Ποιος τους άκουγε όμως?
Σε μια κοινωνία στην οποία επικρατούσε ( και, μην καροϊδευόμαστε: επικρατεί ακόμα) ο λαϊκισμός και το σύνθημα?
Μετρημένοι στα δάχτυλα οι πολιτικοί που τα είπαν εγκαίρως ( Παραδείγματα: Κωνσταντίνος Μητσοτάκης , Στέφανος Μάνος, Ανδρέας Ανδριανόπουλος, Αλέκος Παπαδόπουλος)
Οι οποίοι λοιδωρήθηκαν και χαρακτηρίστηκαν "δεξιοί".
Και τώρα, τι γίνεται?
Κατά την γνώμη μου τίποτα ( και πουθενά. Μην καροϊδευόμαστε: Και στην Παιδεία μας, αυτό είναι το κύριο πρόβλημα. Το ανεύθυνο σύνθημα και ο λαϊκισμός που εκπροσωπεί) εάν προηγουμένως δεν πάψουν να επικρατούν οι δυνάμεις του λαϊκισμού.
Και δυστυχώς, φοβούμαι ότι μάλλον δεν προλαβαίνουμε.
Δεν ξέρεις όμως καμιά φορά...
http://892fm.blogspot.com/
Οι ανωτέρω τέσσερις πολιτικοί δεν "χαρακτηρίστηκαν" ως δεξιοί, αλλά ΕΙΝΑΙ δεξιοί, δυο από αυτούς μάλιστα ζηλώδεις φορείς του κλασικού νεο-φιλελεύθερου πνεύματος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πρόβλημά τους δεν ήταν ότι δεν έπεισαν για την δημαγωγία και την κοροϊδία που συντελούνταν εις βάρος του Λαού.
Το πρόβλημά τους ήταν (και είναι) οι προτεραιότητές τους, η κοινωνική και πολιτική οντολογία τους.
Και οι τέσσερις ιεραρχούν την ευημερία των αριθμών ως ανώτερη από την ευημερία των ανθρώπων. Ειδικά οι δυο τοποθετούνται με θρησκευτική ευλάβεια απέναντι στα θέσφατα των νόμων της "αγοράς", δίχως ΙΧΝΟΣ αμφισβήτησης αυτών των νόμων, ή των οικονομικών νομοθετών. Μια φονταμελιστική προσήλωση στην αλήθεια των "αγορών" και του "κεφαλαίου", δίχως την παραμικρή υποψία της ΑΠΑΤΗΣ που σκηνοθετείται εις βάρος των αδυνάτων. Το alter-ego του δογματικού Μαρξισμού δηλαδή.
Γιαυτό και δεν έγιναν αποδεκτοί. Όχι επειδή δεν έλεγαν αλήθειες (πράγματι, έλεγαν αλήθειες) αλλά γιατί αυτές οι αλήθειες δεν αφορούσαν τον κόσμο, τον λαό που βρίσκεται εγκλωβισμένος στα δίκτυα μιας παγκοσμίου φρικαλέας και δαιδαλώδους οικονομικής απάτης των "αγορών". Τον λαό που ούτως ή άλλως χαμένος-καμμένος είναι, είτε από τους μεν που λαϊκίζουν ψευδόμενοι ασυστόλως, είτε από τους δε που τον υποδουλώνουν με "ειλικρίνεια".
Και οι δυο κατηγορίες είναι καταδικαστέες από την συλλογική κληρονομημένη μνήμη. Οι μεν δημαγωγοί, οι δε τύρρανοι. Τι να διαλέξει ο φουκαράς ο Έλλην; Σκύλα ή Χάρυβδη;
Νομίζω ότι περισσότερο χρήσιμος είναι ο εξής προβληματισμός: γιατί το κάθε είδους "ταμπέλιασμα" και η συμψηφιστική λογική να συντηρεί άσκοπες συγκρούσεις; "Άσκοπες" όμως μπορούν να χαρακτητριστούν κάποιες συγκρούσεις, μόνον αν συμπληρωθεί ένα κομμάτι του ιστορικου παζλ που συγκροτεί τον γενικό πολιτισμικό όρο "Έλληνας" και το σύγχρονο πολιτικό μόρφωμα "Ελλάδα". Οπότε.., δεν έχει νόημα η συνολική απόρριψη ενός πολιτικού επειδή έχει όντως διαπράξει (ακόμα και συνειδητά) πολιτικά αμαρτήματα. Ισχύει και το αντίθετο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ akritas , δεν διαφωνώ με την ουσία πολλών από αυτά που γράφεις, ΟΜΩΣ σου απευθύνω ένα ερώτημα:
ΑπάντησηΔιαγραφήΌτι και αν είναι ή δεν είναι επί της ουσίας κάποιος πολιτικός, σημασία πάνω από όλα έχει το αν σου εξηγεί τι πιστεύει ότι πρέπει να γίνει, καθώς και το πως θα το κάνει αυτός αν του ανατεθεί η διακυβέρνηση.
Οι ανωτέρω 4 πολιτικοί, διετύπωσε λοιπόν την γνώμη τους επ' αυτών, ξεκάθαρα.
Το βασικό ερώτημα που προκύπτει για μένα λοιπόν, είναι ποιοι άλλοι διατύπωσαν κάποια διαφορετική άποψη ( προφανώς δημόσια), πότε την διατύπωσαν, και με ποια ήταν αυτή.
Οπότε, όποτε μπορέσουμε ας απαντήσουμε στο εν λόγω ερώτημα.
Όχι τίποτε άλλο, αλλά γιατί το να ασκήσουμε κριτική σε κάποια σαφώς διατυπωμένη πρόταση/άποψη, είναι σχετικά εύκολο ( χρήσιμο, αλλά σχετικά εύκολο).
Το δύσκολο, είναι να διατυπώσουμε κάποια συγκεκριμένη εναλλακτική πρόταση, η οποία να έχει σαφή στόχευση.
Και κάτι που εγώ το θεωρώ πολύ βασικό: αδυνατώ να καταλάβω τι εννοείς όταν λες ότι "Και οι τέσσερις ιεραρχούν την ευημερία των αριθμών ως ανώτερη από την ευημερία των ανθρώπων".
Αν οι "αριθμοί" σου δείχνουν ότι οδεύεις σε χρεοκοπία διότι η ευημερία σου βασίζεται σε υπερδανεισμό, ΕΙΝΑΙ ΞΕΚΑΘΑΡΟ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΟΤΙ ΕΧΕΙΣ ΔΥΟ ΜΟΝΟΝ ΔΡΟΜΟΥΣ ΜΑΖΙ ΩΣ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ:
1) ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙΣ ΕΤΣΙ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΧΡΕΟΚΟΠΗΣΕΙΣ ( ΑΥΤΟ ΚΑΝΑΜΕ, ΚΑΙ ΚΑΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΡΗΤΟΡΙΚΗ ΔΕΝ ΜΑΣ ΒΟΗΘΑ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΑΣ ΔΑΝΕΙΖΟΥΝ ΠΙΑ ΟΙ ΑΓΟΡΕΣ).
2) ΝΑ ΜΗΝ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ ΕΤΣΙ ( ΩΣΤΕ ΝΑ ΑΡΧΙΣΟΥΝ ΝΑ ΕΥΗΜΕΡΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΑΡΙΘΜΟΙ-ΔΕΙΚΤΕΣ).
Θυμίζοντάς σου ότι όταν έχουμε να κάνουμε με τα οικονομικά των σπιτιών μας δείχνουμε ιδιαίτερη προσοχή στους αριθμούς, διαπιστώνω ότι μάλλον θα έπρεπε να τους προσέχουμε.
Και αν δεν τους προσέξαμε γιατί Φιλοσοφικά "δεν θέλαμε να ακούμε νέα που δεν είναι καλα", δικαίωμά μας και αυτό.
Αλλά ας αντικρύσουμε κατάματα τα αποτελέσματα αυτής της επιλογής μας.
Το να αρνείται κάποιος να δεχτεί την πραγματικότητα, είναι μια δυνατή επιλογή.
Οι επιπτώσεις όμως αυτής της επιλογής, είναι όλες δικές του μετά.