Όξυνση, όξυνση, όξυνση

Όξυνση, όξυνση, όξυνση. Όπως λέμε “δουλειές, δουλειές, δουλειές”, όπως λέμε “implementation, implementation, implementation”. Το επισήμαναν ήδη κάποιοι μπλόγκερς, αλλά αρκεί να έριχνε κάποιος μια ματιά στο σημερινό δελτίο του τηλεοπτικού Alpha για να έβλεπε πολλά και διάφορα και για άλλη μια φορά. Οι εκλογές δεν είχαν θέμα και συζήτηση από την αρχή, μετά τον “Κασιδιάρη” και τον “Αμυρά” δεν υπάρχουν καν.

Κάθε νοήμων θα έβλεπε τους δημοσιογράφους του Alpha να επικαλούνται τον κάθε κατ' αυτούς νοήμονα, κάνοντας το μαύρο - άσπρο, με τέτοια ευκολία που θα εξόργιζαν και άγιο. Πόσο μάλλον εμάς τους αμαρτωλούς. Κασιδιάρης, Δελατόλας, Ράικου, Κανέλλη, Δούρου, ΑΝΤ1, Μιχαλολιάκος, Παπούλιας, Ευελπίδων Βέροια, Αμυράς, Μιχελάκης, μολότωφ, τσεκούρια, μαχαίρια, μαγαζάτορες, φουσκωτοί, αυτόφωρα, μηνύσεις, ειρωνείες, ύβρεις, θεσμοί… όλα αυτά και άλλα τόσα, ανάκατα, σαν αισχρό πρωινάδικο με άξονα: “Η δημοκρατία κινδυνεύει”. Πόλωση, πόλωση, πόλωση, χωρίς αρχή-μέση-τέλος, με πολλούς πόλους και με τη λέξη “δημοκρατία” σε ρόλο κλόουν. Καρκινοπαθείς, αυτόχειρες, άστεγοι, άνεργοι, καταθλιπτικοί, πεινασμένοι, κουρεμένα ταμεία πανεπιστημίων και νοσοκομείων… όλα ξεχάστηκαν, εξαφανίστηκαν. Ο “Άκης” και τα τούρκικα σήριαλ δεν τράβηξαν, τώρα αρχίζουν να παίζουν τα βαριά χαρτιά. Η κινδυνεύουσα “δημοκρατία” δεν είναι άλλη από τον φασισμό της Ε.Κ.Τ. και των Μ.Μ.Ε., από τον κίνδυνο να βγούν τα πρόβατα απ’ το μαντρί, να ξυπνήσουν οι κοιμισμένοι, να λαλήσουν οι μουγγοί, να περπατήσουν οι ανάπηροι, να διεκδικήσουν όλοι οι άνθρωποι μια θέση κάτω απ’ τον ήλιο. Μας θέλουν εξοργισμένους, τον έναν έναντι του άλλου. Μας θέλουν διχασμένους, κατακερματισμένους και εκτός προσανατολισμού.

Το δίδυμο της 40χρονης πόλωσης κατέρρευσε. ΠΑΣΟΚ και ΝΔ τυπικά συγκροτούν δυο κόμματα, ουσιαστικά ένα. Με όσα -λίγα- μάθαμε εξαιτίας της κρίσης, φαίνεται καθαρά ότι ουδέποτε ήταν “δυο” τα κόμματα. Η κοινωνία διχάστηκε, αφού κατάφεραν να τη διχάσουν σε “δεξιούς” και “αριστερούς”, όπως άλλωστε γινόταν πάντα, με “αναρχοκομμουνιστές - ταγματασφαλίτες”, “βενιζελικούς - βασιλικούς”, “προοδευτικούς - παραδοσιακούς”, “συνταγματικούς - καποδιστριακούς”. Για να μην παρεξηγηθούμε: φυσικά και υπήρχαν διαφοροποιήσεις μέσα στην κοινωνία, φυσικά και δεν ήταν όλοι ίδιοι. Ο εξωτερικός εχθρός όμως υποδαύλιζε τις αντιθέσεις και συντηρούσε τη φλόγα με ποικίλους τρόπους, προεξάρχοντος του χρήματος που άφθονο διέθετε.

Έρχονται τα χειρότερα, έτσι δείχνουν τα σύννεφα και οι άνεμοι. Ας μην πέσουμε στην παγίδα για άλλη μια φορά. Χρυσή Αυγή – ΚΚΕ δεν είναι θέμα της κοινωνίας. Ομοίως ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ, ομοίως “μνημονιακοί” – “αντιμνημονιακοί” (για τους οποίους θα πρέπει να κρατάμε πολύ μικρό καλάθι). Το σύστημα που έστησε ο εχθρός βασίστηκε στον “αυτοματισμό” του πολιτεύματος. Δημοκρατία = 4 λεπτά απασχόληση κάθε 4 χρόνια, πάρε κι ένα φοντάν, για τα υπόλοιπα… στο βουλευτή και λάδωσε για να υπάρξεις. Αυτό οδήγησε στο “τα φάγαμε όλοι μαζί”. Μην περιμένουμε από κανέναν αντιμνημονιακό, αριστερό ή δεξιό, να μας λύσει τα προβλήματα, αφού αυτά δεν είναι αριστερά ή δεξιά. Τα προβλήματα είναι εξαιρετικά σύνθετα και διεθνή, παραμένουν όμως απλούστατα στη ρίζα τους. Το “χρέος” είναι το μέσον του εχθρού και είναι χρέος στα χαρτιά. Για να γίνει και στην πράξη ένα σκουπίδι, πρέπει να ξεχάσουμε πολλά από αυτά που θεωρούμε δεδομένα, να ξεσκεπάσουμε την απάτη του χαρτονομίσματος, των κεντρικών τραπεζών, των χρηματιστηριακών παραγώγων και να ομονοήσουμε σε εθνικό και διεθνές επίπεδο γύρω από πάρα πολύ δύσκολα θέματα όπως: το χάδι στο παιδί, το ενδιαφέρον στον διπλανό μας, ο σεβασμός στο φυτό, ο θαυμασμός στο πουλί που πετάει,… Να γίνουμε ολιγαρκείς, μετριοπαθείς, ταπεινοί, πονόψυχοι. Αν αυτά λειτουργούσαν καθημερινά και αδιάκοπα, δεν θα περιμέναμε το κατάλληλο αντιμνημονιακό κόμμα, δεν θα χρειαζόμασταν καν κόμματα, αφού δεν θα μπορούσαν να μαλώσουν το κόμμα “χάδι στο παιδί” με το κόμμα “σεβασμός στο φυτό”.

Αν αυτό είναι δύσκολο να γίνει αύριο, τουλάχιστον να αποφύγουμε κάτι σήμερα: να μη τσιμπήσουμε δολώματα του τύπου “Κασιδιάρης”, “Αμυράς”, “κινδυνεύει η δημοκρατία”...

ΥΓ. Το βράδυ στο MEGA θα “ανατραπούν” όλα. Πρόσωπα πρωτοεμφανιζόμενα στην τηλεόραση θα μιλήσουν για την εγκράτεια, την ταπείνωση, την αγάπη, την αλήθεια…