κάτω από το ρωμαιοκαθολικό δόγμα. Αν και η δύναμη της Ρώμης μειώθηκε αισθητά το 1798, όπως προέβλεψε η προφητεία, η μείωση αυτή δεν σήμανε το τέλος της παπικής εξουσίας.

Η θανάσιμη αυτή πληγή θεραπεύεται σήμερα, και η περιδίνηση της Ελλάδας σε αυτή την αιφνίδια οικονομική κρίση διαμορφώνει με δραματικό τρόπο την νέο πρόσωπο της Ευρώπης. Σήμερα, θα ήθελα να σας δείξω πως ακριβώς συμβαίνει αυτό. Εάν μπορείτε να αντιληφθείτε με ποιους ακριβώς μηχανισμούς ανερχεται και πάλι στην εξουσία της Ευρώπης η Ρώμη, θα καταλάβετε τις αρχές τις οποίες θα χρησιμοποιήσει και αλλού.

Στην Αποκάλυψη, στα κεφάλαια 17 και 18, ο Ιωάννης μας λέει ότι οι ηγέτες της γής διαφθείρονται και εκφαυλίζονται με τον παπισμό. Παρατηρείστε το κεφάλαιο 17:1-2:

"Καὶ ἦλθεν εἷς ἐκ τῶν ἑπτὰ ἀγγέλων τῶν ἐχόντων τὰς ἑπτὰ φιάλας, καὶ ἐλάλησε μετ᾿ ἐμοῦ λέγων· δεῦρο δείξω σοι τὸ κρῖμα τῆς πόρνης τῆς μεγάλης τῆς καθημένης ἐπὶ ὑδάτων πολλῶν, μεθ᾿ ἧς ἐπόρνευσαν οἱ βασιλεῖς τῆς γῆς, καὶ ἐμεθύσθησαν οἱ κατοικοῦντες τὴν γῆν ἐκ τοῦ οἴνου τῆς πορνείας αὐτῆς".

Και ήρθε από τον ουρανό ένας από τους επτά αγγέλους, που είχαν τις επτά φιάλες, συνομίλησε μαζί μου και είπε: "Έλα να σου δείξω την κατάκριση και καταδίκη της μεγάλης πόρνης (της διεφθαρμένης, δηλαδή, και εξαχρειωμένης πολυπληθούς μεγαλούπολης), η οποία βρίσκεται πάνω σε πολλά ύδατα (τα οποία συμβολίζουν λαούς και έθνη με ευτελείς και επιφανειακές αξίες, όπως οι κάτοικοι μιας μεγαλούπολης). Με αυτήν έχουν διαφθαρεί και εκφαυλιστεί οι ηγέτες της γης και μέθυσαν οι κάτοικοι της γης από το κρασί της πορνείας της (από την μεθυστική ζάλη και παραφορά της ηθικής εξαθλίωσής της)".

Αυτό σημαίνει ότι η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, που περιγράφεται εδώ ως "πόρνη", και οι ηγέτες των κρατών-εθνών, που περιγράφονται ως οι "βασιλιάδες της γης", συνεργάζονται προκειμένου να πετύχουν τους αντίστοιχους στόχους τους. Οι ηγέτες επιθυμούν πολιτικά οφέλη για τον εαυτό τους μέσα από περιφερειακές και παγκόσμιες αντιπαραθέσεις, και συνεργάζονται με τη Ρώμη προκειμένου να τα αποκτήσουν. Ούτε καν συνειδητοποιούν ότι μπαίνουν σε μια παγίδα από την οποία τελικά δεν θα υπάρχει διαφυγή. Ο παπισμός θα τους εξουσιάσει πολιτικά και θα τους αναγκάσει να επιβάλουν τη θρησκεία του στους πολίτες των χωρών τους, αμέσως μόλις η πάλαι ποτέ Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία κυριαρχήσει σε παγκόσμιο επίπεδο.

Η Αποκάλυψη, στο εδάφιο 3 του κεφ. 18, μας λέει:

"καὶ οἱ ἔμποροι τῆς γῆς ἐκ τῆς δυνάμεως τοῦ στρήνους αὐτῆς ἐπλούτησαν".

Και οι έμποροι της γης πλούτισαν από τους ηδυπαθείς και παραφόρους πόθους της.

Οι "έμποροι της γης", που είναι οι οικονομικοί διαχειριστές και χειριστές, όπως οι κεντρικοί τραπεζίτες, οι πανίσχυρες μυστικές επιτροπές και λέσχες, οι μεγάλες εταιρείες και οι τράπεζες, εργάζονται από κοινού με τη Ρώμη για να επιλύουν οικονομικές κρίσεις, που σήμερα μοιάζουν να ξεφυτρώνουν παντού, και ιδιαίτερα σήμερα στην Ευρώπη, τον οικείο χώρο της Ρώμης. Πρόκειται για άνδρες, όπως ο Μπεν Μπερνάνκι της Federal Reserve, ο Ζαν-Κλοντ Τρισέ, ο επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, ο Τίμοθι Γκάιτνερ του αμερικανικού υπουργείου Οικονομικών και άλλοι. Οι "έμποροι της γης" πράγματι πλουτίζουν "από τους ηδυπαθείς και παραφόρους πόθους της", δηλαδή χάρη στην συνεργασία τους με τη Ρώμη.

Παρ' όλα αυτά, όλος αυτός ο τεράστιος πλούτος που συσσωρεύουν σε όλο τον κόσμο δεν θα αργήσει να καταρρεύσει και να αφανιστεί τελικά. Στο εδάφιο 16, ο Ιωάννης μας λέει:

..."ὅτι μιᾷ ὥρᾳ ἠρημώθη ὁ τοσοῦτος πλοῦτος"

...διότι ξαφνικά μέσα εις μία ώρα αφανίστηκε ο τόσο μεγάλος και πολύτιμος πλούτος της.

Η καταπληκτική αυτή προφητεία δεν έχει εκπληρωθεί ακόμη, αλλά η εκπλήρωσή της είναι τόσο βέβαιη όσο ο ανατολή του ηλίου κάθε πρωί. Η Ρώμη θα ανέλθει, θα γίνει μεγάλη δύναμη και θα πραγματοποιήσει την εδραίωση του παγκόσμιου πλούτου και της εξουσίας στα χέρια των λίγων ανθρώπων που είναι σε θέση να ελέγχει. Η Ρώμη δεν ενδιαφέρεται απλώς να κυριαρχήσει στην οικονομία και την πολιτική διεθνώς για τα δικά της συμφέροντα. Αυτό που την ενδιαφέρει περισσότερο απ' όλα είναι να επιβάλει την μία θρησκεία ως τη μόνη λύση για την επίλυση των άλυτων προβλημάτων που ταλανίζουν τον κόσμο, ορισμένα από τους οποία η ίδια δημιούργησε. Ελίσσεται συνεχώς έως ότου κατορθώσει να γίνει ο ηθικός οδηγός των εθνών.

Αυτή τη στιγμή, η Ευρώπη βρίσκεται στο κρισιμότερο σημείο της προσπάθειάς της να αποκτήσει αυτόν τον έλεγχο. Αλλά για τους περισσότερους πολίτες ανά τον κόσμο όσα διαδραματίζονται σήμερα στην Ευρώπη είναι ένα μεγάλο μυστήριο. Και αφού γι' αυτούς δεν είναι ορατά ή δεν νιώθουν να τους επηρεάζουν, αγνοούν το τι ακριβώς συμβαίνει στην Ελλάδα και άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Έτσι, ενώ κυριαρχεί πανικός στις αγορές ομολόγων και στις ευμετάβλητες χρηματιστηριακές αγορές επενδυτικών χαρτοφυλακίων σε όλο τον κόσμο, εσείς, οι ακροατές μας δεν παύετε να ενημερώνεστε και γνωρίζετε την τελική έκβαση. Λόγω της προφητείας είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε πώς να ερμηνεύσουμε αυτά που συμβαίνουν γύρω μας με μεγάλη ακρίβεια.

Τι συνέβη με την Ελλάδα

Η Ελλάδα οδηγήθηκε στα πρόθυρα οικονομικής και πολιτικής κατάρρευσης την άνοιξη του 2010. Δεν μπορούσε να αποπληρώσει τα χρέη της χωρίς τον δανεισμό τεράστιων ποσών, και μεγάλης κλίμακας διαρθρωτικών αλλαγών. Ωστόσο, ενώ η Ελλάδα βρίσκεται στο επίκεντρο της οικονομικής κρίσης προς το παρόν, δεν είναι μόνη. Η Ιταλία, η Πορτογαλία, η Ισπανία, η Ιρλανδία, ακόμη και η Βρετανία βρίσκονται σε μεγάλη οικονομική δυσχέρεια και αγωνίζονται να αποφύγουν το πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα. Εάν έστω και μια από αυτές τις χώρες αποβεί ανίκανη να προβεί σε αποπληρωμή του χρέους της ή να πετύχει τους οικονομικούς στόχους που της έχουν θέσει, είναι πολύ πιθανό να προκαλέσει ένα καταστροφικό παγκόσμιο οικονομικό τσουνάμι. Δεν υπάρχει σκεπτόμενος άνθρωπος σήμερα που να μην έχει στραμμένο το βλέμμα του στην Ευρώπη.

Το 2007, ο Βρετανός οικονομικός αναλυτής Μπέρναρντ Κόνολι ανέφερε σε κάποιο άρθρο του στην εφημερίδα Telegraph: "Η εκατόμβη που θα προκύψει από την κατάρρευση του χρηματοπιστωτικού συστήματος ολόκληρης της ευρωζώνης θα κάνει την σημερινή παγκόσμια οικονομική κρίση, όσο σοβαρή κι αν είναι, να μοιάζει σχεδόν ασήμαντη". Πράγματι, η κρίση του ελληνικού χρέους απειλεί στην πραγματικότητα ολόκληρο τον κόσμο με μια διπλή ύφεση.

Παρασκηνιακά, ωστόσο, η μυστική ιστορία της κρίσης χρέους της Ελλάδας είναι εκπληκτική, και στρέφει την προσοχή μας προς την κατεύθυνση της Ευρώπης, και ιδιαίτερα της Γερμανίας και του Βατικανού. Ανήθικοι και φθονεροί εγκέφαλοι σχεδίασαν και ενορχήστρωσαν το οικονομικό χάος στην Ελλάδα, για έναν σκοπό που ελάχιστοι κατανοούν.

Θα σωριαστεί, άραγε, η Ελλάδα; Θα τη δούμε να γίνεται ένας σωρός από κομμάτια; Θα καταρρεύσει η ευρωζώνη; Θα δούμε το τέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο εγγύς μέλλον; Αυτά είναι τα καυτά καθημερινά ερωτήματα στην Ευρώπη. Και είναι τα ίδια ερωτήματα που βρίσκονται στο επίκεντρο της προσοχής των "βασιλέων" και των "εμπόρων" της γης, κυρίως στην Ευρώπη και την Αμερική. Αλλά οι άνδρες και οι γυναίκες που παρακολουθούν με προσοχή τις διεθνείς εξελίξεις νιώθουν μια έντονη ανησυχία, και ελπίζουν παρά την έλλειψη ελπίδας, ότι οι δραματικές εξελίξεις στην Ευρώπη δεν θα βυθίσουν τη γη σε μια παγκόσμια ύφεση.

Ακολουθεί ένα απόσπασμα από το βιβλίο "Εducation" ("Παιδεία"), σελίδα 179:

"Οι καιροί στους οποίους ζούμε παρουσιάζουν εκπληκτικό ενδιαφέρον για όλους τους ανθρώπους της γης. Ηγέτες και πολιτευόμενοι, άτομα που κατέχουν θέσεις εμπιστοσύνης και εξουσίας, σκεπτόμενοι άνδρες και γυναίκες όλων των κοινωνικών τάξεων, έχουν την προσοχή τους στραμμένη στα γεγονότα που διαδραματίζονται γύρω μας. Προσέχουν τις τεταμένες, ευμετάβλητες σχέσεις που κυριαρχούν ανάμεσα στα έθνη. Παρατηρούν την ένταση που καταλαμβάνει κάθε γήινο στοιχείο και αναγνωρίζουν ότι κάτι μεγάλο και αποφασιστικό πρόκειται να πραγματοποιηθεί. 'Οτι ο κόσμος βρίσκεται στα πρόθυρα μιας ασύλληπτου μεγέθους κρίσης".

Αλλά όσοι από εσάς μελετάτε τις προφητείες των Γραφών, που δείχνουν με αλάνθαστο τρόπο τι μας περιμένει στο μέλλον, γνωρίζετε προς τα πού κατευθύνονται όλα αυτά που ζούμε σήμερα. Αντίθετα, όσοι δεν μελετούν τις Γραφές δεν έχουν σε τίποτε να βασιστούν εκτός από την διαίσθησή τους, η οποία είναι τις περισσότερες φορές αναξιόπιστη. Η Xάρη του Θεού σας έχει αξιώσει ώστε να είστε σε θέση να τους βοηθήσετε να αντιληφθούν τι συμβαίνει.


Πριν από ένα σχεδόν χρόνο, μεγάλος ενθουσιασμός κυρίευσε τους Ευρωπαίους ηγέτες για το γεγονός ότι ο ιρλανδικός λαός ψήφισε επιτέλους υπέρ της Συνθήκης της Λισσαβώνας, του συντάγματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο ιρλανδικός λαός ήταν ο μόνος που τους αντιστάθηκε. Ήταν το τελευταίο εμπόδιό τους στην πραγμάτωση μιας συνομωσίας 60 χρόνων από την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία και τους Ευρωπαίους ηγέτες. Το σχέδιο αυτό προέβλεπε την δημιουργία μιας κεντρικής κυβέρνησης, ενός υπερκράτους που θα υποτάξει όλη την Ευρώπη, μιας αυτοκρατορίας στην οποία θα ήταν πιθανό τελικά να κυριαρχήσει και πάλι το Βατικανό. Το σχέδιό τους προέβλεπε την χρήση ενός μηχανισμού, του ευρώ, ενός κοινού νομίσματος για όλες τις χώρες, που είχε ως στόχο να προσφέρει στους Ευρωπαίους την ψευδή αίσθηση της ενότητας. Στην φάση ακριβώς εκείνη που η Ευρωπαϊκή Ένωση εξελίχθηκε σε ένα υπερκράτος, με δικό του "σύνταγμα", στο τέλος δηλαδή του περασμένου έτους, το ευρώ έγινε ξαφνικά το επίκεντρο μιας τεράστιας κρίσης, η οποία σχεδιάστηκε από τα ίδια εκείνα πρόσωπα και θεσμούς που επιδιώκουν να εξασφαλίσουν τον πλήρη έλεγχο της Ευρώπης.

Δύο ηγέτες της Ευρώπης συναντήθηκαν το 1978 για να σχεδιάσουν την πιθανή μελλοντική λειτουργία του Ευρωπαϊκού Νομισματικού Συστήματος. Ο Χέλμουτ Σμιτ , και ο Βαλερί Ζισκάρ ντ 'Εστέν συναντήθηκαν στη γερμανική πόλη του Άαχεν, την κύρια έδρα της εξουσίας του Καρλομάγνου στον μεσαίωνα. Ας μην ξεχνάμε ότι ο Καρλομάγνος ήταν ο κατ' εξοχήν ήρωας του Βατικανού.

Επίσης σημαντικό είναι το γεγονός ότι το Άαχεν είναι η πόλη του γερμανικού καθολικισμού που απονέμει το Karlspreis (βραβείο Καρλομάγνος) σε πρόσωπα που απέδειξαν ότι είναι ιδιαίτερα χρήσιμα στην οικοδόμηση του ευρωπαϊκού υπερκράτους και την ανάσταση της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Στον Ντ' Εστέν απονεμήθηκε το βραβείο το 2003 για το έργο του. Το βραβείο αυτό δόθηκε ακόμη και στο ίδιο το ευρώ, το 2002!

Στο βιβλίο του "Η σάπια καρδιά της Ευρώπης" , ο Μπέρναρντ Κόνολι γράφει:

"Στις κινήσεις τόσο της Γαλλίας όσο και της Γερμανίας υπήρχε έντονο το στοιχείο του συμβολισμού. Οι δύο ηγέτες πραγματοποίησαν ειδική επίσκεψη στον θρόνο του Καρλομάγνου και τελέστηκε ειδική λειτουργία στον καθεδρικό ναό της πόλης. Στο τέλος της συνόδου κορυφής, σε ομιλία του, ο Ντ' Εστέν παρατήρησε: "Και ίσως, καθώς συνομιλούσαμε γύρω από τα νομισματικά ζητήματα, να μας κοίταζε γεμάτο αισιοδοξία το πνεύμα του Καρλομάγνου"...

Ο συμβολισμός ήταν σημαντικός. Οι ηγέτες εκείνοι επρόκειτο να επαναλάβουν αυτό ακριβώς που είχε κάνει ο Καρλομάγνος, ο μονάρχης που πέρασε στην ιστορία για την κοπή ενός κοινού νομίσματος που στόχο είχε την ενοποίηση των λαών της Ευρώπης κάτω από μια στρατιωτική δύναμη και, κυρίως, μια θρησκεία. Αιώνες μετά, κάποιοι άλλοι σχεδίαζαν να δημιουργήσουν ένα νέο ενιαίο νόμισμα, προκειμένου να ενώσουν και πάλι την Ευρώπη και να αναστήσουν τη δόξα του Καρλομάγνου υπό τη νέα Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, που θα ελέγχονταν, όπως τότε, από την Καθολική Εκκλησία. Σημειώστε και πάλι ότι τέλεσαν ειδική λειτουργία στον ρωμαιοκαθολικό καθεδρικό ναό του Άαχεν, για να τιμήσουν την εκδήλωση, που συμβόλιζε τις φιλοδοξίες του Βατικανού πίσω από τη νομισματική ένωση.

Όσοι διαθέτουν έστω και στοιχειώδεις γνώσεις σύγχρονης ευρωπαϊκής ιστορίας γνωρίζουν ότι έτσι ακριβώς αποκαταστάθηκε το υπερκράτος της Ευρώπης στην πιο πρόσφατή του εκδοχή. Το ευρώ χρησιμοποιείται για την ενοποίηση και τον έλεγχο μιας ετερόκλητης ομάδας εθνών κάτω από μία αρχή πολιτική, αλλά και θρησκευτική. Το "θανάσιμο πλήγμα" θεραπεύεται, αλλά με τι τίμημα; Την βύθιση τουλάχιστον ενός λαού, του ελληνικού, σε οικονομικό χάος. Τι είδους ένωση των λαών της Ευρώπης είναι αυτή που με την βία ρίχνει έναν λαό μέσα στην ανασφάλεια και την κατάθλιψη; Παρασκηνιακά, φίλοι μου, υπάρχει ένα χέρι που έχει δημιουργήσει αυτή την κρίση για το "κοινό καλό", όπως ισχυρίζονται, όλης της ευρωπαϊκής κοινότητας.

Καθώς ξεσπούσαν οι βίαιες ταραχές στην Ελλάδα, η μια διαδήλωση μετά την άλλη, θα έλεγες πως η Ελλάδα ήταν έτοιμη να διαλυθεί. Τα συλλαλητήρια λίγο έλειπε να ανατρέψουν την ελληνική κυβέρνηση. Αλλά ενώ η κρίση μοιάζει πραγματική, είχε προγραμματιστεί πριν από πολύ καιρό και σύμφωνα με χρονοδιάγραμμα. Πολλοί δημοσιογράφοι, ειδήμονες και σχολιαστές πιστεύουν ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση, ή τουλάχιστον η ευρωζώνη, είναι έτοιμη να εκραγεί και να καταρρεύσει, αφήνοντας στη θέση της ένα σωρό από θραύσματα και σκόνη. Αλλά τα μέσα μαζικής ενημέρωσης αναζητούν τις αιτίες σε λάθος κατεύθυνση. Ποιοί βρίσκονται πίσω από την δεινή θέση στην οποία έχει περιέλθει η Ελλάδα, και ποιοί πίσω από τους κλυδωνισμούς της ευρωζώνης; Και το πιο σημαντικό, ποιος είναι ο λόγος για όλο αυτό το χάος και πού θα καταλήξει;

Η Ελλάδα έχει όντως ένα ιστορικό αλόγιστων δαπανών, αλλά αυτό δεν είναι ο κύριος υπαίτιος για την κρίση. Ας πάρουμε ένα παράδειγμα. Ο τοξικομανής έχει εθιστεί στη ναρκωτική του ουσία. Ακόμα κι αν δεν μπορεί να ελέγξει τον εθισμό του, και παρ' όλο που η ουσία αυτή που καταστρέφει το ίδιο το σώμα του, αυτός την αποζητά επειδή αφήνει την επιθυμία του να ελέγχει τον ίδιο τον εαυτό του. Όπως ο τοξικομανής, έτσι και η Ελλάδα, αλλά και άλλες μεσογειακές χώρες, ήταν βαριά εθισμένες στον φθηνό δανεισμό και ζητούσαν όλο και μεγαλύτερα ποσά, ακόμη και πριν να προσχωρήσουν στην ευρωζώνη.

Ας γίνουμε πιο συγκεκριμένοι. Η Ελλάδα είναι ο πιο ασθενής κρίκος της ευρωζώνης. Όπως και αρκετές άλλες ευρωπαϊκές χώρες, η Ελλάδα καταναλώνει πολύ περισσότερα από όσα παράγει. Η περιορισμένη παραγωγή της χώρας, ωστόσο, δεν εμπόδισε τους πολιτικούς της να χορηγούν σε αρκετούς δημοσίους υπαλλήλους πλουσιοπάροχα επιδόματα και την δυνατότητα της πρόωρης συνταξιοδότησης, αλλά και να χρηματοδοτούν φιλόδοξα και δημοφιλή κοινωνικά προγράμματα, που ωστόσο ήταν υπερβολικά δαπανηρά. Η Ελλάδα επίσης χαρακτηρίζεται ως χώρα όπου κυριαρχούν τόσο η ανεξέλεγκτη διαφθορά όσο και η φορολογική και δημοσιονομική ασυνέπεια. Η έλλειψη συντονισμού από τη μια και οι σπατάλες από την άλλη στραγγάλισαν αργά την ελληνική οικονομία. Το 2010 η αποπληρωμή του χρέους έμοιαζε επώδυνη, αλλά όχι αδύνατη. Όλο που είχε η Ελλάδα να κάνει ήταν να επαναφέρει το εθνικό της νόμισμα, να το υποτιμήσει, τυπώνοντας όλο και περισσότερο από το νόμισμά της, έτσι ώστε σταδιακά να χαλαρώσουν οι πιέσεις στο εσωτερικό της οικονομικής "φούσκας".

Η συμμετοχή στο κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα το 2001 έμοιαζε αρκετά ελκυστική για την Ελλάδα και άλλες οικονομικά ασθενέστερες χώρες, διότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) διατηρούσε χαμηλά τα επιτόκια - εσκεμμένα. Η Ελλάδα έδειξε προθυμία να εκμεταλλευθεί τα φθηνά δάνεια και μέσα στα τελευταία 9 χρόνια δημιούργησε ένα απίστευτο χρέος. Στην πραγματικότητα, όπως όλοι έχουμε πληροφορηθεί, κάποιοι διαστρέβλωσαν τα οικονομικά στοιχεία της χώρας για να παρουσιάσει μια τέτοια εικόνα ώστε να καταστεί δυνατή η έγκριση ένταξής της στην ευρωζώνη. Αυτό σημαίνει ότι κάποιοι στην Ελλάδα και αλλού δεν είναι αθώοι παρατηρητές αυτής της ευρωπαϊκής οικονομικής καταστροφής που βιώνουμε. Την ημέρα της Πρωτοχρονιάς του 2001, ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, Κώστας Σημίτης, σε διάγγελμά του δήλωσε:


"Όλοι γνωρίζουμε ότι η ένταξη μας στην ΟΝΕ (Οικονομική και Νομισματική Ένωση) μας εξασφαλίζει μεγαλύτερη σταθερότητα και ανοίγει νέους ορίζοντες".

Με αυτά τα λόγια, ή παραπλανούσε εσκεμμένα τον ελληνικό λαό, ή ο ίδιος εξαπατήθηκε. Και αυτό διότι τα γεγονότα δεν επιβεβαιώνουν την αλήθεια της δήλωσής του. Υποψιάζομαι ότι κανείς τότε, εκτός από έναν κλειστό πυρήνα εχέμυθων συνομωτών που είχαν καταστρώσει εκείνο το σχέδιο, δεν ήταν σε θέση να γνωρίζει πόσο ασταθής θα γινόταν η κατάσταση στο μέλλον , και πώς οι "νέοι ορίζοντες" του πρωθυπουργού θα έσβηναν, αναγκάζοντας την Ελλάδα να γίνει ο παρίας της ευρωζώνης.

Υπάρχει, επομένως, ένα εμφανές μειονέκτημα στην ένταξη μιας οποιαδήποτε χώρας στην ευρωζώνη. Με την ένταξη στη ζώνη του ευρώ, η κυβέρνηση της Ελλάδας έχασε τον έλεγχο της οικονομίας της χώρας. Οι οικονομολόγοι της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας είναι αυτοί που αποφασίζουν σήμερα ποιό θα είναι το διαθέσιμο ποσό που θα υπάρχει στην ευρωζώνη. Η Ελλάδα έχει στερηθεί του δικαιώματος να μπορεί να προσδιορίσει τα οικονομικά της. Η Ελλάδα έχει σήμερα πιαστεί σε μια παγίδα θανάτου. Είναι παγιδευμένη. Οι κεντρικοί τραπεζίτες θα μπορούσαν να είχαν περιορίσει την έκθεση της Ελλάδας στο χρέος, αλλά δεν το έκαναν, για έναν μεγάλης στρατηγικής σημασίας λόγο. Είχαν ανάγκη από μια "κρίση" και την άφησαν να ξεσπάσει.

Οι πραγματικοί ένοχοι είναι οι Ευρωπαίοι κεντρικοί τραπεζίτες. Το 2007, ο Μπέρναρντ Κόνολι έγραψε σε άρθρο του:

"Δεν έστησε ο Άλαν Γρίνσπαν την ελληνική αυτή τραγωδία που με αγωνία παρακολουθούμε όλοι. Αντίθετα, η ΕΕ σκόπιμα δημιούργησε την πιο επικίνδυνη φούσκα δανεισμού όλων των εποχών: την ΟΝΕ [Οικονομική Νομισματική Ένωση]". Ο λόγος για την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το ευρώ.

"Αλλά ενώ η αποστολή της Fed είναι να αποφεύγει οικονομικές κρίσεις," τονίζει ο αναλυτής, "η αποστολή της ΕΚΤ είναι να τις προκαλεί".

Σκοπός της κρίσης θα είναι, όπως δήλωσε ήδη από το 2002 ο Ρομάνο Πρόντι, τότε πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, να επιτρέψει στην ΕΕ να αναλάβει περισσότερες αρμοδιότητες.Τα εξιλαστήρια θύματα θα είναι, σε πρώτη φάση, οι οικογένειες και οι επιχειρήσεις (και σε αυτές συμπεριλαμβάνονται οι μικρές και μεσαίες τράπεζες και οι επενδυτές) σε χώρες όπως η Ιρλανδία και οι μεσογειακές χώρες. "Στη συνέχεια", συνέχισε ο Πρόντι, "οι Γερμανοί φορολογούμενοι αλλά και άλλοι Ευρωπαίοι πολίτες θα σηκώσουν το βάρος των δόσεων "διάσωσης", τους όρους των οποίων θα καθορίσει η νέα αρχή 'της οικονομικής κυβέρνησης της ΕΕ' ".

Προσέξτε τι είπε ο Κόνολι, ο οποίος εντόπισε τον σκοπό για τον οποίο σκηνοθετήθηκε η οικονομική κρίση στην Ελλάδα. Όλα σχεδιάστηκαν με τέτοιο τρόπο ώστε η ΕΕ να συγκεντρώσει στα χέρια της περισσότερη εξουσία. Ο τρόπος με τον οποίο το πετυχαίνει αυτό είναι με την δημιουργία μιας κρίσης, ώστε ο λαός της χώρας όπου ξέσπασε η κρίση να απαιτήσει να υπάρξει μια τέτοια εξουσία. Πρόκειται για κλασικό τέχνασμα! Οι κρίσεις γίνονται ευκαιρίες, άσχετα από εάν ή όχι έχουν σκηνοθετηθεί από ομάδες ανθρώπων, έτσι ώστε η κεντρική κυβέρνηση της ομόσπονδης αυτής ένωσης κρατών να κατορθώσει να υφαρπάξει και να έχει στα χέρια της περισσότερο έλεγχο, με τη συγκατάθεση ενός λαού, ή ακόμη και μετά από λαϊκή απαίτηση.

Οι επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας γνώριζαν ότι μόλις αποκτήσει πρόσβαση σε φθηνά δάνεια, η Ελλάδα σύντομα θα εθιστεί σε τέτοιο βαθμό που δεν θα μπορέσει να επιβιώσει χωρίς αυτά. Το ίδιο και άλλες χώρες που βρίσκονται σε παρόμοια κατάσταση.

Ήξεραν επίσης ότι από τη στιγμή που η Ελλάδα και άλλες χώρες θα έμπαιναν στην Ευρωζώνη, δεν θα μπορούσαν να ξεφύγουν, για έναν απλό λόγο. Φανταστείτε την Ελλάδα να προσπαθεί να αποκαταστήσει την οικονομική αξιοπιστία της στις ανοικτές αγορές ομολόγων, προκειμένου να είναι σε θέση να δανειστεί για να επιβιώσει από μόνη της. Η Ελλάδα γνωρίζει ότι κάτι τέτοιο θα είναι σχεδόν αδύνατο, αφού η εμπιστοσύνη των επενδυτών στην Ελλάδα θα έχει ήδη κλονιστεί σοβαρά. Μια δήλωση, ένα σχόλιο από έναν έγκριτο οικονομολόγο θα μπορούσε εύκολα να στρέψει τις αγορές ομολόγων εναντίον της Ελλάδας. Η έξοδος από την Ευρωζώνη θα ήταν εντελώς αδύνατη. Οι Ευρωπαίοι μεσίτες της εξουσίας και οι τραπεζίτες γνώριζαν, ότι κάποια στιγμή, η Ελλάδα και ορισμένες άλλες χώρες, θα βυθίζονταν τόσο βαθιά στο χρέος της ευρωζώνης, που ποτέ δεν θα ήταν σε θέση να αποδείξουν την αξιοπιστία των ομολόγων τους από μόνες τους. Αλλά και μια εκ των υστέρων επιστροφή στο εθνικό τους νόμισμα είναι βέβαιο ότι θα δημιουργούσε χαλάρωση στην οικονομία τους και θα τους κατέστρεφε. Η Ελλάδα είναι εγκλωβισμένη στην γνωστή σκακιστική κίνηση ματ, μια χώρα στο έλεος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και των πιο ισχυρών πολιτικών παραγόντων στην Ευρώπη.

Οι Ευρωπαίοι ηγέτες τα γνώριζαν όλα αυτά από καιρό. Η κρίση θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί εδώ και χρόνια εάν οι ευρωπαϊκές τράπεζες είχαν την βούληση να την σταματήσουν. Η απερίσκεπτες δαπάνες χρησιμοποιήθηκαν εσκεμμένα προκειμένου να δημιουργηθεί η κρίση, έτσι ώστε οι ευρωφεντεραλιστές να είναι σε θέση να κατευθύνουν τον έλεγχο της Ευρώπης προς ένα νέο επίπεδο.

Ενώ φαινομενικά η κρίση του ελληνικού χρέους μοιάζει να απειλεί την ίδια τη βιωσιμότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πρέπει να γίνει κατανοητό ότι η διάλυση της ευρωζώνης μάλλον δεν βρίσκεται ανάμεσα στα σχέδια της ευρωπαϊκής ελίτ.

Η Ελλάδα σε αυτή τη φάση είναι σε εξαιρετικά δεινή θέση. Η οικονομία της βρίσκεται σε χάος. Ο ελληνικός λαός έχει αναστατωθεί και η κυβέρνηση παραπαίει. Αλλά δεν έχει πουθενά να στραφεί παρά μόνο προς τους ίδιους τους τραπεζίτες που προκάλεσαν αυτή την κρίση, και οι προτεραιότητες των οποίων δεν είναι προς το συμφέρον της Ελλάδας.

Όταν αποφασίζεται ότι μια χώρα θα μπει σε μηχανισμό στήριξης της ΕΕ, κάθε χώρα καταβάλλει το μερίδιο που της αναλογεί. Αυτό σημαίνει ότι η Γερμανία, η οποία είναι η μεγαλύτερη οικονομία στην Ευρώπη, συνεισφέρει το μεγαλύτερο μερίδιο σε κάθε σχέδιο "διάσωσης". Αλλά οι Γερμανοί πολίτες δεν θέλουν να πληρώσουν για τις αλόγιστες σπατάλες της Ελλάδας μέσω αυξήσεων στη φορολογία, του αποπληθωρισμού, ή οποιασδήποτε άλλης μεθόδου. Ωστόσο, δεν έχουν άλλη επιλογή. Και είναι αυτό άλλο ένα μέρος του σχεδίου που με προσοχή εκπόνησαν οι κρυφοί "χειριστές" της τύχης των Ευρωπαίων. Η δε Γερμανία κατανοεί πλήρως ποιό είναι το συμφέρον της σε αυτή την υπόθεση.

Το γαλλικό πρακτορείο Agence France-Presse (AFP) δημοσίευσε ένα άρθρο το Νοέμβριο του 2009 το οποίο έλεγε, μεταξύ άλλων: "Οι παρατηρητές πιστεύουν ότι η Γερμανία είναι πιθανό να εποφθαλμιά για τον εαυτό της σε βάθος χρόνου την κορυφαία θέση της ΕΚΤ (Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας), η οποία είναι αναμφισβήτητα η πιο ισχυρή θέση στην ΕΕ, αφού ο πρόεδρος καθορίζει τη νομισματική πολιτική για όλες τις χώρες της ευρωζώνης".

Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζέιμς Α. Γκάρφιλντ, είπε κάποτε: "Όποιος ελέγχει την ροή των κεφαλαίων μιας χώρας έχει και την απόλυτη κυριαρχία του συνόλου της βιομηχανίας και του εμπορίου αυτής της χώρας".

Η Γερμανία γνωρίζει ότι όποιος ελέγχει το κεφάλαιο ελέγχει και την εξουσία. Ο οικονομολόγος Μάρκο Ανουντσιάτα, διοικητικό στέλεχος της ιταλικής τράπεζας UniCredit δήλωσε κάποτε: "Ο πρόεδρος της ΕΚΤ είναι και θα παραμείνει μία από τις πιο ισχυρές ευρωπαϊκές φωνές στην παγκόσμια πολιτική".

Πιο συγκεκριμένα, όποιος ελέγχει το ευρώ ελέγχει την Ευρώπη. Αυτός είναι ο νόμος που χαρακτηρίζει την ευρωπαϊκή πολιτική. Και είναι ο ίδιος αυτός νόμος με τον οποίο η Γερμανία σκοπεύει να κυριαρχήσει στην Ευρώπη. Η δικαιοδοσία της Γερμανίας είναι απαραίτητη για κάθε μνημόνιο με χώρες εντός της Ευρώπης. Εάν η Γερμανία δεν δώσει την έγκρισή της, τότε αποκλείεται να συμβάλουν και οι υπόλοιπες χώρες της ευρωζώνης. Αυτό σημαίνει ότι η Γερμανία ήδη ελέγχει τους όρους του κάθε μηχανισμού στήριξης της Ελλάδας, και ως εκ τούτου, και κατ' επέκταση, η Γερμανία ελέγχει το ίδιο το ευρώ.

Η Γερμανία είναι σήμερα ο αδιαμφισβήτητος οικονομικός και πολιτικός ηγεμόνας της Ευρώπης. Το γεγονός αυτό είναι πολύ σημαντικό για όσους μελετούν τις προφητείες, όπως θα δούμε στη συνέχεια. Η Γερμανία έχει το δικαίωμα να επιβάλει την θέλησή της στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα , η οποία βρίσκεται στη Φρανκφούρτη, και να κάνει ό,τι εκείνη θέλει. Αφού η Γερμανία βρίσκεται ουσιαστικά στο "τιμόνι" της ΕΚΤ, είναι σε θέση να ελέγχει την όλη διαδικασία επίλυσης της κρίσης χρέους της Ελλάδας.

Πράγματι, όντας στο έλεος της Γερμανίας, η Ελλάδα πρόκειται να βιώσει εξαιρετικά οδυνηρές δοκιμασίες. Προκειμένου να λάβει τα δάνεια που προβλέπει ο μηχανισμός στήριξης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, η Ελλάδα έχει υπογράψει ένα μνημόνιο με όρους ανήκουστους στα ιστορικά χρονικά, και καλείται τώρα να εφαρμόσει κάποια πολύ σκληρά μέτρα λιτότητας κατά παραγγελία της Γερμανίας, μέτρα που έχει ήδη αποδειχθεί ότι δεν είναι καθόλου δημοφιλή σε άλλες χώρες που έχουν εφαρμοστεί στο παρελθόν. Αυτός είναι και ο λόγος για τις ταραχές που έχουν ξεσπάσει στη χώρα.

Η Γερμανία θα χρησιμοποιήσει την παρούσα κρίση σαν μάθημα για όλες τις άλλες αδύναμες οικονομίες της Ευρωζώνης. Σε αντάλλαγμα για μια τεράστια ενισχυτική δόση ευρώ γερμανικής προέλευσης, η Γερμανία θα απαιτήσει την άσκηση μεγαλύτερου ελέγχου πάνω στα οικονομικά αυτών των χωρών.

Και μια και αναφέραμε τον μηχανισμό στήριξης και το μνημόνιο που υπέγραψε η Ελλάδα, η εφημερίδα Washington Post ανέφερε σε δημοσίευμά της:

"Στην περίπτωση αυτή [ενν. της Ελλάδας] δεν μιλάμε για ένα συνηθισμένο δείγμα ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας. Εδώ μιλάμε για ένα έγγραφο παράδοσης της χώρας του που υπογράφει ένας στρατάρχης μέσα σε σιδηροδρομικό βαγόνι σε ένα δάσος, στο τέλος ενός αιματηρού πολέμου".

Με άλλα λόγια, η Ελλάδα έχει ουσιαστικά γίνει κράτος υποτελές. Και το ίδιο θα ισχύει και για τα άλλα ασθενέστερα μέλη της Ευρώπης.

Τα σκληρά και πρωτόγνωρα μέτρα λιτότητας περιλαμβάνουν αύξηση της φορολογίας, αλλαγές στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, απάνθρωπες περικοπές στους τομείς της υγείας και της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, ακόμη και νέες νομοθεσίες που θα διέπουν την λειτουργία των μικρών επιχειρήσεων.

Η Washington Post αναφέρει χαρακτηριστικά ότι "η "απόφαση" του Συμβουλίου της Ευρώπης αποτελεί κάτι πρωτόγνωρο στα χρονικά"… Και όντως, δεν έχουν προηγούμενο αυτά τα μέτρα. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (και όταν λέμε ΕΚΤ, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι εννούμε την Γερμανία κατά κύριο λόγο) υπαγορεύει πλέον τους όρους επιβίωσης στην Ελλάδα. Αυτό δεν μένει, πιστεύω, απαρατήρητο και σε άλλες χώρες της Ευρώπης, ιδιαίτερα στην Πορτογαλία, την Ιταλία, την Ιρλανδία και την Ισπανία. Οι χώρες αυτές δεν να αργήσουν να βρεθούν στην ίδια δεινή θέση που βρίσκεται σήμερα η Ελλάδα. Όσο για την Βρετανία, αν και δεν την χωρίζει μεγάλη απόσταση από αυτές τις χώρες, το γεγονός ότι δεν ανήκει στην ευρωζώνη σημαίνει ότι είναι σε θέση να αποφασίζει για τη δική της οικονομική πολιτική, ασκώντας η ίδια έλεγχο στους πόρους της.

Αλλά το βαθύτερο δίδαγμα είναι το γεγονός ότι η Ελλάδα έχει παραδώσει σχεδόν όλη την κυριαρχία της στις Βρυξέλλες, με το σκεπτικό ότι θα παραλάβει σε δόσεις κάποια δήθεν απαραίτητα ποσά για να "διασωθεί".

Η Washington Post δεν παρέλειψε να το αναφέρει αυτό στο δημοσίευμά της:

"Αν και η Ευρωπαϊκή Ένωση, μέσω των συνθηκών Μάαστριχτ και Λισσαβώνας, έχει ήδη απαιτήσει την εν μέρει παράδοση της εθνικής κυριαρχίας των κρατών μελών της, στην περίπτωση της Ελλάδας μιλάμε για κάτι εντελώς διαφορετικό, αφού στην Ελλάδα δεν έχει απομείνει παρά ελάχιστη εθνική κυριαρχία", αναφέρει ο αρθρογράφος. "Δεν νομίζω ότι κανείς (πόσο μάλλον οι Έλληνες) ήταν σε θέση να γνωρίζει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση θα ασκούσε κάποτε τόση εξουσία πάνω στα κράτη μέλη της".

Η Ελλάδα δεν έχει πλέον άλλη επιλογή εκτός από το να εγκαταλείψει την ευρωζώνη. Φυσικά, αυτό δεν θα είναι μια ανώδυνη διαδικασία, αφού μια αποσύνδεση από το ευρώ θα σημάνει την ανάγκη να δημιουργήσει η Ελλάδα ένα δικό της πιστοληπτικό κύρος στις αγορές ομολόγων, κάτι που είναι σχεδόν αδύνατο. Είναι γεγονός, ωστόσο, ότι δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Ούτε για την Ελλάδα, ούτε για οποιαδήποτε άλλη χώρα της ευρωζώνης, ή ακόμη και για ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Και είναι ήδη πολύ αργά.

Τα ίδια αυτά κριτήρια και τεχνάσματα είναι πολύ πιθανόν να χρησιμοποιηθούν και σε άλλες χώρες με σοβαρό πρόβλημα χρέους. Οι χώρες αυτές ήδη το γνωρίζουν αυτό και, χωρίς αμφιβολία, τρέμουν στην σκέψη αυτή. Δεν θα πρέπει να εκπλαγούμε αν ξαφνικά ξεσπάσει μια κρίση διαχείρισης των δημοσιονομικών και σαρώσει όλη την Ευρώπη. Το σχέδιο είναι γνωστό. Τα νέα δημοσιονομικά μέτρα περιλαμβάνουν περικοπές και άλλα σκληρά μέτρα λιτότητας που απαιτούν μεγάλη δημοσιονομική πειθαρχία. Ίσως να έχουν και άλλοι λαοί αρχίσει να συνειδητοποιούν ότι έχουν ήδη μπει στην ίδια διαδικασία απώλειας σχεδόν όλης της εθνικής κυριαρχίας τους και της ένταξής τους σε μια διαρκώς διευρυνόμενη περιφερειακή δύναμη που από εδώ και πέρα θα υπαγορεύει ό,τι κάνουν. Είναι σαν το ψάρι που πιάστηκε στα πλοκάμια ενός χταποδιού. Όσο περισσότερο παλεύει να ελευθερωθεί και να γλυτώσει, τόσο περισσότερο νιώθει τα πλοκάμια να το σφίγγουν.

Το σχέδιο των ευρωφεντεραλιστών εφαρμόζεται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που το συνέλαβαν οι εγκέφαλοι της δημιουργίας του υπερκράτους της ΕΕ. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, ως επί το πλείστον, δεν μοιάζουν να το έχουν αντιληφθεί αυτό. Εστιάζουν στις καθημερινές δηλώσεις, τις λεπτομέρειες των προβλημάτων και τις συγκρούσεις που προκύπτουν, αλλά δεν είναι σε θέση να δουν ούτε την ευρύτερη εικόνα και το πώς αυτή χρησιμοποιείται για να αυξήσει όλο και περισσότερο την εξουσία των γραφειοκρατών των Βρυξελλών, ούτε το κρυφό χέρι που βρίσκεται πίσω από όλες αυτές τις κινήσεις.

Το σχέδιο για μια ενωμένη Ευρώπη ήταν πάντα συνυφασμένο με τον έλεγχο και το ενιαίο νόμισμα ήταν το εργαλείο με το οποίο θα πραγματοποιούνταν. Οι Ρωμαίοι είχαν ένα ενιαίο νόμισμα, μέσα από το οποίο προώθησαν την κυριαρχία τους παντού. Η Μεσαιωνική Ευρώπη, υπό την κυριαρχία του Καρλομάγνου, είχε ένα κοινό νόμισμα, το οποίο ένωνε την Ευρώπη σε επίπεδο πολιτικό, στρατιωτικό και θρησκευτικό, στο πλαίσιο της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας. Και σήμερα η Ευρώπη έχει το δικό της κοινό νόμισμα και πάλι, και το χρησιμοποιεί για να ενώσει την Ευρώπη και πάλι, υπό την κυριαρχία της Γερμανίας. Άραγε, το σύγχρονο αυτό εγχείρημα θα μας οδηγήσει για άλλη μια φορά σε ένα ευρωπαϊκό υπερκράτος υπό το ρωμαιοκαθολικό δόγμα;

Το ευρώ γεννήθηκε το 1999, αλλά τα χαρτονομίσματα και τα κέρματα του ενιαίου νομίσματος τέθηκαν σε κυκλοφορία μόλις το 2002. Με την ένταξή τους στην Ευρωζώνη, οι χώρες ήταν υποχρεωμένες να εγκαταλείψουν η κάθε μία το εθνικό νόμισμα του κυρίαρχου κράτους της. Αυτό που δεν γνώριζαν οι λαοί των χωρών μελών είναι ότι θα κατέληγαν να παραδώσουν το σύνολο της εθνικής κυριαρχίας τους στα πόδια κάποιας αρχής που γνώριζαν μεν, αλλά δεν κατανοούσαν.

Οι Γερμανοί και οι υπόλοιποι ισχυροί Ευρωπαίοι ηγέτες ανέπτυξαν ένα σχέδιο μυστικό που βασίζεται στην αντίληψη ότι μέσω του ελέγχου της ροής των κεφαλαίων, οι χώρες θα μπορούν στην επόμενη φάση να ελέγχονται από μια κεντρική αρχή. Η Γερμανία, μέσω της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας διασφαλίζει το ότι ένας ευνοούμενος κεντρικός "πυρήνας" ευρωπαϊκών χωρών (οι χώρες εκείνες με τους οποίες η Γερμανία θα πρέπει να συνεργαστεί σε πολιτικό επίπεδο) θα χαίρει ιδιαίτερης οικονομικής εύνοιας, ενώ οι υπόλοιπες χώρες ουσιαστικά υποβαθμίζονται σε βαθμό υποτέλειας. Έτσι διαμορφώνεται ένα μοντέλο δόμησης της Ευρώπης που δεν διαφέρει από εκείνο των μεσαιωνικών χρόνων.

Ο γνωστός συντηρητικός ακαδημαϊκός Έιντριαν Χίλτον περιέγραψε τις προθέσεις των ιδρυτών της ΕΕ στο βιβλίο του "The Principality and Power of Europe" ("Η ηγεμονία και η ισχύς της Ευρώπης")

"Σκοπός ήταν να κατευθυνθούν τα κράτη της Ευρώπης προς την δημιουργία ενός υπερκράτους, χωρίς να αντιλαμβάνονται οι λαοί τι συμβαίνει στην πραγματικότητα. Αυτό θα ήταν εφικτό μέσω διαδοχικών φάσεων, η κάθε μια από τις οποίες θα παρουσιάζεται ως δήθεν οικονομικός στόχος, αλλά που θα οδηγήσει τελικά και αμετάκλητα στην δημιουργία ενός ομόσπονδου κράτους".

Το 1952 ένα από τα ιδρυτικά μέλη της ΕΕ, ο Ζαν Μονέ, ένας ρωμαιοκαθολικός που οραματιζόταν την γέννηση μιας Ευρώπης του καθολικισμού, δήλωσε: "Η συγχώνευση των οικονομικών λειτουργιών θα υποχρεώνει τα έθνη να εγκαταλείπουν την εθνική κυριαρχία τους για να υπαχθούν σε ένα ενιαίο ευρωπαϊκό κράτος".

Το 1957 ο Πήτερ Θόρνικροφτ, πρώην υπουργός Οικονομικών της Βρετανίας, παρατήρησε σε ένα βιβλίο του που είχε τον τίτλο "Design for Europe" ("Σχέδιο για την Ευρώπη"), ότι λόγω του εθνικού πατριωτισμού και της εξάρτησης από δημοκρατικές εκλογικές διαδικασίες, "καλό είναι να οδηγείται ο κάθε λαός αργά και ασυνείδητα στην εγκατάλειψη της παραδοσιακής του οικονομικής άμυνας, χωρίς να ερωτάται εκ των προτέρων".

Ο Τζων Μπράουν, διοικητικό στέλεχος της Euro Pacific Capital και πρώην μέλος του βρετανικού κοινοβουλίου, έγραψε σε άρθρο του τον Φεβρουάριο του 2010:

"Το ευρωπαϊκό πείραμα με ένα διακρατικό νόμισμα μπαίνει στο εργαστήριο για την πρώτη δοκιμή του. Στην ουσία, το ευρώ δημιουργήθηκε ως "μοχλός" για την προώθηση μιας ολοκληρωμένης ευρωπαϊκής πολιτικής ένωσης, και όχι ως ένα νόμισμα που θα αντιπροσωπεύει (...) μια ήδη ενωμένη οικονομία".

Τον Οκτώβριο του 2008 η βρετανική εφημερίδα Telegraph ανάφερε σε δημοσίευμά της ότι οι ηγέτες της Ευρώπης "ενέκριναν ολόψυχα την ιδέα μιας 'ευεργετικής κρίσης' ". Φανταστείτε μια ευεργετική κρίση, σχεδιασμένη με πλήρη μυστικότητα, με τρόπο ώστε οι ευρωφεντεραλιστές να είναι σε θέση να εξασφαλίσουν την απόλυτη εξουσία τους. Ο Ρομάνο Πρόντι, πρώην επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, παρατήρησε ότι "μια οικονομική κρίση θα επιτρέψει στις Βρυξέλλες να επιταχύνουν τη μετάβαση σε μια πλήρως ανεπτυγμένη οικονομική διακυβέρνηση της ΕΕ".

Με άλλα λόγια, αυτό που μας λένε όλοι οι προαναφερθέντες συγγραφείς και αρθρογράφοι είναι ότι υπήρξε και εξακολουθεί να υπάρχει ένα μυστικό σχέδιο χειραγώγησης των χωρών της Ευρώπης μέσω επεμβάσεων στα δημοσιονομικά τους και την οικονομική πολιτική τους, αλλά και μέσω της θέσπισης ενός ενιαίου νομίσματος που στόχο έχει την χειραγώγηση των χωρών της Ευρώπης και την υπαγωγή τους σε ένα τεράστιο υπερκράτος. Η αρχική επιδίωξη των ιδρυτών της ΕΕ ήταν η χρήση της οικονομικής αλληλεξάρτησης ως οχήματος για την πολιτική ενοποίηση. Και αυτό ακριβώς έχει επιτευχθεί σήμερα.

Η κρίση χρέους της Ελλάδας είναι το σημείο στο οποίο η οικονομική ολοκλήρωση και η πολιτική ενοποίηση θα συντηχθούν τελικά. Ας σημειωθεί επίσης ότι ο αρχικός στόχος ήταν να γίνουν όλα αυτά χωρίς να αντιληφθούν οι λαοί το σκεπτικό της όλης διαδικασίας.

Και πράγματι, όπως ακριβώς το είχαν σχεδιάσει, αμέσως μετά την επίσημη ίδρυση του υπερκράτους, ξέσπασε η κρίση. Και σαν να έδινε το παράγγελμα, η γνωστή εφημερίδα της οικονομικής ελίτ, Wall Street Journal, κυκλοφόρησε με τον συνθηματικό τίτλο "Καιρός να μεγαλώσει η ευρωζώνη".

Η έξοδος από την κρίση", έγραφε σε εκείνο το δημοσίευμά της, "θα απαιτήσει μια ευρωπαϊκή ομοσπονδιακή κυβέρνηση που να διαθέτει ουσιαστική φορολογική και δημοσιονομική δικαιοδοσία. Θα πρέπει να διαθέτει επίσης την ικανότητα να αναδιανέμει τους υπάρχοντες πόρους και να επιβάλλει δημοσιονομική πειθαρχία σε ολόκληρη την ήπειρο. Με λίγα λόγια, για την επίλυση της κρίσης θα είναι αναγκαίο να προχωρήσει σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό η πολιτική ένωση. (...) Ωστόσο, η επιλογή είναι πλέον σαφής και αναπόφευκτη".

Αυτά τα μεστά νοημάτων έγραφε τότε η Wall Street Journal, αλλά ξέρετε κάτι, φίλοι μου; Σε όλα αυτά δεν υπάρχει καμία απολύτως δυνατότητα επιλογής. Η Ευρώπη έχει πάρει την νέα της εφιαλτική μορφή και έχει "κλειδώσει τις πόρτες".

"Η κρίση αποκάλυψε τις αδυναμίες μας", δήλωσε ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Χέρμαν βαν Ρομπάι τον Φεβρουάριο του 2010. "Οι πρόσφατες εξελίξεις στην ευρωζώνη υπογραμμίζουν την επείγουσα ανάγκη να ενισχυθεί η οικονομική διακυβέρνηση μας".

Όσο για την Κάθριν Άστον, την υπουργό επί των εξωτερικών υποθέσεων της ΕΕ, εκείνη προχώρησε ακόμη περισσότερο. Σε μια διάσκεψη κορυφής για την ασφάλεια στο Μόναχο τον Φεβρουάριο του 2010, δήλωσε: "Πρέπει να ενεργοποιήσουμε όλους τους μοχλούς επιρροής μας - τα μέσα διαχείρισης πολιτικών και οικονομικών κρίσεων, καθώς και καταστολής εξεγέρσεων πλήθους και στρατιωτικών πραξικοπημάτων - αν πρόκειται να στηρίξουμε μια ενιαία πολιτική στρατηγική".

Τα γεγονότα στην Ευρώπη δείχνουν καθαρά ότι κάποια μείζονος σημασίας προφητικά γεγονότα βρίσκονται σήμερα σε εξέλιξη. Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν πρόκειται να διασπαστεί. Βλέπουμε χώρες, όπως η Εσθονία, να ετοιμάζονται να ενταχθούν στην ευρωζώνη, ακόμη και αυτή τη στιγμή της μεγάλης αβεβαιότητας του ευρώ. Αντί της διάσπασής της, διαφαίνεται η μετάβαση προς ένα πιο αυταρχικό και περισσότερο ελεγχόμενο είδος ένωσης. Ακριβώς αυτό επεδίωκαν οι ευρωκράτες, και αυτό ακριβώς έχουν σχεδιάσει. Αναγκάζουν τα έθνη να δεχτούν μια ομοσπονδιακή κυβέρνηση, η οποία θα αποσπάσει από τις μεμονωμένες χώρες κάθε είδος αυτοδιάθεσης και κυριαρχίας. Όταν ολοκληρωθεί πλήρως η εκτέλεση του σχεδίου τους, το αποτέλεσμα μπορεί κάλλιστα να μοιάζει με τις "Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης". Η οικονομική κρίση στην Ελλάδα ήταν και είναι σε μεγάλο βαθμό ένα προκαθορισμένο, σκηνοθετημένο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση.

Αλλά ίσως το πιο σημαντικό σχόλιο που έγινε πάνω σε αυτό το θέμα το έκανε ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. "Χρειαζόμαστε αυστηρότερες ρυθμίσεις", δήλωσε τον Μάρτιο του 2010. "Με αυτό εννοώ ότι σε μια ακραία περίπτωση, αν μια χώρα αποδειχθεί ανίκανη να τακτοποιήσει τα οικονομικά της, τότε αναγκαστικά θα πρέπει να αποχωρεί από την ζώνη του ευρώ".

Η απειλή εκείνη του Σόιμπλε έχει σημασία. Η Ελλάδα γνωρίζει ότι, υπό τις σημερινές συνθήκες [του 2010], είναι δύσκολο να εγκαταλείψει την ευρωζώνη. Αφ' ενός θα ήταν δύσκολο να επιβιώσει και αφ' ετέρου θα προκαλούσε ένα φαινόμενο ντόμινο, που θα οδηγούσε σε παγκόσμια οικονομική αστάθεια. Σαφώς η Γερμανία διαθέτει αρκετή ισχύ ώστε να υποχρεώσει την Ελλάδα να βγει από την ευρωζώνη, αλλά ο Σόιμπλε προφανώς επιδιώκει να την εκφοβίσει αρκετά, ώστε να τηρήσει τους όρους του δανεισμού της. Στην πραγματικότητα, αν κρίνουμε από τα γεγονότα που επακολούθησαν μετά το ξέσπασμα της κρίσης, έχει καταστεί σαφές ότι η Ελλάδα προορίζεται να μείνει στην ευρωζώνη. Αλλά το προηγούμενο καθεστώς, σύμφωνα με το οποίο ήταν μια χώρα μεταξύ ίσων, πρόκειται να αλλάξει. Η Γερμανία και οι υπόλοιπες χώρες της ευρωζώνης την στήριξαν οικονομικά με δάνεια, ή τουλάχιστον εξαγόρασαν χρόνο, δανείζοντάς της υπέρογκα ποσά συγκριτικά με την μικρή οικονομία της. Αλλά το έκαναν αυτό απαιτώντας από την Ελλάδα ένα τεράστιο πολιτικό κόστος.

Αλλά οι δηλώσεις εκείνες του Σόιμπλε φανέρωσαν και κάτι άλλο. Τόνιζε την ανάγκη για περισσότερες ρυθμίσεις, πράγμα που θα πρέπει να ερμηνευθεί ως περισσότερος έλεγχος. Αφού η Γερμανία ελέγχει την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ο Σόιμπλε εννούσε προφανώς ότι η Γερμανία πρόκειται να ασκεί από δω και στο εξής, με τη βία και χωρίς να ρωτήσει κανέναν, μεγαλύτερο έλεγχο στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Η Γερμανία ανέρχεται συνεχώς και φιλοδοξεί να γίνει ο συνταγματικός δικτάτορας της Ευρώπης. Ιστορικά, η Γερμανία ήταν κάποτε η δύναμη που κυβερνούσε την Ευρώπη υπό τον παπισμό. Η αρχική ιδέα της Ευρωπαϊκής Ένωσης περιελάμβανε μια Γερμανία εντός συγκεκριμένων ορίων, περιορισμένη και υπό έλεγχο από το υπερκράτος. Αλλά αντί για αυτό, η ισχύς της Γερμανίας έχει αυξηθεί και έχει πλέον καταστεί η φωνή που υπαγορεύει τα πάντα στην Ένωση. Οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες ήταν αντίθετες με αυτή την τροπή και δεν συμφώνησαν ποτέ με αυτήν, αλλά στην παρούσα φάση δεν έχουν άλλη επιλογή.

Ο Πήτερ Ζήαν του Ινστιτούτου Stratfor, ενός κέντρου γεωπολιτικών και στρατηγικών μελετών, έγραψε σε κάποιο άρθρο του ότι η δήλωση εκείνη του Σόιμπλε "δεν είναι μια δήλωση στην οποία προέβη ένα οποιοδήποτε μέλος της ΕΕ, αλλά μάλλον το καθοριστικό και ισχυρότερο μέλος. Η Γερμανία εμφανίζεται τώρα διατεθειμένη όχι μόνο να σκεφτεί, αλλά και να συνδιαλεχθεί δημόσια, γύρω από τον ανασχεδιασμό της Ευρώπης για το δικό της συμφέρον. Ίσως να το κάνει αυτό σήμερα, ίσως και όχι, αλλά από τη στιγμή που προέβη σε αυτή την δήλωση, έχει προαναγγείλει την αλλαγή της σχέσης της Γερμανίας με την υπόλοιπη Ευρώπη".
Όσοi μελετούν τις προφητείες δεν θα πρέπει να αφήσουν να περάσουν απαρατήρητες οι συνέπειες της δήλωσης αυτής του Σόιμπλε. Η ίδια η χώρα που ήταν υπεύθυνη για δύο καταστροφικούς παγκόσμιους πολέμους, αλλά και αρκετές άλλες συγκρούσεις σε ολόκληρη την ευρωπαίκή ήπειρο, πρόκειται τώρα να αναγορευθεί στον διαχειριστή της Ευρώπης, για άλλη μια φορά. Αντί να περιορίσει την Γερμανία, το ευρώ έχει γίνει το εφαλτήριο για την άνοδό της στην εξουσία. Η φιλοδοξία της Γερμανίας είναι σαφής. Όπως έγραψε ο Ζήαν, "η Γερμανία κατορθώνει με ύπουλες και αδιαφανείς μεθόδους όσα δεν μπόρεσε να επιτύχει μέσα στην τελευταία χιλιετία ενδοευρωπαϊκών συγκρούσεων".

Ας δούμε τώρα ένα άλλο σημαντικό ερώτημα που σχετίζεται με τις προφητείες της Αγίας Γραφής. Εάν η Γερμανία αναχθεί σε κυβερνήτη της Ευρώπης, ποιός ή τι θα εξουσιάζει την Γερμανία;

Ο Όττο φον Χάψμπουργκ, μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, είπε κάποτε:

"Η [Ευρωπαϊκή] Κοινότητα βασίζεται, σε μεγάλο βαθμό, στην κληρονομιά της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, αν και η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών που ζουν υπό αυτήν δεν γνωρίζουν βάσει ποιάς κληρονομιάς ζουν".

Η πτώση του τείχους του Βερολίνου, την οποία σχεδίασαν ο Πάπας Ιωάννης Παύλος Β' και ο Ρόναλντ Ρέιγκαν άνοιξε το δρόμο για την επανένωση της Γερμανίας και την ανακήρυξή της σε ηγέτη της Ευρώπης. Χωρίς τη βοήθεια της Ρώμης και των Ηνωμένων Πολιτειών, αυτό θα ήταν αδύνατο. Η Γερμανία οφείλει υποταγή στην Ρώμη. Κατά συνέπεια, το Βατικανό ελέγχει τώρα την Γερμανία παρασκηνιακά, την χώρα που εισηγήθηκε κάποτε την θρησκευτική μεταρρύθμιση. Ως ο παρασκηνιακός ηγέτης της Γερμανίας, η Ρώμη είναι, κατ' επέκταση, ο παρασκηνιακός ηγέτης ολόκληρης της Ευρώπης. Οι Ευρωπαίοι δεν έχουν ιδέα τι πραγματικά συμβαίνει πίσω από όσα διαδραματίζονται ανοιχτά.

Αλλά υπάρχει και ένα άλλο θέμα. Οι Ηνωμένες Πολιτείες επίσης υποβοηθούν τη Ρώμη στην εκτέλεση του σχεδίου της να επανιδρύσει την "Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία". Πάνω στο αποκορύφωμα της κρίσης, η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ, η αμερικανική κεντρική τράπεζα Federal Reserve, συνεργάστηκε με άλλες κεντρικές τράπεζες σε όλο τον κόσμο προκειμένου να προσφέρει στην Ευρωπαϊκή Ένωση εγγυήσεις ρευστότητας με ρήτρα αμερικανικού δολαρίου, με σκοπό να στηριχθεί το σχέδιο δανεισμού της Ελλάδας και να διατηρηθεί η σταθερότητα των χρηματοπιστωτικών αγορών.

Η συμφωνία μεταξύ της Federal Reserve των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που (σύμφωνα με την εφημερίδα USA Today) "αναγκαστικά έπρεπε να υπάρξει λόγω του προβλήματος του ανεξέλεγκτου χρέους της Ελλάδας", είχε αρχίσει να εξαπλώνεται σε άλλες οικονομικά προβληματικές χώρες της ευρωζώνης, όπως η Πορτογαλία και η Ισπανία. Ο επίτροπος της ΕΕ για θέματα νομισματικής πολιτικής, Όλι Ρεν, δήλωσε: "Η [αμερικανικής πρωτοβουλίας] συμφωνία μεταξύ Federal Reserve και ΕΕ είναι η έμπρακτη απόδειξη του γεγονότος ότι θα υπερασπιστούμε το ευρώ με όσα μέσα διαθέτουμε".

Επιτρέψτε μου να σας θυμίσω ένα πολύ σημαντικό απόσπασμα από το βιβλίο "Great Controversy" ("H μεγάλη διαμάχη"), που βρίσκεται στη σελίδα 588:

"Οι προτεστάντες των Ηνωμένων Πολιτειών θα είναι εκείνοι που κατά κύριο λόγο θα απλώσουν το χέρι τους για να σφίξουν το χέρι του πνευματισμού. Θα απλώσουν το χέρι πάνω από την άβυσσο για να σφίξουν το χέρι της εξουσίας της Ρώμης. Και όταν θα έχει επιτευχθεί αυτή η τρίπτυχη ένωση, η συγκεκριμένη χώρα θα ακολουθήσει τα βήματα της Ρώμης, προκειμένουν να προβεί στην καταπάτηση των δικαιωμάτων της ελεύθερης σκέψης και συνείδησης".

Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν συμφέρον να βοηθήσουν στην επίλυση της ελληνικής κρίσης. Θα πρέπει να βοηθήσουν προκειμένου να προστατευθεί η αμερικανική οικονομία από τις συνέπειες της κρίσης χρέους της Ελλάδας. Αλλά ενώ βοηθούν στην επίλυση της κρίσης, βοηθούν παράλληλα την Ρώμη να αναστήσει την Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, ενισχύοντας την οικονομία της Ευρώπης υπό την εποπτεία της ελεγχόμενης από το Βατικανό Γερμανίας.

Η Βίβλος λέει ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Αγία Έδρα θα ενωθούν για να φέρουν τη λατρεία του Θηρίου (Αντιχρίστου) ή την εικόνα του. Αυτό αναφέρεται στην Αποκάλυψη, στο κεφάλαιο 13, εδάφια 2-3.

"Καὶ ἐστάθην ἐπὶ τὴν ἄμμον τῆς θαλάσσης· καὶ εἶδον ἐκ τῆς θαλάσσης θηρίον ἀναβαῖνον, ἔχον κέρατα δέκα καὶ κεφαλὰς ἑπτά, καὶ ἐπὶ τῶν κεράτων αὐτοῦ δέκα διαδήματα, καὶ ἐπὶ τὰς κεφαλὰς αὐτοῦ ὀνόματα βλασφημίας".

Και στάθηκα στην αμμουδιά της θάλασσας και είδα να βγαίνει από τη θάλασσα (που συμβολίζει την άβυσσο του Άδη) θηρίο, με δέκα κέρατα και επτά κεφάλια. Και πάνω στα κέρατά του υπήρχαν δέκα στέμματα, (σύμβολα της κυριαρχίας του πάνω στις μεγάλες δυνάμεις του κόσμου) και στα (επτά) κεφάλια του ήταν γραμμένα ονόματα βλασφημίας (ονόματα θεοποιηθέντων αυτοκρατόρων της Ρωμης και άλλων κυρίαρχων της γης).

"καὶ τὸ θηρίον ὃ εἶδον ἦν ὅμοιον παρδάλει, καὶ οἱ πόδες αὐτοῦ ὡς ἄρκου, καὶ τὸ στόμα αὐτοῦ ὡς στόμα λέοντος. καὶ ἔδωκεν αὐτῷ ὁ δράκων τὴν δύναμιν αὐτοῦ καὶ τὸν θρόνον αὐτοῦ καὶ ἐξουσίαν μεγάλην·"

Και το θηρίο αυτό που είδα έμοιαζε με πάνθηρα, τα πόδια του ήταν σαν της αρκούδας και το στόμα του σαν στόμα λιονταριού. (Μέσα από τις εικόνες των ζώων αυτών, που συμβολίζουν την αιμοδιψία, την λαιμαργία, την θηριωδία και αλαζονεία, συμβολίζεται η απανθρωπιά, η απληστία και η αλαζονεία των διεφθαρμένων κοσμικών αυτοκρατοριών και ειδικότερα της Ρωμης). Και ο δράκοντας έδωσε στο θηρίο αυτό την δύναμή του, τον θρόνο του και την μεγάλη εξουσία του .

Όταν οι Ηνωμένες Πολιτείες προσφέρθηκαν να βοηθήσουν την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα στο πρόβλημα της ρευστότητας, οι ενημερωμένοι δεν ξαφνιάστηκαν. Η κρίση που οι ίδιες οι ΗΠΑ αντιμετωπίζουν τις κάνει να απλώνουν το χέρι τους πέρα από τον Ατλαντικό και να σφίγγουν το χέρι του Βατικανού και της Ευρώπης προκειμένου να βοηθήσουν στην επίλυση της κρίσης. Και αυτό είναι ένα μέτρο αυτοάμυνας. Βλέπετε, λοιπόν, πώς χρησιμοποιείται η οικονομική κρίση με εκπληκτικό τρόπο, προκειμένου να εκπληρωθεί η συγκεκριμένη προφητεία.

Στο σημείο αυτό, ας συνοψίσουμε όσα μάθαμε σήμερα και ας προσπαθήσουμε να διακρίνουμε ποιοί βρίσκονται στην πραγματικότητα πίσω από όλα αυτά που συμβαίνουν.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση και το σχέδιο του ευρώ είναι έργα ρωμαιοκαθολικής έμπνευσης που αποσκοπούν στην αναστήλωση της πάλαι ποτέ Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Σχεδιάστηκαν από τη Ρώμη, σε συνεργασία με τις Ηνωμένες Πολιτείες, και στόχο είχαν την κατάρρευση του κομμουνισμού στην Ανατολική Ευρώπη, την επανένωση της Γερμανίας, την επέκταση της ευρωπαϊκής επικράτειας και την υπαγωγή ολόκληρης της ΕΕ στον έλεγχο της Ρώμης.

Επειδή η Γερμανία είναι η μεγαλύτερη οικονομία και η ισχυρότερη πολιτική δύναμη στην Ευρώπη, έχει αναλάβει η ίδια τον έλεγχο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Η ελληνική κρίση χρέους σχεδιάστηκε από τη Γερμανία, μέσω της ΕΚΤ, και στόχος του σχεδίου ήταν να διοχετεύσει περισσότερη ισχύ στα χέρια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ιδίως της Γερμανίας, ώστε να μπορεί να ασκεί μεγαλύτερο έλεγχο στα ευρωπαϊκά ζητήματα.

Ο Πάπας και η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία έχουν βοηθήσει τη Γερμανία να επιτύχει αυτή τη θέση ισχύος και επιρροής. Επομένως η Γερμανία οφείλει υποταγή στο Βατικανό. Αυτό σημαίνει ότι το Βατικανό μπορεί να χρησιμοποιεί τη Γερμανία ως όργανό της για να χειραγωγεί την Ευρώπη ανάλογα με το συμφέρον της.

Η Ρώμη επιδιώκει επίσης τον έλεγχο ή τουλάχιστον τον χειρισμό τηε παγκόοσμιας οικονομίας. Οι Ευρωπαίοι και Αμερικανοί ηγέτες συνεργάζονται με το Βατικανό για την αναδιοργάνωση των παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος, έτσι ώστε η παγκόσμια οικονομία να ελέγχεται από ελάχιστα άτομα, που είναι έμπιστοι συνεργάτες του Βατικανού. Σημειώστε ότι τέσσερα κράτη της ομάδας G7 είναι ευρωπαϊκά (Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, και Βρετανία) συν δύο βορειοαμερικανικά (ΗΠΑ και Καναδάς), συν η Ιαπωνία. Η συνεργασία μεταξύ των "εμπόρων της γης", των "βασιλέων της γης" και του Βατικανού συνεχίστημε την ίδια στιγμή που η ελληνική κρίση κυριάρχησε στην προσοχή του κόσμου. Μην ξεχνάτε ότι ο Γκόρντον Μπράουν, τότε πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας, ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, ο Καναδός πρωθυπουργός, Στίβεν Χάρπερ, ο πρωθυπουργός της Αυστραλίας εκείνη την περίοδο, Κέβιν Ραντ, αλλά και πολλοί άλλοι ηγέτες, επισκέφθηκαν τη Ρώμη το 2009, ζητώντας να δουν τον Πάπα Βενέδικτο ΙΣΤ', προκειμένου να συζητήσουν την οικονομική κρίση, καθώς γινόντουσαν οι προετοιμασίες για την εδραίωση της παγκόσμιας οικονομίας.

Η Ρώμη θα έχει το μεγαλύτερο όφελος από την άνοδο της Γερμανίας στην εξουσία της ΕΕ, ιδίως λόγω του ελέγχου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Η Βίβλος λέει ότι η Γερμανία, μαζί με αρκετές άλλες χώρες, θα παραδώσει την εξουσία και τη δύναμή της στο Θηρίο, δηλαδή στη Ρώμη. Αυτό αναφέρεται στην Αποκάλυψη, στο κεφάλαιο 17, εδάφια 12-13.

"καὶ τὰ δέκα κέρατα ἃ εἶδες δέκα βασιλεῖς εἰσιν, οἵτινες βασιλείαν οὔπω ἔλαβον, ἀλλ᾿ ἐξουσίαν ὡς βασιλεῖς μίαν ὥραν λαμβάνουσι μετὰ τοῦ θηρίου".

Και τα δέκα κέρατα που είδες συμβολίζουν δέκα βασιλείς, οι οποίοι δεν βασίλευσαν ακόμη, αλλά ως βασιλείς παίρνουν βασιλική εξουσία για μια ώρα (για μικρό χρονικό διάστημα) και θα βασιλεύσουν μαζί με το θηρίον για λίγο χρόνο.

"οὗτοι μίαν γνώμην ἔχουσι, καὶ τὴν δύναμιν καὶ τὴν ἐξουσίαν αὐτῶν τῷ θηρίῳ διδόασιν".

Και αυτοί έχουν τα ίδια φρονήματα και τας ίδιες διαθέσεις και δίνουν στο θηρίο την δύναμη και την εξουσία τους.

Σε αντάλλαγμα για την στήριξή της, η Ρώμη θα βοηθήσει τη Γερμανία να εξουσιάζει την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Η Ρώμη βρίσκεται στην πραγματικότητα πίσω από την Ευρωπαϊκή Ένωση, την κρίση χρέους της Ελλάδας και την άνοδο της Γερμανίας στην ηγεμονική θέση της Ευρωπαϊκής Ένωσης που κατέχει αυτή τη στιγμή. Δεν πρόκειται είναι απλά για μια συνωμοσία εις βάρος των πολιτών της Ευρώπης. Πρόκειται για μια συνωμοσία εναντίον του λαού του Θεού που κρατάει τις Δέκα Εντολές του Θεού. Η Ρώμη επιδιώκει να δημιουργήσει μια παγκόσμια θρησκεία και θα συνεργαστεί με τους "βασιλιάδες" και "έμπορους της γης" προκειμένου να επιτευχθεί αυτό. Έχουμε δει πώς το όλο σχέδιο προχωρεί παρασκηνιακά σήμερα. Η προτεραιότητά τους στην πρώτη φάση είναι να υποτάξουν και να παγιώσουν τις ισχυρές χώρες του κόσμου ξεκινώντας από την Ευρώπη, έτσι ώστε η Ρώμη να μπορέσει τελικά να επιβάλει την λατρεία του Θηρίου σε όλους τους πολίτες του κόσμου.

Xάρη στις βιβλικές προφητείες είμαστε σήμερα σε θέση να έχουμε μια σαφή εικόνα των όσων εκτυλίσσονται γύρω μας. Έχουμε επίσης την μοναδική ευκαιρία σήμερα να εντάξουμε τη ζωή μας στον δρόμο που μας υπέδειξε ο Ιησούς Χριστός. Η πορεία και οι επιδιώξεις αυτών των ισχυρών παγκόσμιων οργανώσεων και κινημάτων διαγράφεται με εκπληκτικό τρόπο μπροστά στα μάτια μας, όπως ακριβώς προείπαν οι Γραφές.

Μήπως ήρθε ο καιρός να προετοιμαστούμε για την έλευση του Ιησού;

Μήπως ωρίμασε ο καιρός να βάλουμε τη ζωή μας σε κάποια τάξη, σύμφωνα με το θέλημά Του, όπως ο ίδιος μας το αποκάλυψε;

Είμαι βέβαιος ότι ήδη αρκετοί από εσάς έχετε αρχίσει να προβληματίζεστε και κάνετε τις ίδιες σκέψεις. Ας φροντίσει ο καθένας μας να κάνει ενσυνείδητα την επιλογή του.

Πάνω απ' όλα, ας μην ξεχνάμε το εδάφιο 34 από το κατά Λουκά Ευαγγέλιο, κεφάλαιο 21. Αυτό ακριβώς είναι το θέλημα του Θεού για εμάς:

"Προσέχετε δὲ ἑαυτοῖς μήποτε βαρηθῶσιν ὑμῶν αἱ καρδίαι ἐν κραιπάλῃ καὶ μέθῃ καὶ μερίμναις βιοτικαῖς, καὶ αἰφνίδιος ἐφ᾿ ὑμᾶς ἐπιστῇ ἡ ἡμέρα ἐκείνη·"

Προσέχετε τον εαυτό σας, μήπως γίνει βαριά η καρδιά σας και ασυγκίνητη στο άκουσμα του λόγου του Θεού, από την κραιπάλη, τη μέθη και τις βασανιστικές φροντίδες αυτής της ζωής. Να είστε άγρυπνοι, μήπως τυχόν μέσα στην κατάσταση αυτή της πνευματικής χαλάρωσης και παραζάλης πέσει επάνω σας άξαφνα η μεγάλη εκείνη ημέρα της Δευτέρας Παρουσίας.

Ο Ιησούς θέλει να ωριμάσουμε, ώστε να μπορέσει να μας εμπιστευθεί το Άγιο Πνεύμα Του στις έσχατες ημέρες που πλησιάζουν:

"ἀγρυπνεῖτε οὖν ἐν παντὶ καιρῷ δεόμενοι ἵνα καταξιωθῆτε ἐκφυγεῖν πάντα τὰ μέλλοντα γίνεσθαι καὶ σταθῆναι ἔμπροσθεν τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου".

Nα επαγρυπνείτε, λοιπόν, και να προσεύχεστε κάθε ώρα και στιγμή, ώστε να σας αξιώσει η Θεία Χάρη να αποφύγετε όλα αυτά τα φοβερά που πρόκειται να γίνουν και να σταθείτε με θάρρος και χαρά μπροστά στον Υιό του ανθρώπου.

Mετάφραση απο το πρωτότυπο: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους
Κεντρική Πηγή: The Clandestine Plot Against Greece


ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

Σχόλια απο τον Πύρινο Λόγιο

Το θέμα της μελέτης αυτής, που δεν είναι άλλο απο την ανασύσταση της Αγίας Ρωμαικής Αυτοκρατορίας και την έντονη ανάμειξη του Βατικανού στην πορεία της Ανθρωπότητας προς την Βασιλεία του Αντιχρίστου, πρωτοπαρουσιάστηκε στην ταινία του Ρίτσαρντ Ντόννερ "Τhe Omen" ("H Προφητεία") μια παραγωγή του 1975 και τεράστια εμπορική επιτυχία, στα χνάρια του περίφημου "Εξορκιστή" του Γουίλλιαμ Φρήτκιν.

Παραδόξως, ο συγγραφέας του σεναρίου και βιβλίου Ντέιβιντ Σέλτζερ, θεωρεί οτι όλα πρόκειται να ξεκινήσουν απο τη Ρώμη, χωρίς βέβαια να ...ανακατεύει στην όλη ιστορία και επίσημα το Βατικανό. Και λέω παραδόξως, μιας και η ακρίβεια της τοποθέτησης του γεγονότος αυτού απαιτεί πολύ καλή γνώση των Γραφών και δη της Αποκάλυψης! Ο Σελτζερ, ως συγγραφέας, θα πρέπει να είχε αυτή τη γνώση πολλά χρόνια πρίν και ύστερα απο πολύ μελέτη να κατέληξε στον γενικό καμβά πάνω στον οποίο θα έχτιζε ένα πραγματικά δυνατό σενάριο, τόσο προφητικό, όσο και ο τίτλος της ταινίας του.

Για να μη θεωρηθεί δε η ταινία του "βλάσφημη" και ως εκ τούτου να τύχει δίωξης απο τα γεράκια του Πάπα, ο Σέλτζερ αφήνει αιχμές μόνο για το κεντρικό ρόλο της  Ρωμαιοκαθολικής  Εκκλησίας χωρίς να κατονομάζει ευθέως στην συνωμοσία αυτή που περιγράφεται στην Αποκάλυψη, τοποθετώντας στην πλοκή του έργου απλώς μερικούς ιερείς που συμμετείχαν σε μια σατανική οργάνωση, η οποία είχε ως σκοπό την οργάνωση του ερχομού του Αντιχρίστου στον κόσμο! Αυτό κι αν είναι υπαινιγμός για το ρόλο του Βατικανού!

Στο σενάριο επίσης, ο Σέλτζερ θέλοντας να δώσει ακόμη πιο μυστηριακό μοτίβο στην ταινία, τοποθετεί την σειρά των γεγονότων της Αποκάλυψης που θα οδηγήσουν στη βασιλεία του Αντιχρίστου μέσω ενός...ποιήματος, το οποίο και γίνεται αντικείμενο ανάλυσης απο τους δύο κεντρικούς ήρωες της ταινίας, τον Ρίτσαρντ Θόρν (μεγιστάνα της πολιτικής και ...τραπεζίτη!), ο οποίος είναι και θετός πατέρας του "σατανικού" παιδιού και τον Ντέιβιντ Τζέννιγκς, ενός φωτογράφου που θεωρεί οτι πρόκειται να ...δολοφονηθεί αργότερα απο τις ίδιες δυνάμεις του κακού!
Το ποίημα αυτό έχει ως εξής (είναι άκρως ενδιαφέρον να το αναφέρουμε):

"Οταν οι Εβραίοι επιστρέψουν στη Σιών,

Οταν αναστηθεί (!!!) η Αγία Ρωμαική Αυτοκρατορία (της ΕΟΚ)

Εσύ κι Εγώ (εννοεί τους πολέμιους της νέας κατάστασης πραγμάτων) πρέπει να πεθάνουμε!

Απ την Αιώνια Θάλασσα (τον ταραγμένο κόσμο της πολιτικής) σηκώνεται (το Θηρίο)

ενώνοντας τους δυνατούς της Γής

Στρέφοντας τον Αδερφό εναντίον του Αδερφού (εννοεί τις εμφύλιες εξεγέρσεις)

μέχρις ότου εξοντωθεί ο Ανθρωπος!..."

Σας παραθέτω πιο κάτω την ίδια την  ταινία, στην οποία θα δείτε να ξεδιπλώνονται ένα πρός ένα τα στοιχεία τα οποία παρέθεσε ο Σέλτζερ στο σενάριο του και στο ομότιτλο βιβλίο του, όσο και τον τρόπο με τον οποίο εξηγεί και τοποθετεί τα γεγονότα, τρόπος με τον οποίο ΑΠΟΦΕΥΓΕΙ τη μετωπική σύγκρουση με το ίδιο το Βατικανό αλλά και την πολιτική νομενκλατούρα, μιας και η εποχή στην οποία γυρίστηκε η η ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ, ήταν η εποχή που αφ ενός μεν ο ψυχρός Πόλεμος βρισκόταν στο απόγειό του, αφ ετέρου δε η Ευρωπαική Οικονομική Κοινότητα βρισκόταν στη φάση της μεταλλαγής της προς τη μετέπειτα Ευρωπαική Ενωση!
 

Λόγιος Ερμής


βλ. και Η συνθήκη της Λισαβόνας εκπληρώνει τις προφητείες των Γραφών;